Εγκλωβισμένα στην Βαλτιμόρη δυο ταχύτατα πολεμικά πλοία

Η κίνηση των πλοίων προς ή από το λιμάνι της Βαλτιμόρης παραμένει σε αναστολή επ’ αόριστον λόγω του δυστυχήματος, το οποίο είναι ακόμα υπό διερεύνηση. Το πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων Dali παραμένει καθηλωμένο κάτω από ένα τμήμα της γέφυρας που έχει καταρρεύσει, ενώ έχει υποστεί σοβαρές ζημιές. Δεν είναι σαφή ακόμα τα χρονοδιαγράμματα για την εκκαθάριση του καναλιού και την επισκευή της γέφυρας.

«Έχω δώσει οδηγίες στην ομάδα μου να μετακινήσει τον ουρανό και τη γη για να ανοίξει ξανά το λιμάνι και να ξαναχτίσει τη γέφυρα όσο το δυνατόν συντομότερα», δήλωσε ο πρόεδρος Μπάιντεν. «Πρόθεσή μου είναι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση να πληρώσει για ολόκληρο το κόστος της ανακατασκευής αυτής της γέφυρας… Αυτό το λιμάνι είναι το κορυφαίο λιμάνι διακίνησης οχημάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες», δήλωσε ο υπουργός Μεταφορών Πιτ Μπούτιτζετζ στο δημόσιο ραδιόφωνο των ΗΠΑ. «Ανυπομονούμε να ολοκληρωθούν οι εργασίες της γέφυρας για να ξανανοίξει αυτό το κανάλι. Υπάρχουν πλοία που έχουν κολλήσει αυτή τη στιγμή και υπάρχει τεράστιος όγκος κίνησης που περνά από εκεί. Αυτό είναι πραγματικά σημαντικό για ολόκληρη την οικονομία».

Μεταξύ των πλοίων που έχουν κολλήσει τώρα στη Βαλτιμόρη συμπεριλαμβάνονται τα SS Antares και SS Denebola, κλάσης Algol, τα οποία αποτελούν μέρος του στόλου της Ready Reserve Force (RRF). Η Ναυτιλιακή Διοίκηση του Τμήματος Μεταφορών (MARAD) διαχειρίζεται το RRF και τα πλοία έχουν πλήρωμα του Πολιτικού Εμπορικού Ναυτικού. Όταν επιχειρούν τα πλοία RRF υπάγονται στον έλεγχο της Στρατιωτικής Διοίκησης Sealift (MSC) του Ναυτικού των ΗΠΑ. Η διαδικασία ενεργοποίησης για πλοία RRF – τα οποία συνήθως διατηρούνται σε κατάσταση μειωμένης λειτουργίας (ROS) με μόνο το άκρως απαραίτητο πλήρωμα – η δε ανάκληση σε υπηρεσία μπορεί να διαρκέσει από πέντε έως 10 ημέρες, ανάλογα με το σκάφος.

Δύο ακόμη μέλη του στόλου RRF, τα φορτηγά πλοία roll-on/roll-off MV Cape Washington και MV Gary I. Gordon, βρίσκονται επίσης στη Βαλτιμόρη. Το αδελφό πλοίο του Cape Washington, το MV Cape Wrath έχει επίσης βάση εκεί, αλλά τα διαδικτυακά δεδομένα παρακολούθησης δείχνουν ότι βρίσκεται ακόμα κάπου στον Ατλαντικό Ωκεανό και πλέει δυτικά μετά την αναχώρησή του από το Βέλγιο, νωρίτερα αυτό το μήνα. Όλα τα πλοία RRF στη Βαλτιμόρη κατηγοριοποιούνται ως προς την κατάσταση “ROS-5”, που σημαίνει ότι θα πρέπει να μπορούν να αποχωρήσουν εντός πέντε ημερών από τη λήψη εντολής ενεργοποίησης, υπό κανονικές συνθήκες, σύμφωνα με το MARAD.

Καθηλωμένα τα ταχύτερα πλοία της MARAD

Ανεξάρτητα από αυτό, η τρέχουσα καθήλωση των Antares και Denebola στη Βαλτιμόρη είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη. Το ζευγάρι αντιπροσωπεύει το ένα τέταρτο ολόκληρης της κλάσης  πλοίων Algol, τα οποία, όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι ιδιαίτερα γρήγορα  φορτηγά πλοία. Αρχικά ναυπηγήθηκε τη δεκαετία του 1970 σε ναυπηγεία στην Ολλανδία και στη Δυτική Γερμανία για την πλέον ανενεργή αμερικανική εμπορική ναυτιλιακή εταιρεία SeaLand. Έχουν δηλωμένη τελική ταχύτητα 33 κόμβων. Τα φορτηγά πλοία παρόμοιου μεγέθους συνήθως πλέουν με ταχύτητα μεταξύ 13 και 24 κόμβων, ανάλογα με τη διαμόρφωση και φόρτωση τους.

Το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό διαθέτει στόλο Spearhead Expeditionary Fast Transports, που είναι ικανά να πιάνουν ταχύτητες τουλάχιστον 35 κόμβων και σύμφωνα με πληροφορίες έως 45 κόμβους. Όμως, είναι πολύ μικρότερα και λιγότερο ικανά στη μεταφορά φορτίου από τα Algols.

Για ένα διάστημα η κλάση Algol, την οποία η SeaLand ανέφερε επίσης ως SL-7, ήταν τα ταχύτερα συμβατικά φορτηγά πλοία στον κόσμο. Τα συστήματα πρόωσης σε καθένα από αυτά τα σκάφη αποτελούνται από δύο μεγάλους λέβητες που παράγουν ατμό για να λειτουργήσουν ένα ζευγάρι στροβίλων, οι οποίοι με τη σειρά τους κινούν δύο άξονες προπέλας. Σήμερα, τα ταχύτερα πλοία αυτής της κατηγορίας είναι τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων κατηγορίας Β της Maersk, γνωστά και ως κατηγορίας Boston. Το πρώτο από αυτά ναυπηγήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 2000. Αυτά τα πλοία φέρεται να έχουν τελική ταχύτητα περίπου 37 κόμβων, αν και είναι σχεδιασμένα να ταξιδεύουν με ταχύτητα περίπου 29 κόμβων.

Γρήγορα και ικανά, αλλά ακριβά

Αν και γρήγορο και ικανό, η SeaLand βρήκε τα SL-7 υπερβολικά ακριβά στη λειτουργία τους και πούλησε και τα οκτώ υποδείγματα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, τη δεκαετία του 1980. Αυτά αρχικά ανατέθηκαν απευθείας στο MSC και τους δόθηκαν νέα ονόματα. Τροποποιήσεις έγιναν επίσης σε πλοία, τα οποία στη συνέχεια ονομάστηκαν Fast Sealift Ships (FSS), για να βελτιστοποιηθούν καλύτερα για τη μεταφορά οχημάτων και άλλες στρατιωτικές χρήσεις. Στα τέλη της δεκαετίας του 2000, τα σκάφη κλάσης Algol αφαιρέθηκαν από την υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού και παραδόθηκαν στο MARAD.

Τα μεμονωμένα μέλη της κατηγορίας Algol, εκτοπίσματος 54.895 τόνων, εμπίπτουν επί του παρόντος σε τρεις διακριτές υποκατηγορίες με ελαφρώς διαφορετικές εσωτερικές διαμορφώσεις, όπως φαίνεται παρακάτω, σύμφωνα με το MARAD. Το Antares είναι με “στρατιωτικά χρήσιμη χωρητικότητα” μεταξύ 18.520 τετραγωνικών μέτρων, ενώ το Denebola είναι μεταξύ 19.228 τετραγωνικών μέτρων (παρόμοιου χρήσιμου-εσωτερικού χώρου). Η χωρητικότητα των υπόλοιπων τριών πλοίων είναι 18.860 τετραγωνικά μέτρα.

Η κλάση Algol έχει κληθεί πολλές φορές από τότε που μπήκαν στην υπηρεσία των ΗΠΑ. Μόλις πέντε από αυτά τα πλοία ήταν υπεύθυνα για τη μεταφορά του 20% των φορτίων των ΗΠΑ που στάλθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Σαουδική Αραβία κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της Επιχείρησης Desert Shield, αμέσως πριν από τον Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου. Τα πλοία παρέδωσαν το 13% του συνόλου του φορτίου που έφτασε στη Σαουδική Αραβία από τις ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.

Στη συνέχεια, ο στρατός των ΗΠΑ χρησιμοποίησε τα Algols για να υποστηρίξει επιχειρήσεις στη Σομαλία και στα Βαλκάνια τη δεκαετία του 1990, καθώς και στις αρχικές φάσεις των πολέμων στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Τα πλοία έχουν χρησιμοποιηθεί για μεγάλες ασκήσεις και αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας.

Και άλλα παγιδευμένα πλοία

Τα MV Cape Washington και MV Gary I. Gordon αντιπροσωπεύουν ένα μικρότερο ποσοστό των σχεδόν 30 φορτηγών πλοίων roll-on/roll-off του στόλου RRF. Υπάρχουν επίσης πρόσθετα φορτηγά πλοία roll-on/roll-off που εκχωρούνται απευθείας στην MSC. Ωστόσο, το Cape Washington και το Cape Wrath (το τελευταίο από τα οποία φαίνεται να απέφυγε να παγιδευτεί στη Βαλτιμόρη) είναι δύο από τα μεγαλύτερα τέτοια σκάφη στον κατάλογο RRF, με 27.500 τετραγωνικά μέτρα Στρατιωτικής Χρήσιμης Χωρητικότητας, σύμφωνα με το MARAD. Το Gary I. Gordon φέρεται να έχει 26.390 τετραγωνικά μέτρα εσωτερικού χώρου φόρτωσης, συν 4.645 επιπλέον τετραγωνικά μέτρα στο κατάστρωμά.

M/V Gary I, Gordon (AKR-296) (ex-USNS Gordon (T-AKR-296)) Gordon-class roro vehicle cargo ship with MARAD's Ready Reserve Force in Baltimore, Maryland – March 25, 2024 #usnsgordon #takr296 #mvgaryigordon #akr296

SRC: FB- Baltimore & Chesapeake Bay Ship Watchers pic.twitter.com/RKGZVlPx5d

— WarshipCam (@WarshipCam) March 26, 2024

Όλα αυτά έρχονται σε μια στιγμή που η στρατιωτική ικανότητα των ΗΠΑ αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη πρόκληση, καθώς το υπουργείο Άμυνας επικεντρώνει τις προσπάθειές του στην προετοιμασία μιας πιθανής σύγκρουσης στον Ειρηνικό εναντίον της Κίνας. Η ικανότητα θαλασσίων μεταφορών Sealift είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντική υπό το πρίσμα της τρέχουσας κατάστασης ασφαλείας στην Ευρώπη, λόγω της συνεχιζόμενης σύγκρουσης στην Ουκρανία και των ανησυχιών για το ενδεχόμενο να διαχυθεί αλλού. Επίσης,  ο αμερικανικός στρατός χρησιμοποίησε εμπορικά φορτηγά πλοία για να βοηθήσει στη αποστολή βοήθειας με προορισμό την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων αρμάτων μάχης M1 Abrams και οχημάτων μάχης πεζικού M2 Bradley, σε ενδιάμεσα σημεία στάσης στην Ευρώπη.

Τα πλοία των ΗΠΑ συνεχίζουν να είναι διαθέσιμα για να ανταποκριθούν σε ανθρωπιστικές κρίσεις/ Το Bob Hope κλάσης Roy P. Benavidez, ένα άλλο φορτηγό πλοίο roll-on/roll-off RRF, βρίσκεται επί του παρόντος καθ’ οδόν προς τη Μεσόγειο Θάλασσα, μεταφέροντας εξοπλισμό που θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία μιας προσωρινής προβλήτας ανοικτής θαλάσσης που θα συμβάλει στην αύξηση της ροής ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας.

Ανεπαρκείς οι στρατιωτικές θαλάσσιες μεταφορές

Εδώ και χρόνια υπάρχουν ανησυχίες ότι η υπάρχουσα στρατιωτική ικανότητα των ΗΠΑ δεν επαρκεί για να καλύψει τις τρέχουσες απαιτήσεις, πόσο μάλλον σε περίπτωση που ξεσπάσει μια μεγάλη σύγκρουση. Από το 2019 τουλάχιστον 11 πλοία RRF, συμπεριλαμβανομένων τριών από τα οκτώ Algols, δεν ήταν καθόλου ικανά για αποστολή, σύμφωνα με το MARAD.

Η τρέχουσα κατάσταση ετοιμότητας του στόλου RRF στο σύνολό της είναι άγνωστη. Ωστόσο, σε μια ακρόαση πέρυσι, η διευθύντρια του MARAD Αν Φίλιπς (η οποία είναι επίσης απόστρατος υποναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού) είπε στα μέλη της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής ότι «δεν ήταν καθόλου σίγουρη» ότι όλα τα πλοία RRF θα μπορούσαν να ενεργοποιηθούν εάν απαιτηθεί, σύμφωνα με το USNI News.

Ο πυρήνας του τρέχοντος σχεδίου του Πολεμικού Ναυτικού, για τη διατήρηση και τη δυνητική επέκταση της ικανότητας θαλάσσιας μεταφοράς, είναι να συνεχίσει να βοηθά στη χρηματοδότηση της απόκτησης εμπορικών φορτηγών πλοίων από τη MARAD για μετατροπή σε στρατιωτική χρήση. Το υπουργείο Μεταφορών, μέσω της MARAD, έχει επίσης εφαρμόσει μια νέα πρωτοβουλία που χρησιμοποιεί ιδιωτικά πλοία για να βοηθήσει στην ενίσχυση της ικανότητας θαλάσσιων μεταφορών.

Το περιστατικό στη Βαλτιμόρη παρουσιάζει τώρα μια πρόσθετη επιπλοκή για τον στόλο RRF, με τέσσερα από τα πλοία του, συμπεριλαμβανομένων των δύο υποδειγμάτων της κλάσης Algol, να έχουν αποκλειστεί στο λιμάνι.