Το δημοψήφισμα και τα μελλοντικά αδιέξοδα

 

Στα Σκόπια ολοκληρώθηκε ο προεκλογικός αγώνας για το δημοψήφισμα με πιθανότερο το ΝΑΙ, αλλά και πολλές αμφιβολίες για το ύψος της συμμετοχής και για τις πραγματικές βουλήσεις του γειτονικού λαού (όπου το ΝΑΙ θα το δώσουν κυρίως οι Αλβανοί!). Την ίδια στιγμή, τρεις στους τέσσερις Έλληνες απορρίπτουν την Συμφωνία των Πρεσπών και νιώθουν προδομένοι από την ίδια τους την Κυβέρνηση, που έχει μεν μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά έχει χάσει από καιρό κάθε επαφή με τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Ταυτόχρονα, ο σκεπτόμενος Έλληνας αναρωτιέται και κυρίως αγανακτεί για το ζωηρό ενδιαφέρον των «Συμμάχων» και «Εταίρων» μας, να ονομάσουν Βόρεια(;) Μακεδονία τα Σκόπια και «Μακεδόνες» τους κατοίκους τους, όταν στα Δυτικά Πανεπιστήμια υπάρχει πληθωρική γνώση ότι η Μακεδονία, οι Μακεδόνες και η μακεδονική γλώσσα από τον 9ο π.Χ. αιώνα ήταν καταχωρημένα ως τμήμα του γένους των Ελλήνων, δηλαδή ένα ελληνικό brand name και αυτό συνεχίστηκε διαχρονικά μέχρι σήμερα.

Οι Σκοπιανοί πολίτες έμειναν παραπληροφορημένοι από το 1944 και εντονότερα από το 1991 για τον δήθεν Μακεδονισμό τους. Επί 25 και πλέον χρόνια, οι ηγεσίες τους προσπάθησαν να κωλυσιεργήσουν στη διεθνή υποχρέωσή τους να βρουν ένα όνομα που δεν θα σφετερίζεται ελληνικό πολιτισμό, ιστορία και λαό και βέβαια δεν θα διεκδικεί «αλυτρωτικά» ελληνικό έδαφος. Ταυτόχρονα παγίωναν, άκρως κακόπιστα και αντισυμβατικά, την διεθνή αναγνώρισή τους με αυτό το όνομα από πολλά Κράτη.

Οι Σλάβοι των Σκοπίων (περί το 60% του πληθυσμού) θέλουν να διατηρήσουν την ψευδαίσθηση, τον μύθο, που τους καλλιέργησαν ο Τίτο και οι μετέπειτα διαδοχικές ηγεσίες τους, ότι είναι οι μόνοι αληθινοί Μακεδόνες παγκοσμίως. Εκμεταλλευόμενοι την κερκόπορτα που τους άνοιξε η σημερινή ελληνική κυβέρνηση, να μπουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, κουβαλώντας μαζί τους την βαριά και δοξασμένη κληρονομιά της Μακεδονίας, των Μακεδόνων και της μακεδονικής γλώσσας και Πολιτισμού. Μόνο που όλα αυτά δεν τους ανήκουν και είναι ξένα προς αυτούς!

Η ισχυρή αλβανική Κοινότητα που ξεπερνά το 26% έχουν συμμαχήσει προσωρινά με την βασική σλαβική εθνότητα μόνον για τακτικούς λόγους. Τους βολεύει βέβαια να ονομαστούν και αυτοί Μακεδόνες και να μπουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία για την μεσοπρόσθεσμη ή μακροπρόθεσμη προσδοκία τους να κυριαρχήσουν δημογραφικά και να ενωθούν με την Αλβανία και το Κόσοβο σε έναν μεγάλο Αλβανικό χώρο ή Κράτος.

Κάποια στιγμή αυτό θα φέρει, φοβάμαι, νέα σύγκρουση, με πιθανή εμπλοκή Αλβανίας, Κοσόβου, Βουλγαρίας και προφανώς της Σερβίας. Τότε Αμερικανοί και Ευρωπαίοι θα βρεθούν μπροστά στο δίλημμα ποια πλευρά να υποστηρίξουν και χωρίς εύκολη ειρηνική διέξοδο. Θα αντιμετωπίσουν δηλαδή τα αδιέξοδα που οι ίδιοι δημιούργησαν! Ήδη από καιρό οι λύσεις που επέβαλαν στην Βοσνία και το Κόσοβο βρίσκονται αίολες και ασταθείς. Το ίδιο θα συμβεί και για τις αλχημείες τους σε βάρος της μακεδονικής ελληνικής κληρονομιάς, δηλαδή του παρόντος και του μέλλοντος της Μακεδονίας μας.