Βαριά η σκιά της Τουρκίας στα Βαλκάνια με την Ελλάδα απούσα

Η πολιτική κινητικότητα στα Βαλκάνια είναι έντονη. Εν όψει των εκλογών του προσεχούς Απριλίου στη Βόρεια Μακεδονία, ο Ούγγρος πρόεδρος Βίκτωρ Όρμπαν παρεμβαίνει με λόγια και με χρήμα στην προεκλογική διαδικασία υπέρ του δεξιού εθνικιστικού κόμματος VMRO. Άλλωστε στην Ουγγαρία έχει βρει άσυλο και προστασία ο φυγόδικος πρώην πρωθυπουργός Νίκολα Γκρουέφσκι.

Στην προεκλογική εκστρατεία στη Βόρεια Μακεδονία, το VMRΟ δέχεται βοήθεια από μια σειρά μέσων ενημέρωσης της χώρας. Κοινό στοιχείο όλων αυτών των μέσων, ήταν η πολεμική τους κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών. Τους ενώνει η ιδεολογική ταύτιση, ο εθνικισμός, ο αυταρχισμός και πάνω από όλα, η ομπρέλα από το Κρεμλίνο! Υπάρχει άραγε κανείς άλλος πίσω από τον Όρμπαν;

Τον Μάρτιο του 2019, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του Ούγγρου προέδρου στην Άγκυρα, ο Όρμπαν δήλωσε πως οι Ούγγροι, ή Μαγυάροι, είναι στην ουσία Τούρκοι “Κιπτσάκ”, μια τουρκική φυλή νομάδων, βοσκών και πολεμιστών, που είναι γνωστοί και ως Κουμάνοι. Υποστήριξε επίσης πως όλες οι τουρκικές φυλές, ανάμεσα τους και οι Ούγγροι, είναι απόγονοι των Ούνων του Αττίλα! Τελικά ο Όρμπαν, φαίνεται να δουλεύει ως ο μπροστινός του Ερντογάν στα Βαλκάνια.

Ο ύπνος του δικαίου

Υποθέτω ότι αυτό αφορά σοβαρά τα ελληνικά, πολιτικά και οικονομικά, συμφέροντα. Πέρα από τις δυνατότητες οικονομικής διείσδυσης στη γειτονική χώρα και την ευρύτερη περιοχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας, θυμίζουμε ότι μετά την συμφωνία των Πρεσπών, η κυβέρνηση Ζάεφ ανέθεσε την επιτήρηση του εναερίου χώρου της Βόρειας Μακεδονίας στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.

Ασχολείται η ελληνική κυβέρνηση με αυτές τις εξελίξεις; Έχει αναλογιστεί τι μπορεί να συμβεί στην περίπτωση που στις προσεχείς εκλογές επικρατήσουν οι εθνικιστές; Τρομάζουν από την πιθανότητα, εκτός από τις πιέσεις στο νότιο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, η Άγκυρα μπορεί να βρεθεί με σοβαρά πλεονεκτήματα, με μια “δαγκάνα” πάνω από το κεφάλι μας;

Από πουθενά δεν προκύπτει ότι στο υπουργείο Εξωτερικών έχουν καταλάβει τι γίνεται και πού πάει το πράγμα. Έχουν πέσει με τα μούτρα να κουκουλώσουν το σκάνδαλο της Novartis και να πλασάρουν το προϊόν “νόμος και τάξη” το οποίο στην πράξη είναι κανένας νόμος, αλλά πολύ, δια ροπάλου, τάξη.

Και σύγκλιση Σερβίας-Τουρκίας

Και δεν είναι μόνον οι διεργασίες στην Βόρεια Μακεδονία. Έντονο είναι το φλερτ και η προσέγγιση της Τουρκίας με την Σερβία, με τις ευχές του Πούτιν. Ο Ερντογάν, επισκέφτηκε το Βελιγράδι το διήμερο 7-8 Οκτωβρίου του 2019 συνοδευόμενος, όχι μόνο από υπουργούς, αλλά και από περίπου… 100 Τούρκους επιχειρηματίες, για να πάρει μέρος σε διμερείς συνομιλίες κορυφής.

Ο Σέρβος πρόεδρος, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, παραδέχτηκε άλλωστε ότι η χώρα του εξετάζει το ενδεχόμενο να αγοράσει «εξοπλισμό και όπλα» από την Τουρκία, προκειμένου να ενισχύσει την άμυνά της. Ο ίδιος δήλωσε, μάλιστα, «ευγνώμων» απέναντι στον Ερντογάν για τον «σταθεροποιητικό» ρόλο που διαδραματίζει η Τουρκία στα Βαλκάνια. Επίσης οι τουρκικές κατασκευαστικές εταιρίες αναπτύσσουν έντονη δραστηριότητα στη Σερβία, αναλαμβάνοντας έργα υποδομών, αυτοκινητόδρομους, γέφυρες, βιομηχανικά κτήρια, συνάπτοντας και συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας.

Να συνυπολογίσουμε την συνεργασία και τους εμπορικούς δεσμούς της Βουλγαρίας με Άγκυρα και Μόσχα στον ενεργειακό τομέα, καθώς ο Μπορίσοφ εξασφάλισε για τη χώρα του, να γίνει ο κόμβος διανομής του φυσικού αερίου που θα μεταφέρει ο αγωγός Turk Stream στην Ευρώπη.

Εμείς οι μονοδιάστατοι…

Εμείς δηλώσαμε δεδομένοι στον Αμερικανό πρόεδρο, που όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθιξε το θέμα της τουρκικής επιθετικότητας και των προκλήσεων, εισέπραξε από τον Τραμπ τη δέσμευση ότι θα μιλήσει στον «φίλο του» τον Ερντογάν! Και σαν να μην έφτανε αυτό, συμφωνήσαμε με την προκλητική δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί! Οι μόνοι που το έκαναν, ήταν ο Νετανιάχου ο Μπολσονάρο και οι Σαουδάραβες!

Και μετά απορούν κάποιοι, γιατί οι στοχοποιημένοι από τον Αμερικανό πρόεδρο Ευρωπαίοι και ειδικά η Μέρκελ, άφησε την Αθήνα εκτός των διεθνών συναντήσεων για το λιβυκό ζήτημα. Ποια είναι τελικά η προστασία που εξασφαλίσαμε από τους Αμερικανούς φίλους μας; Εννοώ, πέρα από την αυτονόητη στους νομούς Χανίων, Λάρισας και Αλεξανδρούπολης, όπου υπάρχουν αμερικανικές βάσεις;

Έχουν μετρήσει οι διαχειριστές του Μαξίμου και του υπουργείου Εξωτερικών τα διακυβεύματα των συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας; Για παράδειγμα, σήμερα στην Τουρκία δραστηριοποιούνται περισσότερες από 7.000 γερμανικές εταιρείες, επενδύοντας σχεδόν 13 δισ. ευρώ σε εργοστάσια, καταστήματα και γραφεία. Και μπορεί οι αμερικανικές επενδύσεις να μην είναι τόσο μεγάλες, είναι όμως επενδυτής εκεί, ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος!

Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική ο Ερντογάν, μονοδιάστατη ο Μητσοτάκης. Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει ή επί το ακριβέστερο, ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν; Καλά ξεμπερδέματα.