Ανακατεύεται η “τράπουλα” με στόχο διαφορετικό μέλλον για την ΕΑΒ

Μια εξαιρετικού ενδιαφέροντος ιδέα έχει πέσει στο τραπέζι των συζητήσεων της κυβέρνησης από τις πρώτες που αφορούν σε δυναμικές ενέργειες προώθησης του κυβερνητικού έργου με στόχο την αλλαγή του κλίματος σε επιμέρους τομείς της οικονομίας, που θα έχει συνολικά θετικές επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία.

Η ιδέα αφορά την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), όμως ένας προσεκτικός παρατηρητής, στοιχειωδώς γνώστης των εξελίξεων στον ευρύτερο χώρο της αμυντικής βιομηχανίας, μπορεί αν διακρίνει ότι εάν ληφθεί σχετική απόφαση, η ΕΑΒ θα είναι το “πεδίο δοκιμής” μιας γενικότερης φιλοσοφίας που θα μπορούσε να εφαρμοστεί στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας εάν αποδειχθεί ότι μπορεί να οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα.

Η κατά την υποκειμενική μας άποψη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιδέα, αφορά τη μεταφορά της αρμοδιότητας για την ΕΑΒ από το υπουργείο Οικονομικών στο υπουργείο Ανάπτυξης. Εκ πρώτης όψεως αυτό μπορεί να μη λέει και πολλά πράγματα. Στόχος θα είναι όμως να ξεμπλοκάρουν διά της ενεργητικής ενασχόλησης, όλα τα χρονίζοντα προβλήματα της κρίσιμης για την εθνική άμυνα βιομηχανίας και η προώθηση συνεργασιών με ξένους κορυφαίους κατασκευαστές στον τομέα της αεροναυπηγικής.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εταιρία είναι πολλά. Στο οικονομικό σκέλος “κουβαλάει” από το παρελθόν ένα δυσβάστακτο χρέος, το οποίο έχει καταστεί τροχοπέδη στην επιτυχή ανάπτυξη συνεργασιών.

Επειδή κάθε τομέας του Δημοσίου είναι στην Ελλάδα ένα ξεχωριστό “φέουδο”, όταν η ΕΑΒ εξασφάλιζε κάποια δουλειά, είτε δεν μπορούσε να προσλάβει το απαραίτητο προσωπικό με διαδικασίες εξπρές ώστε να το υλοποιήσει, είτε κινδύνευε με το άμεσο μπλοκάρισμα οποιαδήποτε χρηματικής εισροής στα ταμεία της, από το υπουργείο Οικονομικών, στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης των δόσεων από τη ρύθμιση των χρεών της εταιρίας.

Αυτό κατέληγε πάντα σε έναν αέναο φαύλο κύκλο που ακύρωνε στην πράξη οποιαδήποτε προσπάθεια ανάταξης της βιομηχανίας. Ευελπιστείτε πλέον, ότι εάν αντιμετωπιστεί ως ένα “αναπτυξιακό project”, με ειδικό καθεστώς σε όσους εμπλακούν, χωρίς φυσικά να “ξεχαστούν” οι υποχρεώσεις της εταιρίας από το παρελθόν, θα μπορέσει σταδιακά να μπει σε μια νέα τροχιά.

Η βασική παραδοχή είναι, ότι παρά τις φωνές που καλούσαν σε εκποίηση οποιασδήποτε ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας επειδή παρήγαγε μόνο νέα χρέη, στην περίπτωση της ΕΑΒ τουλάχιστον, θα πρέπει να συνυπολογιστεί και η προστιθέμενη αξία που έχει λόγω της σημασίας της για την εθνική άμυνα.

Προφανώς, τα σχέδια αυτά θα πρέπει αν λάβουν υπόψη της όποιες ενστάσεις θα μπορούσαν θεωρητικά να εγερθούν από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το υπουργείο θα πρέπει να είναι έτοιμο να δώσει πειστικές απαντήσεις ότι με το σχέδιό του θα μπορέσει να επανέλθει σταδιακά μία κανονικότητα, η οποία θα δημιουργήσει άλλα δεδομένα στην αναπτυξιακή πορεία της εταιρίας, πέραν της εξυπηρέτησης των αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων για τα πτητικά τους μέσα.