Ο μουφτής Κομοτηνής τα διέλυσε και πέρασε “απέναντι” – Η Αθήνα κοιμάται!

Με την τουρκική προκλητικότητα να κορυφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο, η Θράκη έχει μείνει εκτός επικαιρότητας. Τι συμβαίνει όμως στο μέτωπο αυτό; Η πραγματικότητα είναι πως παρότι μειώθηκαν οι εξ ανατολών παρεμβάσεις, η ημέτερη αβελτηρία αρκεί για να υπονομεύσει ριζικά τα συμφέροντά μας! Πριν έναν χρόνο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε αλλάξει μουφτήδες στη Θράκη. Ο μουφτής Κομοτηνής Μέτσο Τζεμαλή αντικαταστάθηκε από τον τοποτηρητή του Τζιχάτ Χαλήλ. Το ίδιο συνέβη και στην Ξάνθη, τον Μεχμέτ Σινίκογλου αντικατέστησε ο τοποτηρητής Μπιλάλ Καραχαλήλ.

Ήδη από τότε, επισημάναμε πως η εναλλαγή αυτή των προσώπων στην Κομοτηνή συγκεκριμένα θα είναι καταστροφική, αλλά κανένα αυτί δεν ίδρωσε. Ζούμε, λοιπόν, σήμερα, έναν χρόνο μετά, τα αποτελέσματα εκείνης της οικτρής απόφασης, με την πλήρη διάλυση που έχει επιφέρει ως προσωρινός μουφτής ο Τζιχάτ Χαλήλ.

Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι το θεσμικό κομμάτι που αφορά την μειονοτική κοινωνία της Θράκης ανέκαθεν έπασχε: μουφτείες, σχολεία, επιτροπές κτλ που επισήμως αναγνωρίζονταν από την Αθήνα ήταν ολιγοπρόσωπες, αντιδημοφιλείς και απαξιωμένες. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε κάποια ανάταξη αυτού του σκηνικού και μία αξιοσημείωτη πρόοδος αλλά αυτή, ιδίως από πέρυσι, εξανεμίζεται πλέον.

Παρότι διάγουμε περίοδο ύφεσης των δραστηριοτήτων του τουρκοδίαιτου παρακράτους, το πρόβλημα βρίσκεται στην από εδώ όχθη, εντός των ανθρώπων που στηρίζει το ελληνικό κράτος, ιδίως στην Κομοτηνή. Η αποπομπή του διεθνώς αξιοσέβαστου μουφτή Μέτσο Τζεμαλή και η υπονόμευση του παραγωγικότατου προέδρου της Διαχειριστικής Επιτροπής Σελήμ Ισά έδειξαν πως πάμε στη λάθος κατεύθυνση.

Ο νέος μουφτής-τοποτηρητής από τις πρώτες κιόλας μέρες εμφανίστηκε σε κεντρικό τέμενος της Κομοτηνής να υποχωρεί έναντι του εκλεκτού της Άγκυρας Ιμπραήμ Σερήφ και να αναγνωρίζει το προβάδισμα του τελευταίου! Ακολούθησε η σύγκρουσή του με όλο το προσωπικό της μουφτείας Κομοτηνής, η αυταρχική του στάση έναντι των ιεροδιδασκάλων που επιλέγονται κάθε χρόνο για την επόμενη σχολική χρονιά, η επικέντρωση του ενδιαφέροντός του μόνο σε ό,τι τον αφορούσε οικονομικά σε προσωπικό επίπεδο…

Τι είδους θρησκευτικός ηγέτης είναι αυτός που πάει σε ένα τέμενος και οι “δικοί του” άνθρωποι αρνούνται να τον δεχθούν; Τι είδους ηγέτης είναι αυτό που δεν έχει καταφέρει όχι να κερδίσει κάποιους ανθρώπους στην πλευρά της νομιμότητας, αλλά ούτε καν να συγκρατήσει τους υπάρχοντες; Ποιος ιμάμης θα μείνει με το μέρος του Τζιχάτ στη Ροδόπη όταν τον βλέπει να “κόβει” (δια της πενταμελούς Επιτροπής φυσικά) τον εν ενεργεία ιμάμη της Δροσιάς, ή τον πετυχημἐνο ιεροδιδάσκαλο των Παγουρίων, ή την πιο καταρτισμένη στο Ισλάμ γυναίκα, τη Σουμεγιέ;

Η Αθήνα αδιαφορεί για τη Θράκη

Δεν γνωρίζουμε τι εικόνα έχει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για όσα συμβαίνουν στη Θράκη, ίσως και να της διαφεύγουν ορισμένα στοιχεία. Πάντως η πραγματικότητα τρέχει ολοταχώς κατά πάνω μας: το Ιεροσπουδαστήριο Χαϊριγιέ αδειάζει από μαθητές (έχει 80 μαθητές έναντι 232 πέρυσι!), το οικοτροφείο του δεν μπορεί να συντηρηθεί, ενώ το προξενικό σύστημα ανεγείρει νέο.

Οι άλλοτε θετικοί απέναντί μας ιμάμηδες προσχωρούν στον τουρκομουφτή (όπως αυτός του τζαμιού Μαχμούτ Αγά), οι ιεροδιδάσκαλοι που στήριξαν τον θεσμό πνέουν μένεα κατά του προϊσταμένου τους, για τον οποίον δεν ακούς πια πουθενά καλή κουβέντα. Ίσως, λένε ορισμένοι, η απόλυση του γιου του από τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης, λόγῳ “πλημμελούς άσκησης καθηκόντων” (25-7-2019) να ήταν η οριστική ρήξη του Τζιχάτ με την ελληνική πλευρά.

Και τώρα; Τι ακριβώς περιμένουν άραγε οι αρμόδιοι για να βάλουν ένα φρένο στην κατάσταση που σοβεί έναν χρόνο τώρα και μετατρέπει τη “Μουφτεία Κομοτηνής” σε μια σφραγίδα άνευ οιουδήποτε κοινωνικού αντικρίσματος; Περιμένουν αποδείξεις πως ο περσινός εκλεκτός τελικά ωφελεί μόνο την τουρκική πολιτική, στέλνοντας μαθητές στα θρησκευτικά σχολεία ιμάμ χατίπ της ανατολικής Θράκης;

Περιμένουν αποδείξεις πως ο ίδιος άνθρωπος ενδιαφέρεται μόνο για τα συμφέροντά του κι ας είναι και από οπουδήποτε; Περιμένουν αποδείξεις πως χάνεται ο όποιος έλεγχος της ελληνικής Πολιτείας που με τόσο κόπο κερδήθηκε μέσα στην πόλη της Κομοτηνής; Όλα τα έχουν στα χέρια τους οι κυβερνώντες, αλλά αυτό που μάλλον απουσιάζει είναι το αληθινό ενδιαφέρον για την πατρίδα μας και τα συμφέροντά της.