Κίνα: Ατσάλι, Θουκυδίδης και Μακιαβέλι
03/09/2025
Όταν ήμουν μικρό παιδί, άκουγα τον μπαμπά μου να λέει «το κινέζικο ατσάλι σπάει / κόβεται όπως το ψωμί» (δεν ξέρω αν το θυμάται τώρα ο ίδιος). Ένα δίκιο το είχε. Γιατί μία κινέζικη τανάλια ή μία πένσα, αν την ζόριζες λίγο, λύγιζε, “τα έφτυνε” όπως λένε. Και τα κατσαβίδια το ίδιο, εύκολα χαλάγανε στη μύτη τους.
Και σύγκρινε τα εργαλεία πάντα, με τα αμερικάνικα. Το καλύτερο ατσάλι του κόσμου. Made in USA. Στην πολιτεία της Πενσυλβάνια δε, υπήρχε η περίφημη χαλυβουργία, Bethlehem Steel. Εκεί φτιάχθηκε το ατσάλι για τα σημαντικότερα σύμβολα της Αμερικής, από γέφυρες μέχρι ουρανοξύστες. Με το ατσάλι από εκεί η Αμερική νίκησε στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το 2007 –μία χρονιά πριν του Ολυμπιακούς του Πεκίνου– επισκέφτηκα την Κίνα από το Λονδίνο. Εντυπωσιάστηκα. Ένιωσα, πως είναι μια μεγάλη δύναμη να γεννιέται, την εβδομάδα που έμεινα εκεί. Ή καλύτερα, να προσπαθεί να γίνει μεγάλη, να αναμετρηθεί κάπως με την Αμερική. Η Αμερική πάντα ήταν ο ορισμός της κορυφής σε όλα τα πεδία. Και κράτησα σημειώσεις που ποτέ δεν έχουν δει “το φως της δημοσιότητας”, σε κάποια κούτα βρίσκονται. Ίσως, σύντομα να τις αναζητήσω. Το Πεκίνο τότε, ήταν ήδη γεμάτο ψηλά κτήρια και ουρανοξύστες. Παντού ατσάλι.
Τι να κρυβόταν πίσω από όλα αυτά; Μήπως ο Θουκυδίδης και ο Μακιαβέλι; Προσωπικά, πάντα σεβόμουν την Κίνα, όχι λόγω της “Τέχνης (θεωρίας) του Πολέμου” του Σουν Τσου, των βεγγαλικών, αλλά εκεί, πώς να το κάνουμε άλλωστε, ανακαλύφθηκε το χαρτί, και έτσι σήμερα, έχουμε βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες. Και χαρτονομίσματα.
Κινεζική επίδειξη ισχύος
Στην εβληματική και μεγαλειώδη παρέλαση που παρακολούθησα πριν κάμποσες ώρες από το σπίτι μου, μέσω του Associated Press, είδα πλέον, ξεκάθαρα, την υπερδύναμη και πως αυτή η χώρα έχει τόσο πολύ εξελιχθεί περαιτέρω. Ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ έχει τον απόλυτο έλεγχο και φορούσε και ένα σακάκι “στυλ Μάο”. Η παρέλαση με παρουσία πολλών ξένων ηγετών, όπως του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Κιμ Γιονγκ Ουν της Βόρειας Κορέας έγινε με αφορμή την 80χρονη επέτειο από τη λήξη του Μεγάλου Πολέμου και τη νίκη επί της Ιαπωνίας. Και κάθε παρέλαση, είναι και μία χρυσή ευκαιρία για επίδειξη…
Σαφώς η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, δεν θα είναι η μόνη υπερδύναμη σε έναν πολυπολικό κόσμο, αλλά όλοι θα την υπολογίζουν. Δεν θα είναι κομπάρσος. Οι εικόνες που έκαναν ήδη το γύρο του κόσμου, μιλάνε από μόνες τους. Χιλιάδες στρατιώτες και εκατοντάδες τανκς και οχήματα με πυραύλους, και πολλά αεροπλάνα J-35, σε άψογους σχηματισμούς, λες και είχαν πάρει χάρακα και είχαν χαράξει με κιμωλία ευθείες γραμμές. Έτσι, η Κίνα, είναι μια χώρα με ένα σύστημα γραφεικρατικού καπιταλισμού που φέρνει καλύτερα αποτελέσματα από αυτόν της γεροντοκόρης ΕΣΣΔ, και αυτό, συμβαίνει για διάφορους λόγους που δεν είναι της ώρας. Πάντως, ο κρατικός σχεδιασμός όταν ενισχύεται με “ενέσεις εθνικισμού”, Θουκυδίδη και Μακιαβέλι μπορεί να επιφέρει θαύματα σε μόλις λίγες δεκαετίες.
Οι Κινέζοι, έχουν φτιάξει πλέον καλό ατσάλι. Έμαθαν πως δένεται το ατσάλι! Η μεταφορά της τεχνολογίας και τεχνογνωσίας ξεκίνησε από την εποχή του Ρήγκαν, όταν η Αμερική ήθελε να εκμεταλλευτεί τα φτηνά εργατικά χέρια της Κίνας. Ταυτόχρονα, ο Θουκυδίδης και ο Μακιαβέλι είναι τα βασικά αναγνώσματα της χώρας αυτής, και δίπλα στο ατσάλι, η χώρα αξιοποίησε την τεχνολογία αυτή, και σήμερα, εισέρχεται σε επίπεδο υπερδύναμης με άλλα πληθυσμιακά δεδομένα και ανεβαίνει πολύ ψηλά. Το μήνυμα ισχύος, που εξέπεμψε η στρατιωτική παρέλαση, είναι πρωτοφανές στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Η Δύση, εμμέσως, με τις λανθασμένες της επιλογές σε πολλούς τομείς, σπρώχνει τη μεταφορά ισχύος στην Ευρασία. Χθες, υπολογίζω, πως στο Πεντάγωνο παρακολουθούσαν έκπληκτοι, πως “το ατσάλι από τις τανάλιες που λυγίζαν” κάποτε, έχει αποτελέσει τη βάση για σύγχρονους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους DF-61.
Άφησα τούτο το σχόλιο, κάτω από το video του Associated Press: «An impressive display of the “Chinese Mentality”. Work hard, and let the results speak for themselves. Much respect from me and my country [with a small USA flag]». Ας το επαναλάβουμε, εδώ, πως η Δύση, με τις λανθασμένες της επιλογές, στρώνει το κόκκικο χαλί στην Πλατεία Τιενανμέν κάτω από το αψύ βλέμμα του Μάο όπως δεσπόζει στο μεγάλο πορτραίτο. Σαν να ετοιμάζεται, η “άβουλη Δύση”, να πέσει και να πιαστεί στην ατσάλινη «Thucydides trap» («παγίδα του Θουκυδίδη»)…