Ποιον εξυπηρετεί ο πόλεμος στην Γάζα
23/08/2025
Ο Ντόναλντ Τραμπ, την περασμένη εβδομάδα, στο γραφείο του, με επιλεγμένη ομάδα Ευρωπαίων ηγετών ασχολείτο, με το Ουκρανικό. Ήταν μια πρωτοβουλία του Αμερικανικού Προέδρου, να σταματήσει, όπως ο ίδιος ανέφερε, ο πόλεμος. Την ίδια ώρα, φαίνεται να μην τον απασχολεί ιδιαίτερα τι πράττει ο φίλος του, Βενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος προχωρεί στην υλοποίηση της απόφαση για κατάληψη της Γάζας.
Ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός, υλοποιεί ένα σχεδιασμό εξόντωσης των Παλαιστινίων στην Γάζα, ένα σχέδιο γενοκτονίας επιστρατεύοντας όλες τις ακραίες μεθόδους. Σε συνεννόηση με τους ακραίους εταίρους του στην κυβέρνηση (ο ίδιος αποδεικνύεται πιο ακραίος από όλους), έχει μετατρέψει τη Λωρίδα σε κόλαση, σε μια προσπάθεια, όπως αποδεικνύεται να επεκτείνει τα εδάφη του Ισραήλ και να εκδιώξει τον πληθυσμό. Δεν είναι η πρώτη φορά από πλευράς Ισραήλ που αυτό γίνεται. Αυτή τη φορά για να επιτευχθεί ο στόχος, οι μέθοδοι είναι δολοφονικοί και ισοπεδωτικοί.
Χθες, ο πρέσβης της Παλαιστίνης στην Κύπρο, Abdallah Attarι, επικαλέστηκε στοιχεία του ισραηλινού στρατού, τα οποία δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα The Guardian, σύμφωνα με τα οποία το 83% των Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν στη Γάζα από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής ήταν άμαχοι. Αυτά τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ποιος είναι ο στόχος της ισραηλινής κυβέρνησης. Αυτά τα στοιχεία δείχνουν πόσο μεγάλο είναι το έγκλημα, που διαπράττεται. Είναι σαφές πως ο Νετανιάχου θέλει να εκδιώξει τους Παλαιστίνιους από τη Γάζα, να διαιρέσει την κατεχόμενη Δυτική Όχθη, να σκοτώσει κάθε προοπτική συνεννόησης. Με αυτή την προσέγγιση, ωστόσο, θα συντηρεί εσαεί τις συγκρούσεις.
Ο Αμί Αγιαλόν, πρώην διευθυντής της ισραηλινής υπηρεσίας ασφαλείας και αντικατασκοπείας (Σιν Μπετ), που δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ούτε αριστερός, ούτε και ασφαλώς αντι-σημίτης, υποστηρίζει ότι οι ακραίοι εταίροι του Νετανιάχου οδηγούν το Ισραήλ σε ένα φρικτό μέλλον. «Δεν τον ενδιαφέρει το μέλλον του Ισραήλ, δεν τον ενδιαφέρει η δημοκρατία μας και δεν τον ενδιαφέρει η ασφάλειά μας…», ανέφερε σε συνέντευξή του στην “Καθημερινή”.
Ανέφερε ότι «όλοι οι στρατιωτικοί στόχοι επιτεύχθηκαν. Πλέον, ο μόνος τρόπος να προχωρήσουμε είναι μέσω της πολιτικής και της διπλωματίας και αυτό είναι κάτι που ο Νετανιάχου δεν δέχεται και δεν καταλαβαίνει». Είναι σαφές πως ο Νετανιάχου θέλει, διά του πολέμου, να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία, γιατί γνωρίζει τι θα γίνει εάν απομακρυνθεί.
Οι στόχοι του Τελ Αβίβ στην Γάζα
Έχοντας εξοντώσει με βόμβες και σφαίρες χιλιάδες ανθρώπους, χρησιμοποιώντας τον λιμό ως εργαλείο πίεσης και θανάτου, αποσταθεροποιεί την περιοχή. Παρά τις ισραηλινές διαψεύσεις για λιμοκτονία, οι εικόνες και τα γεγονότα δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Για αυτό και είναι σημαντική η συμβολή, διά του ανθρωπιστικού διαδρόμου “Αμάλθεια”, της Κύπρου. Πρέπει οι άνθρωποι να βοηθηθούν για να επιβιώσουν. Αλλά και να πετύχει τους στόχους του το Τελ Αβίβ, θα έχει χάσει στρατηγικά πλεονεκτήματα στην περιοχή. Έχει τη στρατιωτική υπεροχή έναντι όλων των υπολοίπων, αλλά θα ζει με φόβο της επόμενης επίθεσης. Εντός και εκτός Ισραήλ. Ήδη ο Νετανιάχου έχει αποδυναμώσει τη χώρα του, δεν μπορεί εύκολα να κτίζει συμμαχίες.
Είναι προφανές πως αυτός ο πόλεμος εξυπηρετεί την ακροδεξιά στο Ισραήλ κι αλλού. Δεν εξυπηρετεί την περιοχή, ούτε και το λαό του Ισραήλ. Για αυτό και πρέπει να υπάρξουν πρωτοβουλίες πίεσης προς το καθεστώς Νετανιάχου. Θα πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις στο Ισραήλ, όπως γίνεται και σε άλλες περιπτώσεις. Πρώτη πρέπει να επιβάλλει κυρώσεις η ΕΕ.
Την ίδια ώρα, οι αναγνωρίσεις του Παλαιστινιακού κράτους, που είναι αποτέλεσμα της πίεσης των κοινωνιών, θα έπρεπε να έχει θορυβήσει τον Νετανιάχου. Αντί αυτού επιτίθεται κατά των κυβερνήσεων αυτών. Είναι σαφές πως δεν μπορεί κάποιος να καταδικάζει, για παράδειγμα, την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, επικαλούμενος θέσεις αρχής και να μην πράττει το ίδιο με τα όσα διαπράττει το Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων. Η σωστή πλευρά της ιστορίας για την Κύπρο είναι ξεκάθαρη. Στέκεται απέναντι σε κατοχικές δυνάμεις, όπως είναι η Τουρκία και το Ισραήλ. Η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι με τους ανθρώπους, που έχουν δικαίωμα στην πατρίδα, στη ζωή.