Στο απόλυτο τζάμπα οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα

Κυρώθηκε στη Βουλή το δεύτερο πρωτόκολλο τροποποίησης της Ελληνοαμερικανικής αμοιβαίας αμυντικής συμφωνίας, το οποίο υπογράφηκε στην Ουάσιγκτον στις 14 Οκτωβρίου 2021 από τους υπουργούς των Εξωτερικών της Ελλάδας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό προβλέπει την παράταση της χρονικής διάρκειας από το ένα έτος σε πέντε χρόνια από την ημερομηνία της υπογραφής της, η οποία θα παραμείνει σε ισχύ και μετά την λήξη της πενταετίας, εκτός αν ένα εκ των δύο μερών δύο χρόνια πριν την καταγγείλει με γραπτή δήλωση, μέσω της διπλωματικής οδού.

Όπως αντιλαμβάνεστε, ουσιαστικά η χώρα θα είναι υποχρεωμένη να διατηρεί την συμβατική της υποχρέωση με την υπερδύναμη διαχρονικά, δημιουργώντας ουσιαστικά πρόβλημα στο μέλλον για την οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση που θα τολμήσει να την καταγγείλει, για να μην θεωρηθεί από την δύση δήθεν το “κακό παιδί”.

Η Ελλάδα καθίσταται ένα απέραντο κέντρο αμερικανικών βάσεων στο Βόλο, στην Αλεξανδρούπολη, στην Αεροπορική Βάση της Λάρισας, στο Στεφανοβίκειο, το πεδίο βολής του Λιτοχώρου και στη Σούδα, ενώ υφίσταται συμβατική υποχρέωση της χώρας για παραχώρηση βάσεων, όπου αλλού κριθεί σκόπιμο από την αμερικανική διοίκηση. Και όλα αυτά χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση από αμερικανικής πλευράς!

Αντιθέτως η χώρα αναλαμβάνει συμβατική υποχρέωση απώλειας εσόδων από την λειτουργία των βάσεων, λόγω της απαλλαγής φόρων, δασμών, τελών και άλλων επιβαρύνσεων από την εισαγωγή διαφόρων αγαθών και εξοπλισμού των μελών της αμερικανικής δύναμης. Θα μας πει η κυβέρνηση τουλάχιστον ποιο είναι το εκτιμώμενο κόστος, αν αυτό υπολογιστεί αναλογικά με τα αντίστοιχα κόστη των προηγούμενων ετών; Αυτή η λογική να εκχωρούμε βάσεις σε όλη την ελληνική επικράτεια για τα αμερικανικά επιχειρησιακά συμφέροντα, χωρίς να υφίσταται οι ανάλογες οικονομικές επιβαρύνσεις, είναι ξένη με την δεοντολογία μου ως Έλληνας πολίτης.

Δεν μας εξασφαλίζει η συμφωνία

Δεν περιλαμβάνει η σύμβαση εγγυήσεις από αμερικανικής πλευράς για την ασφάλεια των σημερινών συνόρων της χώρας στη στεριά, την θάλασσα και τον αέρα. Παράλληλα αφήνει θολό το τοπίο ως προς τον εναέριο χώρο των δέκα ναυτικών μιλίων. Η επιστολή του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών στον Έλληνα πρωθυπουργό δεν αποτελεί συμβατική υποχρέωση, είναι για να κρύψει την πραγματικότητα και να “θολώσει τα νερά”. Απορώ με την λογική της κυβέρνησης, που επιμένει ότι αυτή η επιστολή εγγυάται συμβατικά τα σύνορα της χώρας.

Δεν υπάρχει συμβατική υποχρέωση των ΗΠΑ για, τουλάχιστον σε βελτιωμένη τιμή, στην περίπτωση προμήθειας σύγχρονων εξοπλιστικών οπλικών συστημάτων με βιομηχανική επιστροφή και με παράλληλη μεταφορά τεχνογνωσίας στη χώρα. Ένα άλλο σημείο που θα ήθελα να θίξω και μου προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση, είναι ο χρόνος που η σύμβαση ήρθε τώρα στη Βουλή, παραμονή της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, όπου θα συναντηθεί με το πρόεδρο Μπάιντεν.

Θα περίμενα να συμβεί ακριβώς το αντίστροφο και εφόσον ο κ. Μητσοτάκης θα είχε ενημερώσει προηγουμένως την Βουλή ή τουλάχιστον τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων για τα αποτελέσματα της επίσκεψης, ως προς τα εθνικά μας θέματα, όπως είναι η κατάργηση της τουρκολυβικού μνημονίου, οι υπερπτήσεις πάνω από τα ακριτικά νησιά μας, η επέκταση των χωρικών μας υδάτων νοτιοανατολικά και η βιώσιμη λύση για την Κύπρο ως ένα ενιαίο ανεξάρτητο κράτος. Τα συμπεράσματα, θετικά ή αρνητικά, κατά την κρίση σας.

Ενώπιον τετελεσμένων

Αναγκαστικά ως ΚΙΝΑΛ την ψηφίσαμε, διότι δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε διαφορετικά λόγω των ήδη τετελεσμένων, δεδομένου ότι η Ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία ήδη εφαρμόζεται, για να είμαστε ρεαλιστές. Ωστόσο, η κυβέρνηση ελέγχεται αυστηρά ως προς την λογική διαπραγμάτευσή της με την αμερικανική πλευρά. Αν είχαμε επιμείνει σε κάποια θέματα, θα μπορούσε η συμφωνία να πληροί με αποτελεσματικότερο τρόπο τα οικονομικά και τα εθνικά μας συμφέροντα! Γεγονός δυστυχώς που δεν κατέστη δυνατόν και αυτό χρεώνεται αποκλειστικά στον κ. Μητσοτάκη.

Επίσης, οφείλουμε να γνωρίζουμε την αλήθεια, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, ότι αυτό που θα κερδίσει η χώρα είναι η γνωστή διαχρονικά λογική του “πόντιου πιλάτου”, ως προς τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό. Και αυτή, εφόσον η λογική της επίλυσης των θεμάτων συμπίπτει με τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, είναι μία συμβιβαστική πολιτική επιλογή που εξυπηρετεί τα αμερικανικά, νατοϊκά και ίσως τα ευρωπαϊκά συμφέροντα στην περιοχή μας.

Επιπλέον, θα αναγκαστεί η πατρίδα μας και παρά την οικονομική της αδυναμία, να προβεί και σε νέες οικονομικές θυσίες προμήθειας νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων για να διαφυλάξει την εθνική της κυριαρχία. Ενώ κάλλιστα θα μπορούσε με αυτά που δίνει στις ΗΠΑ σε όλη την ελληνική επικράτεια χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση να τα αποφύγει, για να ξεφύγει κάποτε η πατρίδα μας από την οικονομική ασφυξία και να εστιάσει στην ευημερία του λαού της.