ΑΝΑΛΥΣΗ

Διπλωματική λύση ή πόλεμος μέχρι την παράδοση της Ουκρανίας;

Διπλωματική λύση ή πόλεμος μέχρι την παράδοση της Ουκρανίας; Γιώργος Βενέτης
EPA/SERGEY DOLZHENKO

Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης σιωπηρά αποδέχονται πλέον ότι η Ρωσία πολεμά και κερδίζει αυτόν τον πόλεμο φθοράς και ότι οι ΗΠΑ και τα ευρωπαϊκά κράτη-πελάτες δεν μπορούν να κάνουν πολλά για να την σταματήσουν. Επιπρόσθετα, με την αμερικανική στήριξη να μειώνεται, οι ηγέτες της Ουκρανίας θα αντιμετωπίσουν μια δύσκολη επιλογή: να συνεχίσουν να μάχονται με καταστροφικό κόστος ή να αποδεχτούν δυσμενείς όρους.

Τέτοιοι όροι είναι η αναγνώριση των εδαφικών κερδών της Ρωσίας, η ουδετερότητα της Ουκρανίας και μερική αποστρατιωτικοποίησή της, καθώς και την προστασία των ρωσόφωνων πληθυσμών. Το Κίεβο δεν τους δέχεται κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ΗΠΑ και Ευρώπη επιμένουν σε μια εκεχειρία και σε αυτό που ουσιαστικά θα ήταν μία συμφωνία για ένα νέο Μινσκ, στη διάρκεια της οποίας πιθανότατα η Δύση θα επεκτείνει τη δική της στρατιωτική βιομηχανική παραγωγή και, όπως ακριβώς και κατά τις πρώτες συμφωνίες του Μινσκ, θα ανοικοδομήσει τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας για τον επόμενο γύρο εχθροπραξιών.

Αυτός είναι ο φόβος της Ρωσίας και γι’ αυτό επιδιώκει να τελειώσει τη “δουλειά” για να αποφύγει μία νέα εξαπάτηση. Άλλωστε το Κρεμλίνο έχει μετανιώσει που δεν προχώρησε στην επονομαζόμενη ειδική επιχείρηση, αμέσως μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, όταν η Ουκρανία ήταν απροετοίμαστη, αιφνιδιάζοντας παράλληλα τη συλλογική Δύση. Ενώ η Ουάσιγκτον φλέρταρε με την ιδέα να προμηθεύσει την Ουκρανία με πυραύλους Τομάχοκ, ο Πούτιν και ο Τραμπ είχαν μία ακόμη συνομιλία, μετά από την οποία οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν σχέδια για μια συνάντηση κορυφής στη Βουδαπέστη, με τους Τομάχοκ να αποσύρονται από το τραπέζι.

Εν τούτοις, λίγες ημέρες αργότερα, ο Τραμπ ανακοίνωσε την ακύρωση της αναγγελθείσας συνάντησης και επέβαλε νέες κυρώσεις στους δύο μεγαλύτερους ρωσικούς πετρελαϊκούς ομίλους και στις δεκάδες θυγατρικές τους, με σκοπό να συρρικνώσει τα έσοδα της Μόσχας. Η απόφαση του Τραμπ ήταν απότοκο της διαφωνίας για άμεση κατάπαυση του πυρός και παγώματος της τρέχουσας γραμμής αντιπαράθεσης, όπως υποστηρίζουν η Ουκρανία και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της.

Ο Πούτιν, θεωρώντας ότι κερδίζει τον πόλεμο και ότι η Ουκρανία εξαντλείται σταδιακά,, απορρίπτει κάθε παύση των εχθροπραξιών προτού επιτευχθεί συνολική συμφωνία που, σύμφωνα με τη Μόσχα, θα πρέπει να αντιμετωπίζει τις βασικές αιτίες της σύγκρουσης. Ο Ρώσος πρόεδρος εκτιμά πως ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του. Αναμένει να δει πώς θα ανταπεξέλθει η Ουκρανία στον φετινό χειμώνα, υπό συνεχή βομβαρδισμό και έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού. Το Κρεμλίνο δείχνει έτοιμο για μια προσωρινή επιδείνωση των σχέσεων με τις ΗΠΑ. Όπως φαίνεται, ο Πούτιν διεξάγει ένα προσωπικό παιχνίδι τακτικής με τον Αμερικανό ομόλογό του, επιλέγοντας τις κατάλληλες στιγμές για να υπονομεύσει τις προσπάθειες των αντιπάλων.

Οι εξελίξεις στο μέτωπο της Ουκρανίας

Όσον αφορά τις εξελίξεις στο μέτωπο, τις τελευταίες εβδομάδες, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν περικυκλώσει τις δίδυμες πόλεις Ποκρόφσκ-Μίρνογκραντ, στις οποίες έχουν εισέλθει και ελέγχουν τμήματά τους. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για Κούπιανσκ στην περιφέρεια του Χάρκοβο. Παράλληλα, πλησιάζουν στο Λιμάν και στο Σιβέρσκ. Όπως φαίνεται αναδύονται νέες λαβίδες σε αυτό που ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν, ότι θα μπορούσε να είναι μια μεγάλης κλίμακας περικύκλωση σε ό,τι έχει απομείνει από τη “ζώνη-φρούριο” στο Ντονμπάς, που αποτελείται από τα βαριά οχυρωμένα αστικά κέντρα Κωνσταντινίβκα, Κραματόρσκ και Σλαβιάνσκ.

Η περικύκλωσή τους από ρωσικές δυνάμεις σε επόμενη φάση θα προκαλούσε μια καταστροφική ήττα στην Ουκρανία και τους δυτικούς χορηγούς της και θα σηματοδοτούσε όχι μόνο την πλήρη κατάληψη του Ντονμπάς, αλλά και πιθανώς την κατάρρευση του μετώπου, ή τουλάχιστον πολιτική κρίση στο Κίεβο. Σύμφωνα με πληροφορίες η ουκρανική αμυντική γραμμή “κρέμεται από μια κλωστή”, δεδομένου ότι κινδυνεύουν να πέσουν κόμβοι που ο Ουκρανός αρχιστράτηγος Σίρσκι προσπαθεί να κρατήσει πάση θυσία.

Τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, η τύχη αυτής της στρατιωτικής επιχείρησης θα αποφασιστεί, στο πεδίο της μάχης. Η μάχη για την προαναφερθείσα ζώνη-φρούριο είναι μικρογραφία του ευρύτερου πολέμου δι’ αντιπροσώπων των ΗΠΑ στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας, μιας αργής, εξαντλητικής στρατιωτικής επιχείρησης. Το αποτέλεσμα αυτής της μάχης πιθανότατα θα κρίνει το αποτέλεσμα του πολέμου.

Σύμφωνα με την Telegraf, η Ρωσία εφαρμόζει μια νέα τακτική που στοχεύει στην πλήρη απενεργοποίηση του ενεργειακού συστήματος στην ανατολική όχθη του Δνείπερου. Αυτό δημιουργεί μια ανισορροπία στην παροχή ενέργειας μεταξύ δυτικής και ανατολικής Ουκρανίας: στα ανατολικά εμφανίζεται κρίσιμη έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας λόγω της καταστροφής θερμοηλεκτρικών και υδροηλεκτρικών σταθμών, ενώ στα δυτικά, όπου λειτουργούν πυρηνικοί σταθμοί, υπάρχει ενέργεια. Αυτό το πλεόνασμα δεν μπορεί να μεταφερθεί αποτελεσματικά στα ανατολικά λόγω της περιορισμένης χωρητικότητας του δικτύου.

Επεκτείνεται το μέτωπο

Από τη πλευρά του ο πολιτικός αναλυτής Ροστισλάβ Ισένκο υποστηρίζει ότι η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία όχι μόνο επιταχύνεται αλλά και επεκτείνεται σε μια ευρύτερη περιοχή πέραν του Ντονμπάς. Αναφέρει, ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν αρχίσει να διερευνούν τις άμυνες γύρω από τη Χερσώνα. Το μέτωπο μοιάζει με τη διαμόρφωση που παρατηρήθηκε στα τέλη Μαρτίου 2022, στο αποκορύφωμα της αρχικής προέλασης, όταν ρωσικές μονάδες έλεγχαν έως και το 35% του ουκρανικού εδάφους.

Με τη ρωσική επίθεση να επεκτείνεται ραγδαία, συνεχίζει ο αναλυτής, η ουκρανική πρώτη γραμμή μεταξύ Τσερνιχόφ και Χερσώνα κινδυνεύει με πλήρη κατάρρευση. Απαντώντας σε ερωτήσεις σχετικά με σκάνδαλα διαφθοράς που αφορούν τον Ζελένσκι, ο Ιστσένκο εξέφρασε μια πιο βαθιά σκέψη για ένα συστημικό πρόβλημα. «Η Ουκρανία είναι ένα διεφθαρμένο κράτος. Δηλαδή, δεν είναι ένα κράτος στο οποίο υπάρχει διαφθορά, αλλά ένα κράτος του οποίου το θεμελιώδες θεμέλιο είναι η διαφθορά. Η Ουκρανία δεν μπορεί να ζήσει χωρίς διαφθορά».

Το “σιωπητήριο” των νεκρών…

Με τη διπλωματία σε τέλμα, αυτό που κυριαρχεί στην επικαιρότητα είναι οι πολεμικές κραυγές Ευρωπαίων ηγετών που απειλούν με αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία αν και γνωρίζουν, ότι χωρίς τη στήριξη της Ουάσιγκτον δεν μπορούν. Αυτό που αποσιωπάται, ή έστω δεν του δίνεται η δέουσα δημοσιότητα, είναι τα δράμα του ουκρανικού λαού. Όσοι λαμβάνουν αποφάσεις, προβαίνουν σε δηλώσεις, αδιαφορούν με πρωτοφανή κυνισμό για τα θύματα αυτού του πολέμου για το γεγονός ότι μία χώρα καταστρέφεται, θύμα γεωπολιτικών παιγνίων και ανίκανων ηγεσιών.

Βρετανός εμπειρογνώμονας κινηματογράφησε εικόνες που θα έπρεπε να ραγίσουν συνειδήσεις. Παρουσιάζει μια σταθερή επέκταση των νεκροταφείων στη Ζαπορίζια, το Χάρκοβο και το Τσερκάσι από τον Σεπτέμβριο. Οι τάφοι πολλαπλασιάζονται κάθε εβδομάδα. Απλώνονται στα χωράφια σαν μια σιωπηλή παλίρροια. Σύμφωνα με τον ίδιον, ο αριθμός των νεκρών από τη σύγκρουση ξεπερνά πλέον τα δύο εκατομμύρια Ουκρανούς στρατιώτες που χάθηκαν ή είναι νεκροί.

Κάτω από έναν γκρίζο ουρανό, η μαύρη γη εκτείνεται μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Σειρές από φρεσκοφυτεμένους μεταλλικούς σταυρούς. Σε πολλές, η ίδια επιγραφή: “Προσωρινά άγνωστος υπερασπιστής της Ουκρανίας”. Χωρίς όνομα. Χωρίς ημερομηνία. Ούτε καν ένα λουλούδι. Μόνο ένας αριθμός, συνοδός στο πέρασμα στη λήθη. Στα χαρτιά, οι απώλειες φαίνονται μέτριες. Στις συνεντεύξεις Τύπου, τα πρόσωπα παραμένουν απαθή, οι αριθμοί συγκρατημένοι.

Μετά από κάθε μάχη, φορτηγά καλυμμένα με μουσαμά εγκαταλείπουν τις πρώτες γραμμές. Μέσα, αγνώριστα σώματα, κομματιασμένα από θραύσματα πυροβολικού και από μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Στα νεκροτομεία τα εργαστήρια DNA λειτουργούν μέρα νύχτα, χωρίς αποτέλεσμα. Οι φάκελοι συσσωρεύονται, και μέχρι να βρεθεί το όνομα, τοποθετείται η επιγραφή: “προσωρινά άγνωστος”. Προσωρινά, σαν ο θάνατος να είναι προσωρινός. Στα σπίτια, οι μητέρες περιμένουν μάταια ένα τηλεφώνημα. Οι γυναίκες εξετάζουν προσεκτικά τις λίστες. Τα παιδιά εξακολουθούν να ρωτούν: “Πότε θα γυρίσει ο μπαμπάς;”.

Αυτά δεν τα αφουγκράζονται αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις, έχουν πωρωθεί από προσωπικά κίνητρα και οικονομικά συμφέροντα. Μόνο που οι μπουλντόζες συνεχίζουν να σκάβουν… Στην καρδιά αυτής της θάλασσας της σιωπής, ένας επίμονος άνεμος εξακολουθεί να σηκώνει τις μπλε και κίτρινες σημαίες, σε μία χώρα όπου κυριαρχεί η συσκότιση για τα θύματα του πολέμου, αλλά και η ίδια αρνείται να πιστέψει ότι τόσοι πολλοί από τους γιους της κοιμούνται ήδη κάτω από το έδαφος, με ένα βλέμμα απορίας προς αυτούς που τους καταδίκασαν στην απώλεια… Εύστοχα ο σοβιετικός, εβραϊκής καταγωγής, δημοσιογράφος και συγγραφέας Βασίλι Γκρόσμαν είχε γράψει: «Οι νεκροί δεν ζητούν τίποτα, αλλά μας κοιτάζουν και η σιωπή τους είναι κρίση»

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι

Kαταθέστε το σχολιό σας. Eνημερώνουμε ότι τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται.

2 ΣΧΟΛΙΑ
Παλιότερα
Νεότερα Με τις περισσότερες ψήφους
Σχόλια εντός κειμένου
Δες όλα τα σχόλια

Η αλαζονεία και η κυνικότητα των Δυτικών δεν έχει τέλος! Το είχαμε δεί και στην ελλάδα το 1920-22, όταν έβαλλαν τους έλληνες να πολεμούν με τους Τούρκους για να πάρουν οι Αγγλοι τον έλεγχο των πετρελαίων της επαρχίας της Μοσούλης (σήμερα Β. Ιράκ + Κουβέιτ). Θυμίζω την αποτυχημένη εισβολή στην… Διαβάστε περισσότερα »

«Η Ουκρανία είναι ένα διεφθαρμένο κράτος. Δηλαδή, δεν είναι ένα κράτος στο οποίο υπάρχει διαφθορά, αλλά ένα κράτος του οποίου το θεμελιώδες θεμέλιο είναι η διαφθορά. Η Ουκρανία δεν μπορεί να ζήσει χωρίς διαφθορά».

Bρε ποιό άλλο κράτος μου θυμίζει αυτό…

2
0
Kαταθέστε το σχολιό σαςx