“Παρατεινόμενη νόσος” ο κορονοϊός – Προβλήματα και μετά την ανάρρωση

Τα συμπτώματα που προκαλεί ο κορονοϊός συνεχίζουν να παραμένουν και μετά την ανάρρωση των ασθενών και γι’ αυτό η ιατρική κοινότητα όρο επινόησε τον όρο “παρατεινόμενη νόσος”. Σύμφωνα με βρετανική μελέτη, περίπου 10% των ασθενών με θετικό τεστ έναντι του ιού SARS-CoV -2 συνεχίζουν να νιώθουν ότι δεν έχουν αναρρώσει πλήρως ακόμα και τρεις εβδομάδες ή και για μήνες μετά από την οξεία νόσο.

Επίσης μια μελέτη στις ΗΠΑ έδειξε ότι το 35% των νοσηλευόμενων ασθενών ανέφερε επιμονή των συμπτωμάτων πέραν των τριών εβδομάδων, με το ποσοστό επίμονων συμπτωμάτων μετά την έξοδο από το νοσοκομείο να είναι μεγαλύτερο και να κυμαίνεται μεταξύ 50-80%.

Η παθολόγος-επιμελήτρια στο Β’ ΕΣΥ και υπεύθυνη του τμήματος Covid στο νοσοκομείο “Αλεξάνδρα” Ελένη Κορομπόκη μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ανέφερε πως «τα παρατεινόμενα συμπτώματα, έχουν μεγάλη ποικιλομορφία, μπορεί να εμφανίζονται ακόμα και μετά από ήπια νόσηση, (και όχι μόνο μετά από νοσηλεία σε ΜΕΘ) και φαίνεται ότι αφορούν όλα τα συστήματα του οργανισμού. Για το λόγο αυτό η κλινική προσέγγιση των ασθενών που νόσησαν από Covid-19 απαιτεί μια ολιστική αντιμετώπιση».

Λύση όπως επισημαίνει είναι η δημιουργία post-covid ιατρείων, όπως αυτά που σταδιακά δομούνται και έχουν ξεκινήσει να λειτουργούν σε όλα τα οργανωμένα συστήματα υγείας, προσφέροντας μια ολοκληρωμένη φροντίδα σε όσους προσβλήθηκαν από τη νόσο COVID-19. «Με ζητούμενο όχι μόνο την ανακούφιση από την «παρατεταμένη νόσο, αλλά την αποκατάσταση της ψυχοσωματικής υγείας και της ευζωίας» των ασθενών.

Ο κορονοϊός πολυσυστημική νόσος

Σύμφωνα με τη Βρετανική Εταιρεία Νοσημάτων Θώρακος (British Thoracic Society) οι ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα από το αναπνευστικό, χρειάζονται επανέλεγχο με ακτινογραφία ή αξονική θώρακος μετά από 12 εβδομάδες, ενώ όσοι παρουσιάζουν εμμένοντα συμπτώματα, θα πρέπει να παραπέμπονται σε πνευμονολόγο και σε ειδικά κέντρα αναπνευστικής αποκατάστασης.

Δεδομένης της πολυσυστηματικής φύσης του νοσήματος, λέει η κ. Κορομπόκη, διαφορετικές ιατρικές ειδικότητες (λοιμωξιολόγοι, παθολόγοι, πνευμονολόγοι, καρδιολόγοι, ψυχίατροι, νευρολόγοι, φυσίατροι, ρευματολόγοι, αιματολόγοι, ενδοκρινολόγοι, ωτορινολαρυγγολόγοι, δερματολόγοι και άλλοι) αλλά και λοιποί επαγγελματίες υγείας με κομβικό ρόλο στην αποκατάσταση (ψυχολόγοι, φυσικοθεραπευτές, νευροψυχολόγοι, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, διαιτολόγοι κλπ.) θα πρέπει να αλληλεπιδράσουν με διεπιστημονικό τρόπο για αυτή την ολιστική αντιμετώπιση.

Γιατί όμως άραγε καθυστερεί η ανάρρωση σε κάποιους ασθενείς, ενώ άλλοι επανέρχονται πιο γρήγορα; Η κ. Κορομπόκη απαντά ότι ανάμεσα στα πιθανά αίτια της καθυστέρησης στην ανάρρωση έχουν αναφερθεί η παρατεταμένη ιαιμία (παρουσία του ιού στο αίμα) λόγω αδυναμίας του οργανισμού να παράξει αντισώματα, η υποτροπή της νόσου ή επαναλοίμωξη, η φλεγμονώδης απάντηση ή ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού, καθώς και ψυχολογικοί παράγοντες όπως το μετατραυματικό στρες. Μακροπρόθεσμες επιπλοκές από το αναπνευστικό, το μυοσκελετικό και νευροψυχιατρικά συμπτώματα έχουν περιγραφεί μετά και από νόσηση και από άλλους κορονοϊούς (SARS και MERS) και πιθανώς να υπάρχει αναλογία ως προς τους υποκείμενους μηχανισμούς.