Μητσοτάκης εναντίον Τσίπρα – Το πρώτο “αίμα”

Μετά τις δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος χαρακτήρισε το βιβλίο «μυθιστόρημα» και δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να το διαβάσει, ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε μέσω ανάρτησής του στο Facebook, ανεβάζοντας τους τόνους.

Ο πρώην πρωθυπουργός σημείωσε πως κατανοεί ότι ο κ. Μητσοτάκης «προτιμά, αντί να μελετήσει την τραγωδία του χθες –στην οποία, όπως υποστηρίζει, η παράταξή του οδήγησε τη χώρα– και αντί να συζητήσει για τη φαυλότητα και τα αδιέξοδα της σημερινής διακυβέρνησής του, να αφιερώνει τον χρόνο του στις δικογραφίες της κυρίας Κοβέσι, στους διαλόγους του “Φραπέ”, στις απομαγνητοφωνήσεις των υποκλοπών, στις εξελίξεις για το έγκλημα των Τεμπών και στη στήριξη της κλεπτοκρατίας».

Συνεχίζοντας στο ίδιο ύφος, ο Αλέξης Τσίπρας κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι, όπως «σε όλη τη διαδρομή του», επιλέγει «τη συγκάλυψη και την αποδόμηση της αλήθειας, αντί για την αναμέτρηση με αυτήν».
Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε την ανάρτησή του με μια εμφανώς πολιτική –και συμβολικά φορτισμένη– αναφορά, σημειώνοντας ότι «η πατρίδα μας δικαιούται ένα καλύτερο μέλλον, ένα μέλλον εντιμότητας και δικαιοσύνης, απαλλαγμένο από τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες του κυρίου Μητσοτάκη». Και πρόσθεσε πως αυτό ακριβώς το μέλλον, «η συμβολή της Ιθάκης σε μια πιο καθαρή πορεία», είναι εκείνο που, κατά τον ίδιο, «φοβούνται ο πρωθυπουργός και οι συνεργοί του».

Το Μαξίμου προκαλεί την κόντρα με τον Τσίπρα

Την ίδια στιγμή, στο παρασκήνιο του Μεγάρου Μαξίμου υπάρχει μια παράδοξη αλλά απολύτως ψυχρή πολιτική πραγματικότητα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τον Αλέξη Τσίπρα απέναντί του. Σχεδόν… παρακαλάει για την ίδρυση νέου κόμματος από τον πρώην πρωθυπουργό. Κι αυτό διότι μια τέτοια εξέλιξη θα επέτρεπε στη Νέα Δημοκρατία να μεταφέρει εκ νέου το δημόσιο διάλογο στο γνώριμο και βολικό για την ίδια πεδίο της περιόδου 2015-2019. Η επαναφορά αυτής της μνήμης είναι η μοναδική στρατηγική που μπορεί να ενεργοποιήσει ξανά τα αντανακλαστικά των ψηφοφόρων του 2019 και του 2023, οι οποίοι σήμερα εμφανίζονται απομακρυσμένοι ή απογοητευμένοι.

Για το Μαξίμου, ένα κόμμα Τσίπρα θα λειτουργούσε ως πολιτικό δεκανίκι, προσφέροντας ξανά στον πρωθυπουργό τον αντίπαλο που γνωρίζει καλά και που μπορεί να δαιμονοποιήσει με ευκολία. Ένας Τσίπρας σε πρώτο πλάνο, ακόμη κι αν η εκλογική του επιρροή είναι περιορισμένη, είναι το ιδανικό υλικό για να επανέλθει το αφήγημα της σταθερότητας και της «σοβαρότητας» της Νέας Δημοκρατίας.

Φόβος για Σαμαρά

Αντίθετα, η περίπτωση Σαμαρά αποτελεί πραγματικό εφιάλτη για τον Μητσοτάκη. Ο πρώην πρωθυπουργός, ακόμη χωρίς κόμμα, ακόμη χωρίς επίσημη ανακοίνωση, είναι αυτός που μπορεί να προκαλέσει τις πιο επικίνδυνες αναταράξεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο.

Ο Μητσοτάκης γνωρίζει πως ένα κόμμα Σαμαρά θα αντλούσε ψήφους από τη συντηρητική πτέρυγα της ΝΔ, θα μιλούσε στη βάση της παράταξης με όρους γνήσιας δεξιάς ταυτότητας και (ίσως το πιο ανησυχητικό) θα προκαλούσε “κλικ” σε αρκετούς βουλευτές της ΝΔ που σήμερα δυσανασχετούν αλλά δεν έχουν πού να πάνε.