“Φωτιά” στην τσέπη οι εκδρομούλες στα νησιά – Ρόδος ή Μαγιόρκα;!

Πάνω από 30% είναι οι ανατιμήσεις που ανακοινώθηκαν στα κόμιστρα των ταξί πανελλαδικά και πάνω από 25% οι αυξήσεις στα εισιτήρια των πλοίων. Στα ταξί όπως γράφαμε  επισημοποιήθηκαν  οι ανατιμήσεις και κυμαίνονται τελικά από 20% έως 50%.  Στα καράβια, πάλι, ένα ζευγάρι που θέλει να “πεταχτεί” σε ένα κοντινό νησάκι πρέπει να υπολογίζει πάνω από 200 ευρώ allez-retour και μια τετραμελής οικογένεια που θέλει να πάει στην Κρήτη με καμπίνα και ΙΧ, πρέπει να λογαριάζει σχεδόν 1.000 ευρώ μόνο για τους ναύλους. Κυριολεκτικά “φωτιά” στη τσέπη είναι πια η “εκδρομούλα”

Εν γένει, δηλαδή, όπως έχει διαπιστώσει και κάθε άνθρωπος που παλεύει να φουλάρει το ΙΧ του, πληρώνει πλέον 30% παραπάνω για τη βενζίνη του. Τώρα πια 30% παραπάνω θα δίνει και για να μετακινηθεί με ταξί στις πόλεις ή με καράβι στα νησιά. Τα αεροσκάφη προτείνουν κάποιες προσφορές για νησιωτικούς προορισμούς, αλλά αυτές δεν αποτελούν λύση για τα νησιά μας, αφού στα περισσότερα απαιτείται οδικό μεταφορικό μέσο ειδικά για τις οικογένειες.

Όσον αφορά στα ταξί, το νέο τιμολόγιο θα ισχύσει όταν δημοσιευθεί η απόφαση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Σύμφωνα με αυτό η “σημαία” από 1,20 πάει στα 1,80, η ελαχίστη διαδρομή στα 4 ευρώ από 3,16 που ήταν ως τώρα και η αναμονή από 11,80 ευρώ πάει στα 15, ενώ το κόστος ανά χιλιόμετρο από 0,73 πάει στα 0,90 ευρώ. Τη νύχτα η τιμή παραμένει στα 1,25 ευρώ. Παρότι οι ταξιτζήδες είχαν προτείνει να μην μετατεθεί το κόστος στον επιβάτη και να μειωθεί ο φόρος στους αυτοκινητιστές, η κυβέρνηση επέλεξε την αύξηση του κομίστρου, ανά χιλιόμετρο, στην αναμονή και στη σημαία. Η διαδρομή από και προς το αεροδρόμιο στην Αθήνα χρεώνεται 40 ευρώ και τη νύχτα (00.00 έως 05.00) 55 ευρώ. Στη Θεσσαλονίκη η τιμή θα είναι 25 ευρώ την ημέρα και 35 τη νύχτα. Στην Καβάλα θα είναι 40 ευρώ τη μέρα και 55 τη νύχτα. Υπάρχει στην Αθήνα η λύση των λεωφορείων προς το αεροδρόμιο, που έχουν εισιτήριο 6 ευρώ κατ’ άτομο.

“Φωτιά” στην τσέπη

Κάποτε οι οικογένειες ακόμα και μικρού ή μεσαίου εισοδήματος, έστελναν την γυναίκα με τα παιδιά “να κάνουν τα μπάνια τους” σε ένα θέρετρο όλο το καλοκαίρι. Αυτές οι εποχές έχουν γίνει παρελθόν από δεκαετίες, όμως η μεγάλη αλλαγή δεν οφείλεται στο γεγονός ότι πολλές γυναίκες πλέον εργάζονται. Οφείλεται αμιγώς στην οικονομική κρίση και στο γεγονός ότι ο ελληνικός τουρισμός απευθύνεται σε δυτικοευρωπαϊκά και βόρεια πορτοφόλια.

Παλιότερα στη χώρα μας, ενώ εργαζόταν μόνον ένας σε κάθε νοικοκυριό, ο πατέρας κατά κανόνα, και έμπαινε στο σπίτι ένας και μοναδικός μισθός, αυτός αρκούσε για να “βγαίνουν” πολύμηνες διακοπές σε φθηνά ενοικιαζόμενα, όπου ο πατέρας πήγαινε τα Σαββατοκύριακα ή στην άδειά του. Τώρα με δύο μισθούς, οι οικογένειες πάνε για διακοπές το πολύ για δύο εβδομάδες το χρόνο, εκτός από εκείνους που έχουν δικό τους εξοχικό ή πατρικό και δεν ξεπαραδιάζονται στα ξενοδοχεία ή στα πανάκριβα και δυσπρόσιτα πλέον ενοικιαζόμενα. Τα προσιτά άλλοτε ενοικιαζόμενα σε θέρετρα, έχουν κυριολεκτικά τριπλασιάσει τις τιμές τους και ενώ μέχρι και πέντε χρόνια πριν βρισκόταν κατοικία με 1.500 ευρώ για όλη τη σεζόν, τώρα οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ζητούν 1.500 για κάθε θερινό μήνα.

Στο αυξημένο κόστος των καταλυμάτων, προστίθεται φέτος και η αύξηση στα καύσιμα, που είναι εντυπωσιακή. Όλα ανεβαίνουν κατά 30% στις μετακινήσεις –σε λεωφορεία, πλοία, αεροπλάνα και ταξί. Στα καράβια το κόστος αυξήθηκε κατά 100-200 ευρώ για μια τετραμελή οικογένεια και αγγίζει για πολλά νησιά το χιλιάρικο με την καμπίνα. Πιο φθηνό παραμένει το αεροπλάνο, που ακόμα και σήμερα, στα μέσα Ιουνίου, προσφέρει φθηνές πτήσεις, όμως αν κάποια οικογένεια το προτιμήσει, αντιμετωπίζει μετά άλλα κόστη.

Ιδού η Ρόδος

Για παράδειγμα μπορεί μια οικογένεια να βρεθεί μεν σε δύο ώρες στη Ρόδο με το αεροπλάνο και να μην ταλαιπωρείται επί ένα 24ωρο στο καράβι, πληρώνοντας “μόνο” 500 ευρώ για τέσσερα εισιτήρια, αλλά θα πρέπει στο νησί να νοικιάσει μεταφορικό μέσο. Ένα νεαρό ζευγάρι μπορεί να νοικιάσει μοτοποδήλατο, αλλά θα πρέπει να δίνει 30 ευρώ τη μέρα. Αν πάλι νοικιάσει αυτοκίνητο, θα πρέπει –ανάλογα με το νησί– να διαθέτει 50 έως 140 ευρώ την ημέρα.

Υπάρχουν μάλιστα και νησιά που διαθέτουν όλα κι όλα 20-40 ενοικιαζόμενα ΙΧ και αυτά γίνονται ανάρπαστα από τους τουρίστες, οπότε ακόμα κι αν κάποιος διαθέτει το ποσό της ενοικίασης, δεν βρίσκει διαθέσιμο όχημα. Οπότε η μεταφορά του ΙΧ είναι τελικά πανάκριβη (100-200 ευρώ) αλλά είναι πιο συμφέρουσα από την ενοικίαση.

Αν η τετραμελής οικογένεια προσπαθήσει να κάνει οικονομία στα ναύλα και να μην δώσει 1.000 ευρώ, έχει τη “λύση” αντί για καμπίνα, να ταλαιπωρείται σε καρέκλες ένα 24ωρο. Το κόστος για μια τετραμελή οικογένεια που θέλει να πάει για διακοπές στην Ρόδο με καμπίνα και ΙΧ είναι περίπου 1.000 ευρώ φέτος, δηλαδή σχεδόν 200 ευρώ περισσότερα από πέρσι. Ομως η ταλαιπωρία για τα παιδιά χωρίς καμπίνα 24 ώρες, είναι ανυπολόγιστη.

Πιο φτηνά ο Νότιος Πόλος

Αν κάποιος κάτσει να κάνει συγκρίσεις, αρχίζει να αναρωτιέται για πολλά. Για παράδειγμα allez retour για τα νησιά Γκαλαπάγκος στο Εκουαδόρ, βρίσκεις με 1.300 ευρώ το άτομο (1100 μέχρι την πρωτεύουσα της χώρας και άλλα 200 για τα νησιά) και για την άλλη άκρη (ως προς εμάς) της γης, την Ιαπωνία, βρίσκεις πάλι μετ’ επιστροφής εισιτήριο με 1.118 ευρώ. Ενώ δηλαδή η απόσταση είναι εικοσαπλάσια σε σύγκριση με την απόσταση Πειραιάς-Κρήτη ή Πειραιάς – Ρόδος, το κόστος είναι μόνον τετραπλάσιο σε σύγκριση με ταξίδι στο Αιγαίο με καράβι.

Κι αν συγκρίνουμε καθαρά αεροπορικούς ναύλους, αυτή την εποχή για να πας στη Ρόδο δίνεις 200 ευρώ allez retour και είναι μιας ώρας ταξίδι για 400 χιλιόμετρα σε ευθεία, ενώ το ταξίδι στην Ιαπωνία θα έπρεπε με την ίδια τιμολογιακή λογική να στοιχίζει 4.800 ευρώ αφού απέχουμε 9.432 χλμ. Όμως όπως προαναφέρεται, στοιχίζει (με κάποιες στάσεις βέβαια και με φθηνές εταιρείες) 1.118 ευρώ.

Για να πας allez-retour στο Νότιο Πόλο θέλεις από την Αθήνα 2.644 ευρώ και στην Αλάσκα πας κι έρχεσαι με 1.009 ευρώ. Είναι βέβαια πολλά για οικογένεια, αφού θα πρέπει να πολλαπλασιαστούν επί ισάριθμα μέλη, αλλά ίσως μπαίνει κανείς στον πειρασμό να πάει στο νότιο πόλο και να αφήσει τους άλλους τρεις στην Αθήνα.

Πιο καλά Μαγιόρκα

Στην Καζαμπλάνκα πας και έρχεσαι με 640 ευρώ, για Λισαβόνα βρίσκεις allez retour με 400, για Βαρκελώνη βρίσκεις πηγαινέλα με 300 και για Μαγιόρκα με 230. Αν δηλαδή λογαριάσουμε το κόστος για μια τετραμελή οικογένεια, το allez retour για τη Μαγιόρκα (1.040 ευρώ) είναι ίδιο με του ακτοπλοϊκού ταξιδιού στο Αιγαίο. Το κατά πόσο η Μαγιόρκα είναι καλύτερη από τα νησιά μας ή χειρότερη, είναι άλλο θέμα, καθώς εδώ εξετάζεται αποκλειστικά το πόσο ακριβή είναι η μετάβαση σε τουριστικούς προορισμούς για ένα ελληνικό πορτοφόλι.

Αλλά και οι κοντινές “αποδράσεις” έχουν πλέον μεγάλο κόστος, αφού ακόμα και στον Αργοσαρωνικό μια τετραμελής οικογένεια θέλει για πήγαινε-έλα 400 ευρώ έναντι 300 πέρσι π.χ. για Σπέτσες. Ακόμα και στα φτηνά πλεούμενα για πιο κοντινές διαδρομές, όπως π.χ. για την Αίγινα, οι τιμές έχουν πάρει 30% πάνω. Από πού θα βγει αυτό το 30% πάνω σε όλα τα αγαθά και στις παρεχόμενες υπηρεσίες, ακόμα και στα τρόφιμα που “τσιμπάνε” διακριτικά από 5% έως 10% κάθε δέκα-είκοσι μέρες, όταν τα έσοδα ενός μισθωτού ή συνταξιούχου είναι “παγωμένα”, αποτελεί ένα μεγάλο μυστήριο. Και το μυστήριο θα πυκνώσει ακόμα περισσότερο μέχρι το φθινόπωρο, καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, που ανεβάζει κυριολεκτικά μέρα με τη μέρα  όλα τα κόστη.