Μετά τον Μπόρις και τον Μάριο, ποιος έχει σειρά;

«Καθώς πλησιάζουμε στα μέσα της πρώτης θητείας του προέδρου Μπάιντεν, είναι σαφές ότι έχει έρθει η ώρα να πάρει τη θέση του στην ιστορία ως ο μεταβατικός πρόεδρος και να αποσυρθεί με χάρη. Για το κόμμα του και τη χώρα του. πρόεδρε Μπάιντεν θα πρέπει να παραιτηθείτε πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές και να δώσετε στην αντιπρόεδρο Χάρις την ευκαιρία να ηγηθεί των εκλογών». Άντριου Στάιν, Αμερικανός Δημοκρατικός πολιτικός.

Οι ψηφοφόροι δεν ψηφίζουν εκείνους τους ηγέτες που τους δημιουργούν δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, αλλά εκείνους που θα κάνουν αλλαγές προς το καλύτερο. Πρόσφατη δημοσκόπηση του ECFR δείχνει ότι η αύξηση του κόστους ζωής, πιέζει τους ευρωπαίους πολίτες με αποτέλεσμα, ιδιαίτερα οι Ιταλοί, να θέλουν να τελειώσει ο πόλεμος το συντομότερο δυνατό, ακόμη κι αν αυτό σήμαινε ότι η Ουκρανία θα αναγκαζόταν να παραδώσει μέρος της επικράτειάς της. Σε όλες τις χώρες, εκτός της Πολωνίας και τις χώρες της Βαλτικής, το στρατόπεδο της “ειρήνης” είναι μεγαλύτερο από το στρατόπεδο της “δικαιοσύνης”.

Οι Ευρωπαίοι πολίτες ανησυχούν για το κόστος των οικονομικών κυρώσεων και την απειλή της πυρηνικής κλιμάκωσης. Οι πολιτικοί της Ευρώπης που αψήφησαν την ενεργειακή κρίση και υποτίμησαν τον Πούτιν υπέστησαν βαριά ήττα, όπως ο Τζόνσον και ο Ντράγκι. Οι Ευρωπαίοι πληρώνουν ακριβά τις εμμονές τους κατά της Ρωσίας, μη προνοώντας ότι ο Πούτιν είχε τις εναλλακτικές για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της πατρίδας του. Ταυτόχρονα, δεν πρόβλεψαν τις αντιδράσεις των λαών τους, από την μείζονος σημασίας ενεργειακή και επισιτιστική κρίση.

Ο Μάριο Ντράγκι, καθυστερημένα, ζήτησε από τους δυτικούς εταίρους του να σταματήσει η πίεση των κυρώσεων στη Ρωσία, επειδή επηρεάζει πρωτίστως τους ίδιους τους Ευρωπαίους, με αρνητικό τρόπο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, είχε τονίσει βρίσκεται σε δύσκολη θέση, ενώ η ρωσική οικονομία ισχυροποιείται. Τα προβλήματα όμως στην Ιταλική οικονομία είχαν ενσκήψει και ο Μάριο Ντράγκι οδηγήθηκε στην παραίτηση, Να σημειωθεί, ότι και η πρωθυπουργός της Εσθονίας Κάγια Κάλλας ανακοίνωσε επίσης την παραίτησή της, η οποία ήρθε να προστεθεί σ’ αυτήν του Βούλγαρου συναδέλφου της, Κίριλ Πέτκοφ. Αν και όλες αυτές οι περιπτώσεις δεν σχετίζονται, εντούτοις, το ουκρανικό ζήτημα ήταν πάντα παρόν.

Η κόπωση απαιτεί αλλαγές

Οι αλλαγές στην κοινωνικοπολιτική κατάσταση εκδηλώνονται και με την ένταση της αντιπαράθεσης μεταξύ κυβερνητικών κομμάτων στην ΕΕ και των δυνάμεων της αντιπολίτευσης. Τα αντιελιτιστικά αισθήματα των κοινωνιών αυξάνονται πολύ πιο γρήγορα από το αναμενόμενο, με αποτέλεσμα να σημειώνονται πολιτικές ανατροπές στην Ευρώπη, πολύ πριν τις προγραμματισμένες εκλογικές αναμετρήσεις.

Ήδη ο Μακρόν, αν και κέρδισε τις προεδρικές εκλογές την περασμένη άνοιξη, έχασε την απόλυτη πλειοψηφία στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση. Σολτς και Μπάιντεν έχουν καταρρεύσει δημοσκοπικά, καθώς δείχνουν να μην μπορούν να διαχειριστούν τα προβλήματα της ενεργειακής κρίσης και των πληθωριστικών πιέσεων. Οι παραιτήσεις του Τζόνσον και του Ντράγκι θα έχουν ενδεχομένως συνέχεια στην Δύση.

Θα μπορούσε να είναι η αρχή της κατάρρευσης της πολιτικής καριέρας πολλών άλλων εκπροσώπων της σημερινής πολιτικής ελίτ της ΕΕ και της Δύσης. Ο Μπόρις Τζόνσον μαζί με τον Τζο Μπάιντεν πρωτοστάτησαν στις οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και προκάλεσαν σημαντική ζημιά στις χώρες τους με τις πολιτικές τους. Τη μοίρα του Τζόνσον μπορεί να έχει σύντομα και ο Αμερικανός πρόεδρος, ο οποίος κινδυνεύει να χάσει τις επόμενες εκλογές και να εγκαταλείψει τη διεθνή πολιτική σκηνή.

Απαξίωση Μπάιντεν

Σύμφωνα με την National Review, ο Μπάιντεν έχει απαξιωθεί πλήρως ενώπιον των Δημοκρατικών ψηφοφόρων, το 74% των οποίων δεν θέλει να τον δει ξανά ως πρόεδρο των ΗΠΑ. Την ίδια στιγμή, αναγνώστες του περιοδικού ζητούν την παραίτηση του. «Ακόμη και ένας ανόητος μπορεί να γίνει πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και ο Μπάιντεν το απέδειξε», γράφουν οι Washington Times, χρησιμοποιώντας όχι και τόσο ευγενικά επίθετα σχετικά με τον αρχηγό του κράτους.

Ο επικεφαλής του Λευκού Οίκου συνεχίζει να χάνει την εμπιστοσύνη των Αμερικανών, συμπεριλαμβανομένων των υποστηρικτών του δικού του κόμματος, οι περισσότεροι από τους οποίους θέλουν την αντικατάστασή του, αναφέρουν αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Ο βουλευτής της Αριζόνας Andy Biggs δήλωσε στο Fox News ότι ήρθε η ώρα να παραιτηθεί ο Μπάιντεν. Ένας σημαντικός αριθμός άλλων Αμερικανών πολιτικών και πολιτών συμμερίζονται την ίδια άποψη.

Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς, μπορεί να είναι το επόμενο θύμα στο πολύ κοντινό μέλλον. Οι αναγνώστες της γερμανικής εφημερίδας Die Welt του έχουν ήδη ζητήσει να παραιτηθεί, Ο καγκελάριος Σολτς βυθίζεται μαζί με την οικονομία της Γερμανίας, που εξαρτάται καίρια από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η θέση του για την Ουκρανία, που έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της ίδιας της Γερμανίας, θα μπορούσε να τον εξαναγκάσει σε παραίτηση.

Τί δείχνουν δημοσκοπήσεις

Με βάση τελευταίες δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ τα ποσοστά αποδοχής του Μπάιντεν του Αμερικανού προέδρου έχουν καταρρεύσει στο 30% και τα ποσοστά απόρριψης έχουν εκτιναχθεί στο 57%. Το πιο εντυπωσιακό, από το σύνολο των πολιτειών των ΗΠΑ, οι 48 Πολιτείες αποδοκιμάζουν την πολιτική Μπάιντεν. Η αποτυχία στην διαχείριση της οικονομίας και του πληθωρισμού σε συνδυασμό με την εκτίναξη των τιμών των καυσίμων, έχουν προκαλέσει οργή κατά των πολιτικών Μπάιντεν, ο οποίος κινδυνεύει να καταγραφεί ως ο πιο αποτυχημένος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ…

Στην Βρετανία το Εργατικό Κόμμα έχει εκτοξευθε: Έχει αυξήσει τα ποσοστά του στο 43%, με τους Συντηρητικούς του Τζόνσον στο 35%. Η Βρετανία ενεπλάκη περισσότερο στον πόλεμο στην Ουκρανία σε μία προσπάθεια του βρετανού πρωθυπουργού να βγει από το αδιέξοδο που δημιούργησαν τα σκάνδαλα που μάστιζαν την κυβέρνηση του. Τελικά κατέρρευσε…

Ίδια εικόνα και στην Ιταλία, όπου το δεξιό κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι προηγείται με 24% έναντι 22% των Σοσιαλιστών και της Λέγκα στο 14%. Η Μελόνι και η Λέγκα είναι εθνικιστικά δεξιά κόμματα και προσεγγίζουν το 38%. Η συμμετοχή της Λέγκα στην ιταλική κυβέρνηση αποδεικνύεται καταστροφική. Στην δε Ισπανία η σοσιαλιστική κυβέρνηση δείχνει έντονα σημάδια φθοράς, ενώ το Λαϊκό Κόμμα έχει εκτιναχτεί στο 30% και το εθνικιστικό Vox στο 15%.Το ίδιο φαινόμενο που παρατηρείται σε όλη την Ευρώπη καταγράφεται και στην Ισπανία: Η κυβέρνηση πληρώνει την οικονομική και ενεργειακή κρίση.

Στην Γερμανία οι σοσιαλιστές, το SPD, εμφανίζει έντονα σημάδια φθοράς και βρίσκεται στην 3η θέση, πίσω από το πρώτο κόμμα που είναι το CDU των χριστιανοδημοκρατικών. Στην Γερμανία η κυβέρνηση έχει ως βάση το σοσιαλιστικό κόμμα, τους πράσινους και τους φιλελεύθερους. Οι χριστιανοδημοκράτες που είχαν ηττηθεί, ανακάμπτουν.
Αντίθετα, στη Σερβία το κόμμα SNS της υφιστάμενης κυβέρνησης που τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ της Ρωσίας, είναι κυρίαρχο στην πολιτική σκηνή της Σερβία με ποσοστά που φθάνουν στο 50% περίπου.

Ο απολογισμός

Ο πρόεδρος Πούτιν και η Ρωσία κατάφεραν με την στρατιωτική τους επιχείρηση στην Ουκρανία να έχουν, όπως ήταν αναμενόμενο, εδαφικά οφέλη. Η μεγάλη όμως και μη αναμενόμενη επιτυχία της Ρωσίας ήταν η αντιμετώπιση των κυρώσεων, από τις οποίες εξέρχεται σχετικά αλώβητη. Η ρωσική οικονομία αποδείχθηκε ισχυρότερη από ότι είχε εκτιμηθεί. Παρά τις κυρώσεις στη ρωσική οικονομία, το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί λιγότερο από 10% το 2022. Στην ενέργεια η Ρωσία όχι μόνο κατάφερε να επιβληθεί αλλά έθεσε νέους κανόνες που αμφισβητούν το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.

Η Ευρώπη και συνολικά η Δύση θα πληρώσουν τις λανθασμένες εκτιμήσεις τους. Η άνοδος των τιμών στο φυσικό αέριο και πετρέλαιο σε συνδυασμό με τις τακτικές… διοχέτευσης της ρωσικής ενέργειας στην Ευρώπη, θα καθορίσει τους πολιτικούς συσχετισμούς. Το τραγικό είναι ότι τις συνέπειες αυτού του γεωπολιτικού παίγνιου, θα επωμισθούν χώρες αμέτοχες, λαοί που είναι ήδη κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Η Ευρώπη να περιμένει την κορύφωση μιας πραγματικής πολιτικής κρίσης Οι πολίτες θα γυρίσουν την πλάτη σε όσους πολιτικούς αποτυγχάνουν στην διαχείριση των οικονομικών αρρυθμιών. Ο πολιτικός χάρτης στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ θα αλλάξει και αυτό θα καταγραφεί στις εκλογές, αλλά και στις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 2022, όπου ο Μπάιντεν αναμένεται να συντριβεί εκλογικά.

Η Δύση επιχείρησε να συνθλίψει την Ρωσία και τον Πούτιν, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι κυρώσεις έχουν πλήξει κατά κύριο λόγο εκείνη. Ο Πούτιν χρησιμοποιεί σαν “πυρηνικό” όπλο την ενέργεια. Η μεγάλη νίκη του Πούτιν δεν είναι η στρατιωτική επιτυχία στο Ντονμπάς, ούτε καν ότι άντεξε την οικονομική πίεση. Η μεγάλη νίκη είναι τώρα που βλέπει από το Κρεμλίνο, τους ηγέτες και ηγετίσκους της Δύσης να καταρρέουν πολιτικά, ή να αμφισβητούνται από τις κοινωνίες τους…