Θέμης Μαρίνος, ο πατριώτης
26/12/2018
«Καλός κ’ αγαθός» πατριώτης, ο Επτανήσιος Θέμης Μαρίνος, μας άφησε χρόνους. Πλήρης ημερών (απέθανε 101 ετών) υπηρέτησε την πατρίδα αφιλοκερδώς, πολέμησε σε τρείς πολέμους, εναντίον των Ιταλών, των Γερανών και των Ελλήνων κομμουνιστών, που όλοι επεδίωξαν να στερήσουν τον Ελληνικό λαό από τις ελευθερίες του. Σε «Μυστική Επιχείρηση στο Ιόνιο πέλαγος», ηγήθη συμμαχικής Αποστολής στην Ζάκυνθο το 1944, να προετοιμάσει την απελευθέρωση των Ιονίων νησιών. (Βλ. σχ. Ομότιτλο βιβλίο της Εταιρίας Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας, εκδ. ΙΚΑΡΟΣ, 2013 σελ. 482).
Αλλά ας αφήσουμε καλύτερα έναν ξένο να μιλήσει για τον Θέμη Μαρίνο. Γράφει ο Νίκολας Χάμμοντ, σύνδεσμος του Βρετανικού αρχηγείου του Καΐρου με τους αντάρτες στην Μακεδονία*: «Ο Θέμης Μαρίνος έχει ένα αξιοσημείωτο χάρισμα, να δημιουργεί και να διατηρεί φιλίες. Αυτό οφείλεται στη θέρμη της προσωπικότητας του και στην πλήρη ακεραιότητα του χαρακτήρα του. Η αντικειμενικότητα του έχει ιδιαίτερη σπουδαιότητα. Διότι μεταδίδει τις δικές του εμπειρίες, κατά την δυσχερή χρονιά της Ελληνικής Αντιστάσεως 1942-43, όταν αντίπαλα Κινήματα είχαν εμπλακεί σε δριμεία και ένοπλη σύγκρουση το ένα με το άλλο.
Όταν ερρίφθη με αλεξίπτωτο στην (κατεχομένη) Ελλάδα το φθινόπωρο του 1942, ο Θέμης Μαρίνος ήταν ήδη έμπειρος στρατιώτης. Είχε λάβει μέρος στον ηρωικό πόλεμο εναντίον των Ιταλών στην Αλβανία, συνέχισε τον αγώνα εναντίον των Γερμανών, στην Κρήτη, συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Γερμανούς, αλλά σύντομα διέφυγε, για να συνεργασθεί με την αναδυομένη αντίσταση στα βουνά της Κρήτης. Μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο με υποβρύχιο και κατετάγη στις Ελεύθερες Ελληνικές Στρατιωτικές Δυνάμεις Μέσης Ανατολής, απ’ όπου αποσπάσθηκε στη δύναμη του Ειδικού Κέντρου Εκπαιδεύσεως, ως εκπαιδευτής για σαμποτάζ και ανορθόδοξο πόλεμο, πλησίον της Χάιφας.
Από εκεί επέστρεψε στην Ελλάδα εθελοντικά για να λάβει μέρος στην καταστροφή της Γέφυρας του Γοργοποτάμου, που απέκοψε μία γραμμή ανεφοδιασμού του Ρόμμελ και συνέτεινε στην συμμαχική νίκη στην βόρειο Αφρική (ΣΣ: Ειδικώς στην Αμερικανοαγγλική απόβαση στο Μαρόκο).
Κατά την επιχείρηση του Γοργοποτάμου, ο Θέμης Μαρίνος συνάντησε και συνεργάστηκε με τους αρχηγούς των δύο ισχυρότερων Αντιστασιακών Κινημάτων – τον Ναπολέοντα Ζέρβα του ΕΔΕΣ και τον Άρη Βελουχιώτη του ΕΛΑΣ. Ως Έλληνας, ο Θέμης Μαρίνος κατάλαβε τότε τους χαρκτήρας των δύο αυτών ανδρών, σε τέτοιο βαθμό που δεν θα μπορούσαν ν’ αντιληφθούν οι Άγγλοι συνάδελφοι του. Μέλος της της αγγλικής ομάδος, δίγλωσσος στα Αγγλικά και Ελληνικά, ανέπτυξε στενή φιλία με τους διοικητές του, τον ταξίαρχο Μάγιερς και τον συνταγματάρχη Κρις (Μόντυ) Γούντχαουζ – τους δύο άνδρες που έγιναν διαδοχικά διοικητές της βρετανικής (κατόπιν Συμμαχικής) Στρατιωτικής Αποστολής στην Ελλάδα). Η οξυδέρκεια του Θέμη Μαρίνο και η διορατικότητα του είχαν μεγίστη γ’ αυτούς αξία και μέσω αυτών για το Γενικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής.
Ως μέλος της Στρατιωτικής Αποστολής στην Ελλάδα, ο Θέμης Μαρίνος υπηρέτησε σχεδόν αποκλειστικά στη βορειοδυτική χώρα, ως αξιωματικός σύνδεσμος στον Ζέρβα και εργαζόμενος με μονάδες του ΕΔΕΣ στην Ακαρνανία και Αιτωλία. Επίσης ήταν σε στενή επαφή με τον ΕΛΑΣ και έζησε τα τραγικά γεγονότα, κατά τα οποία ο ΕΛΑΣ προσπάθησε να συντρίψει τον ΕΔΕΣ σ’ ένα εμφύλιο πόλεμο, μεσούσης της (γερμανικής) Κατοχής, έναν πόλεμο που έμελλε να κρατήσει τέσσαρις μήνες μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου 1944. Κατά την διάρκεια του, ο Θέμης Μαρίνος συνελήφθη από τον Άρη Βελουχιώτη και κακοποιήθηκε.
Κατά την κράτηση του τότε, επιβεβαιώθηκε η ενόραση του Θέμη Μαρίνου ότι το Κομμουνιστικό κόμμα είχε πρόθεση να καταλάβει την εξουσία μέσω του ΕΛΑΣ, κατά τον χρόνο αποχωρήσεως των Γερμανών από την Ελλάδα. Οι επιχειρήσεις που διεξήγαγε ο ΘΜ εναντίον των Ιταλών και Γερμανών στην Αιτωλία και την Ακαρνανία κατατάσσονται στις πλέον επιτυχείς νίκες των Ελλήνων Ανταρτών κατά την Κατοχή. Το προσωπικό θάρρος του υπήρξε διακεκριμένο. Ήταν συγχρόνως Έλλην Αξιωματικός και Βρετανός Αξιωματικός και τιμήθηκε με παράσημα για την ανδρεία του από την Ελλάδα (ΣΣ:14) και την Μεγάλη Βρετανία (ΣΣ:6)»
Ισχυρίζομαι ότι ο Θέμης Μαρίνος ήταν περισσότερον παρασημοφορηθέν στέλεχος της πραγματικής Εθνικής Αντίστασης κατά των Ούννων. Μέχρις και οι Ιταλοί τον παρασημοφόρησαν, μετά τον πόλεμο, με τον Μέγα Σταυρό Commentdatore al Merito, για τις υπηρεσίες του στην σωτηρία των Ιταλών αιχμαλώτων (των Γερμανών) και την ασφαλή μεταφορά στην πατρίδα τους.
* Θέμης Μαρίνος, Ο εφιάλτης της Εθνικής Αντίστασης. Προσωπικές μαρτυρίες 1941-44, Εταιρίας Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας, έτους 2000, σε δύο τόμους σελ. 394, 252.
