Η συγγνώμη του οικολόγου Michael Shellenberger και η λογοκρισία του Forbes

O Michael Shellenberger είναι από τους πιο σημαντικούς ακτιβιστές-περιβαλλοντολόγους παγκοσμίως. Στις 29 Ιουνίου η ιστοσελίδα Forbes ανάρτησε ένα μνημειακό άρθρο του Shellenberger με τίτλο “Εκ μέρους των περιβαλλοντολόγων, ζητώ συγνώμη για τον κλιματικό φόβο”. Εν ολίγοις, ο ακτιβιστής ζητούσε συγνώμη στην παγκόσμια κοινότητα εκ μέρους των περιβαλλοντολόγων για τον κλιματικό εκφοβισμό ο οποίος ασκήθηκε –και συνεχίζει να ασκείται– τα τελευταία χρόνια και ο οποίος πλέον έχει πάρει αδικαιολόγητες και επικίνδυνες διαστάσεις.

Ωστόσο, οι αναγνώστριες και οι αναγνώστες όσο και αν προσπαθήσουν να διαβάσουν το άρθρο του Shellenberger θα αποτύχουν. Ο λόγος; Λίγες ώρες μετά την ανάρτηση του, για άγνωστους λόγους, το άρθρο υπέστη λογοκρισία και η ανάρτηση του Shellenberger “έπεσε”. Η άχαρη εικόνα που αντικρίζουν στην οθόνη τους οι αναγνώστριες και οι αναγνώστες είναι η φράση «This page is no longer valid».

Ο ακτιβιστής-περιβαλλοντολόγος αντέδρασε με ανάρτησή του στο Twitter καταγγέλοντας την λογοκρισία που υπέστη από το Forbes. Όμως, ευτυχώς το άρθρο του Shellenberger διεσώθη πριν προλάβει η λογοκρισία να το κατεβάσει και βρίσκεται προς ανάγνωση εδώ. Τί έγραφε όμως ο διάσημος ακτιβιστής-περιβαλλοντολόγος και ερέθισε ίσως ορισμένους ώστε να λογοκριθεί το άρθρο από το Forbes;

http://

Forbes has censored my article.

I have reposted it here:https://t.co/PPcd2DrinO

— Mike Shellenberger (@ShellenbergerMD) June 29, 2020

Τι λέει το απαγορευμένο άρθρο

Ας δούμε ορισμένες ενδεικτικές απόψεις: «Εκ μέρους των περιβαλλοντολόγων παντού, θα ήθελα να κάνω επίσημα συγγνώμη για το κλίμα που δημιουργήσαμε τα τελευταία 30 χρόνια. Η κλιματική αλλαγή συμβαίνει. Απλά, δεν είναι το τέλος του κόσμου. Δεν είναι καν το πιο σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημά μας. (…) Νιώθω την υποχρέωση να ζητήσω συγνώμη για το πόσο άσχημα εμείς περιβαλλοντολόγοι έχουν παραπλανήσει το κοινό. Εδώ είναι μερικά γεγονότα που λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν:

– Οι άνθρωποι δεν προκαλούν μια “έκτη μαζική εξαφάνιση”
– Ο Αμαζόνιος δεν είναι “ο πνεύμονας του κόσμου”
– Η κλιματική αλλαγή δεν επιδεινώνει τις φυσικές καταστροφές
– Οι πυρκαγιές έχουν μειωθεί 25% σε όλο τον κόσμο από το 2003
– Οι εκπομπές άνθρακα έχουν μειωθεί σε πλούσιες χώρες εδώ και δεκαετίες. Η μείωση εκπομπών CO2 κορυφώθηκε στη Βρετανία, τη Γερμανία και τη Γαλλία στα μέσα της δεκαετίας του ’70
– Η απώλεια οικοτόπων και η άμεση θανάτωση άγριων ζώων είναι μεγαλύτερη απειλή για τα είδη από την κλιματική αλλαγή
– Τα καύσιμα ξύλου είναι πολύ χειρότερα για τους ανθρώπους και την άγρια φύση από τα ορυκτά καύσιμα
– Η πρόληψη μελλοντικών πανδημιών απαιτεί περισσότερη όχι λιγότερη “βιομηχανική”
γεωργία

Γνωρίζω ότι τα παραπάνω γεγονότα θα ακούγονται σαν “κλιματική άρνηση” σε πολλούς ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, τα παραπάνω γεγονότα προέρχονται από τα καλύτερα διαθέσιμα επιστημονικά μελέτες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που διεξήχθησαν ή έγιναν αποδεκτές από το IPCC, τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) και άλλα κορυφαία επιστημονικά όργανα. Μέχρι πέρυσι, απέφευγα να μιλήσω ενάντια στον κλιματικό εκφοβισμό.

Εν μέρει, δεν το έκανα γιατί αισθανόμουν ντροπή. Σε τελική ανάλυση, είμαι ένοχος όπως κάθε άλλος περιβαλλοντολόγος. Για χρόνια, αναφέρθηκα στην κλιματική αλλαγή ως «υπαρξιακή» απειλή για τον ανθρώπινο πολιτισμό, και την αποκάλεσα «κρίση». Αλλά κυρίως φοβόμουν. Σιωπούσα για την κλιματική εκστρατεία παραπληροφόρησης επειδή φοβόμουν ότι θα χάσω φίλους και χρηματοδότηση. Λίγες φορές είχα το θάρρος να υπερασπιστώ την κλιματική επιστήμη από εκείνους που την παρουσιάζουν εσφαλμένα, υπέστη σκληρές συνέπειες.

Ως επί το πλείστον δεν έκανα τίποτε όταν οι συναδέλφοί μου περιβαλλοντολόγοι τρομοκρατούσαν το κοινό. Όμως πέρυσι τα πράγματα άρχισαν να ξεφεύγουν. (Άρχισαν να ακούγονται απόψεις όπως): «Ο κόσμος πρόκειται να τελειώσει σε δώδεκα χρόνια αν δεν αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή» ή «η κλιματική αλλαγή θα σκοτώσει τα παιδιά», ή «η κλιματική αλλαγή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισαν ποτέ οι άνθρωποι και θα εξαλείψει τους πολιτισμούς».

»Διάσημοι δημοσιογράφοι ανέφεραν διαρκώς ότι ο Αμαζόνιος είναι ο πνεύμονας του κόσμου και ότι η αποψίλωση των δασών είναι σαν μια πυρηνική βόμβα η οποία πυροδοτείται. Ως αποτέλεσμα, πέρυσι οι μισοί άνθρωποι που ερωτήθηκαν σε όλο τον πλανήτη πίστευαν ότι η κλιματική αλλαγή θα εξαφανίσει την ανθρωπότητα. Τον Ιανουάριο (του 2020), ένα στα πέντε παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο ανέφεραν ότι έβλεπαν εφιάλτες για την κλιματική αλλαγή.

»Είτε έχετε παιδιά είτε όχι, πρέπει να δείτε πόσο λάθος είναι αυτό. Εγώ παραδέχομαι ότι μπορεί να είμαι ευαίσθητος επειδή έχω μια έφηβη κόρη. Έτσι αποφάσισα ότι έπρεπε να μιλήσω. Η ιδεολογία πίσω από το περιβαλλοντικό συναγερμό –ο Μαλθουσιανισμός– έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα τα τελευταία 200 χρόνια και σήμερα είναι πιο ισχυρή όσο ποτέ. Τα Έθνη αναπροσανατολίζουν τα εθνικά τους συμφέροντα και αρχίζουν να απέχουν από τον μαλθουσιανισμό και το νεοφιλελευθερισμό».

Ποιος είναι ο Shelleberger

Έχει σημασία να επισημανθεί ότι οι παραπάνω απόψεις δεν προέρχονται από κάποιον τυχαίο επιστήμονα. Ο Shelleberger δεν είναι όποιος κι όποιος ακτιβιστής-περιβαλλοντολόγος. Το 2008 είχε ανακηρυχθεί από το περιοδικό Time σε «Ήρωα του Περιβάλλοντος». Στα 16 του οργάνωσε έρανο για το Δίκτυο Δράσης Rainforest. Στα 17 του έζησε στη Νικαράγουα για να δείξει αλληλεγγύη στη σοσιαλιστική επανάσταση των Σαντινίστας.

Στα 23 του συγκέντρωσε χρήματα για τους συνεταιρισμούς γυναικών της Γουατεμάλας. Στις αρχές της δεκαετίας του 2020 έζησε στον Αμαζόνιο διεξάγοντας έρευνα για τους μικρούς αγρότες οι οποίοι μάχονταν τους εισβολείς (επενδυτές) της γης. Στα 26 του βοήθησε ώστε να αναδειχθούν οι κακές συνθήκες εργασίας στα εργοστάσια της Nike στην Ασία. Στα 27 του βοήθησε να σώσει το τελευταίο απροστάτευτο αρχαίο δάσος στην Καλιφόρνια. Στα 30 του υποστήριξε τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και βοήθησε επιτυχώς να πείσει την κυβέρνηση Ομπάμα να επενδύσει 90 δισεκατομμύρια δολλάρια σε αυτές. Ως εμπειρογνώμονας έχει παράσχει τις συμβουλές για θέματα κλιματικής αλλαγής στο Αμερικανικό Κογκρέσο και στο Διακυβερνητικό Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) του ΟΗΕ.

Ποιός π.χ. στην Ελλάδα οικολόγος ή υπέρμαχος της κλιματικής αλλαγής διαθέτει αντίστοιχη επιρροή στα παγκόσμια κλιματικά δρώμενα όσο ο Shelleberger; Ποιος όψιμος «ελεγκτής»-λογοκριτής ψευδών ειδήσεων θα τολμούσε να κατηγορήσει τον Shelleberger ως «αρνητή της κλιματικής αλαλγής» και τις απόψεις του ως «ψευδοεπιστήμη»; Αστεία – και επικίνδυνα – πράγματα.

Αντιλαμβάνονται ίσως οι αναγνώστριες και οι αναγνώστες της βαρύτητα της συγνώμης του συγκεκριμένου επιστήμονα. Η συγνώμη του Shelleberger αποκαλύπτει το μεγάλο πολιτικό και οικονομικό(;) παιγνίδι που παίζεται μέσω του κλιματικού εκφοβισμού των λαών. Η λογοκρισία που υπέστη το άρθρο του Shelleberger θα πρέπει να κρούσει τον κώδωνα κινδύνου για τη δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου.

Ζούμε πράγματι σε περίεργες και “πονηρές” εποχές. Εποχές όπου οι προσπάθειες χειραγώγησης της παγκόσμιας κοινής γνώμης με το ψευδοδιακύβευμα της κλιματικής καταστροφής θα ενταθούν. Στην νεοπτωχευμένη χώρα μας τα ζούμε ήδη. Δυστυχώς, σε αυτό το εκφοβιστικό νεομαλθουσιανικό παίγνιο συμμετέχουν όλα ανεξαιρέτως τα ελληνικά κόμματα.