Το συλλυπητήριο τηλεφώνημα του Γιλντιρίμ έκρυβε παγίδα

Γράφει η Νεφέλη Λυγερού  – 

Έχοντας ανοικτά όλα τα εθνικά θέματα, η κυβέρνηση Τσίπρα παρακολουθεί με ανησυχία τα τεκταινόμενα στη Συρία. Η Τουρκία χαιρέτισε την πυραυλική επίθεση των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γαλλίας εναντίον συριακών στόχων, χωρίς αυτό να σημαίνει πως επέστρεψε στο δυτικό στρατόπεδο. Είναι γνωστό, εξάλλου, ότι η Άγκυρα, παρά το φλερτ με τη Μόσχα, δεν αποδέχεται το καθεστώς Άσαντ.

Οι εξελίξεις στο μέτωπο της Συρίας έχουν εκ των πραγμάτων επιπτώσεις και στα ελληνικού ενδιαφέροντος θέματα. Πρώτα από όλα, εάν η κρίση προσλάβει διαστάσεις θα προκύψει νέο κύμα προσφύγων το οποίο αργά ή γρήγορα θα φθάσει στα μικρασιατικά παράλια και θα επιχειρήσει το άλμα προς τα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Η Τουρκία, εξάλλου, έχει ήδη ανοίξει σιγά-σιγά την κάνουλα.

Κατά τα άλλα, η Άγκυρα συνεχίζει να αμφισβητεί βασικά ελληνικά δικαιώματα. Με αφορμή τη συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου, η τουρκική πλευρά, με επιστολή της προς τον ΟΗΕ, αμφισβητεί ευθέως το δικαίωμα του Καστελόριζου και των άλλων ελληνικών νησιών να έχουν θαλάσσιες ζώνες, όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο.

Το συλλυπητήριο τηλεφώνημα του Μπιναλί Γιλντιρίμ προς τον Αλέξη Τσίπρα για τον θάνατο του Έλληνα πιλότου, τελικώς αποδείχθηκε πως δεν ήταν απλώς ένα συλλυπητήριο τηλεφώνημα. Πρόσθεσε μία νέα παράμετρο στις ταραγμένες ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο Τούρκος πρωθυπουργός συνέδεσε την τύχη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στην Αδριανούπολη, με το εάν η Αθήνα θα συνεργασθεί με την Άγκυρα και θα προχωρήσει σε διώξεις εναντίον του δικτύου Γκιουλέν στην ελληνική επικράτεια. Αν και κυκλοφόρησαν φήμες ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός συμφώνησε με το τουρκικό αίτημα, κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται.

Υπενθυμίζουμε πως η τουρκική μυστική υπηρεσία ΜΙΤ έχει απαγάγει από αρκετές χώρες δεκάδες στελέχη του κινήματος Γκιουλέν άλλοτε με τη συνεργασία των τοπικών αρχών και άλλοτε όχι. Είναι αξιοσημείωτο πως η Άγκυρα ισχυρίζεται πως στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 2000 γκιουλενιστές. Ακόμα και εάν υπάρχουν κάποιοι, όμως, η ιδιότητα αυτή δεν σημαίνει κάτι ποινικά κολάσιμο για την ελληνική Δικαιοσύνη. Ούτε, βέβαια, η Αθήνα έχει κάποιο συμφέρον να ρυμουλκηθεί σ’ αυτό το παιχνίδι και να υπεισέλθει στις ενδοτουρκικές αντιθέσεις.