Τα ρέστα ζητούν οι Ευρωπαίοι από το Βέλγιο για τα ρωσικά κεφάλαια

Εν τω μεταξύ οι περισσότερες χώρες (και ειδικά οι μικρές Βαλτικές) δεν συμφωνούν με την δική του πρόταση – να δανείσουν όλες την Ουκρανία από την τσέπη τους. Εκείνος από πλευράς του επιμένει ότι αυτό που θέλει να κάνει η Κομισιόν είναι πρωτοφανές και εκθέτει και την Ευρώπη και το Βέλγιο, το οποίο ο ίδιος είναι υποχρεωμένος να προστατεύσει.

Κάποιοι Ευρωπαίοι διπλωμάτες ρίχνουν έμμεσα λάσπη στον Βέλγο πρωθυπουργό, ότι εγείρει ενστάσεις για να παζαρέψει να αναλάβει το Eurogroup ο Βέλγος υπουργός Οικονομικών, όμως αυτό είναι απίθανο, με την έννοια ότι όποιος θέλει να παζαρέψει, δεν δημιουργεί εχθρικό κλίμα αλλά, απεναντίας, διεκδικεί παριστάνοντας τον βολικό. Λένε ότι ο αντίπαλός του για το Eurogroup (ο Κυριάκος Πιερρακάκης εν προκειμένω) «είναι πιο λογικός και συμφωνεί στη χρήση των κεφαλαίων, καθώς κανείς δεν θέλει να πληρώσει η χώρα του τόσα λεφτά».

Υποστηρίζουν ότι η χρήση των ρωσικών κεφαλαίων είναι λογική και στέκει δικονομικά «αν γραφτεί το κατάλληλο νομικό κείμενο», όμως είναι η πρώτη φορά που θα γινόταν απόπειρα για κάτι τέτοιο και είναι παράδοξο να θέλει ένα τέτοιο δεδικασμένο με απρόβλεπτες συνέπειες εις βάρος της η ΕΕ, μόνο και μόνο για να συνεχίσει τον πόλεμο.

Το ΔΝΤ πιέζει την Ευρώπη να ενισχύσει οικονομικά την Ουκρανία, αλλά η ΕΕ δεν έχει μετρητά και θέλει να δώσει τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία με τον όρο να της επιστραφούν μόλις δώσει πολεμικές αποζημιώσεις η Ρωσία (κάτι που είναι απίθανο). Αυτό σημαίνει ότι αν η Ρωσία δεν δώσει αποζημιώσεις, τα λεφτά αυτά θα μείνουν στην Ουκρανία. Η Ρωσία όμως θα τα διεκδικήσει νομικά από το Euroclear του Βελγίου και όχι από την Ουκρανία, γιατί σε αυτό τα εμπιστεύθηκε.

Διαμαρτύρεται το Βέλγιο

Ο Μπαρτ ντε Βέβερ στην επιστολή του αναφέρει την ιδέα που προωθεί η φον Λάιεν “θεμελιωδώς λανθασμένη”: “Γιατί να αποτολμήσουμε να εισέλθουμε σε αχαρτογράφητα νομικά και οικονομικά ύδατα με όλες τις πιθανές συνέπειες, αν αυτό μπορεί να αποφευχθεί;” γράφει ο ντε Βέβερ σε επιστολή του προς την πρόεδρο της Κομισιόν. «Αντί να χρησιμοποιήσουμε τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, η ΕΕ θα πρέπει να δανειστεί από κοινού 45 δισεκατομμύρια ευρώ από τις αγορές για να καλύψει τις οικονομικές και στρατιωτικές ανάγκες του Κιέβου για το επόμενο έτος», προσθέτει.

“Μια τέτοια επιλογή θα ερχόταν, εκ των πραγμάτων, φθηνότερα από άλλες επιλογές, ιδίως από την επιλογή ενός δανείου για αποζημιώσεις, αν ληφθούν υπόψη όλοι οι κίνδυνοι”, τονίζει. «Το δάνειο με την προοπτική αποζημιώσεων είναι άνευ νομικού, οικονομικού και διπλωματικού προηγουμένου και θα εκτροχιάσει τις προσπάθειες των ΗΠΑ για την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας».

«Η βιαστική προώθηση του προτεινόμενου σχεδίου δανείου για τις αποζημιώσεις θα είχε ως παράπλευρη απώλεια το γεγονός ότι εμείς, ως ΕΕ, ουσιαστικά εμποδίζουμε την επίτευξη μιας ενδεχόμενης ειρηνευτικής συμφωνίας. Αν και έχω πλήρη κατανόηση για το επιχείρημα ότι ο Ευρωπαίος φορολογούμενος δεν θα πρέπει να είναι ο μόνος που θα πληρώσει τον λογαριασμό για την οικονομική στήριξη της Ουκρανίας, η ωμή νομική πραγματικότητα είναι ότι σε καμία στιγμή στην ιστορία, παγωμένα κρατικά περιουσιακά στοιχεία δεν έχουν “επαναχρησιμοποιηθεί” κατά τη διάρκεια ενός συνεχιζόμενου πολέμου», γράφει μεταξύ άλλων.

Φυλαγμένα στο Euroclear

Το μεγαλύτερο μέρος των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων, περίπου 185 δισεκατομμύρια ευρώ, φυλάσσεται στο Euroclear, ένα κεντρικό αποθετήριο τίτλων με έδρα τις Βρυξέλλες. Υπάρχουν περίπου 25 δισ. ευρώ κατανεμημένα και σε ιδιωτικές τράπεζες σε άλλα κράτη-μέλη, οι οποίες δεν έχουν γνωστοποιήσει το ποσό.

Ως έδρα του Euroclear, το Βέλγιο φοβάται ότι θα είναι το πρώτο στη σειρά των νομικών αντιποίνων της Μόσχας και θα θεωρηθεί υπεύθυνο όχι μόνο για το σύνολο του δανείου αλλά και για πιθανές ζημίες που θα προκύψουν από νομικές προκλήσεις, θέμα που υπογραμμίζει ο ντε Βέβερ στην τετρασέλιδη επιστολή του.

Το μόνο παραθυράκι που αφήνει ανοιχτό το Βέλγιο, είναι να υπογράφουν όλοι ανεξαιρέτως οι ηγέτες των κρατών-μελών δέσμευση “για πλήρη εγγύηση που θα επέτρεπε στην Euroclear να διατηρήσει τη ρευστότητα των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για το πλήρες ποσό τους. Η εγγύηση θα πρέπει να παραδοθεί και να υπογραφεί από τα κράτη μέλη κατά τη στιγμή της απόφασης», δηλαδή στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στις 18-19 Δεκεμβρίου. Όμως είναι μάλλον απίθανο να συμφωνήσουν οι ηγέτες στην αποζημίωση ενός τόσο μεγάλου ποσού από την τσέπη τους.

Οι περισσότερες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Πολωνίας, των Σκανδιναβικών και των χωρών της Βαλτικής, έχουν συνταχθεί με το δάνειο για αποζημιώσεις, επειδή θα γλίτωνε τα ταμεία τους από την πληρωμή του λογαριασμού, τουλάχιστον αρχικά, και θα εκπλήρωνε τη φιλοσοφία τους “να πληρώσει η Ρωσία”.