Ανδρέας Λεντάκης, ο συγγραφέας, πολιτικός αγωνιστής που παίρνει το όνομά του το “κυβερνητικό πάρκο” Υμηττού

Ανακοινώθηκε σήμερα ότι στον Υμηττό-Δάφνη θα αξιοποιηθούν δεκάδες στρέμματα ως πνεύμονας πρασίνου στη θέση της παλιάς ΠΥΡΚΑΛ (που μεταφέρεται στο Λαύριο) και θα μετακομίσουν στο “κυβερνητικό πάρκο”  9 υπουργεία και υπηρεσίες του Μαξιμου σε ορίζοντα πενταετίας. Το πάρκο όπως ανακοινωσε ο πρωθυπουργός, θα πάρει το όνομα του πρώην δημάρχου Υμηττού, του Ανδρέα Λεντάκη.

Ο Λεντάκης, που πέθανε το 1997 στα 62 του απρόσμενα,  από ανακοπή,  αγωνιστηκε κατά της δικτατορίας των Συνταγματαρχών και ανήκε εν συνεχεία στη λεγόμενη “ανανεωτική Αριστερά”, όντας καθηγητής και συγγραφέας. Στη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών συνελήφθη, βασανίστηκε και φυλακίστηκε.

Οι γονείς ήταν από την Κάρπαθο, αλλά τον απέκτησαν στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας, όπου τότε (το 1934) υπήρχε σημαντική ελληνική παροικία. Ο Ανδρέας είχε δύο μεγαλύτερα αδέλφια, έναν αυτάδελφο και έναν που απέκτησε ο πατέρας του παλιότερα με μια Αιθιοπίδα. Έχασε τη μητέρα του 3 ετών και σε ηλικία 9 ετών πέθανε και ο πατέρας του. Ο Λεντάκης όμως ήδη ζούσε χωριστά από τον πατέρα του, καθώς τρόπον τινά τον είχαν υιοθετήσει οι θείοι του που δεν είχαν δικά τους παιδιά. Η αδελφή της μητέρας του Ευδοξία Μιχ. Νουάρου με τον σύζυγό της Ανδρέα Κουσουμπέση, καταγόμενο από το Πήλιο, καθόρισαν και την ανατροφή του Ανδρέα Λεντάκη. Τ0 1953 στάλθηκε στην Αθήνα με  υποτροφία της ελληνικής κοινότη­τας για σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τελείωσε το Ιστορικό-Αρχαιολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Χειριζόταν τέλεια, εκτός της ελληνικής, την αγγλική, γαλλική, ισπανική, ιταλική και αιθιοπική γλώσσα.

Εκεί υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου της Φιλοσοφικής Σχολής και γραμματέας του για δύο χρόνια, ιδρυτικό μέλος της ΔΕΣΠΑ και υπεύθυνος διεθνών σχέσεων για δύο χρόνια, οργανωτής και γραμματέας του Α’ Πανσπουδαστικού Συνεδρίου (1957) και γραμματέας της σπουδάζουσας της παράνομης οργάνωσης ΕΠΟΝ μέχρι την αυτοδιάλυσή της τον Ιανουάριο του 1958.

Στη συνέχεια οργανώθηκε στην Νεολαία της ΕΔΑ και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη. Πρωτοστάτησε στις φοιτητικές κινητοποιήσεις του και ήταν ήταν από τους βασικούς οργανωτές του κινήματος ειρήνης. Εκπροσώπησε το φοιτητικό κίνημα και τη Νεολαία Λαμπράκη σε πολλά διεθνή συνέδρια. Για την πολιτική του δράση τού αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια από την τρίτη κυβέρνηση των «Αποστατών» του Στέφανου Στεφανόπουλου και τον Φεβρουάριο του 1966 εκτοπίστηκε στην Άνδρο και στη Μήλο, με το πρόσχημα ότι ήταν άπατρις. Απολύθηκε στις αρχές του 1967.

Μετά την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967, οργανώθηκε στο Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο (ΠΑΜ) και τον Οκτώβριο του 1967 συνελήφθη και βασανίστηκε. Ο Μίκης Θεοδωράκης του αφιέρωσε «Τα τραγούδια του Ανδρέα», με ποιο γνωστό το «Σφαγείο», απ΄όπου και ο περίφημος στίχος «Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα». Ο στίχος αυτός αναφερόταν στα άγρια βασανιστήρια που υπέστη ο Λεντάκης (όπως και άλλοι αγωνιστές) στο διαβόητο «δωματιάκι» που υπήρχε στην ταράτσα του κτιρίου όπου στεγαζόταν η Ασφάλεια στην οδό Μπουμπουλίνας.

Ο Ανδρέας Λεντάκης παρέμεινε στη φυλακή και την εξορία τέσσερα χρόνια (Λέρος, Ωρωπός).

Μετά την κατάρρευση της δικτατορίας (1974) υπήρξε ιδρυτικό μέλος της νέας ΕΔΑ, της οποίας διατέλεσε πρόεδρος από το 1987 έως το 1993. Το 1978 εκλέχθηκε δήμαρχος Υμηττού κι επανεξελέγη το 1982 και το 1986. Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης δημαρχιακής του θητείας μεταμόρφωσε το προάστιο αυτό της Αθήνας σε μία σύγχρονη πόλη, εισάγοντας καινοτόμους θεσμούς, όπως τα Κέντρα Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ) και το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, ενώ διαμόρφωσε σε θέατρο το νταμάρι του Υμηττού. Εκπροσώπησε την Ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση επί τέσσερα χρόνια στο Συμβούλιο της Ευρώπης κι εκλέχθηκε δύο φορές αντιπρόεδρος της Πολιτιστικής Επιτροπής των Περιφερειακών Οργανώσεων της Ευρώπης.

Το 1988 έλαβε ενεργό μέρος στη συγκρότηση του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου και αναδείχθηκε μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του. Το 1989 και το 1990 εξελέγη βουλευτής με τον Συνασπισμό, αλλά στις 2 Ιουλίου 1993 παραιτήθηκε από βουλευτής του Συνασπισμού και εντάχθηκε στη νεοσύστατη «Πολιτική Άνοιξη» του Αντώνη Σαμαρά. Στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 εξελέγη βουλευτής στη Β’ Αθηνών και διακρίθηκε για την κοινοβουλευτική του παρουσία.

Διετέλεσε μέλος της Διακομματικής Επιτροπής του Κοινοβουλίου στη Βορειοατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ), της Διακομματικής Επιτροπής στο Συμβούλιο της Ευρώπης, της Διακομματικής Επιτροπής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, της Επιτροπής Παιδείας και Πολιτισμού, της Επιτροπής Θρησκευμάτων και Ορθοδοξίας, της οποίας υπήρξε και γραμματέας κ.α. Στις δημοτικές εκλογές του 1994 έθεσε υποψηφιότητα για τη δημαρχία της Αθήνας με την ΠΟΛΑΝ και συγκέντρωσε το 4% των ψήφων, καταλαμβάνοντας την 5η θέση μεταξύ των συνυποψηφίων του.

Βιβλία, προσωπική ζωή

Εκτός από την πλούσια αρθρογραφία του σε διάφορα πολιτικά περιοδικά και εφημερίδες, ο Ανδρέας Λεντάκης εξέδωσε πολλά λογοτεχνικά, ιστορικά, αρχαιολογικά και πολιτικά βιβλία, όπως “Τοτεμισμός”, ο “Έρωτας στην Αρχαία Ελλάδα”, “Τα είπε όλα ο Μαρξ;”, “Είναι η γυναίκα κατώτερη από τον άνδρα; Πώς κατασκευάζεται”, “Το παρακράτος και η 21 Απριλίου”, “Οι νεοφασιστικές οργανώσεις στην νεολαία», «Παλατινή Ανθολογία», ποιητική μετάφραση από τα αρχαία ελληνικά, «Σύμμεικτα Μήλου», «Η καταστροφή της Μήλου το 18ο αιώνα»,«Ανακρέων και Ανακρεόντεια», «Παναγής Λεκατσάς – θεμελιωτής της Εθνολογίας στην Ελλάδα», ανάτυπο από το περιοδικό ΑΝΘΡΩΠΟΣ, «Οι ιερείς και αγιογράφοι Εμμανουήλ και Αντώνιος Σκορδίλης», Ανάτυπο από τα ΚΙΜΩΛΙΑΚΑ τόμ. Ζ, «Ο αγιογράφος Εμμανουήλ Ιερεύς Σκορδίλης και ο Μανιάτης πειρατής Λιμπεράκης Γερακάρης», «Το Αρχοντολόι της Μήλου και τα οικόσημά του», «Paterna-Paternis Materna-Maternis, ένα κατάλοιπο της συλλογικής ιδιοκτησίας του γένους στο μεταβυζαντινό Δίκαιο», «Γυναίκα και Τοπική Αυτοδιοίκηση», «Δημοκρατία και Τοπική Αυτοδιοίκηση»,«Ιερά Πορνεία»

Ο Ανδρέας Λεντάκης απέκτησε δυο γιους. Τον Βασίλη από τον πρώτο του γάμο, αναπληρωτή Καθηγητή Κλασσικής Φιλολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και τον Κωνσταντίνο, διδάκτορα Διεθνών Σχέσεων και Πολιτικών Επιστημών-πρώην Σύμβουλο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, από το γάμο του με την ψυχολόγο-φιλόλογο Έφη (Φωτεινή) Σαβουλίδου-Λεντάκη, Πρόεδρο του Ιδρύματος Πολιτισμού και Εκπαίδευσης “Ανδρέας Λεντάκης”.