ΝΙΚΗ για Ουκρανία: Γιατί οι ελίτ επιδιώκουν την συνέχιση του πολέμου

Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Κιρ Στάρμερ, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν μπορεί να εκφράζουν δημόσια την επιθυμία τους για διαρκή ευρωπαϊκή ειρήνη, αλλά ο Ρώσος μπαμπούλας αποτελεί εδώ και καιρό τον τέλειο αποδιοπομπαίο τράγο και αντιπερισπασμό για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες που αυτοπυρπολούνται από τη μαζική μετανάστευση, τη λογοκρισία και την νεοεποχίτικη θεωρία της κλιματικής αλλαγής.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, τα Ηνωμένα Έθνη και άλλοι σεβαστοί οργανισμοί που φαινομενικά είναι αφιερωμένοι στην παγκόσμια ευημερία μπορεί να χειροκροτούν το ενδεχόμενο τέλος της αιματοχυσίας, αλλά όλοι τους ως θιασώτες της μείωσης του πληθυσμού πιθανότατα θα λυπηθούν για την απώλεια μιας ζώνης σύγκρουσης, που προκαλεί περισσότερους θανάτους από ότι γεννήσεις.

Η BlackRock, η JP Morgan και άλλοι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι θα χαρούν να βγάλουν χρήματα από επικερδή έργα ανοικοδόμησης στην Ουκρανία, αλλά θα θρηνήσουν που ο πόλεμος δεν ανέτρεψε τον πρόεδρο Πούτιν και δεν άνοιξε ρωσικά εδάφη στην κερδοσκοπική τους κατάκτηση.

Οι κατασκευαστές όπλων θα χαρούν που θα έχουν τόσο μεγάλη ζήτηση από αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς στρατούς, που απεγνωσμένα αναζητούν την αναπλήρωση πυρομαχικών, μετά από χρόνιες προσπάθειες προμήθειας της Ουκρανίας, αλλά τα διοικητικά τους συμβούλια θα είναι απασχολημένα με την εύρεση νέων τόπων σε όλο τον κόσμο για να σφαγιάσουν ανθρώπους στο όνομα της επικερδούς επιχείρησης του πολέμου.

Έτσι, μπορεί κάλλιστα να υπάρξουν χαρούμενα πρόσωπα και ζητωκραυγές τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες, όσον αφορά την προοπτική ειρήνης στην Ουκρανία, αλλά θα υπάρχουν και πολλοί κακοποιοί που θα συνοφρυώνονται στο παρασκήνιο, όλοι ελπίζοντας, οτι η εύθραυστη ειρήνη θα σπάσει και η σφαγή θα συνεχιστεί.

Οι τραπεζίτες του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης ίσως επιτρέψουν στους Ρώσους πολίτες να έχουν ξανά πρόσβαση στα περιουσιακά τους στοιχεία στο εξωτερικό, αλλά οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης θα ακολουθήσουν νομισματικές πολιτικές, που θα προκαλέσουν αρκετή εσωτερική αναταραχή στις χώρες-στόχους, για να επιστρέψει η Δύση σε κατάσταση πολέμου στο εγγύς μέλλον. Στις περικοπές, όλοι αγαπούν την ειρήνη, αλλά στον κόσμο των μεγάλων επιχειρήσεων, ο πόλεμος σημαίνει κέρδη.

Ο πόλεμος είναι μεγάλη επιχείρηση, αλλά είναι επίσης κι ένας βολικός πολιτικός αντιπερισπασμός. Η Ευρώπη έχει παίξει το ίδιο κυνικό παιχνίδι εναντίον των πολιτών της. Αντί να παραδεχτούν ότι ο ολοκληρωτισμός της πράσινης ενέργειας καταστρέφει την βιομηχανική ανταγωνιστικότητα και τον πλούτο των νοικοκυριών της ηπείρου, οι ψεύτες νεοεποχίτες πολιτικοί κατηγορούν τον πόλεμο στην Ουκρανία για την κατάρρευση των οικονομιών τους.

Φυσικά, η αύξηση του κόστους ενέργειας σε όλη την Ευρώπη μπορεί επίσης να έχει να κάνει με αναποτελεσματικές κυρώσεις κατά των ρωσικών ενεργειακών εταιρειών (που απλώς εκτρέπουν τα ρωσικά προϊόντα στην Κίνα και τον ευρύτερο Παγκόσμιο Νότο), το βολικό σαμποτάζ των αγωγών Nord Stream και τις στρατιωτικές επιθέσεις της Ουκρανίας σε βασικούς αγωγούς που μεταφέρουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο από τη Ρωσία σε νοικοκυριά στην Ουγγαρία, τη Σλοβακία και άλλα μέρη της Ευρώπης.

Όσο πιο ακριβά γίνονται τα συνηθισμένα αγαθά, τόσο πιο θορυβωδώς επιμένει το κονκλάβιο των Βρυξελλών, οτι το πρόβλημα δεν είναι ο πληθωρισμός που προκαλείται από την πράσινη ενέργεια, αλλά μάλλον ο πόλεμος της Ρωσίας με την Ουκρανία!

Για τις ελίτ της Ευρώπης, ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας προσφέρει πολλά δευτερεύοντα οφέλη. Παρέχει στα ήδη χρεωμένα έθνη μια δικαιολογία για να δανειστούν περισσότερα χρήματα για αμυντικές δαπάνες. Δημιουργεί έναν κοινό εχθρό που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκμεταλλεύεται ως λόγο ζωής και θανάτου, για να παραιτηθούν τα κράτη μέλη από την εθνική κυριαρχία. Αποσπά την προσοχή από την αυξανόμενη συχνότητα των κοινωνικών συγκρούσεων που σχετίζονται με την αχαλίνωτη παράνομη μετανάστευση. Παρέχει ένα πρόσχημα για την ακύρωση των άβολων αποτελεσμάτων των εκλογών στη Ρουμανία και τον χαρακτηρισμό των δημοφιλών πολιτικών κομμάτων, ως απειλών για την εθνική ασφάλεια. Επιτρέπει στο κυρίαρχο κατεστημένο να εδραιώσει τον έλεγχό του επί της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας.

Μετατρέποντας τη Ρωσία σε έναν «αιμοσταγή βρικόλακα» και την Ουκρανία σε κάποιο «άγιο προπύργιο δημοκρατίας», άξιο της θυσίας κάθε Ευρωπαίου, φτάσαμε στο σημείο να παραμερίζονται όλα τα προβλήματα της Ευρώπης.

Οι Ευρωπαίοι θα έπρεπε να θέλουν να σταματήσουν οι σφαγές στην Ουκρανία, αλλά υπάρχουν πολλοί πολιτικοί και τραπεζίτες, που βρίσκουν αυτό το αποτέλεσμα απογοητευτικό. Η δε ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να ακολουθεί πιστά τις επιταγές των ελίτ της Ευρώπης, τραυματίζοντας όλο και περισσότερο το κύρος της χώρας.

Απέναντι σ’αυτήν την θλιβερή κατάσταση η ΝΙΚΗ κρίνει αναγκαία μία αυτόφωτη διεθνή παρουσία της χώρας μας, με μία στάση που θα λαμβάνει υπόψη τις υπάρχουσες συνθήκες και συμμαχίες (ΝΑΤΟ, ΕΕ), αλλά θα επιδιώκει αυξημένη ελευθερία εθνικά ωφέλιμων κινήσεων προς κάθε κατεύθυνση, έτσι ώστε, αφενός να εξυπηρετηθούν τα πραγματικά μας εθνικά συμφέροντα, αφετέρου να αποκατασταθεί το κύρος του ελληνικού ονόματος, που τις τελευταίες δεκαετίες έχει καταρρακωθεί, με την πατρίδα μας να έχει καταντήσει ένας άφωνος κομπάρσος της διεθνούς σκηνής.