Κι όμως έχει άδικο ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος με τη Σάσα Σταμάτη

Τα φώτα της δημοσιότητας τράβηξαν τελευταία ο “Λάζαρος” και ο “Γρηγόρης”, ίσως το πιο αγαπημένο ντουέτο της ελληνικής τηλεόρασης, από την δημοφιλή σειρά “Είσαι το ταίρι μου”, οι κατά κόσμον Άρης Σερβετάλης και Βασίλης Χαραλαμπόπουλος. Θυμόμαστε πως η επιλογή του Σερβετάλη να εγκαταλείψει την παράσταση “Ρινόκερος”, αρνούμενος να δεχτεί τον «διαχωρισμό των ανθρώπων» (αναφερόμενος στην απαγόρευση της εισόδου για τους ανεμβολίαστους θεατές) είχε αντιμετωπίσει (και δικαίως) πολλές επικρίσεις. Μοναδική εξαίρεση, οι αντιεμβολιαστές, που έκαναν “σημαία” την στάση του γνωστού ηθοποιού.

Δεν συνέβη, όμως το ίδιο με την απόφαση του Χαραλαμπόπουλου να προειδοποιήσει πως δεν θα εμφανιστεί στην σκηνή της παράστασης “Ο Κουρέας της Σεβίλλης”, αν δεν αποχωρούσε πρώτα από το “Ακροπόλ” η Σάσα Σταμάτη. Η γνωστή τηλεπερσόνα, αφού ενημερώθηκε από την ταξιθέτρια για την απόφαση του Χαραλαμπόπουλου, αποχώρησε, χωρίς να προκαλέσει επεισόδιο. Η στάση του ηθοποιού αποθεώθηκε από τα social media και πολλά ΜΜΕ, καθώς εμφανίστηκε ότι “έσωσε την τιμή” του ελληνικού θεάτρου, βάζοντας στην θέση της την Σταμάτη.

Είχε προηγηθεί το πρωτοφανές “ντου” της γνωστής τηλεπερσόνας, παρουσίας μπράβων, στην σκηνή της παράστασης του κωμικού Χριστόφορου Ζαραλίκου, διαμαρτυρόμενη για ένα σατιρικό του σχόλιο προς το πρόσωπο του εργοδότη της Βαγγέλη Μαρινάκη. Καθώς ουδείς έχει ορίσει την Σταμάτη “εθνικό λογοκριτή”, η ενέργεια της ήταν αναμενόμενο να συναντήσει την καθολική καταδίκη του καλλιτεχνικού κόσμου.

Όμως, όσο απαράδεκτη και αν ήταν η ενέργεια της Σταμάτη, η οποία μάλιστα αρνήθηκε να ζητήσει συγνώμη, δεν θεωρούμε πως ο Χαραλαμπόπουλος (ένας αναμφισβήτητα ταλαντούχος και συμπαθέστατος ηθοποιός) δικαιούται να επιλέγει το ακροατήριό του. Αν ο ηθοποιός ήθελε να καταδικάσει την στάση της κ. Σταμάτη, θα μπορούσε να προχωρήσει σε μία σχετική δήλωση ενώπιον του κοινού και όχι να της ζητήσει να αποχωρήσει από την αίθουσα. Δεν δικαιούτο να το πράξει. Υποχρέωση του ηθοποιού είναι να δώσει την παράστασή του ενώπιον όσων πλήρωσαν το εισιτήριο για να τον δουν. Τόσο απλά.

Μιας και αναφέρθηκα στην αρχή στον Σερβετάλη, πώς θα μας φαινόταν ο εσαεί αποκλεισμός των επικριτών του εμβολιασμού από το ελληνικό θέατρο στην μετά-Covid εποχή, όποτε και αν έρθει αυτή; Θα μπορούσε, για παράδειγμα, ο καλλιτεχνικός κόσμος να ισχυριστεί πως “με την στάση τους υπονόμευσαν τα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας, έδωσαν κακό κοινωνικό παράδειγμα” κτλ, κτλ… Καταλαβαίνουμε που μπορεί να οδηγηθούμε;

Θα μας άρεσε ένα ιδιότυπο “face control” που θα αποκλείει θεατές που για τον έναν ή τον άλλο λόγο δεν αρέσουν στον έναν ή τον άλλο ηθοποιό, στον έναν ή τον άλλο τραγουδιστή και πάει λέγοντας; Μπορεί ο Χαραλαμπόπουλος να αγανάκτησε με τη Σταμάτη και έχει όλα τα δίκια γι’ αυτό, αλλά δεν έχει με την πράξη του άνοιξε έναν επικίνδυνο δρόμο. Μπορεί αύριο ένας συνάδελφός του να απαιτήσει την απομάκρυνση ενός γνωστού θεατή από την παράσταση, επειδή τον θεωρεί ακροδεξιό, ακροαριστερό, ρατσιστή, εθνομηδενιστή και δεν ξέρω και εγώ τί άλλο…

Και μας και συζητάμε για την τραμπούκικη συμπεριφορά της Σταμάτη, ο Ζαραλίκος θα μπορούσε να την μηνύσει. Δεν μπορεί το θέατρο κι οποιαδήποτε άλλη καλλιτεχνική εκδήλωση να μετατραπεί σε ένα ιδιότυπο “δικαστήριο” όπου ο κάθε πρωταγωνιστής θα εξοβελίζει τους κατά το κριτήριό του “ανεπιθύμητους”. Μπορεί ο συμπαθής Χαραλαμπόπουλος να εισέπραξε επαίνους για τη στάση του, αλλά ας εισπράξει και μία θεσμικού χαρακτήρα κριτική, μήπως τον βοηθήσει να κάνει δεύτερες σκέψεις…