Καμιά “Ιθάκη” δεν ξεπλένει τον Τσίπρα…

Ο Τσίπρας δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά… ή, αν θέλετε, έχει όση σχέση με την Αριστερά είχε και “ο σύντροφός του”, ο εκατομμυριούχος ψεύτης, Ιωσήφ Στάλιν. Και καμία σχέση με τον πολίτη-πολιτικό όπως θα τον όριζε ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Ο Τσίπρας πρόδωσε τον ελληνικό λαό, όχι λόγω αφέλειας, αλλά και λόγω ανοησίας. Επέλεξε και κυβέρνησε από 2015 μέχρι το 2019 με πολλούς συνεργάτες που είχαν αλλεργία στη λέξη πατρίδα, ήσαν εγωκεντρικοί, αλλά και άλλους που έλεγαν, “και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει”. Ο ίδιος βέβαια, είχε πει το σοκαριστικό, «ότι δεν έχει σύνορα η θάλασσα».

Ο Τσίπρας προδίδει την Αριστερά γιατί βγάζει βιβλίο λόγω rebranding όπως του υπέδειξε η γαλλική εταιρεία δημοσίων σχέσεων που έχει προσλάβει, και βάζει στο εξώφυλλο τη φωτογραφία του. Ένας πράγματι αριστερός θα έβαζε μία φωτογραφία διαδήλωσης, μιας απεργίας, ενός κοινωνικού αγώνα, ή, μία φωτογραφία με παιδιά σε ένα ορφανοτροφείο. Προσπαθεί να γίνει γνωστός, ή στοχεύει σε πολιτικό restart οπισθοβατώντας; Θα τον ξαναεμπιστευτεί το τοπικό σύστημα;

Ένας πράγματι αριστερός θα συμβούλευε τον εκδότη για την τιμή περί των 15-18 ευρώ, και όχι 28, σε μία χώρα που ο περήφανος λαός της έχει φτωχοποιηθεί. Και οι Έλληνες ζουν με ρύζι και φακές, και χάνουν βαλβίδα στην καρδία από τις συνθήκες ορυχείου μέσα στην κοινωνία, αλλά και τα δόντια τους, γιατί δεν έχουν χρήματα να πάνε σε οδοντογιατρό. Και γιατί δεν απευθύνθηκε στην εφημερίδα “Αυγή” ή τον ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο” να κάνουν την έκδοση του βιβλίου του, και έτσι, να είχαν μια ευκαιρία κάπως να ανασάνουν οικονομικά

Ο Τσίπρας πρόδωσε γιατί άνοιξε διάπλατα την πόρτα στην παντοκρατορία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Παρά τα λάθη του Μητσοτάκη, στήριξη άνευ όρων της Ουκρανίας/αύξηση εχθρότητας με τη Ρωσία, υποτέλεια έναντι της Αμερικής, κατευνασμός της Τουρκίας, ακρίβεια, και διαφαινόμενη διαφθορά, η κυβέρνησή του φαίνεται πως είναι παντοδύναμη. Η ανικανότητα του Τσίπρα άνοιξε τις πύλες του νεοφιλελευθερισμού ακόμη περισσότερο. Ναι, ο Τσίπρας έφερε ουσιαστικά την εποχή, πολιτικής ηγεμονίας Μητσοτάκη. Μήπως ξεχάστηκε πώς ο ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησε ως αξιωματική αντιπολίτευση από την πρώτη εκλογική συντριβή μέχρι τη δεύτερη;

Έκανε δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι στο ευρώ, και στο τέλος δεν σεβάστηκε την επιλογή του κυρίαρχου λαού. Οι Γερμανοί τότε ως διευθυντήριο με δομή ισχύος, έβλεπαν τους Έλληνες σαν να είναι τα πιόνια της Ιστορίας. Δεν θα σχολιάσουμε εδώ, αν ήταν τελικά σωστή ή όχι, η απόφαση του Τσίπρα να αντιστρέψει τη βούληση του ελληνικού λαού. Άραγε, μήπως για αυτόν το πρόβλημα στη δημοκρατία είναι οι ψηφοφόροι; Και το Μνημόνιο που έφερε ο ίδιος, έδεσε χειροπόδαρα την περιουσία-ιδιοκτησία του ελληνικού λαού για 100 χρόνια.

Λόγω rebranding παραιτήθηκε και από βουλευτής, για να δείξει και καλά πως έχει αρχές, για να εισπράξει τα ίδια χρήματα από τις πωλήσεις του βιβλίου στον λαό που δεν σεβάστηκε. Και δεν θα σχολιάσουμε εδώ, αν ο ίδιος ο λαός έχει μνήμη χρυσόψαρου.

Τα μέτρησε λάθος

Ο Τσίπρας δεν είναι αριστερός, γιατί ένας επαναστάτης αριστερός δεν θα μίλαγε ποτέ τόσο απαξιωτικά για τα στελέχη με τα οποία πορεύτηκε. Μα ποιος επέλεξε τους συνεργάτες που τώρα θεωρεί σαλούς; Μα τόσο λάθος τους μέτρησε; Ο Πάνος Καμμένος γλυτώνει την κριτική του για ευνόητους λόγους, όπως και ο Προκόπης Παυλόπουλος.

Χλευάζει μέσα στο βιβλίο που στέκεται μεταξύ πολιτικής μυθοπλασίας και μαρτυρίας, ανθρώπους όπως ο Λαφαζάνης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο Πολάκης, και άλλους, αλλά αυτοί έμειναν πιστοί στις αρχές τους. Και μόνο ένας άνθρωπος χωρίς παιδεία μπορεί να χλευάσει ανθρώπους που μένουν πιστοί στις αρχές τους. Γιατί δεν αναφέρεται σχεδόν τίποτα μέσα στο βιβλίο για τον Κώστα Καραμανλή; Μήπως ξεχνάει ο Τσίπρας ότι η κρίση χρέους ξεκίνησε το 2010; Και γιατί αποφεύγει να κάνει μια γενναία αυτοκριτική για τις δικές του αστοχίες ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ;

Και υπάρχει και το Ινστιτούτο Τσίπρα και δεν πρέπει να το ξεχάσουμε, για να βολευτούν οι ημέτεροι ζεστοθεσούληδες με άπειρες μωροφιλοδοξίες για δόξα. Ό,τι και rebranding να κάνουν ο Τσίπρας δεν θα θεωρηθεί ποτέ ηγέτης, είναι σύμπτωμα της κατάντιας της σύγχρονης Ελλάδας. Μιας παντέρμης Ελλάδας που νομίζει ότι είναι το κέντρο του κόσμου, ενώ είναι μία φτωχή χωρά που θα έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια να έχει μειώσει τον αριθμό των βουλευτών στους 150 και τον αριθμό των υπουργών στους 20, γιατί δεν αντέχει ο ελληνικός λαός να πληρώνει μισθούς σαν μία δαμόκλειο σπάθη, για όλους αυτούς που ήσαν/είναι αβαθείς και κατώτεροι των περιστάσεων. Μήπως έκανε κάτι για αυτό ο αριστερός Τσίπρας;

Η Ελλάδα είναι σοβαρή υπόθεση και δεν θα έπρεπε πότε να αφήνεται σε τέτοια χέρια. Τα ασύμμετρα χέρια μέτριου πολιτικού προσωπικού, που ένας από τους κύριους εκπροσώπους του έχει υπάρξει και ο συγγραφέας του βιβλίου, που ευτελίζει ιδέες πολλές αλλά και το ποίημα ενός σημαντικού Έλληνα. Ναι, ευτελίζει και αυτός, με τη σειρά του, τις ιδέες της Αριστεράς με λόγους και με πράξεις και αυτός είναι ο κύριος λόγος γιατί η Αριστερά έχει υπάρξει ένας από τους μεγαλύτερους χαμένους της ανθρώπινης Ιστορίας… οι ηγέτες της αποδείχθηκαν να έχουν το ύψος τραπεζιού.