H νέα εικονομαχία, στα νοσοκομεία της χώρας

Διαψεύδει, αλλά όχι κατηγορηματικά, επί της ουσίας, το υπουργείο Υγείας τις αποφάσεις πολλών διοικητών νοσοκομείων να αφαιρεθούν τα εικονίσματα από τους θαλάμους για να μην προσβάλλονται οι αλλόθρησκοι. Το θέμα ανακίνησε,  με ανάρτησή του ο σεισμολόγος κ. Άκης Τσελέντης που πρόσεξε ότι πλέον στους θαλάμους του Αρεταίειου δεν υπάρχουν εικόνες.

Όπως ο ίδιος γράφει, όταν ρώτησε “το γιατί”, εισέπραξε την απάντηση “άνωθεν εντολή για να μην προσβάλλονται οι αλλόθρησκοι”. Εν συνεχεία ο κ. Τσελέντης έκανε οργισμένος μια ανάρτηση για το γεγονός, ζητώντας να πάρει θέση ο νέος υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης. Το υπουργείο Υγείας εξέδωσε μια άτυπη ανακοίνωση (δηλαδή όχι γραπτή και επίσημη), όπου αναφέρει ότι «όλα τα νοσοκομεία έχουν παρεκκλήσια και είναι σεβαστό το θρήσκευμα των νοσηλευομένων και στα νοσοκομεία αρμοδιότητάς του υπουργείου, ουδέν περιστατικό απομάκρυνσης θρησκευτικών συμβόλων παρατηρείται».

Ο κ. Πλεύρης τηλεφώνησε και προσωπικά στον κ. Τσελέντη, το τι κάνει όμως κάθε διοικητής νοσοκομείου, αν και δεν είναι άμεσα κυβερνητική ευθύνη, δεν παύει να αποτελεί έμμεση κυβερνητική επιλογή. Οι διοικήσεις των νοσοκομείων ορίζονται από τα κυβερνώντα κόμματα. Συγκεκριμένα διοικητές και υποδιοικητές διορίζονται από τον εκάστοτε υπουργό Υγείας και οι τελευταίοι διορισμοί έγιναν το Νοέμβριο του 2019 από τον Βασίλη Κικίλια.

Τον περασμένο μήνα υπήρξε μια σκέψη για αντικατάσταση πολλών από αυτούς, αλλά δεν προχώρησε, επειδή για να αναλάβει άλλος θα πρέπει να περάσουν έξι μήνες, καθώς προηγείται δημόσια προκήρυξη. Όμως η συζήτηση για αντικατάσταση προ μηνός, έγινε κυρίως για τα οικονομικά ελλείμματα των νοσοκομείων και όχι για λόγους που να σχετίζονται άμεσα τον ασθενή, πόσο μάλλον την ηθική ή ψυχολογική υποστήριξή του.

Παλιό το trend, αλλά ήρθε και ο Covid

Κάποια ιδιωτικά νοσοκομεία και πολλά δημόσια εξακολουθούν να έχουν εικονίσματα στους θαλάμους. Εντούτοις υπάρχει μια τάση αποδόμησης του εθίμου αυτού, δηλαδή του να αναρτάται εικόνισμα σε κάθε θάλαμο ως ψυχολογική υποστήριξη των νοσηλευομένων, οι οποίοι στην Ελλάδα είναι στην πλειοψηφία τους χριστιανοί ορθόδοξοι. Η αφαίρεση εικονισμάτων άρχισε από το 2017 και δεν αποτελεί σημερινή εξέλιξη.

Το καινούργιο είναι ότι, λόγω πανδημίας, σε κάποια νοσοκομεία έκριναν ότι δεν μπορούσαν να απολυμαίνουν συχνά τις εικόνες και ότι τις φιλούσαν επισκέπτες και ασθενείς. Όμως με τον κορονοϊό ήταν πολύ περιορισμένοι οι επισκέπτες, κανένας δεν φιλούσε εικονίσματα που έτσι κι αλλιώς είναι κατά κανόνα ψηλά στους τοίχους και, επιπλέον, απολυμαίνονται. Ο κορονοϊός χρησιμοποιήθηκε στην ουσία ως άλλοθι, καθώς η απόφαση ήταν η διοίκηση να εναρμονιστεί «με όσα υπαγορεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα περί ανεξιθρησκείας και ίσου σεβασμού προς όλα τα δόγματα».

Όσον αφορά στα παρεκκλήσια που υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα ελληνικά νοσοκομεία, και τα οποία επικαλείται το υπουργείο ως απόδειξη της μη παρέμβασης κατά των ορθοδόξων χριστιανών, αυτά έχουν κτιστεί από δεκαετιών και ασφαλώς δεν θα γκρεμίζονταν από καμία ελληνική κυβέρνηση. Το θέμα δεν τέθηκε για τις εκκλησίες στα νοσοκομεία, αλλά για την απομάκρυνση εικονισμάτων από τους θαλάμους των ασθενών.

Τι έγραψε ο κ. Τσελέντης

Διεθνής η “εικονομαχία”

Η δε τάση είναι διεθνής και δεν περιορίζεται στην ΕΕ, αφού δίνονται ακόμα και δικαστικές μάχες στις ΗΠΑ. Στην Ιρλανδία ζητήθηκε να αφαιρούνται εικονίσματα και σταυροί ακόμα και από νοσοκομεία που ανήκουν στην εκκλησία «όταν αυτό ζητείται από ασθενή». Η εντολή στάλθηκε στα εκκλησιαστικά νοσοκομεία που παίρνουν επιδοτήσεις από το κράτος. Εκεί το θέμα δεν ανακινήθηκε από μουσουλμάνους, αλλά από άθεους ασθενείς και η αφαίρεση των εικονισμάτων ή των σταυρών αφορούσε μόνον στο δωμάτιο του διαμαρτυρομένου ασθενούς.

Στη Μάλτα τα θρησκευτικά σύμβολα έχουν αφαιρεθεί από τα νοσοκομεία από το 2008. Στις ΗΠΑ έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιο πρόβλημα με τα παρεκκλήσια στα νοσοκομεία και ποια πίστη θα έπρεπε να καλύπτουν. Δημιουργήθηκε μέγα θέμα καθώς σε πολλά νοσοκομεία απαγορεύθηκαν τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, με αποτέλεσμα να αντιδράσουν κυρίως τα νοσοκομεία που καλύπτουν ως ασφαλισμένους κυρίως στρατιωτικούς. Αυτά εκμαίευσαν εν μέρει το δικαίωμα να έχουν θρησκευτικά σύμβολα.

Χρειάσθηκε, παρεμπιπτόντως, να γίνει δικαστήριο στο Μέριλαντ για να αποφασισθεί αν πρέπει να υπάρχει σταυρός σε πλατεία ή όχι. Οι διάδικοι ήταν μια οργάνωση βετεράνων και μια ΜΚΟ ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το δικαστήριο χρειάστηκε να ακροβατήσει και περιέσωσε τον σταυρό με το επιχείρημα ότι είχε στηθεί ως μνημείο στα θύματα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και επί 90 χρόνια δεν είχε προκαλέσει κανένα πρόβλημα. Να σημειώσουμε δε ότι την απόφαση για αφαίρεση θρησκευτικών συμβόλων την είχε λάβει απρόσμενα η κυβέρνηση Τραμπ και όχι η κυβέρνηση του Ομπάμα.