Γιατί οι ευρωπαϊκές ελίτ επιλέγουν τον πόλεμο

Πλην όμως η κ. Φον ντερ Λάινεν αμέσως κήρυξε πόλεμο. Από την πλευρά της η Μόσχα, μέσω του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, αρνήθηκε ότι υπήρχε πρόθεση για επιθέσεις εντός πολωνικού εδάφους, σε απάντηση στις καταγγελίες περί παραβίασης του πολωνικού εναέριου χώρου. Και οι φωτογραφίες που δημοσίευσε η πολωνική πλευρά από τα 4 drones που καταρρίφθηκαν, δεν δείχνουν εκρήξεις ή οπλισμό! Πρόκειται για ειδικά drones που ξεγελάνε τα αντιαεροπορικά συστήματα.

Πλην όμως το περιστατικό αυτό, προσέφερε στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μια χρυσή ευκαιρία να αλλάξουν την ατζέντα για το απειλητικό δημοσιονομικό χάλι, ειδικά των μεγάλων χωρών και να φιμώσουν τις αντιπολιτευόμενες δυνάμεις. Πώς να ζητήσει κανείς αλλαγή οικονομικής πολιτικής και παραιτήσεις αποτυχημένων πολιτικών ηγεσιών, σε τόσο θερμό απειλητικό πολεμικό κλίμα; Να θυμίσουμε ότι είχε προηγηθεί η καταγγελία ρωσική παρενόχληση της πτήσης της Ουρσουλα φον ντερ Λάιεν προς τη Σόφια, η οποία τελικά απεδείχθη προπαγανδιστικό κατασκεύασμα.

Να προσθέσουμε επίσης, μια εβδομάδα πριν από τον ισχυρισμό του προέδρου Ντόναλντ Τουσκ ότι η Πολωνία δέχτηκε επίθεση με drones από τη Ρωσία, τα οποία κατέρριψε, και το αίτημά του για άμεση ενεργοποίηση του ΝΑΤΟ, ο πρώην πρόεδρος Αντρέι Ντούντα αποκάλυψε, πως ο ίδιος είχε δεχτεί πιέσεις από τον Ζελένσκι να υποστηρίξει ψευδώς ρωσικό χτύπημα σε πολωνικό έδαφος ώστε να «σύρει» τις νατοϊκές δυνάμεις σε απευθείας πόλεμο με τη Ρωσία. Αυτά για την ιστορία.

Βολική η απειλή πολέμου

Με λίγα λόγια η απειλή πολέμου θεωρείται και είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να συνεχίσουν να κυβερνούν. Αναζητούν εξωτερικό εχθρό για να διατηρήσουν την εξουσία τους στο εσωτερικό. Προσπαθούν να ξεγελάσουν τις κοινωνίες, προκειμένου να αποφύγουν την ευθύνη τους για τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Δεν αλλάζουν την ακολουθούμενη πολιτική, η οποία και είναι η βασική αιτία των προβλημάτων. Πλην όμως μετατρέποντας την Ευρώπη σε πολεμική μηχανή επιταχύνουν την κατάρρευση.

Μπορεί το πολεμικό κλίμα να προσφέρει κέρδη στις πανίσχυρες βιομηχανίες οπλικών συστημάτων που κυριαρχούν πλέον επί των περισσότερων κυβερνήσεων, απειλούν όμως τους άλλους παραγωγικούς τομείς καθώς ο φόβος του πολέμου και η ενεργειακή κρίση περιορίζουν την καταναλωτική δαπάνη. Μπορούν οι ευρωπαϊκές χώρες χωρίς τη συμμετοχή των Αμερικανών να λυγίσουν την ετοιμοπόλεμη μηχανή της Ρωσίας;

Μαριονέτες της πολεμικής βιομηχανίας

Για παράδειγμα στη γερμανική πολεμική βιομηχανία η μετοχή της Rheinmetall ξεπέρασε το 2024 -λόγω του πολέμου στην Ουκρανία – για πρώτη φορά τα 400 ευρώ στο χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης, ενώ την ίδια στιγμή να περιορίσουν την παραγωγή τους ή να μεταφερθούν στο εξωτερικό εξετάζουν τέσσερις στις 10 βιομηχανίες της Γερμανίας, η οποία, αν και εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό κέντρο μεταποίησης, πλήττεται έντονα από το ενεργειακό κόστος.

Την τάση αυτή έχουν κυρίως οι ενεργοβόρες μονάδες παραγωγής με τουλάχιστον 500 εργαζομένους, σύμφωνα με έρευνα της Ένωσης Γερμανικών Επιμελητηρίων Βιομηχανίας και Εμπορίου, από την οποία προέκυψε ότι περίπου οι μισοί (45%) εξ αυτών εξετάζουν το ενδεχόμενο περιορισμού της παραγωγής ή να εγκαταλείψουν τη χώρα. Στο σύνολο των 3.300 εταιρειών που συμμετείχαν στην έρευνα, το ποσοστό που σκέφτεται να φύγει ή να μειώσει παραγωγή διαμορφώνεται επίσης υψηλά, στο 37% το 2024 από 31% το 2023 και 16% το 2022

Η BASF κορυφαία χημική βιομηχανία της Ευρώπης, εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης που την πλήττει άμεσα, εφαρμόζει ήδη ένα εκτεταμένο πρόγραμμα περικοπών και μεταφέρει μεγάλο μέρος της παραγωγής της στην Κίνα. Το κόστος συντήρησης και λειτουργίας πλέον των μονάδων της στη Γερμανία είναι απαγορευτικό. Σύμφωνα με το δίκτυο ZDF το ιστορικό, κεντρικό εργοστάσιό της στο Λουντβιχσχάφεν χρειάζεται ετησίως 37 τεραβατώρες ενέργειας, περισσότερες από ό,τι ολόκληρη η Ελβετία.

Ακόμα χειρότερα στην Γαλλία

Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στην Γαλλία που λόγω της πολιτικής Μακρόν βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας με το δημόσιο χρέος να έχει φτάσει το 115% του ΑΕΠ 3,3 τρισ. ευρώ! Εκεί όμως η Ρωσοφοβία όχι μόνο δεν πουλάει, αλλά εξοργίζει τους εξοργισμένους Γάλλους πολίτες που βλέπουν μισθούς και κοινωνικές δαπάνες να συρρικνώνονται για να έχουν υπερκέρδη οι επιχειρηματικές ελίτ τα τρία μεγάλα βιομηχανικά συγκροτήματα οπλικών συστημάτων (Dassault, Safran kai Naval) που κατασκεύασαν και φύτεψαν στην εξουσία τον Μακρόν ο οποίος στέλνει όπως ανακοίνωσε τρία αεροπλάνα Ραφαλ στην Πολωνία για να ενισχύσει την άμυνά της.

Έχουν μπλέξει πολύ άσχημα οι Γάλλοι. Στο μεταξύ οι χρεοκοπίες επιχειρήσεων το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς, ήταν αυξημένες κατά 20% συγκριτικά με το μέσο εξαμηνιαίο επίπεδο της προ-Covid εποχής, 2018 – 2019 (περίπου 28.000). Επωνυμίες γνωστές διεθνώς, όπως «Caddie», «Duralex», «Les Petits Bidons», «Cazoo» κ.ά., «κατέβασαν ρολά».

Και μετά την πτώση της κυβέρνησης Μπαϊρού ο Μακρόν όρισε νέο πρωθυπουργό τον Σεμπαστιάν Λεκορνί. «Αυτός ήταν βοηθός κοινοβουλίου από τα 19 του, δεν έχει δουλέψει ποτέ και θα έρθει να μας εξηγήσει γιατί πρέπει να δουλεύουμε επιπλέον ώρες δωρεάν;», δήλωσε ένας διαδηλωτής εργάτης στους σιδηροδρόμους κατά τη διάρκεια των μεγάλων διαδηλώσεων της Τετάρτης. Αχ, αγαπητέ μας κύριε, ξέρετε πόσους τέτοιους έχουμε στην ελληνική κυβέρνηση μέχρι και πρόεδρος της Δημοκρατίας έγινε ένας από αυτούς.

Ως επίλογο μια παράγραφο από το πρόσφατο άρθρο των οικονομολόγων Ρομπόλη και Μπέτση: «Στις σημερινές συνθήκες, η ΕΕ δεν έχει λόγο ύπαρξης. Όχι επειδή, όπως υποστηρίζεται, βρίσκεται σε διαρκή αδράνεια, λήθαργο και εφησυχασμό, αλλά αντίθετα επειδή επιτίθεται με συνέπεια και διάρκεια κατά τις τελευταίες δεκαετίες, στη φύση και στα δημοκρατικά, εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα του κόσμου της εργασίας και της κοινωνίας».