Το ‘δίκαιο’ της Τουρκίας και η ελληνική ‘πέμπτη φάλαγγα’

Μόλις η Τουρκία αγριέψει ξεσηκώνονται οι γνωστοί κύκλοι σε Αθήνα και Λευκωσία και ξεκινούν τις παραινέσεις για συνθηκολόγηση με την κατοχική δύναμη. Σε ποια βάση; Σε αυτή του Διεθνούς Δικαίου, ή εκείνη του ‘δικαίου’ της Τουρκίας; Στην προκειμένη περίπτωση, το ζητούμενο –μετά την εισβολή του τουρκικού γεωτρύπανου ‘Πορθητής’ στην κυπριακή ΑΟΖ– ποιο είναι; Να αποχωρήσει ο ‘Πορθητής’ και να μη στείλουν το δεύτερο γεωτρύπανο το ‘Γιαβούζ’. Μόνο τότε το θέμα της παραβίασης τερματίζεται και αποκαθίσταται η νομιμότητα στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου.

Η κατοχική Τουρκία προφανώς και δεν θέλει να αποχωρήσει. Και δεν θα αποχωρήσει εκτός κι εάν εξαναγκαστεί. Κοντολογίς, να είναι μεγαλύτερο το κόστος της συνεχιζόμενης παρουσίας της στην κυπριακή ΑΟΖ από αυτό που θα προκαλέσει η αποχώρησή της. Η Άγκυρα έχει δύο σενάρια ενώπιόν της, τα οποία καταλήγουν στον ίδιο παρονομαστή: Να βάλει χέρι στον φυσικό πλούτο της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το πρώτο σενάριο αφορά στην υλοποίηση των σχεδιασμών της Τουρκίας, χωρίς τη συναίνεση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να προχωρήσει, δηλαδή, να εξορύξει φυσικό αέριο από την κυπριακή ΑΟΖ, παρά τις αντιδράσεις της Λευκωσίας. Το δεύτερο σενάριο είναι, κάτω από την πίεση των εξελίξεων, των εκφοβισμών από πλευράς Τουρκίας και τις πιεστικές υποδείξεις τρίτων, η Κυπριακή Δημοκρατία να προχωρήσει και να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τους εγκάθετους της Άγκυρας για το θέμα της ενέργειας. Αυτό θα εμπλέξει την Άγκυρα στους ενεργειακούς σχεδιασμούς. Αρχικά μέσω της ηγεσίας του κατοχικού καθεστώτος και στη συνέχεια θα την εμπλέξει απευθείας (θα επανέλθει προφανώς η επιλογή για μεταφορά του φυσικού αερίου με αγωγούς μέσω Τουρκίας).

Και τα δύο σενάρια αφορούν τους σχεδιασμούς της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Μπορούν να αποτραπούν; Ασφαλώς. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μια καλή, για τα συμφέροντα της Λευκωσίας, απόφαση της ΕΕ, που να περιληφθεί στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Απόφαση που θα στρώνει τον δρόμο σε κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Εάν το μήνυμα της ΕΕ δεν είναι ξεκάθαρο και συγκεκριμένο, δεν προβλέπει ενέργειες, τότε το καθεστώς Ερντογάν θα αποθρασυνθεί. Θα κλιμακώσει την ένταση και θα πραγματοποιήσει και σε άλλες περιοχές της κυπριακής ΑΟΖ έρευνες.

Να επιδείξουν αποφασιστικότητα

Την ίδια ώρα, η Λευκωσία, μαζί πάντα με την Αθήνα, θα πρέπει να επιδείξουν αποφασιστικότητα για αποτροπή των τουρκικών σχεδιασμών και ανατροπή των όποιων προσπαθειών επιβολής τετελεσμένων από το Αιγαίο μέχρι και την κυπριακή ΑΟΖ. Δυνατότητες υπάρχουν, φτάνει να αξιοποιηθούν. Δυνατότητες υπάρχουν, φτάνει να μην υπονομεύονται εκ των έσω.

Είναι προφανές πως αναπτύσσεται εκ των έσω μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα κλίμα εκφοβισμού. Παίρνουν κάποιοι σκυτάλη από τους Τούρκους, που διαχρονικά παίζουν με τα φοβικά σύνδρομα πολιτικών κύκλων σε Αθήνα και Λευκωσία, και συνεχίζουν τον αμανέ. Η Άγκυρα έχει έναν σχεδιασμό και επιχειρεί να σύρει στην παγίδα της την ελληνική πλευρά. Όπως ανέφερε ο τέως υπουργός της Ελλάδος Νίκος Κοτζιάς, η Άγκυρα λειτουργεί στη βάση ενός σχεδιασμού που εφαρμόζεται σταδιακά, βήμα προς βήμα.

«Τι έκανε στο Αιγαίο από το 1974 η Τουρκία; Πρώτα αμφισβήτησε λέγοντας πως ‘αυτά (νησιά) δεν είναι σαφή, δεν ξέρω πού ανήκουν’. Μετά προσέτρεξε κάποιος φίλος τους, συνήθως οι Βρετανοί. Στη συνέχεια έγινε αναφορά στα ‘δικαιώματα’ που είχανε στην αμφισβητούμενη περιοχή και κάποια στιγμή στη δεκαετία του 1980 εμφανίζεται το χρώμα, ‘γκρίζες ζώνες’.  Μετά τις ‘γκρίζες ζώνες’ ακολούθησε η παράνομη διεκδίκηση και μάλιστα διατύπωσε τελευταία πως αυτά  είναι ‘τουρκικά’. Στο τέλος οι Τούρκοι παγώνουν τα δικαιώματά μας».

Αυτός είναι ο στόχος τους. Και αυτό τον στόχο εξυπηρετούν όσοι στην ελληνική πλευρά, προτάσσοντας τον φόβο ενός θερμού επεισοδίου, κάνουν υποδείξεις για συμβιβασμούς με την Τουρκία. Τι εννοούν με αυτό; Εννοούν να μοιράσουμε με την Τουρκία κυριαρχικά μας δικαιώματα.