Έχουμε κοστολογήσει τα F-35 σε βάθος χρόνου; – Πολυτυπία και δαπάνη

Η ατζέντα της συζήτησης εκτός των μεγάλων διεθνών θεμάτων, του πολέμου στη Γάζα και στην Ουκρανία, εστιάστηκε και στην προμήθεια των F-16, σε συνδυασμό με την έγκριση του τουρκικού Κοινοβουλίου για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Από δημοσιογραφικές πληροφορίες φαίνεται ότι δεν προέκυψε κάποια συμφωνία σχετικά με την προμήθεια των αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία, παρά την καταρχήν θετική εισήγηση του Αμερικανού υπουργού των Εξωτερικών και του προέδρου Τζο Μπάιντεν, δεδομένου ότι η έγκριση της προμήθειας εξαρτάται από το αμερικανικό Κογκρέσο. Το οποίο, από ό,τι φαίνεται, διατηρεί τις αμφιβολίες του ως προς την τουρκική αξιοπιστία ως συμμάχου στο ΝΑΤΟ.

Πιεζόμενο προφανώς από το ισραηλινό και ελληνικό λόμπι, δικαιολογημένα μετά την υποστήριξη του προέδρου Ερντογάν προς την Χαμάς, των υβριστικών του δηλώσεων σε βάρος του Ισραήλ, την ουδετερότητα που συνεχίζει να διατηρεί η Τουρκία στον Ουκρανικό πόλεμο και ιδιαίτερα των πολύ καλών σχέσεων που διατηρεί ο Ερντογάν με το Ιράν. Αν προσθέσουμε και τις επιθέσεις των Χούτι της Υεμένης (που τροφοδοτούνται εξοπλιστικά από το Ιράν) εναντίων εμπορικών πλοίων, ο προβληματισμός του αμερικανικού Κογκρέσου καθίσταται απόλυτα δικαιολογημένος, ως προς την συνέχεια των εξελίξεων για την θέση που θα κρατήσει η Τουρκία.

Το μήνυμα που πέρασε από την επίσκεψη του Άντονι Μπλίνκεν στην Κωνσταντινούπολη είναι ότι δεν υφίσταται η απαραίτητη αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πλευρών και συνεπώς ο χρόνος σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στη Γάζα είναι αυτός που θα προσδιορίσει αμφότερες τις κινήσεις των δύο πλευρών.

Το ελληνοτουρκικό “κρυφτούλι”

Ωστόσο, από δημοσιογραφικές πληροφορίες, φαίνεται ότι ο Άντονι Μπλίνκεν μίλησε κατά την διάρκεια των επισκέψεων του στην Αθήνα και στην Κωνσταντινούπολη με Μητσοτάκη και Ερντογάν για τα αεροσκάφη F-35, που η Αθήνα έχει ζητήσει εδώ και ένα χρόνο από τις ΗΠΑ και αναμένει την έγκριση προμήθειας. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού, η έγκριση προμήθειας θα δοθεί τις επόμενες εβδομάδες. Ενώ παράλληλα δήλωσε ότι η έγκριση προμήθειας των F-35 στην Ελλάδα, είναι ανεξάρτητη από την έγκριση προμήθειας των ΗΠΑ των τουρκικών F-16. Όλα αυτά λέγονται με ανοιχτά χαρτιά, ωστόσο πολλά είναι αυτά που λέγονται σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις και δεν αποκαλύπτονται …

Η διακήρυξη της Αθήνας που υπογράφηκε μεταξύ Μητσοτάκη-Ερντογάν μετά από πίεση των ΗΠΑ, ιδιαίτερα στον πρόεδρο Ερντογάν με σκοπό να αμβλυνθούν οι εντάσεις στο Αιγαίο, γεγονός που πραγματοποιείται τουλάχιστον προς το παρόν. Δηλαδή έχουμε μία κατάσταση πλασματικής ηρεμίας. Ωστόσο, ο Τούρκος πρόεδρος δεν ξεχνά σε επίσημες εκδηλώσεις να δηλώνει ότι πάγια πολιτική της Τουρκικής διπλωματίας είναι η “Γαλάζια Πατρίδα “και τα δύο κράτη στην Κύπρο. Επομένως, για να μην κρυβόμαστε πίσω από τις κουρτίνες, τόσο η ελληνική πλευρά, όσο και η τουρκική παίζουν ένα κρυφτούλι στην παρούσα χρονική περίοδο, μία λυκοφιλία θα έλεγα, που δεν θα αργήσει να σπάσει, δεδομένου ότι η μία πλευρά δεν εμπιστεύεται την άλλη, ιδιαίτερα δικαιολογημένα η ελληνική πλευρά, μετά τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια.

Αυτό, προκύπτει και από το γεγονός ότι η Τουρκία επιμένει στην προμήθεια των F-16 block 70/72 και στον εκσυγχρονισμό των υπολοίπων F-16, ενώ συνεχίζει τον εκσυγχρονισμό και παράλληλα αυξάνει την διαθεσιμότητα των αξιόλογων UAV’ S που διαθέτει, τα οποία αποτελούν ένα πολύ μεγάλο σύγχρονο επιχειρησιακό όπλο, εφόσον χρειαστεί κατά της Ελλάδας. Που το κάνει ακόμη πιο αποτελεσματικό, δεδομένου ότι η χώρα μας δεν διαθέτει αποτελεσματικά σύγχρονα anti- drones συστήματα.

Μας συμφέρει η προμήθεια των F-35;

Έχω παρατηρήσει πολλούς πολιτικούς αναλυτές (που τα γνωρίζουν όλα… ) να μιλάνε για τα F-35. Πράγματι το αεροσκάφος αυτό αποτελεί ένα σύγχρονο stealth σύστημα, που έχει την δυνατότητα να συνεργάζεται άψογα με τα F-16 viper και να μας δώσει αποτελεσματικές επιχειρησιακές λύσεις, εφόσον θα διαθέτει τα κατάλληλα οπλικά συστήματα και αξιοποιηθούν πλήρως όλα τα ηλεκτρονικά του συστήματα (avionics).

Το κόστος των είκοσι αεροσκαφών εκτιμάται στα τρία δισεκατομμύρια δολάρια περίπου. Αυτό που ίσως δεν έχει εκτιμήσει η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία είναι το κόστος συντήρησης, υποστήριξης και λειτουργικότητας που είναι τουλάχιστον πενταπλάσιο από το κόστος της προμήθειας. Αν λάβουμε υπόψη μας την πολυτυπία των αεροσκαφών που θα διαθέτει η χώρα το 2028 το κόστος συντήρησης αυξάνεται εκθετικά.

Προσέξτε: Η Πολεμική μας Αεροπορία θα διαθέτει F-16 viper, μικρό σχετικά αριθμό F-35, Rafale και Mirage 2000-5, συν τα υπόλοιπα μεταφορικά και ελικόπτερα και θα είναι υποχρεωμένη να διατηρήσει όλα αυτά σε μία διαθεσιμότητα τουλάχιστον 70% . Έχει κοστολογηθεί αυτό το κόστος από τους αρμόδιους φορείς της Πολεμικής Αεροπορίας για βάθος χρόνου, τουλάχιστον μιας εικοσαετίας; Ή στα μέσα των χρόνων θα δούμε τις διαθεσιμότητες αυτών να φθίνουν λόγω οικονομικών αδυναμιών; Δηλαδή να έχουμε αεροσκάφη παρατημένα στους διαδρόμους; Όπως είχαμε τα Mirage 2000 και τα C-130…

Αν προσθέσουμε και τις υπαρκτές αδυναμίες της εγχώριας ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας να τα συντηρήσει ποιοτικά, ώστε να αποκτήσουμε σε ένα βαθμό ανεξαρτησία συντήρησης καθιστά το πρόβλημα επιπλέον κοστοβόρο. Η ευθύνη της Πολιτείας είναι μεγάλη για αυτή την κατάντια, δηλαδή που τα έχει κάνει ”θάλασσα” διαχρονικά στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Ας μην ξεχνάμε την εγκατάλειψη της υποστήριξης των αεροσκαφών Mirage 2000 και των C-130 H/B λόγω της οικονομικής αδυναμίας, γεγονότα υπαρκτά, που τα μεν πρώτα τα αχρηστεύσαμε και ψάχνουμε τι… θα τα κάνουμε, ενώ για τα C-130 ακόμη βρισκόμαστε στη φάση αξιοποίησής τους, με αποτέλεσμα η χώρα να μην διαθέτει ικανοποιητικό αριθμό στόλο μεταφορικών αεροσκαφών σε διαθεσιμότητα για να καλύψει τις επείγουσες επιχειρησιακές της ανάγκες. Αυτά τα παθήματα έχουν γίνει μαθήματα;

Ο μικρός σχετικά αριθμός σε διαθεσιμότητα των αεροσκαφών Rafale και Mirage 2000-5, σε συνδυασμό με τα στατιστικά στοιχεία απωλειών σε βάθος χρόνου, είναι κάτι που οφείλουμε να το διερευνήσουμε επίσης επιχειρησιακά και κοστολογικά. Επίσης, η ομολογουμένως παλαιότητα του στόλου και η αναγκαιότητα κάλυψης του στόλου με νέες σύγχρονες φρεγάτες ή κορβέτες για το Πολεμικό Ναυτικό, που παρά την νέα προμήθεια των τριών φρεγατών Belarra δεν καλύπτεται το επιχειρησιακό πρόβλημα του στόλου. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μία χώρα που το μεγαλύτερο μέρος της αποτελείται από θάλασσα με ανοιχτά θέματα, όσον αφορά τις θαλάσσιες ζώνες (και την Κύπρο) σε συνάρτηση με την ανάπτυξη της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, που θα επιφέρει οικονομική ανάπτυξη, είναι ένα θέμα σοβαρής επιχειρησιακής και κοστολογικής αξιολόγησης/διερεύνησης .

Όλα αυτά που μνημόνευσα αποτελούν σκέψεις με προοπτική την οικονομικότερη αναπτυξιακή υποστήριξη των των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας σε συνάρτηση με την αναβάθμιση του κοινωνικού ιστού της χώρας, τόσο στην παιδεία, όσο και στην υγεία…