Μειοψηφία οι δημόσιοι υπάλληλοι στα κρούσματα

Σύμφωνα με τα επιδημιολογικά στοιχεία της πόλης της Αθηνών, που παρουσιάζει και τα περισσότερα κρούσματα σε ολόκληρη την Ελλάδα, ο ένας στους τρεις φορείς είναι ιδιωτικός υπάλληλος ή αυτοαπασχολούμενους.

Οι άλλες δύο μεγάλες ομάδες κρουσμάτων είναι οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι, ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι συνιστούν μειοψηφία -ακριβές ποσοστό δεν μας δόθηκε.

Επισης, η Αττική έχει το 41% των κρουσμάτων μέχρι στιγμής, αλλά αυτή η στατιστική είναι πλασματική στην ουσία γιατί το ποσοστό βγαίνει επί του συνόλου και απο την αρχή της πανδημίας, ενώ εδώ και δύο εβδομάδες τα κρουσματα σχεδόν σε όλη την Ελλάδα μειώνονται, ενώ στην Αττική αυξάνονται και πλέον η πρωτεύουσα έχει πάνω από το 50% των κρουσμάτων.

Από τα περίπου 15.000 κρούσματα στην Ελλάδα, ενεργό είναι το 1/3 -ως ενεργό νοείται το θετικό κρούσμα που δεν έχει “δώσει” ακόμη αρνητικό τεστ πλήρους ίασης. Από αυτό το 1/3 ή τα 4.100 ενεργά κρουσματα σε όλη τη χώρα, πάνω από τα μισά είναι στην Αττική. Η Αττική  έχει συγκεκριμένα 2.100 ενεργούς φορείς που μεταδίδουν τη νόσο (και αυτοί είναι μόνον οι καταγεγραμμένοι). Από τους 2.100, οι 966 ζουν στο δήμο Αθηναίων. Δηλαδή περίπου το 50% των ενεργών κρουσμάτων του λεκανοπεδίου ζει στην Αθήνα, που σημαίνει ότι ένας δήμος, έχει όσα κρουσματα έχουν ο Πειραιάς και άλλοι 46 δήμοι μαζί.

Εκτός από το δήμο Αθηναίων, ψηλά πλέον σε κρουσματα είναι εκτός απο την Κηφισιά και το Περιστέρι, που είναι όμως και ένας από τους μεγαλύτερους και πολυπληθέστερους δήμους της Ελλάδας (140.000 πληθ.) Η Κηφισιά έχει τον μισό πληθυσμό, αλλά διπλάσια κρουσματα από το Περιστέρι. Στα τέλη Αυγούστου, ενώ άνοιγαν όλοι οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, στην Κηφισιά λόγω των κρουσμάτων, δεν άνοιξαν. Όμως τώρα ο δήμαρχός της δηλώνει ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί κατά πολύ και τα κρουσματα έχουν μειωθεί.

Το γιατί ο ιδιωτικός τομέας έχει περισσότερα κρούσματα αποδίδεται στην κυριολεκτικά  αλλά και με την μεταφορική έννοια κινητικότητά του -για λόγους βιοπορισμού έχει αναγκαστικά περισσότερες μετακινήσεις αλλά και περισσότερες επαφές με μεγάλο αριθμό ατόμων σε σύγκριση με τον δημόσιο υπάλληλο που εκτίθεται καθημερινά σε πολύ περιορισμένο και σταθερό περιβάλλον. Επισης στο δημόσιο τομέα το κοινό προσέρχεται με μάσκες, ενώ στον ιδιωτικό τομέα (ακόμα και στα καταστήματα) το μέτρο της μάσκας είχε καταργηθεί  στο πλαίσιο της “χαλάρωσης”. Πρόσφατα η μάσκα επανήλθε στους κλειστούς χώρους του ιδιωτικού τομέα, αλλά είναι νωρίς για να “δείξει” αν φέρνει αποτέλεσμα.