Παίκτες που έχασαν τη ζωή τους στο γήπεδο

Aν και το αστέρι της Εθνικής Δανίας, ο 29χρονος μεσοεπιθετικός Κρίστιαν Έρικσεν, ανετάχθη από τους γιατρούς μετά την ανακοπή που έπαθε στο γήπεδο, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα ξαναπαίξει πλέον μπάλα. Και γεννάται και ένα γενικότερο θέμα, όπως επισημαίνουν κυρίως αθλητικοί συντάκτες, για την εις βάθος προληπτική καρδιολογική εξέταση των παικτών, αλλά και για την χρήση ουσιών που αυξάνουν αντοχές και απόδοση τόσο για τις προπονήσεις, όσο και για τους αγώνες. Υπάρχουν άλλωστε μια σειρά από παίκτες που έχασαν τη ζωή τους στο γήπεδο.

Σε πολλούς θανάτους αθλητών και ποδοσφαιριστών διαπιστώνεται εκ των υστέρων ότι η ανακοπή τους προήλθε από οξείες αρρυθμίες, που με τη σειρά τους προκλήθηκαν από υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια. Αυτό το νόσημα είναι συχνά κληρονομικό, όμως συχνά είναι επίκτητο και μπορεί να προκληθεί από χρήση αναβολικών ουσιών και στεροειδών.

Οι καρδιολόγοι από πλευράς τους εκτιμούν ότι σε σπανιότατες περιπτώσεις η ανακοπή μπορεί να δώσει τέλος στη ζωή ακόμα και ενός νέου ανθρώπου, χωρίς καμία προειδοποίηση και ας αισθάνεται απόλυτα υγιής και ας μην πάσχει ασυμπτωματικά από κάποια αδιάγνωστη πάθηση κι ας μην έχει κάνει καμία χρήση ουσιών.

Όμως στους αθλούμενους ειδικά (όχι βεβαίως πάντα) η ανακοπή μπορεί ενίοτε να συνδέεται με την χρήση ουσιών οι οποίες αυξάνουν την απόδοση και την αντοχή. Οι καρδιολόγοι συνιστούν στους αθλητές ή στους αθλούμενους να μην κάνουν χρήση τέτοιων ουσιών, όσο γερή καρδιά κι αν έχουν. Αυτή η σύσταση δεν είναι σαφές κατά πόσον τηρείται.

Είναι όμως παράδοξο και το ότι πολλοί θάνατοι ποδοσφαιριστών οφείλονταν σε υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια, κάτι που δεν θα περνούσε εύκολα απαρατήρητο αν γίνονταν πλήρεις καρδιολογικοί έλεγχοι, ειδικά αν κάποιος την είχε εκ γενετής και άρα είχε περάσει από περισσότερους καρδιολογικούς ελέγχους. Όμως και η επίκτητη υπερτροφική καρδιοπάθεια δεν αναπτύσσεται μέσα σε ένα 24ωρο. Άρα λογικά οι καρδιολογικοί έλεγχοι έπρεπε να την είχαν δείξει.

Οι υπόλοιποι θάνατοι

Έχουν πεθάνει και άλλοι νέοι άνθρωποι στα γήπεδα ή αμέσως μετά ή πριν τον αγώνα. Ανάμεσά τους ο 29χρονος παίκτης της Φιορεντίνα, Νταβίντε Αστόρι, που πέθανε στις 4 Μαρτίου του 2018 στον ύπνο του, λίγο πριν από αγώνα. Επέκειτο το παιχνίδι με την Ουντινέζε. Αν είχε ζήσει για να παίξει, θα πέθαινε στο γήπεδο. Η αιτία θανάτου, σύμφωνα με τους ιατροδικαστές, ήταν η ανακοπή. Και εκείνος, όπως ο Έρικσεν, είχε ελεγχθεί καρδιολογικά τόσο στα υποχρεωτικά ετήσια check-up, όσο και σε ενδιάμεσα. Φέρεται ο έλεγχος να ήταν πλήρης και να μην υπήρχε κανένα καρδιολογικό ζήτημα.

Το 2003 είχε πεθάνει ο 28χρονος Μαρκ Βιβιέν Φοέ από το Καμερούν λίγα λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα της ομάδας του με την ομάδα της Κολομβίας, στο κύπελλο συνομοσπονδιών. Η ομάδα του προηγείτο 1-0, όταν ξαφνικά ο Φοέ έχασε τις αισθήσεις του στον αγωνιστικό χώρο. Ενώ ο ίδιος μεταφερόταν εκτός γηπέδου, έγινε αλλαγή και ο αγώνας συνεχίστηκε.

Όμως ο Φοέ ήταν ήδη νεκρός. Μάλιστα οι παίκτες πανηγύρισαν για τη νίκη τους χωρίς να τους ενημερώσει κανείς για το τραγικό τέλος του συμπαίκτη τους. Ο Φοέ έπασχε, όπως διαπίστωσε ο ιατροδικαστής, από υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια και δεν είχε διαγνωστεί αν ήταν εκ γενετής ή επίκτητη.

Οι 20ρηδες που πέθαναν στο γήπεδο

Τον επόμενο χρόνο έχασε την ζωή του ο 25χρονος Ούγγρος επιθετικός Μίκλος (Μίκι) Φεχέρ, όταν στις 25 Ιανουαρίου του 2004 παίζοντας με την Μπενφίκα αντιμετώπιζε εκτός έδρας την Γκιμαράες. Ο αγώνας είχε φτάσει στο 90ό λεπτό και είχε μπει στις καθυστερήσεις. Ο Φεχέρ πήρε κίτρινη κάρτα επειδή παρεμπόδισε αντίπαλο και τότε ξαφνικά, σωριάστηκε στο έδαφος (ανακοπή). Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε και σε αυτή την περίπτωση υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια.

Το 2007 σε παιχνίδι με την Χετάφε, το 30ό λεπτό σωριάζεται ξαφνικά στο έδαφος ο Ισπανός παίκτης της Σεβίλης Αντόνιο Πουέρτα, μόλις 22 ετών. Συνέρχεται και όλοι νομίζουν ότι ο κίνδυνος παρήλθε. Πηγαίνει περπατώντας και υποστηριζόμενος στα αποδυτήρια, όπου όμως παθαίνει απανωτά ανακοπές. Τον ανατάσσει ο γιατρός της ομάδας και μπαίνει ζωντανός στο ασθενοφόρο, όπου ξαναχρειάζεται ανάταξη.

Στο νοσοκομείο εισάγεται σε ΜΕΘ και τρεις μέρες μετά πεθαίνει. Ο Πουέρτα έπασχε από κληρονομική δυσπλασία της δεξιάς κοιλίας και όμως δεν του είχε εμφυτευθεί αυτόματος απινιδωτής, αν υποτεθεί βεβαίως ότι επιτρέπεται άνθρωπος με τέτοια πάθηση να αγωνίζεται σε γήπεδα. Η σύντροφός του τότε ήταν έγκυος και περίμεναν το πρώτο τους παιδί.

Το 2006 πέθανε στο γήπεδο ο 26χρονος Άγγλος Μάθιου Γκάτσμπι. Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε την ίδια πάθηση με τον Πουέρτα, η οποία είναι συνήθως κληρονομική. Το 2004 πέθανε στο 60ο λεπτό αγώνα με την ομάδα του (Σάο Καετάνο) εναντίον της Σάο Πάολο ο 30χρονος Βραζιλιάνος Σερτζίνιο ή Πάουλο ντα Σίλβα. Σε εκείνη την περίπτωση διαγνώσθηκε υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια.

Η καρδιά του βρέθηκε ότι ζύγιζε 600 γραμμάρια, δηλαδή σχεδόν το διπλάσιο από το φυσιολογικό. Στο γήπεδο πέθανε το 2007 και ο 35χρονος Σκοτσέζος Φίλιπ Ο’ Ντόνελ, ενώ έπαιζε με την Motherwell εναντίον της Νταντί Γιουνάιτεντ. Το 1977 είχε πεθάνει (έμφραγμα) στο γήπεδο ο 24χρονος τότε Ρενάτο Κούρι που έπαιζε με την Περούτζια εναντίον της Γιουβέντους.