Το τουρκικό “τελεσίγραφο” και η αξία των δυτικών δηλώσεων

Από το πρωί, τα συστημικά ΜΜΕ πανηγυρίζουν σχεδόν για τις δηλώσεις Μακρόν και Σολτς περί μη αμφισβήτησης της κυριαρχίας των νησιών μας. Αν δεν είχαμε μετατραπεί σε προτεκτοράτο, αυτές οι δηλώσεις δεν θα έπιαναν ούτε μονόστηλο. Μπορεί να σημαίνουν κάποια πράγματα ως προς το άγχος των δύο ηγετών να μη βρεθούν με ένα ακόμα πρόβλημα στα χέρια τους, ωστόσο για την κυριαρχία της πατρίδας μας δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα.

Οι πραγματικά σημαντικές τοποθετήσεις έρχονται από αλλού και προδιαγράφουν την εξέλιξη των τουρκικών κινήσεων. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να μην ξεχνούμε ότι η τουρκική, τελεσιγραφικού τύπου, ανακοίνωση περί αμφισβήτησης της κυριαρχίας των νησιών μας εφόσον δεν αποστρατιωτικοποιηθούν, έχει κατατεθεί εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Εν γνώσει αυτής -και κατ’ εντολή των ΗΠΑ- ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εν γνώσει αυτής, η κυβέρνηση είχε ξεκινήσει διερευνητικές συνομιλίες, πλήττοντας καίρια την αξιοπιστία των κόκκινων γραμμών της πατρίδας μας, επειδή ακριβώς υπηρετεί ξένα -βλ. αμερικανικά- και όχι ελληνικά συμφέροντα.

Hταν επομένως δεδομένο, ότι ο μητσοτακικός κατευνασμός, θα έπειθε την Τουρκία να επανέλθει δριμύτερη, ανανεώνοντας και καθιστώντας σαφέστερο το τελεσίγραφο. Πολλώ δε μάλλον, όταν ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι πράγματι αφοπλίζει τα νησιά μας, προκειμένου να στέλνει όπλα στην Ουκρανία. Δεύτερον, η πραγματικά σοβαρή δήλωση ήρθε όχι από τον Ερντογάν, αλλά από τον Κιλιντσάρογλου, ο οποίος υπερθεμάτισε στο τελεσίγραφο της Τουρκίας, ζητώντας από τον Ερντογάν στην πραγματικότητα, είτε να αποκλείσει τα νησιά μας, είτε να τα καταλάβει. Όλη η πολιτική της αμερικανοκρατίας στην Ελλάδα καταρρέει.

Eίναι η φιλοδυτική, φιλοαμερικανική αντιπολίτευση εκείνη η οποία αποδεικνύεται ακόμα πιο έξαλλη και εθνικιστική από τον ίδιο τον Τούρκο πρόεδρο. Είναι η τακτική Τσιλέρ, εκείνη την οποία ο μεγάλος αυτός “φιλέλληνας” Μενέντεζ και οι λοιποί σύμμαχοί του φέρνουν στην Τουρκία, δια της επένδυσής τους στην κεμαλική αντιπολίτευση. Βεβαίως, οι πρόθυμοι “παπαγάλοι” των ΗΠΑ στην πατρίδα μας δεν θα πουν τίποτα από όλα αυτά. Δεν ταιριάζουν στο αφήγημα ότι αν πέσει ο Ερντογάν, δια μαγείας λύνονται τα προβλήματά μας με την Τουρκία.

Τουρκικό “τελεσίγραφο”

Ο Κιλιντσάρογλου απέδειξε για πολλοστή φορά ότι η Τουρκία διαθέτει συνεκτική, εθνική στρατηγική, ελέγχου του Αιγαίου και δια αυτού της Ανατολικής Μεσογείου, μαζί με το Ισραήλ και με την Αίγυπτο, στην οποία μάλιστα οι κεμαλιστές πρωταγωνιστούν. Εμείς πάλι διαθέτουμε πολιτική Μενέντεζ, δηλαδή αντιρωσική ή αν προτιμάτε την εθνική πολιτική των “γερακιών” στις ΗΠΑ, χειροκροτήματα άνευ ανταλλάγματος και εξορμήσεις για πρωινά στην Πόλη. Η Τουρκία θα επιδιώξει να υλοποιήσει την τελεσιγραφικού τύπου δήλωσή της πρώτα με διπλωματικές πιέσεις (αυτό συμβαίνει ήδη) έπειτα με μετριασμένες κινήσεις στο πεδίο –ίσως κάποια απόπειρα ναυτικού αποκλεισμού– και τέλος, αν θεωρήσει ότι θα τη βγει, με άμεσες στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Τρίτη σημαντική δήλωση, η δήλωση του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, η οποία μόνο κατά το ήμισυ τονίζεται στα ελληνικά ΜΜΕ. Το πρώτο μισό της δήλωσης είναι ότι η κυριαρχία της Ελλάδας στα νησιά δεν αμφισβητείται. Η άλλη μισή δήλωση, όμως, συνίσταται στην πρόταση των ΗΠΑ για την επίλυση των διαφορών μας με την Τουρκία με διπλωματικό τρόπο. Άρα οι ΗΠΑ αποδέχονται ότι υφίσταται μια διαφορά προς επίλυση, σε ό,τι έχει να κάνει με την στρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, ως προς την οποία μάλιστα, δεν δηλώνουν ότι ασπάζονται την ελληνική θέση περί δικαιώματός μας να διατηρούμε ένοπλες δυνάμεις για την εθνική μας ασφάλεια στα νησιά.

Κοινώς, οι ΗΠΑ φυσικά και δεν θέλουν ελληνοτουρκικό πόλεμο. Θα προτιμούσαν μια λύση τύπου Ιμίων. Αυτή τους η προτίμηση μπορεί να καταστεί ακόμα σαφέστερη με μια σαφέστερη φιλοδυτική, στροφή της Τουρκίας. Εμείς την θέλουμε μια τέτοια λύση; Ελπίζουμε πως όχι. Τί θα κάνει τότε η Ελλάδα, των εχθρικών σχέσεων με την Ρωσία; Τί θα κάνει τότε η Ελλάδα της ΕΕ άνευ στρατού και άνευ δέσμευσης να υπερασπιστεί τα σύνορά μας με ένοπλες δυνάμεις; Τί θα κάνει τότε η Ελλάδα του ΝΑΤΟ που θα θέλει να λήξει γρήγορα η αντιπαράθεση, διότι ο εχθρός είναι η Ρωσία;

Είτε η Ελλάδα θα πολεμήσει ολομόναχη είτε θα δεχτεί άλλη μια ντροπή και κυρίως συρρίκνωση κυριαρχίας, τύπου Ιμίων ή και χειρότερη. Αυτά φέρνει ο κατευνασμός και η καταστροφική, όχι προσανατολισμένη στα συμφέροντα του λαού και της πατρίδας, προπαγανδιστικού χαρακτήρα προσέγγιση των διεθνών εξελίξεων.