Η ρητορική στροφή του Τραμπ – Ποιος του τράβηξε το αυτί

Ακούγαμε τον Τραμπ, μετά την δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί να λέει, ότι αν τολμήσει και αντιδράσει το Ιράν, έχει κλειδώσει 52 στόχους στη χώρα και θα τους κάνει σκόνη. Μάλιστα, μεταξύ των στόχων και ιστορικά μνημεία! Τρομάξαμε για την βαρβαρότητα. Μετά, το Ιράν αντέδρασε έστω και συμβολικά για να πατσίσει, με εκτόξευση 22 πυραύλων κατά των στρατοπέδων που βρίσκονται αμερικανικοί στόχοι στο Ιράκ.

Οι Ιρανοί ανακοίνωσαν ότι σκοτώθηκαν 80 Αμερικανοί για λόγους εσωτερικών εντυπώσεων, χωρίς να έχει σκοτωθεί κανείς, όπως τουλάχιστον ανακοινώθηκε. Οι Αμερικανοί είχαν μάλλον προειδοποιηθεί, αλλά αναμέναμε με τρόμο την απάντηση του νταή Αμερικανού προέδρου. Τελικά στο μήνυμά του προς τον αμερικανικό λαό, αφού υπερηφανεύεται για τα κατορθώματά του και την ισχύ των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, κατέληξε σε ειρηνικούς τόνους: «Πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί για να κάνουμε μια νέα συμφωνία με το Ιράν που θα κάνει τον κόσμο πιο ειρηνικό και θα επιτρέψει στο Ιράν να ευημερήσει και να ανθίσει. Η ευημερία δεν μπορεί να κυριαρχήσει όσο το Ιράν επιμένει σε αυτές τις εχθρότητες».

Ποιοι έβαλαν φρένο στον πρόεδρο; Είναι βέβαιο πως το βαθύ αμερικανικό σύστημα έχει ενεργοποιηθεί, φοβούμενο ανεπανόρθωτες ζημιές και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Υπάρχει, άλλωστε, στο τραπέζι και η παραπομπή καθαίρεσης του προέδρου. Έκανε εντύπωση η απάντηση (ουσιαστικά στον Τραμπ) του υπουργού άμυνας των ΗΠΑ Μαρκ Έσπερ ότι «μια επίθεση εναντίον ιστορικών μνημείων του Ιράν χωρίς στρατιωτική αξία, θα συνιστούσε έγκλημα πολέμου»!

Είναι φανερό πως ο Αμερικανός πρόεδρος δεν έχει σαφές σχέδιο για την εξωτερική πολιτική. Άφησε τη Συρία στον Πούτιν, ο οποίος έγινε στρατηγικός εταίρος του Ερντογάν και της Αιγύπτου και βασικός ρυθμιστής των εξελίξεων στην Λιβύη! Υπόσχεται πολλά, χωρίς να ξέρει αν αυτά τα πολλά υπάρχουν και μπορούν να πραγματοποιηθούν. Δηλώνει για παράδειγμα ότι αν ο Τζόνσον απομακρύνει τη Βρετανία από την ΕΕ, θα καλύψει αυτός όλα τα κενά που θα προκύψουν, χωρίς κανείς στο Λευκό Οίκο να έχει κάνει την παραμικρή εκτίμηση, ποια είναι τα κενά και πόσο κοστίζουν.

Υποσχέσεις αέρας κοπανιστός

Για παράδειγμα, θα αφήσει εκτός δασμών τις βρετανικές εξαγωγές αυτοκινήτων στις ΗΠΑ. Μα όλες σχεδόν οι αυτοκινητοβιομηχανίες εκεί είναι ξένες, ευρωπαϊκές (γαλλογερμανικές), καθώς και ιαπωνικές και κορεάτικες και το 75% των εξαρτημάτων τους, παράγονται στην Ευρώπη και ολοκληρωμένα αυτοκίνητα προορίζονται κυρίως για την ευρωπαϊκή αγορά. Πως θα καλύψει για παράδειγμα τα κενά από τα προγράμματα στον αγροτικό τομέα που στήριξαν τους αγρότες της Ουαλίας; Θα αντικαταστήσει η Boeing την μονάδα παραγωγής της Airbus στην Ουαλία, στην οποία εργάζονται 5.000 άνθρωποι, αν κριθεί από την ΕΕ ότι πρέπει να μετακομίσει αλλού;

Καλεί ο Τραμπ τις αμερικανικές επιχειρήσεις να φύγουν από την Κίνα. Δηλαδή η γνωστή εταιρεία αθλητικών ειδών Nike που δεν έχει ούτε ένα(!) εργοστάσιο στις ΗΠΑ και παράγει τα πάντα, κυρίως στην Κίνα και στο Βιετνάμ, πως θα επιστρέψει όταν τα εξαγωγικά της σχέδια θα ανατραπούν δραματικά; Έριξα μια ματιά στο Laptop που γράφω, γνωστής αμερικανικής φίρμας και γράφει: Made in China. Ακόμα και οι βιομηχανίες στρατιωτικού εξοπλισμού που για λόγους ασφαλείας παράγουν στις ΗΠΑ, εισάγουν μέρη των εξοπλιστικών συστημάτων από τρίτες χώρες, όπως για παράδειγμα από την Τουρκία, της οποίας η αμυντική βιομηχανία πραγματοποίησε το 2018 εξαγωγές στις ΗΠΑ ύψους 343.000.000 δολαρίων.

Είναι εντελώς αδύνατον στον σύγχρονο υπερσυνδεδεμένο οικονομικά κόσμο, να βάλεις αδιαπέραστα εμπορικά τείχη. Κινδυνεύεις στο τέλος να μείνεις μόνον εσύ αποκλεισμένος με τείχη και όλοι οι άλλοι να συνεργάζονται. Πλήττεις βάναυσα την εταιρική φήμη των αμερικανικών προϊόντων, κάνοντας τη χώρα σου αντιπαθή περισσότερο από ποτέ και τα προϊόντα της αζήτητα, όταν υπάρχουν και άλλες ισότιμες και ισάξιες επιλογές.

Η μήτρα του κακού και το λάδι στη φωτιά

Οι Αμερικανοί μιλάνε για ειρήνη στην Μέση Ανατολή, αλλά την ίδια ώρα με τις πράξεις τους φανατίζουν ανθρώπους που από οργή και πόνο δέχονται να γίνουν ζωντανές βόμβες και να σκοτώσουν αθώους πολίτες άλλων χωρών, αναπαράγοντας τον φαύλο κύκλο. Αυτό ακριβώς έκανε ο πρόεδρος Τραμπ δίνοντας τη διαταγή οι αμερικανικοί πύραυλοι να σκοτώσουν τον Σουλεϊμανί.

Ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ, αμέσως μετά την τραγωδία στους Δίδυμους Πύργους, είχε μιλήσει για την “μήτρα του κακού”, αναφερόμενος στο άλυτο θέμα του Παλαιστινιακού προβλήματος. Δεν τόλμησε να κάνει κάτι. Δειλές και οι προσπάθειες του Ομπάμα. Και ήρθε ο Τραμπ για να στηρίξει την μεταφορά της πρωτεύουσας του Ισραήλ στην ιστορική για Χριστιανούς και Μουσουλμάνους Ιερουσαλήμ, ρίχνοντας και άλλο λάδι στη φωτιά.

Μένει τώρα να δούμε, αν ο πρόεδρος Τραμπ εννοεί τις υποσχέσεις του για ειρηνικές διευθετήσεις με το Ιράν. Μήπως το βαθύ αμερικανικό σύστημα τον έχει προειδοποιήσει να κάτσει καλά, αν θέλει να φτάσει ως εν ενεργεία πρόεδρος στις προεδρικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου του 2020.