H προπαγανδιστική αριθμητική του κ. Βίζερ

του Μάκη Ανδρονόπουλου –

Δεν γνωρίζω τις πολιτικές φιλοδοξίες του Αυστριακού, μέχρι πρότινος προέδρου επί 6ετία του EuroWorkingGroup (EWG), Τόμας Βίζερ, αλλά είναι σίγουρο ότι κάτι ψάχνει. Και είναι κατανοητό. Ο επίσης μέχρι πρότινος πρόεδρος του eurogroup Γερούν Ντάιζελμπλουμ βολεύτηκε σε κάποια ευρωθεσάρα με τον πρέποντα μεγαλομισθό. Προφανώς, δεν προσφέρθηκε σχετική «αποκατάσταση» στον κ. Βίζερ, εκτός εάν έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας κάποια άλλα συμβόλαια.

Ο κ. Βίζερ έδωσε μια μακροσκελή συνέντευξη για την ελληνική του εμπειρία στην ολλανδική εφημερίδα De Volkskrant. Μεταξύ άλλων είπε πως το κόστος του α΄ εξαμήνου του 2015 δεν ήταν 100 δισ. ευρώ, όπως ισχυρίστηκε ο πρόεδρους του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας,  Κλάους Ρέγκλιγκ, αλλά τα διπλά, δηλαδή 200 δισ. ευρώ.

Αυτό συνέβη επειδή «η οικονομική συρρίκνωση, η δυσπιστία των επενδυτών, τα πλήγματα που δέχτηκαν οι ελληνικές τράπεζες» αύξησαν το κόστος. Είπε επιπλέον ότι «δεν αποδίδει την ευθύνη για το χρέος μόνο στον τότε υπουργό Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη, αλλά και στην τότε ελληνική κυβέρνηση».

Πρόκειται για ένα καραμπινάτο fake news, παντελώς αστήριχτο και μεταφυσικό, όπως άλλωστε και τα 100 δισ. του Ρέγκλιγκ που έρχεται να απαξιώσει τελείως την όποια αξιοπιστία και νομιμοποίηση μπορεί να διαθέτει το EWG.

Η σκοπιμότητα του ψεύδους

Γιατί το έκανε αυτό ο κ. Βίζερ και μάλιστα στην ευαίσθητη φάση που η Ελλάδα εισέρχεται τώρα στην 4η αξιολόγηση-εξόδου;

Πρώτον, ίσως κάνει θόρυβο για να του δώσουν κάποια δουλειά στην Κομισιόν ή ακόμη και στην Ελλάδα.

Δεύτερον ως πουλέν (νέος παίχτης που εξελίσσεται ή προωθείται με ταχείς ρυθμούς) του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ίσως προβοκάρει τον σοσιαλδημοκράτη Γερμανό υπουργό που εμφανίζεται φιλικός προς την ελληνική κατάσταση.

Τρίτον, μπορεί να εκπροσωπεί κάποιους της σκληρής γραμμής έναντι της Ελλάδας.

Τέταρτον, μπορεί να έχει αναλάβει την διαβολή του Βαρουφάκη, καθώς το DiEM21 φαίνεται να μπαίνει στην Ευρωβουλή το 2019, και αυτό δεν το θέλει το σύστημα διότι θα αντιμετωπίσει τεκμηριωμένη κριτική.

Πέμπτον, μπορεί να εξυπηρετεί αυστριακές βλέψεις στα Βαλκάνια και να προσπαθεί, όπως μπορεί, να πλήξει την ελληνική κυβέρνηση. Μπορεί να σκεφτεί κανείς κι άλλους λόγους… θα φανεί σύντομα ο στόχος του.

Παραφουσκώνοντας την πραγματικότητα

Με την ανάγνωση των fake news του Βίζερ έκανα χθες ένα ειρωνικό σχόλιο στο facebook και θα έμενα εκεί. Όμως βλέποντας σήμερα κεντρικό τίτλο σε πρώην (;) έγκυρη οικονομική εφημερίδα «200 δισ. το κόστος του 2015» αισθάνθηκα την ανάγκη να πω και την δική μου εκτίμηση για ένα άλλο επίκαιρο ζήτημα, το σκάνδαλο Novartis.

Λοιπόν, δεν ήταν μόνο 23 δισ. ευρώ, αλλά 300 δισ., καθώς τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων μετά το άθλιο PSI, βυθίστηκαν λόγω της φαρμακευτικής δαπάνης, με αποτέλεσμα να τα καλύπτει με κρατικό δανεισμό το Δημόσιο, αυξάνοντας το χρέος, με αποτέλεσμα να επιβάλλονται όλο και πιο σκληρά μέτρα στους Έλληνες πολίτες (φόροι, περικοπές, διάλυση του παραγωγικού ιστού, κλπ).

Σύμφωνα δε με οικονομετρικό αλγόριθμο υπό επεξεργασία μπορεί το σκάνδαλο των φαρμάκων να κοστίσει τελικά μέχρι το 2060, δηλαδή, την περίοδο αποπληρωμής του 75% του ελληνικού χρέους, ένα (1) τρισ. ευρώ.

Η δική μου εκτίμηση είναι προφανώς fake, όσο είναι fake η ύποπτη εκτίμηση του κ. Βίζερ.