1683: Πως απετράπη η άλωση της Βιέννης από τους Οθωμανούς

Ο κόμης Έρνστ Ρίντιγκερ φον Στάρεμπεργκ αποδείχθηκε ο κατάλληλος άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. Ήταν ένας ατρόμητος και ακαταπόνητος στρατιωτικός που κατάφερε να κρατήσει την αυστριακή πρωτεύουσα κατά την πολιορκία της Βιέννης από τις οθωμανικές ορδές που υπερείχαν έναντι των δυνάμεών του 10:1. Ήταν την εποχή που το Ισλάμ πλησίασε την Ευρώπη όσο ποτέ άλλοτε.

Ο φον Στάρεμπεργκ ήταν απόγονος στρατιωτικής οικογένειας. Ο εξάδελφός του Γκούιντο ήταν ένας από τους καλύτερους στρατηγούς των Αψβούργων. Ο Έρνστ γεννήθηκε το 1638 στο Γκρατς της Στυρίας. Σε νεαρή ηλικία πολέμησε κατά των Γάλλων και των Οθωμανών υπό τον μεγάλο στρατηγό Ραϊμόντο Μοντεκουκόλι. Στις εκστρατείες αυτές μαθήτευσε στην πολεμική τέχνη.

Το 1680 ο Στάρεμπεργκ διορίστηκε στρατιωτικός διοικητής της Βιέννης. Ήταν μια σοφή επιλογή. Τρία χρόνια αργότερα μια τεράστια οθωμανική στρατιά 200.000 ανδρών, υπό τον μεγάλο βεζίρη Καρά Μουσταφά εμφανίστηκε ενώπιον της αυστριακής πρωτεύουσας. Ο Στάρεμπεργκ διάθετε λιγότερους από 15.000 άνδρες. Συγκέντρωσε επίσης περί τους 9.000 εθελοντές από τους ικανούς να φέρουν όπλα πολίτες.

Παρόλα αυτά, ο γενναίος κόμης απέρριψε ασυζητητί την πρόταση του Καρά Μουσταφά να παραδώσει την πόλη. Ύστερα από αυτό άρχισε η πολιορκία της Βιέννης, στις 14 Ιουλίου 1683. Ο Στάρεμπεργκ αποδείχθηκε η ψυχή της άμυνας. Πριν την έναρξη της πολιορκίας είχε διατάξει την κατεδάφιση όλων των εκτός των τειχών κτισμάτων και την κοπή των δέντρων, ώστε οι Οθωμανοί να μην μπορούν να καλυφθούν πουθενά. Λόγω της παλαιότητας των τειχών διέταξε την ενίσχυσή τους με κορμούς μεγάλων δέντρων, μέρος των οποίων θάβονταν στο έδαφος.

Με τον τρόπο αυτό και τα τείχη στηρίχθηκαν και οι προσπάθειες των Τούρκων να ανοίξουν στοές κάτω από τα τείχη για να τα υπονομεύσουν, καθυστέρησαν για τρεις κρίσιμες εβδομάδες. Έτσι κερδήθηκε χρόνος για την συγκέντρωση χριστιανικών δυνάμεων προς άρση της πολιορκίας της Βιέννης. Ο ίδιος έλαβε δρακόντεια μέτρα εντός. Όποιος σκοπός βρισκόταν αποκοιμισμένος εκτελείτο άμεσα!

Η πολιορκία της Βιέννης

Σε αυτό το κλίμα ο Στάρεμπεργκ κράτησε την πόλη παρά το γεγονός ότι υπήρχε έλλειψη τροφίμων. Οι Οθωμανοί έκαναν την τελευταία τους απόπειρα, λίγο πριν την έλευση των απελευθερωτικών χριστιανικών δυνάμεων, ανατινάζοντας μέρος των τειχών και δημιουργώντας ρήγματα. Οι αμυνόμενοι, πάντα με επικεφαλής τον Στάρεμπεργκ, αντέδρασαν με ανθυπονόμους. Παρόλα αυτά οι Οθωμανοί, στις 8 Σεπτεμβρίου, κατάφεραν να κυριεύσουν τμήμα της οχύρωσης.

Ο Στάρεμπεργκ διέταξε την δημιουργία νέων οχυρωμάτων, εσωτερικά, ώστε να αντιμετωπίσει τυχόν τουρκική εισχώρηση στην πόλη. Οι τειχομαχίες συνεχίστηκαν τις επόμενες ημέρες με τον Στάρεμπεργκ να βρίσκεται παντού, να εμψυχώνει, να απειλεί, να διατάσσει. Σύντομα όμως έφτασε η σωτηρία. Φωτιές από τον λόφο του Κάλεμπεργκ ειδοποίησαν τους πολιορκημένους ότι η απελευθερωτική δύναμη είχε φτάσει.

Στις 12 Σεπτεμβρίου η χριστιανική στρατιά των 80.000 Αυστριακών, Γερμανών και Πολωνών εξόρμησε κατά των Οθωμανών, συντρίβοντάς τους. Ο Στάρεμπεργκ δεν παρέμεινε θεατής της μάχης αλλά με τις δυνάμεις του πραγματοποίησε έξοδο επιτείνοντας τον πανικό των Τούρκων. Για την ηρωική του άμυνα στη Βιέννη προήχθη σε στρατάρχη.

Μετά την σωτηρία της πόλης συμμετείχε στην αυστριακή αντεπίθεση κατά των Τούρκων. Κατά την πολιορκία της Βούδα, το 1686, τραυματίσθηκε σοβαρά και αποσύρθηκε. Το 1691 πάντως τοποθετήθηκε πρόεδρος του Αυτοκρατορικού Πολεμικού Συμβουλίου (υπουργός Άμυνας) και του ανατέθηκε η ευθύνη αναδιοργάνωσης των ενόπλων δυνάμεων της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων.

Πέθανε το 1701 σε ηλικία 62 ετών την ώρα που είχε ξεσπάσει νέος πόλεμος με τη Γαλλία (Πόλεμος Ισπανικής Διαδοχής). Ο Στάρεμπεργκ όχι άδικα τιμάται ακόμα στη γενέτειρά του, ως σωτήρας της Ευρώπης και του ευρωπαϊκού πολιτισμού από τον τουρκικό σκοταδισμό και τη βαρβαρότητα. Και πράγματι η εικόνα του κόσμου μας θα ήταν πολύ διαφορετική σήμερα αν οι Τούρκοι είχαν κυριεύσει τη Βιέννη.