Η τελευταία παγίδα του Σόιμπλε

του Μάκη Ανδρονόπουλου  – 

Η αποχώρηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από το Eurogroup μετά από εννιά χρόνια κηδεμονίας του έγινε με τις δέουσες τυμπανοκρουσίες ανακούφισης, αλλά και ανομολόγητου προβληματισμού για κοινωνικές και πολιτικές δυστοπίες που άφησε ως κληρονομιά. Ο Σόιμπλε δεν έφυγε σεμνά, όπως αρμόζει σε πραγματικούς ηγέτες, αλλά ως αμετροεπής Βοναπάρτης.

Είπε ένα ωμό «όχι» στις προτάσεις του Γάλλου προέδρου Μακρόν για έναν κεντρικό προϋπολογισμό και για έναν υπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης. Ταυτόχρονα, έστησε την τελευταία παγίδα του στην Ευρώπη για λογαριασμό του γερμανικού κεφαλαίου. Προωθεί την μετεξέλιξη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, προτείνοντας ως νομικό μοντέλο γι’ αυτό το νέο ρόλο το άρθρο 4 του Καταστατικού του ΔΝΤ.

Το σχέδιο Σόιμπλε προβλέπει τη σταδιακή αφαίρεση εξουσιών από την Κομισιόν σε ό,τι αφορά τον έλεγχο των σχεδίων προϋπολογισμού των κρατών-μελών. Επίσης, προβλέπει αυτόματες αναδιαρθρώσεις του χρέους των κρατών-μελών που ζητούν στήριξη. Ο εμβληματικός εκφραστής του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού ελπίζει να επιτύχει τον σκοπό του, δεδομένου ότι για τις αλλαγές που προτείνει δεν απαιτείται αλλαγή των ευρωπαϊκών συνθηκών.

Αντί να διορθώσουν την Ευρωζώνη, φτιάχνουν ευρω-ΔΝΤ

Στην πραγματικότητα, ο Σόιμπλε προτείνει τη μεταφορά της δημοσιονομικής διοίκησης των κρατών-μελών της Ευρωζώνης στον γερμανοκρατούμενο Eυρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης. Πρόκειται για μια παγίδα στην οποία ας ελπίζουμε πως δεν θα πέσουν μέσα η Γαλλία και η Ιταλία. Άλλωστε, το σχέδιο του απερχόμενου Γερμανού υπουργού Οικονομικών:

1. Διαιωνίζει την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, καθώς παραδέχεται ότι έρχεται η σειρά της Ιταλίας και ενδεχομένως της Γαλλίας.
2. Καθιστά τη Γερμανία απόλυτο κυρίαρχο της Ευρώπης και τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης υποτελείς του Βερολίνου, καθώς αυτό θα ελέγχει πλέον τόσο τη νομισματική πολιτική, όσο και τη δημοσιονομική.
3. Παρακάμπτει το πραγματικό πρόβλημα που είναι η αναδιάρθρωση της Ευρωζώνης και η διαχείριση του ευρωπαϊκού χρέους.

Εάν περάσει η παγίδα-κληρονομιά Σόιμπλε θα οδηγήσει τάχιστα την ΕΕ στο χάος και πιθανότατα στην διάλυσή της Ευρωζώνης. Μία τέτοια εξέλιξη, άλλωστε, δεν είναι εκτός των εναλλακτικών σχεδίων του Βερολίνου. Αλάνθαστες ενδείξεις είναι η απόφαση για επιστροφή του γερμανικού χρυσού από ΗΠΑ και τη Βρετανία, όπως επίσης και οι τεράστιες ανεπίσημες αγορές χρυσού που πραγματοποιεί όλα αυτά τα χρόνια.