Ελλάδα: Βολικό θύμα ή ικανοποιημένος μαζοχιστής;

Ελλάδα: Βολικό θύμα ή ικανοποιημένος μαζοχιστής;

του Peter Koenig  – 

Γιατί αυτός ο τίτλος; Επειδή η Ελλάδα δεν χρειάζεται να συνεχίσει να παίζει το χαρτί του θύματος, ούτε να είναι μαζοχίστρια. Η Ελλάδα φαίνεται να υποφέρει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης – είναι ερωτευμένη με τον δήμιο της. Η Ελλάδα θα μπορούσε να το αλλάξει αυτό με έξοδο από τη “φυλακή”, έξοδο από την ΕΕ και έξοδο από το ευρώ.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να επιστρέψει στο κυρίαρχο εθνικό της νόμισμα, τη δική της κυρίαρχη κεντρική τράπεζα, να κάνει τη δική της νομισματική πολιτική και να την εφαρμόσει με ένα κρατικό δημόσιο τραπεζικό σύστημα που να λειτουργεί αποκλειστικά για την ελληνική οικονομία. Μέσα σε λιγότερο από 10 χρόνια, η Ελλάδα θα έχει ανακάμψει και θα μπορούσε ακόμη και να επιστρέψει ένα μέρος από το χρέος της που δημιουργήθηκε παράνομα.

Παρόλο που πρέπει να προστεθεί, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ότι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της Ελλάδας επιβλήθηκε από την τρόικα υπό παράνομες συνθήκες. Ονομάζεται επίσης και «απεχθές χρέος», η περιγραφή του οποίου αναφέρει: “Στο διεθνές δίκαιο, το απεχθές χρέος, επίσης γνωστό ως παράνομο χρέος, είναι ένα νομικό δόγμα που θεωρεί ότι το δημόσιο χρέος ενός καθεστώτος για σκοπούς που δεν εξυπηρετούν το καλύτερο συμφέρον του κράτους, δεν πρέπει να αποπληρώνεται.  Αυτά τα χρέη θεωρούνται έτσι από το δόγμα αυτό ως προσωπικά χρέη της κυβέρνησης που τα δημιούργησε και όχι χρέη του κράτους.”

Αυτό το δόγμα συμπληρώνεται από ένα παρόμοιο, εγγεγραμμένο στον Χάρτη του ΔΝΤ, που λέει ότι το ΔΝΤ δεν χορηγεί οποιαδήποτε δάνεια σε μια χώρα με σοβαρά οικονομικά προβλήματα, που είναι απίθανο να καταφέρει να επιστρέψει το χρέος και να πληρώσει την εξυπηρέτηση του. Δεν υπάρχει μια μέρα που να περάσει στην Ελλάδα χωρίς να ασχοληθούν καταχρηστικά τα πρωτοσέλιδα με την τρόικα (ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα – και την μη εκλεγμένη Κομισιόν) και τους Γερμανούς. Εδώ είναι τρία από τα τελευταία παραδείγματα, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα – “Καταστρέφοντας την Ελλάδα, Κλέβοντας την Ελλάδα” του Λεωνίδα Βατικιώτη, “Λιτότητα: Το δημόσιο νοσοκομείο παύει τη χημειοθεραπεία, διώχνει τους ασθενείς με καρκίνο, επειδή υπερβαίνει τον προϋπολογισμό »” και “Η κρίση στην Ελλάδα: Οι ασθενείς με καρκίνο υποφέρουν καθώς το σύστημα υγείας αποτυγχάνει” του Γιώργου Χριστίδη.

Επικίνδυνοι οι αριθμοί στην κοινωνία

Πριν από χρόνια, το The Lancet ανέφερε αύξηση των ποσοστών αυτοκτονίας στην Ελλάδα και παιδικής θνησιμότητας. Πράγματι, η δυστυχία είναι πραγματική και αυξάνεται καθημερινά. Οι δυτικές φρικαλεότητες που επιβάλλονται, αφθονούν επίσης σε καθημερινή βάση. Πραγματοποιούνται μειώσεις των μισθών – και τουλάχιστον πέντε μειώσεις των συντάξεων από το 2010, ένα σχεδόν ολοκληρωτικά διαλυμένο δίχτυ κοινωνικής ασφάλισης από το οποίο εξαρτώνται οι φτωχότεροι. Περισσότερα από 4 εκατομμύρια ανθρώπων σε ένα πληθυσμό 11 εκατομμυρίων, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Το 15% ζει στην απόλυτη φτώχεια.

Περίπου το 28% των παιδιών ζουν σε απόλυτη εξαθλίωση, που σημαίνει ότι ο υποσιτισμός και οι ασθένειες, επιβραδύνουν την ανάπτυξη και την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Τουλάχιστον μια γενιά Ελλήνων αμφισβητείται πνευματικά και έτσι ενδεχομένως να υπονομεύεται η οικονομική ανάπτυξη της χώρας τα επόμενα 20 μερικά. Η ανεργία κυμαίνεται γύρω στο 25% – 30%, με σχεδόν 50% για τη νεολαία (18-35 ετών). Οι προοπτικές είναι ζοφερές και υπόσχονται να γίνουν ακόμα πιο ζοφερές.

Τα δημόσια νοσοκομεία και τα σχολεία είτε ιδιωτικοποιούνται είτε κλείνουν λόγω έλλειψης προϋπολογισμού. Η φαρμακευτική αγωγή είναι σπάνια, ως μέρος των επιβληθέντων περιορισμών στις εισαγωγές, που επιβάλλονται από τους “υπέροχους” Ευρωπαίους γείτονες και συμμάχους της Ελλάδας ή από τα υπερπόντια αφεντικά. Οι εξειδικευμένες και δαπανηρές φαρμακευτικές αγωγές, για παράδειγμα η θεραπεία του καρκίνου, είναι ιδιαίτερα σπάνιες. Οι άνθρωποι πεθαίνουν από τη γρίπη, από τα κρυολογήματα, από την πνευμονία – ακόμη και από εντερικές ασθένειες που υπό κανονικές συνθήκες είναι θεραπείες ρουτίνας, αλλά δεν υπάρχουν αρκετά αντιβιοτικά. Λιτότητα – περικοπές του προϋπολογισμού. Χάρη στους αδελφούς από την Ευρώπη – και πάλι τα υπερπόντια αφεντικά.

Βρυξελλιώτικος φασισμός

Η Ελλάδα δεν έχει πλέον κανένα έλεγχο στον προϋπολογισμό της πια. Γιατί πρέπει να υπογράψει και να μεταβιβάσει αυτή την αρμοδιότητα στις Βρυξέλλες; Φυσικά για άλλο ένα «πακέτο διάσωσης» – τι άλλο. Τον Σεπτέμβριο του 2016, το ελληνικό κοινοβούλιο έπρεπε να εγκρίνει βιαστικά, σε λιγότερο από μία εβδομάδα, ένα κείμενο 2000 σελίδων. Το κείμενο αυτό συντάχθηκε από τις Βρυξέλλες στα αγγλικά, μην αναγνώσιμο σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα από τους περισσότερους Έλληνες βουλευτές, με τους οποίους το ελληνικό κοινοβούλιο υπέγραψε για 99 χρόνια την παραχώρηση στον «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας» (ESM), όλων των δημόσιων επιχειρήσεων και υποδομών. Ενώ σε όλη αυτή την περίοδο θα προσφερθούν σε χαμηλές τιμές σε ιδιώτες ή θα κατεδαφιστούν ολοκληρωτικά. Αλλά, σαν μην έφτανε αυτό, η βουλή εκχώρησε την κυριαρχία της επί του ελληνικού προϋπολογισμού στις Βρυξέλλες.

Μπορείτε να το φανταστείτε αυτό στον 21ο αιώνα; Δεν έχει συμβεί από τότε που το 1933, το γερμανικό κοινοβούλιο, υπέγραψε την εκχώρηση όλων των εξουσιών λήψης αποφάσεων στον Χίτλερ. Αυτός είναι ο επιβαλλόμενος από την ΕΕ φασισμός. Ο κόσμος παρακολουθεί σιωπηλά – και με πλήρη συνενοχή – την κυριολεκτική διάλυση μιας κυρίαρχης χώρας, εκβιάζοντας και φτωχοποιώντας παράλληλα τον λαό.

Αυτά ωστόσο δεν είναι καινούργια. Είναι αρκετά γνωστά. Έχει γραφτεί πολλές φορές από πολλούς δημοσιογράφους και συγγραφείς, λίγο πολύ επικρίνοντας την τρόικα, την ελληνική κυβέρνηση, το ΕΚ / ΔΝΤ / ΕΚΤ που επέβαλαν τη λιτότητα. Καθώς και οι τρεις γνωρίζουν πολύ καλά ότι η λιτότητα δεν λειτουργεί, πουθενά. Ποτέ δεν συνέβη.

Υπάρχουν έξω λύσεις

Γιατί λοιπόν να το επαναλάβω εδώ, σε ένα ακόμη άρθρο; – Επειδή πρέπει να ειπωθεί ξανά και ξανά, και να επαναλαμβάνεται τόσο συχνά, μέχρι να ακούσει η ελληνική κυβέρνηση. Η Ελλάδα θα μπορούσε να σταματήσει αυτή την αφαίμαξη και τη δυστυχία για την πλειοψηφία του λαού της σχεδόν αμέσως – εγκαταλείποντας το ευρώ και την ΕΕ. Δεν θα μείνει μόνη της. Οι πράξεις αλληλεγγύης θα προέρχονται από την Ασία, τη Λατινική Αμερική και ακόμη και την Αφρική. Τέτοιες προσφορές έγιναν ήδη το 2014 και το 2015.

Αλλά δεν τις έλαβαν υπόψη τους, καθώς η ελληνική ελίτ θέλει να είναι μέρος της ελίτ της ΕΕ -που είναι μέρος αυτού του φαύλου «κλαμπ»- κάνοντας τα «πλακάκια» της. Κυκλοφορούν πάρα πολλές φωτογραφίες με τον κ. Τσίπρα και τους φίλους του που γελούν και τραγουδούν με τους Λαγκάρντ και Γιουνγκέρ αυτού του κόσμου.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να αποχωρήσει από την ΕΕ και την Ευρωζώνη από την πρώτη μέρα – με το πρώτο πακέτο διάσωσης το 2010. Αλλά δεν το έκανε, όποιος και να ήταν ο λόγος. Ίσως απείλησαν προσωπικά την οικογένεια του Τσίπρα ή την κυβέρνηση του, ή/και το «αριστερό» του κόμμα τον  ΣΥΡΙΖΑ; Δεν ξέρουμε, αλλά όλα είναι δυνατά σε έναν δυτικό πολιτισμό όπου οι αντίπαλοι του κύριου ηγεμόνα στην Ουάσινγκτον και των υπεύθυνων του απλά δολοφονούνται, όπως εξηγεί με σαφήνεια ο John Perkins, το πώς λειτουργεί όλο αυτό, στο μπεστ σέλερ του “Confessions of an Economic Hitman”.

Αλλά τι γίνεται με την ακεραιότητα των ηγετών, του κόμματος, της υποχρέωσής τους προς τον ελληνικό λαό; Η ακεραιότητα και η στήριξη κυρίως προς τον μέσο Έλληνα και όχι την ελίτ που πριν από την επίθεση της τρόικας και της Γερμανίας, μετέφερε τα δισεκατομμύρια τους σε ευρώ στην Ελβετία και σε άλλους δυτικούς «παραδείσους». Το καθήκον της κυβέρνησης Τσίπρα στη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, που πρέπει να επιβιώσει από την καθημερινή εργασία και τις άθλιες συντάξεις, έχει προδοθεί. Για αυτούς τους ανθρώπους η ακεραιότητα θα σήμαινε εγκατάλειψη της Ευρωζώνης και της ΕΕ.

Γιατί να παραμείνει σε μια ΕΕ που περιφρονεί την Ελλάδα με την αδράνειά της, παρακολουθώντας παθητικά την καταστροφή ενός αδελφού; Δεν υπάρχουν αξιόπιστοι σύμμαχοι στην ΕΕ. Όλοι είναι δέσμιοι στις Βρυξέλλες και στην Ουάσινγκτον. Υπάρχουν μόνο άπληστοι εχθροί. Η Ελλάδα έχει επισημανθεί ως παράδειγμα για το χειρότερο που θα έρθει. Άλλες χώρες, κυρίως χώρες της νότιας ΕΕ, στις οποίες δόθηκε το προσβλητικό όνομα, τα PIGS (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα και Ισπανία), θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται εξίσου, δηλαδή να περάσουν στη λήθη – εάν θα τολμούσαν να αντισταθούν στο συστηματικό άρμεγμα του δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Η Ευρωζώνη δεν μεταρρυθμίζεται

Αυτό το σύστημα ΕΕ – Ευρώ δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί. Και δεδομένου ότι η κατάργηση ή η απλή κατάρρευση που είναι σαφώς γραμμένη στον τοίχο, επεκτείνεται με κάθε κόστος, συμπεριλαμβανομένου του αίματος και της ζωής του ελληνικού πληθυσμού, υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να ασφαλιστεί η Ελλάδα – να φύγει από το Ευρώ και την ΕΕ. Το χρέος της Ελλάδας σήμερα (Ιανουάριος 2018) είναι 320,2 δισ. Ευρώ ή 190,4% του ΑΕΠ (168,2 δισ. Ευρώ) και αυξάνεται σταθερά με ετήσιο επιτόκιο ύψους 17,6 δισ. Ευρώ, αυξάνοντας το ποσό κατά 557 ευρώ ανά δευτερόλεπτο (48,1 εκατ. ημέρα) – Δείτε το ελληνικό ρολόι του χρέος.

Έτσι, δεν υπάρχει ανακούφιση ενόψει, ανεξάρτητα από το τι λένε οι Δυτικοί ειδήμονες και το ΔΝΤ. Όλα είναι ψέματα, όπως συμβαίνει στον δυτικό κόσμο. Η Ελλάδα δεν θα βγει ποτέ από το βουνό της, αν και είναι μέλος της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Ελλάδα ξύπνα, έχεις την ευκαιρία να αποχωρήσεις από την ΕΕ και να σώσεις τις ζωές περισσότερων από το μισό του πληθυσμού σου, που κινδυνεύουν από πείνα και θανατηφόρες ασθένειες.

Ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του, ανεξάρτητα από τις μεγάλες θεωρίες και τις οικονομικές προβλέψεις των ελίτ οικονομολόγων που θέλουν να σώσουν τα δισεκατομμύρια τους που τα έχουν ασφαλισμένα, θα σας το παρουσιάσουν ως καθήκον σας, υποχρέωσή σας και ως εκλεγμένος από τον λαό, θα τιμήσει τα συμφέροντα του λαού και να βγείτε από αυτό φοβερό κατασταλτικό και καταχρηστικό κλαμπ, που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

Να ξανακερδίσει την κυριαρχία της

Η έξοδος από την ΕΕ και το ευρώ δεν σημαίνει ότι φεύγετε από την Ευρώπη. Η Ελλάδα, όπως γνωρίζει κάθε μαθητής, είναι γεωγραφικά αγκυροβολημένη στην Ευρώπη. Η Ελλάδα είναι μια από τις πιο δραματικά όμορφες χώρες της νότιας Ευρώπης, την οποία θα συνεχίσουν να επισκέπτονται εκατομμύρια τουρίστες από όλο τον κόσμο και φυσικά από την Ευρώπη. Άλλα έθνη θα θέλουν να εμπορεύονται και να ασχολούνται με την Ελλάδα και τους γοητευτικούς, φιλικούς και χαμογελαστούς της ανθρώπους. Η φιλικότητα και η ομορφιά είναι ένα από τα βασικά εμπορικά σήματα της Ελλάδας. Η Ελλάδα θα κερδίσει ακόμα περισσότερο σεβασμό για να αντιμετωπίσει τον εαυτό της.

Είναι αργά – αλλά ποτέ αργά. Πάρτε πίσω το νόμισμά σας, πάρτε τον έλεγχο της οικονομία σας μέσω τοπικών δημόσιων τραπεζών με χαμηλά ή καθόλου επιτόκια για να τονώσετε τη δική σας οικονομία – όχι τη γερμανική, όχι την ευρωπαϊκή οικονομία, αλλά την ελληνική εθνική οικονομία. Μέσα σε λιγότερο από 10 χρόνια η Ελλάδα θα έχει ανακάμψει από την παρούσα κρίση. Άλλοι το έχουν κάνει, όπως και η Αργεντινή ή ακόμα και η Γερμανία, ειδικά μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν θα μείνεντε μόνοι σας.

Υποστήριξη, αν χρειαστεί, θα υπάρξει, κυρίως από την Ανατολή, εκεί όπου βρίσκεται το μέλλον. Σκεφτείτε την κινεζική πρωτοβουλία «Μια ζώνη Ένας δρόμος»(ΟΒΙ) – η οποία ήδη συνδέεται με την Ελλάδα μέσω του λιμανιού του Πειραιά. Ο OBI είναι ένα πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης πολλών τρισεκατομμυρίων ευρώ που θα περιλαμβάνει την Κίνα, τη Ρωσία, την Ευρασία, που θα φτάνει στη δυτική Ευρώπη, διασφαλίζοντας θέσεις εργασίας, επιστημονική και πολιτιστική ανάπτυξη, διηπειρωτικές χερσαίες και θαλάσσιες μεταφορές για τα επόμενα μερικά εκατοντάδες χρόνια. Η Δύση τελείωσε. Είναι η απληστία και η βασισμένη στον πόλεμο οικονομία που σιγά σιγά αυτοκτονούν.

Εάν η Ελλάδα δεν εκμεταλλευτεί αυτή την τελευταία ευκαιρία να βγει από το Ευρώ και από την ΕΕ, για να σώσει στην κυριολεξία τους Έλληνες, θα μπορούσε κάποιος κάλλιστα να αναρωτηθεί αν η Ελλάδα έχει γίνει ένα βολικό θύμα, υποταγμένο στην δική της ελίτ και στα αφεντικά των Βρυξελλών-Ουάσινγτον ή μήπως απλά απολαμβάνει μασοχιστικά τη δυστυχία της, που βαρύνει, κατά λάθος, το 80% του πληθυσμού της;


 

*O Peter Koenig είναι οικονομολόγος και γεωπολιτικός αναλυτής. Είναι επίσης πρώην προσωπικό της Παγκόσμιας Τράπεζας και εργάστηκε εκτενώς σε όλο τον κόσμο στους τομείς του περιβάλλοντος και των υδάτινων πόρων. Διδάσκει σε πανεπιστήμια στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική. Γράφει τακτικά για την Global Research, την ICH, την RT, την Sputnik, την PressTV, τον 21ο αιώνα (Κίνα), το TeleSUR, το The Vineyard of The Saker Blog και άλλους δικτυακούς τόπους. 

Πηγή: Global Research

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι