Κομμένο στα τουρκικά μέτρα κράμα συνομοσπονδίας – ομοσπονδίας

Το μοντέλο της συνομοσπονδίας φαίνεται να συζητείται παρασκηνιακά, σε μια προσπάθεια να βρεθεί μια φόρμουλα συνεννόησης στο Κυπριακό. Σύμφωνα με πληροφορίες, για το σενάριο αυτό έχουν ενημερωθεί ξένες κυβερνήσεις, όπως της Βρετανίας και της Γερμανίας, ενώ εικόνα έχουν και στις Βρυξέλλες. Φαίνεται, επίσης, να γνωρίζουν σχετικά με τις ιδέες που διακινούνται στο παρασκήνιο και οι Αμερικανοί.

Όπως συναφώς πληροφορούμαστε, η ιδέα για χαλαρή ομοσπονδία που παρουσίασε ο πρόεδρος Αναστασιάδης αφορούσε περισσότερο μια τακτική κίνηση ενόψει και της άφιξης στη Λευκωσία της απεσταλμένης του ΟΗΕ Τζέιν Χολ Λουτ (31 Οκτωβρίου). Είναι προφανές πως το θέμα των αρμοδιοτήτων θα καθορίσει και τη μορφή του πολιτεύματος. Στον βαθμό που θα μειωθούν οι αρμοδιότητες, και μειωθούν τα κεντρικά όργανα, θα φανεί κατά πόσο θα είναι χαλαρή ομοσπονδία ή συνομοσπονδία.

Σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, το σενάριο για συνομοσπονδία έχει συζητηθεί, έστω όχι εις βάθος, μεταξύ των δύο πλευρών, Τουρκίας και Κύπρου. Η Τουρκία, όπως διαφάνηκε από τις συζητήσεις, ευνοεί τη συνομοσπονδία «και εάν στην πράξη δεν λειτουργήσει, να οδηγηθούμε σε δύο ανεξάρτητα κράτη». Η Άγκυρα θεωρεί πως με τη συνομοσπονδία θα μπορεί να έχει έλεγχο του νησιού, στην ξηρά και στη θάλασσα. Γι’ αυτό και γίνεται αναφορά σε ενιαία ΑΟΖ και διαμοιρασμό του φυσικού πλούτου.

Περαιτέρω, μέσα από αυτό το μοντέλο, οι Τούρκοι εκτιμούν πως θα είναι και το τουρκοκυπριακό κρατίδιο στην ΕΕ. Κι αυτό θα διασφαλιστεί με τη διεθνή προσωπικότητα που θα έχει η συνομοσπονδία, ενώ την ίδια στιγμή τα δύο κρατίδιά της θα έχουν χωριστή κυριαρχία, αλλά και δυνατότητα ξεχωριστής διεθνούς εκπροσώπησης σε διάφορους τομείς της εξωτερικής πολιτικής. Τα δύο κρατίδια θα τελούν κάτω από μια ομπρέλα και θα έχουν κοινή διεθνή εκπροσώπηση για εκείνους τους τομείς που δεν θα καλύπτει η χωριστή διεθνής εκπροσώπηση των κρατιδίων.

Τουρκική εκδοχή

Η τουρκική εκδοχή για τη συνομοσπονδιακή λύση είναι μία χαλαρή δομή πάνω από τα δύο κρατίδια, που θα αφορά τη διεθνή τους δράση και τη διαχείριση των φυσικών πόρων (κυρίως υδρογονάνθρακες). Στα θέματα της άμυνας, ενώ τυπικά θα θεωρούνται αρμοδιότητα της κεντρικής κυβέρνησης, στην πραγματικότητα θα είναι χωριστή, αφού δεν αναμένεται να εγκαταλείψει την εμμονή της η Τουρκία για δημιουργία στρατιωτικής βάσης με μόνιμη παρουσία στρατευμάτων, καθώς και τη διατήρηση των εγγυήσεων.

Η Λευκωσία σε αυτή τη φάση φαίνεται διατεθειμένη να ανιχνεύσει τις τουρκικές προθέσεις διευρύνοντας την ατζέντα. Έχει ήδη ανακοινωθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πως θα γίνουν συγκριτικές μελέτες για όλα τα σενάρια που αφορούν τη μορφή της λύσης. Είναι σαφές πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κινείται έχοντας υπόψη δύο ζητήματα.

• Πρώτον, έδαφος έναντι ΕΕ (το όφελος των Τουρκοκυπρίων).
• Δεύτερον, λιγότερες αρμοδιότητες του κράτους, χαλαρή σχέση έναντι λειτουργικότητας. Σε αυτό εντάσσεται και το θέμα της ΑΟΖ, η οποία δεν θα χωριστεί. Γι’ αυτό και η Τουρκία δεν προκρίνει στην πρώτη φάση λύση δύο κρατών, αλλά συνομοσπονδία. Πώς, όμως, μπορεί να γίνεται αποδεκτό (και είναι στις συγκλίσεις) να υπάρχει π.χ. μία ΑΟΖ αλλά δύο FIR;

Οι τρίτοι

Το σενάριο των δύο κρατών έχει δυσκολίες και με τους τρίτους, που δεν τους ενοχλεί οποιαδήποτε άλλη μορφή. Για παράδειγμα, οι Βρετανοί απορρίπτουν αυτό το σενάριο, καθώς θα επηρεαστούν τα συμβατικά δικαιώματα και συμφέροντά τους στην Κύπρο. Δεν θα είναι δεδομένη η παρουσία τους (βάσεις). Οι Γάλλοι δεν ευνοούν δύο κράτη γιατί, μεταξύ άλλων, δεν επιθυμούν την Τουρκία από την πίσω πόρτα στην ΕΕ. Περαιτέρω, ούτε η Γαλλία, ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ρωσία φαίνεται να ευνοούν η Τουρκία να έχει αποφασιστικό στρατηγικό έλεγχο στην περιοχή μέσω Κύπρου. Όσον αφορά στην ΕΕ, βαρύνουσα άποψη θα έχουν τα κράτη-μέλη και όχι η Κομισιόν, αξιωματούχοι της οποίας μπορούν να δηλώνουν ό,τι θέλουν σε σχέση με τη μορφή της λύσης.

Είναι προφανές πως τα δύο σενάρια, αυτό της συνομοσπονδίας και των δύο κρατών, είναι καταστροφικά για την Κύπρο, καθώς αμφότερα θα νομιμοποιήσουν την τουρκική παρουσία, ενώ σε περίπτωση που δεν λειτουργήσουν θα είναι η χώρα μετέωρη. Περαιτέρω, ανεξαρτήτως τι λένε σήμερα, δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι το μόρφωμα αυτό θα γίνει δεκτό στην ΕΕ.

Η Άγκυρα ευνοεί την πραγματοποίηση παράλληλων επαφών με τη Λευκωσία, καθώς συντηρεί μια κινητικότητα, έστω κι εάν αυτή είναι εκτός της διαδικασίας των Ηνωμένων Εθνών. Όπως αναφέρουν ξένοι διπλωμάτες, ο Τούρκος πρόεδρος έχει αναθέσει στον υπουργό Εξωτερικών να προωθήσει αυτό το μοντέλο επαφών, εμπλέκοντας και τον Κουντρέτ Οζερσάι στα κατεχόμενα. Το άνοιγμα αυτού του καναλιού επικοινωνίας γίνεται και για έναν επιπρόσθετο λόγο: Η Άγκυρα θέλει να παρουσιάσει στην ΕΕ, με την οποία συζητά αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης, ότι κάνει προσπάθειες στο Κυπριακό. Το ζητούμενο είναι κατά πόσο αυτές οι προσπάθειες, αυτές οι συζητήσεις, θα φέρουν αποτέλεσμα.