Διπλωματική στήριξη από τον Μακρόν, αλλά τίποτα περισσότερο…

Μπορεί στις κοινές δηλώσεις, αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο πρόεδρος Μακρόν να κινήθηκε σε γραμμή στήριξης της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά δεν έκανε το βήμα που ανέμενε η ελληνική πλευρά. Υποδέχθηκε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην είσοδο του Προεδρικού Μεγάρου, το κλίμα ήταν θερμό, η οικειότητα και οι αβρότητες μεταξύ των δύο ανδρών περίσσευαν.

Ακολούθως οι δύο ηγέτες είχαν κατ’ ιδίαν συνάντηση και στη συνέχεια με τις αντίστοιχες αντιπροσωπείες. Μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών, περιηγήθηκαν στους περίτεχνα διακοσμημένους χώρους του Ελιζέ, οι οποίοι παντρεύουν ευφάνταστα το παλαιό με το σύγχρονο. Όλα καλά, αλλά στις κοινές δηλώσεις ο Εμμανουέλ Μακρόν εμφανίστηκε πιο υποτονικός από ό,τι μας έχει συνηθίσει. Σύμφωνα με ελληνικές πηγές, η δημόσια εικόνα του αντανακλούσε και το όριο που εμμέσως έθεσε κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, προκαλώντας μία κάποια απογοήτευση στην ελληνική πλευρά, η οποία είχε μεγαλύτερες προσδοκίες.

Όπως αναμενόταν, ο Γάλλος πρόεδρος υποστήριξε δημόσια την Ελλάδα και την Κύπρο, ζήτησε τον σεβασμό των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων στη θάλασσα, καταδίκασε τις προκλήσεις της Τουρκίας και επανέλαβε την καταδίκη του μνημονίου Άγκυρας-Τρίπολης. Αυτά, ωστόσο, είχαν προεξοφληθεί από την Αθήνα, η οποία έτρεφε ελπίδες που φαίνεται πως δεν επιβεβαιώθηκαν στην πράξη.

Στο αμιγώς διπλωματικό επίπεδο. η γαλλική στήριξη ήταν ξεκάθαρη, όπως όλο το προηγούμενο διάστημα, εξ ου και το Παρίσι και προσωπικά ο πρόεδρος Μακρόν έχει δεχτεί πυρά από την Άγκυρα και τον ίδιο τον πρόεδρο Ερντογάν. Πιο πρόσφατη η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας, με την οποία κατηγορείται η Γαλλία ότι είναι υπεύθυνη για την αστάθεια στη Λιβύη.

Η Αθήνα περίμενε περισσότερα

Η οριστική αποτίμηση της συνάντησης Μητσοτάκη-Μακρόν θα πάρει χρόνο, με την έννοια ότι θα φανεί το επόμενο διάστημα μέχρι που είναι διατεθειμένη να φτάσει η Γαλλία στην κόντρα της με την Τουρκία και άρα εάν είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει μέχρι και στρατιωτικά μέσα για να στηρίξει την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Οι κοινές ελληνογαλλικές ασκήσεις και η παρουσία του γαλλικού στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ωφέλιμες, αλλά δεν απαντούν το κρίσιμο ερώτημα.

Η Αθήνα, αν και γενικά δηλώνει ικανοποιημένη, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις δεν κρύβει ότι περίμενε κάτι περισσότερο από την κοινή οπτική για σειρά ζητημάτων που αφορούν την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή. Και είναι ακριβώς το γεγονός πως ο πρόεδρος Μακρόν δεν έκανε το περαιτέρω βήμα που έχει αφήσει μία πικρή γεύση στην ελληνική αποστολή.

Κατά τα άλλα, όπως προκύπτει από καλά ενημερωμένες πηγές, η επιθυμία της Γαλλίας να ενισχύσει την παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο είναι δεδομένη. Η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία της προσφέρουν το απαραίτητο μονοπάτι γι’ αυτό. Από την άλλη πλευρά, όμως, και Αθήνα και Λευκωσία επιδιώκουν ως αντάλλαγμα μία σαφή δέσμευση του Παρισιού ότι θα σταθεί εμπράκτως στο πλευρό τους.

Σ’ αυτό το επίπεδο, δεν δόθηκαν ξεκάθαρες απαντήσεις, όλα έμειναν σε εκκρεμότητα, αναμένοντας επόμενες και πιο συγκεκριμένες συνομιλίες σε επίπεδο υπουργών και εμπειρογνωμόνων. Παρά, λοιπόν, την συναντίληψη που υπήρξε στα βασικά ζητήματα, τίποτα δεν ολοκληρώθηκε και πουθενά δεν μπήκε τελεία.

Η γαλλική πλευρά έβαλε σε πρώτο πλάνο το ζήτημα της πώλησης στην Ελλάδα των υπερσύγχρονων και πανάκριβων φρεγατών Belharra. Η τεχνική συζήτηση θα συνεχιστεί. Αυτό που αποφασίστηκε είναι να παραμείνει η διαδικασία σε επίπεδο κυβερνήσεων. Ωστόσο, δεν υπάρχει κάποιο δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα, λόγω και της ελληνικής δημοσιονομικής στενότητας. «Θα συνεργαστούμε για δεκαετίες για τις δύο φρεγάτες FDI για το Ελληνικό Ναυτικό», δήλωσε ο επικεφαλής της Naval Group, χωρίς όμως να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

Το ζήτημα με τη Λιβύη

Στο ζήτημα της Λιβύης τα πράγματα αποδείχθηκαν πιο εύκολα και ξεκάθαρα. Μακρόν και Μητσοτάκης φαίνεται να ταυτίζονται. Ο Γάλλος πρόεδρος επανέλαβε την κριτική του για τον ρόλο της Τουρκίας και ειδικά για τη μεταφορά όπλων και μισθοφόρων, κατά κανόνα τζιχαντιστών.

Από την πλευρά του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε επαφές με επιχειρηματίες σε τομείς, όπως της ενέργειας, της άμυνας, των κατασκευών, της διαχείρισης απορριμμάτων, της τεχνολογίας, της ασφάλισης, του τουρισμού, των ποτών και του φαρμάκου. Σύμφωνα με πληροφορίες, ευχαρίστησε για την υποστήριξη στην Ελλάδα που έδειξε ο γαλλικός επιχειρηματικός κόσμος κατά τη διάρκεια της κρίσης και κάλεσε τις γαλλικές εταιρείες να εκμεταλλευτούν της ευκαιρίες που ανοίγονται.

Σημαντική ήταν στο συγκεκριμένο πλαίσιο και η συνάντηση του Πρωθυπουργού  με τον επικεφαλής της Total Patrick Pouyanné. Ήταν η πρώτη φορά που συναντάται ο Πρωθυπουργός με την διοίκηση της Total και η συζήτηση εστιάστηκε στις έρευνες για κοιτάσματα υδρογονανθράκων σε Ελλάδα, Κύπρο και Λιβύη, όπου η Total έχει σημαντική διείσδυση και θεωρείται ισχυρός παίκτης. Με τον Patrick  Pouyanné συζητήθηκαν συγκεκριμένα και οι έρευνες σε θαλάσσια οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Αναφορικά με την ελληνική επιδίωξη για μείωση του στόχου για τα πρωτογενή πλεονάσματα, που έχει αναγορευτεί σε μεγάλο στοίχημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η εικόνα δεν είναι καθαρή. Σύμφωνα με πληροφορίες, η γαλλική πλευρά, αν και γενικά δηλώνει συμπαραστάτης στο να διεκδικήσει η Ελλάδα χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, δεν φάνηκε διατεθειμένη να αναλάβει ενεργό ρόλο στήριξης του ελληνικού αιτήματος στο πλαίσιο της Ευρωζώνης.