Γιατί είναι επιβεβλημένη η κατάρριψη τουρκικού drone

Ούτε “εύκολη”, ούτε “δύσκολη λύση” η κατάρριψη των τουρκικών UAV. Μήπως είναι απλώς επιβεβλημένη; Δεν υπάρχουν εύκολες και δύσκολες λύσεις σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων. Υπάρχει μόνο η βούληση κάθε χώρας να τα υπερασπίσει χωρίς υποσημειώσεις, εφαρμόζοντας παράλληλα το διεθνές δίκαιο, όλως ιδιαιτέρως εάν το έχεις καταστήσει σημαία της διεθνούς πολιτικής που επιλέγεις… Όλα αυτά εμπεριέχουν πάντα ρίσκο.

Όποιος γνωρίζει βέβαια πολιτική επιλογή δίχως ρίσκο, ας μας ενημερώσει. Εκτός κι αν θεωρηθεί ότι δεν ευθυνόμαστε εμείς για την οικοδόμηση της πεποίθησης στον αντίπαλο πως μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, πεπεισμένος ότι η Ελλάδα θα υποχωρήσει για να αποφύγει πάση θυσία τον πόλεμο. Κανείς δεν αναρωτιέται για το πως θα δικαιολογούσε η Τουρκία την προσφυγή σε γενικευμένη στρατιωτική βία για την κατάρριψη ενός τουρκικού drone, μετά από προειδοποιήσεις και ξεκαθάρισμα προς όλους του τι θα ακολουθήσει…

Το διεθνές δίκαιο εξασφαλίζει κάποια δικαιώματα. Εάν δεν τα υπερασπίζεις, στην πράξη οι υπόλοιποι τείνουν να πιστέψουν ότι τα απεμπολείς. Και η Τουρκία στο διεθνές δίκαιο ισχυρίζεται ότι βασίζει τις πράξεις της. Και τα εφαρμόζει στην πράξη για να πείσει ότι το εννοεί, αναγορεύοντας εαυτόν σε αυθεντικό ερμηνευτή του Διεθνούς Δικαίου, αρνούμενη σε οποιονδήποτε άλλον διεθνή θεσμό να εκφέρει άποψη επί της ερμηνείας της.

Μήπως στην περίπτωση των παραβιάσεων του εναερίου χώρου της Ελλάδας και των παραβάσεων των κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας, όπως αυτοί έχουν καθοριστεί από τον Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και έχει υπογράψει και η Τουρκία, η Ελλάδα έχει μία και μοναδική επιλογή; Την κατάρριψη; Διότι διά της ανοχής μιας επαναλαμβανόμενης συμπεριφοράς, αυτή στο τέλος θα δημιουργήσει τοπικά ένα “νέο δίκαιο”;

Μόνη επιλογή η κατάρριψη

Μόνη επιλογή της Ελλάδας επομένως, δεν είναι άλλη από την κατάρριψη των τουρκικών UAV. Την άποψη αυτή το Defencepoint την έχει αιτιολογήσει στηριζόμενο στους διεθνείς κανονισμούς που ισχύουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεκτό και ισχυρό το επιχείρημα ότι θα “ρίχναμε νερό στον μύλο” του Ερντογάν, διότι ακριβώς αυτό επιθυμεί. Ένα επεισόδιο που θα χρεωθεί η Ελλάδα για να επιχειρήσει διά του στρατιωτικού καταναγκασμού να μας οδηγήσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, με το μενού να περιέχει ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, εάν όχι και την ίδια την κυριαρχία.

Μήπως όμως υπάρχει και άλλη ανάγνωση; Ακριβώς επειδή οι βασικοί Σύμμαχοι της Ελλάδας δεν επιθυμούν αποσταθεροποίηση μέσω μιας ελληνοτουρκικής κρίσης, λόγω του μετώπου με τη Ρωσία στην Ουκρανία, αλήθεια πιστεύουμε ότι θα ανεχθούν μια τέτοια κατάσταση επειδή έπεσε ένα UAV σε μια από τις χιλιάδες διελεύσεις πάνω από ελληνικό έδαφος, που δεν θα ανεχόταν καμία χώρα στον κόσμο;

Ναι, προφανώς θα δυσαρεστήσει τους Συμμάχους το να υποχρεωθούν να ασχοληθούν με αυτό. Μήπως όμως ακόμα και η πρόκληση αυτής της δυσαρέσκειας θα οδηγήσει στην ανάγκη να ξεκαθαριστεί η στάση τους σε κάτι που οι ίδιοι δεν θα είχαν επιτρέψει ποτέ να τους συμβεί; Είναι λογικό, για τη Συμμαχία, η σύγκρουση με τη Ρωσία να έχει προτεραιότητα έναντι των ελληνοτουρκικών.

Αυτό που δεν είναι λογικό, είναι το να αποτελεί προτεραιότητα και για την Ελλάδα. Διότι εάν “σωστή πλευρά της Ιστορίας” είναι προτεραιοποίηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία έναντι της εκτός ελέγχου αμφισβήτησης της κυριαρχίας σου, αυτό γίνεται αντιληπτό διεθνώς, ως επιθυμία μετακύλισης της ευθύνης για την υπεράσπισή της σε άλλους. Κι αυτό, στη Δύση ιδιαίτερα, δεν είναι πολύ δημοφιλές. Και στην Ουκρανία δι’ αντιπροσώπου πολεμάει…

Διαβάστε την συνέχεια στο Defencepoint.gr