Ο πόλεμος στον Καύκασο και η πολιτική αφασία της Ευρώπης

Η ΕΕ δημιουργήθηκε ως μια οικονομική ένωση με στόχο να δεσμεύσει τη Γερμανία και τη Γαλλία σε μια διαρκή ειρήνη, όπως και όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Σήμερα, μετά το φονικό πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, ο οποίος τελείωσε με την επέμβαση των ΗΠΑ, είναι ο πόλεμος στον Καύκασο μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, για τον οποίο η Ευρώπη έχει το στόμα, τα αυτιά και τα μάτια της κλειστά.

Συμβαίνει, όμως, το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία να βρίσκονται γεωγραφικά στην Ευρώπη και άρα ο πόλεμος αυτός είναι ένας ευρωπαϊκός πόλεμος. Αν αυτό είναι αληθές από γεωγραφικής απόψεως, η σιωπή της ΕΕ δείχνει πως δεν είναι αληθές από γεωπολιτικής. Η Τουρκία, χώρα υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ, διακηρύττει orbi et urbi πως είναι με το μέρος «των αδελφών της» του Αζερμπαϊτζάν και πως μόνον αν φύγουν «τα σκυλιά οι Αρμένιοι» από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ θα λήξει ο πόλεμος.

Έχει παραδώσει F-16 και άλλο προηγμένο πολεμικό υλικό στο Αζερμπαϊτζάν και έχει στείλει μισθοφόρους από τη Συρία να πολεμήσουν τους Αρμένιους Χριστιανούς. Σε συνεντεύξεις που έδωσαν τέτοιοι μισθοφόροι λένε πως πήγαν για τα χρήματα, αλλά και για να πολεμήσουν για την Τουρκία που τους βοηθά στον εμφύλιο εναντίον του Άσαντ, όπως και εναντίον των Ρώσων που στηρίζουν το καθεστώς.

Με ηγέτη την Μέρκελ

Ο παντελώς γελοιοποιημένος ΟΗΕ, και αυτό είναι από τις χειρότερες εξελίξεις στις διεθνείς σχέσεις, είναι ανύπαρκτος στον πόλεμο του Καυκάσου, όπως είναι ανύπαρκτος στη Συρία, στην Υεμένη, στη σινο-ινδική μεθόριο, στο Κασμίρ, στην Παλαιστίνη, στην Κύπρο και σε αρκετά άλλα σημεία συγκρούσεων ανά τον κόσμο. Οι ΗΠΑ βρίσκονται μπροστά σε μια εκλογική αναμέτρηση, η οποία θα είναι ιστορική για την παγκόσμια υπερδύναμη.

Ο Τραμπ ασχολείται, όμως, με μάσκες και τον κορονοϊό και δεν έχει χρόνο για τέτοια “μικροζητήματα”. Η Ρωσία, σύμμαχος της Τουρκίας στη Συρία και αντίπαλός της συνάμα, βλέπει να κουρελιάζεται η επιρροή της στον Καύκασο, αλλά προς το παρόν δεν αντιδρά. Είναι αλήθεια πως μπορεί να περιμένει μέχρι να κάνει μια αποφασιστική κίνηση, εφόσον διατηρεί την υπεροχή σε ισχύ στην περιοχή. Προς τα που, όμως, θα κάνει αυτήν την κίνηση και τι θα της στοιχίσει;

Η Ευρώπη, όπως πολλοί αναλυτές εκτιμούν, έχει ηγέτη την καγκελάριο Μέρκελ. Στο τραπέζι, όμως, της ευρωπαϊκής ισχύος κάθονται και η Γαλλία και η Βρετανία. Δυστυχώς, η δεύτερη ασχολείται με το περιώνυμο Brexit, αλλά και με τον κορονοϊό και η πρώτη επίσης με την πανδημία και τους σχεδιασμούς του προέδρου Μακρόν για το Ισλάμ, για την Τουρκία, το ΝΑΤΟ ή την υποσαχάρια Αφρική, όπου οι πρώην γαλλικές κτήσεις βρίσκονται σε αναταραχή λόγω ISIS και λόγω της ανάμειξης της Τουρκίας στα ζητήματά τους.

Η ΕΕ και ο πόλεμος στον Καύκασο

Τι ακριβώς είναι και τι ακριβώς πράττει η ΕΕ σε σχέση με τον νέο ευρωπαϊκό πόλεμο στον Καύκασο και την ανάμειξη της Τουρκίας σε αυτόν, όπως και στην ανάμειξή της στον εμφύλιο της Λιβύης, στον εμφύλιο της Συρίας, και στο Ιράκ; Προφανώς η ΕΕ “διαλογίζεται”, προσπαθώντας να κατανοήσει σε τι κόσμο ζει και τι ακριβώς θέλει αυτός ο κόσμος. Προφανώς η ΕΕ θα πρέπει να διαλογίζεται, αν και αμφιβάλω, για το τι ακριβώς είναι η ίδια ως πολιτική οντότητα, γιατί κρατική δεν είναι.

Η ίδια η ΕΕ διακηρύσσει πως επιζητεί ειρήνη στην Ευρώπη, ευημερία, και καλές σχέσεις με όλον τον κόσμο, κάτι που προφανώς δεν μπορεί να επιτύχει γιατί ο κόσμος αυτός έχει ένα μεγάλο κομμάτι του κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του “Λεβιάθαν” του Χομπς. Κατάφερε η ΕΕ να σώσει την Ελλάδα οικονομικά, παρά τις επίμονες προσπάθειές μας να χάσουμε τα πάντα. Τώρα δεν προσπαθεί καν να προφέρει κάτι σχετικά με τον πόλεμο στον Καύκασο. Δεν είναι καν στις ειδήσεις!

Ο Τραμπ και οι διαδηλώσεις στις ΗΠΑ μονοπωλούν τις ειδήσεις πέραν από τον κορονοϊό. Ο Καύκασος, η Συρία, το Ιράκ, η Υεμένη έχουν σβηστεί από το χάρτη των ειδήσεων. Όλα αυτά τα ανοιχτά ζητήματα, όπως και το θέμα του νέου ευρωπαϊκού πολέμου, θέτουν πραγματικά οντολογικά προβλήματα για το ποιος είναι ο ρόλος και οι διαθέσεις της ΕΕ στον κόσμο, όπως αυτός διαμορφώνεται σήμερα.