Πακέτο Τσίπρα: Γιατί τώρα; Γιατί έτσι;

Αναμφίβολα η νεοδημοκρατική εξήγηση πως το «πακέτο Τσίπρα» δεκαοκτώ ημέρες πριν τις τριπλές εκλογές ανακοινώθηκε υπό τον πανικό μιας μεγάλης ήττας έχει μια λογική, όμως υπό το φως της ευρωπαϊκής και οικονομικής πραγματικότητας, η απάντηση στο «γιατί τώρα;» εξηγείται αλλιώς. Φυσικά και η κυβέρνηση προσδοκά να έχει το «πακέτο Τσίπρα» θετική εκλογική επίπτωση. Όμως, δύο είναι οι βασικοί λόγοι που εξηγούν την κίνηση.

Πρώτον, η παρούσα Κομισιόν είναι φιλική προς την ελληνική υπόθεση, σε αντίθεση με αυτή που θα προκύψει μετά τις ευρωεκλογές, άρα τώρα ήταν το momentum. Δεύτερον, με την ψήφιση των μέτρων για το 2019 εντός του Μαΐου προλαβαίνει την τουριστική σεζόν. Επιπλέον, δεν ήταν δυνατόν τα μέτρα που ανακοινώθηκαν να είχαν ληφθεί νωρίτερα. Κάθε πράμα στον καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο, λέει ο σοφός λαός.

Κατ’ αρχήν το υπερπλεόνασμα του 2018, δηλαδή αυτό που θα μπορούσε να μοιράσει η κυβέρνηση, επισημοποιήθηκε από την Κομισιόν πριν λίγες βδομάδες. Μόλις στις 7 Μαϊού οι Βρυξέλλες ανακοίνωσαν τις νέες προβλέψεις τους για την ελληνική οικονομία (προφανώς και η κυβέρνηση τις ήξερε ανεπίσημα) οι οποίες εκτιμούν την ανάπτυξη του 2019 στο 2,2%. Αυτές οι δύο εξελίξεις νομιμοποίησαν την κυβέρνηση να κάνει αξιόπιστες καινούργιες προβολές εντός των στόχων του συμφωνηθέντος Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και να ξετυλίξει την πολιτική της.

Τα μέτρα αν ήταν προεκλογικά, θα ήταν εφάπαξ, αλλά είναι μόνιμα! Δηλαδή, βασίζονται στην εξυγίανση των δημοσιονομικών της χώρας που πέτυχε η κυβέρνηση με τη στήριξη του ελληνικού λαού, που έπρεπε να επιβραβευθεί για τις θυσίες του αναλογικά. Αν κάτι είναι προεκλογικό σε αυτό το πακέτο μέτρων είναι οι εξαγγελίες για το 2020, που θα μπορούσαν να ανακοινωθούν στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο λίγο πριν τις εθνικές εκλογές. Όμως, και πάλι, η «πρόωρη» ανακοίνωση των κυβερνητικών προθέσεων, έχει προγραμματικό χαρακτήρα έγκαιρης προετοιμασίας των επιχειρήσεων, αλλά και μία κρίσιμη ψυχολογική επίπτωση για τους επενδυτές και τις αγορές.

Σχεδιασμός του σατανικού Τσακαλώτου

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εξήγησε καθαρά πως έχει στο ταμείο 31 δισ. ευρώ, ποσό ασύλληπτου μεγέθους (=ενάμισι ΕΣΠΑ), από τα οποία τα μισά είναι το «μαξιλάρι» του ESM και τα άλλα μισά είναι τα λεφτά από τα υπερπλεονάσματα που μάζεψε την τριετία, από τα οποία 3,6 δισ. ευρώ πάνε για εξόφληση των ακριβών δανείων του ΔΝΤ και 11,5 δισ. ευρώ πάνε για την «έξοδο από την κρίση». Πώς; Έχει σημασία το πώς.

Από αυτά, 5,5 δισ. ευρώ τα βάζει σε ένα κλειστό λογαριασμό των πρωτογενών πλεονασμάτων του 3,5% που πρέπει να έχουμε κάθε χρόνο μέχρι το 2022, όπως επανέλαβε πρόσφατα η Κομισιόν λέγοντας ότι το 3,5% δεν μειώνεται. Ο κ. Μητσοτάκης έκανε πως δεν άκουγε, γιατί όλη η στρατηγική του είναι ότι θα το μείωνε μετά από διαπραγμάτευση στο 2,5% κάτι που δεν πρόκειται να πάρει ούτε με πρόεδρο της Κομισιόν τον Μάνφρεντ Βέμπερ.

Τι είναι όμως αυτά τα 5,5 δισ. ευρώ; Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε 3% του ΑΕΠ, δηλαδή 1% το 2020, 1% το 2021 και 1% το 2022. Αυτό σημαίνει πως για τους τρεις επόμενους προϋπολογισμούς, ο Τσακαλώτος δημοσιονομικά θα δουλεύει με πρωτογενές πλεόνασμα 2,5% αφού το 1% το έχει ήδη κλειδωμένο.

Δηλαδή, ο «σατανικός» Τσακαλώτος πέτυχε με δουλειά και σχεδιασμό αυτό που ο κ. Μητσοτάκης φαντασιωνόταν ότι θα του έδιναν οι δανειστές, που δεν θα του το έδιναν. Όλη αυτή η στρατηγική του Τσακαλώτου που δεν θα μπορέσουν να αρνηθούν οι εταίροι δημιουργεί νέο δημοσιονομικό χώρο για το 2020 (1 δισ. ευρώ), για το 2021 (1,2 δισ. ευρώ) και για το 2022 (2,33 δισ. ευρώ). Κρατήστε τα αυτά.

Εδώ πρέπει να ανοίξουμε μια πολιτικο-οικονομική παρένθεση, γιατί όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του στομαχιού του σκληρού Τσίπρα που άντεξε τρία χρόνια να του λένε διάφοροι αυτά που ξέρετε και να τον κατηγορούν πως πούλησε την αριστεροσύνη του για την καρέκλα. Είναι αποτέλεσμα και της οικονομικής ευφυΐας και σκληρής δουλειάς του αστού «Άγγλου» αριστερού Ευ. Τσακαλώτου, ο οποίος κατάφερε τρίμηνο προς τρίμηνο, πόντο προς πόντο, να κερδίσει την εμπιστοσύνη του eurogroup, και την αξιοπιστία της χώρας που είχε καταρρακώσει η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή με τις αλχημείες του Γ. Αλογοσκούφη και την αδυναμία Σαμαρά να ολοκληρώσει την 5η αξιολόγηση το 2014.

Γιατί έτσι;

Οι Τσίπρας-Τσακαλώτος είχαν δύο επιλογές: είτε να λαϊκίσουν μειώνοντας τη φορολογία εισοδήματος, κάτι που υπονοεί η ΝΔ για να ευνοήσει τα υψηλά εισοδήματα, είτε να μειώσουν τους έμμεσους φόρους. Δεν επέλεξαν το πρώτο γιατί θα δώσουν μετά τις εκλογές τη μάχη για να κερδίσουν τη μη μείωση του αφορολόγητου για το 2020, που σημαίνει 1,9 δισ. ευρώ κέρδος για τους φορολογούμενους. Επέλεξαν το δεύτερο πακέτο, γιατί είναι πιο αναπτυξιακό και θα γίνει πιο αισθητό στα νοικοκυριά που δυσκολεύονται (ΦΠΑ 13% στα τρόφιμα και την εστίαση και 6% (από 13%) στο ηλεκτρικό και το φυσικό αέριο. Η 13η σύνταξη του Μαΐου είναι κάτι που στον κ. Μητσοτάκη θα προκαλεί φλύκταινες, αλλά τι ξέρει αυτός από το να ζεις με 600 ευρώ;

Σε ότι αφορά το πακέτο του 2020, αυτό θα δημιουργήσει ένα θετικό κλίμα για επενδύσεις και ανάπτυξη. Στο πακέτο αυτό ενδεικτικά περιλαμβάνεται, κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, αφαίρεση από το εισόδημα των τόκων των πράσινων δανείων, έκπτωση 10% στον φόρο εισοδήματος των νεοσυνεταιριζόμενων αγροτών, επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών των νέων εργαζομένων, τα μέτρα για το πετρέλαιο και τον ΕΝΦΙΑ για νησιώτες και κατοίκους ορεινών χωριών και κυρίως η αύξηση των υπεραποσβέσεων από το 100% στο 150%.

100 μεταρρυθμίσεις

Κάπως έτσι, το είπε στο αέρα ο Τσίπρας, το 2021 η φορολογία των επιχειρήσεων θα πέσει στο 25%. Στο μεταξύ ο νέος αναπτυξιακός νόμος για τις στρατηγικές επενδύσεις, η λειτουργία της Αναπτυξιακής Τράπεζας, το 5ετές Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που θα ανακοινωθεί σύντομα, και το νέο ΕΣΠΑ 2021–2029 θα δώσουν μεγάλη ώθηση στην οικονομία, η οποία θα φτάσει την επόμενη τετραετία ρυθμό ανάπτυξης 4% και άνω.
Βαρύνουσα σημασία έχει η επικείμενη 1η επικαιροποίηση των αναπτυξιακών στόχων, που όπως είπε ο Τσίπρας περιλαμβάνει 100 μεταρρυθμίσεις νέου τύπου.

Η Ελλάδα μπορεί να καταστεί την ερχόμενη 4ετία το διεθνές blue chip των επενδύσεων, εφόσον υπάρχει πολιτική σταθερότητα και σχεδιασμός που σημαίνει ότι το εκλογικό σώμα δεν πρέπει να παρασυρθεί από τα junk και τα fake news του Σκάι και της Πειραιώς, ούτε από τον εθνικιστικό λαϊκισμό των σκοταδιστών.-