Γιατί ο πρόεδρος Τραμπ είναι ψυχικά διαταραγμένος
13/09/2019
Γράφει ο Peter Wehner* –
Μτφρ. Βαγγέλης Γεωργίου
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2016, έλαβα ένα τηλεφώνημα από έναν επιφανή πολιτικό συντάκτη και συγγραφέα, ζητώντας μου να μοιραστώ μαζί του κάποιες σκέψεις μου για τον Τραμπ. Η ανέλιξη του στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ήταν σοκαριστική και συνεπώς ο δημοσιογράφος ήθελε να γνωρίζει τι πίστευα ώστε να τα έχει υπόψιν του καθώς θα κάλυπτε το σχετικό ρεπορτάζ. Στην κορυφή της λίστας μου ήταν να μιλήσει με ψυχολόγους και ψυχιάτρους για την κατάσταση της ψυχικής υγείας του Τραμπ, δεδομένου ότι θεωρώ ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα για να τον κατανοήσω. κατανόηση του. Θα ήταν σαν ένα λεξικό για τον Τραμπ.
Δεν ντράπηκα να τα πω αυτά δημόσια. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια εμφάνισής μου στο Washington Journal στις 14 Ιουλίου 2016, συνομίλησα με έναν οπαδό του Τραμπ, ο οποίος είχε εκνευριστεί για την αντιθετική μου στάση στον Τραμπ, ενώ είμαι Ρεπουμπλικάνος όλη μου τη ζωή (έχοντας μάλιστα υπηρετήσει τόσο τον Reagan όσο και τους δύο George Bush).
Απάντησα τότε λοιπόν στον οπαδό του Τραμπ: «Δεν αντιτάσσομαι στον κ. Τραμπ γιατί νομίζω ότι θα χάσει από τη Χίλαρι Κλίντον» είπα στον Ben από τον Purcellville της Βιρτζίνια. «Νομίζω ότι θα χάσει, αλλά όπως είπα, μπορεί και να κερδίσει. Η αντίθεσή μου σ’ αυτόν βασίζεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό, το οποίο, πρώτον, νομίζω ότι είναι ως προς την ιδιοσυγκρασία είναι υπερβολικά ευέξαπτος για να είναι πρόεδρος. Νομίζω ότι είναι αλλοπρόσαλος, δίχως αρχές, ασταθής και νομίζω ότι έχει διαταραχή προσωπικότητας. Νομίζω ότι είναι εμμονικός. Και στο κάτω κάτω, έχοντας υπηρετήσει στον Λευκό Οίκο για επτά χρόνια σε τρείς κυβερνήσεις τριών διαφορετικών προέδρων, έχοντας μελετήσει πολλή ιστορία, νομίζω ότι το κύριο προσόν που απαιτείται να διαθέτει κάποιος για να είναι πρόεδρος των ΗΠΑ είναι η ιδιοσυγκρασία και η διάθεση είτε να διαθέτει σοφία, κρίση και σύνεση». Εκείνη μου η τοποθέτηση επαληθεύτηκε.
Η διαταραγμένη προσωπικότητα του Τραμπ -ο νοσηρός τρόπος σκέψης, λειτουργίας και συμπεριφοράς του- έχει γίνει το καθοριστικό χαρακτηριστικό της προεδρίας του. Εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους: τον ακραίο ναρκισσισμό του, η ροπή του στα ψεύδη τόσο για μεγάλα όσο και για μικροπράγματα, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών του. Στα τελευταία μάλιστα τραπουκίζει ή κάνει να σωπάσουν εκείνους που τα αποκαλύπτουν. Είναι ξεκομμένος από την πραγματικότητα, αρνούμενος μάλιστα και πράγματα που έχει πει ο ίδιος ακόμα και όταν υπάρχουν αποδεικτικά βίντεο. Επίσης έχει μια ροπή στις θεωρίες συνωμοσίας ενώ απαιτεί απόλυτη αφοσίωση από τους άλλους δίχως όμως να δείχνει ο ίδιος τέτοια. Επιδεικνύει έναν φανφαρονισμό ενώ έχει μανία του να κλέβει σε παιχνίδια, όπως στο γκολφ.
Η λαχτάρα του για κολακείες, ο μισογυνισμός του, η “αρπακτική” σεξουαλική συμπεριφορά και η σεξουαλικότητα των κόρων του, ο απροκάλυπτος θαυμασμός του για βίαιους δικτάτορες, η βαναυσότητά του και η έλλειψη συμπάθειας -συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης του σε οικογένεια της οποίας ο γιό έχασε τη ζωή του για την πατρίδα, χλευάζοντας έναν δημοσιογράφο με αναπηρία και γελοιοποιώντας έναν βετεράνο του στρατού. Αυτά εκδηλώνονται κυρίως με την παρορμητικότητα, την εκδικητικότητα του. Όταν ρωτήθηκε ο μέντορας του Τραμπ, ο διαβόητος δικηγόρος Roy Cohn, για τα αισθήματα του προέδρου, δήλωσε ότι ο Τραμπ «κατουράει παγάκια»!
Πρέπει να ρωτήσετε έναν ψυχίατρο
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η περίεργη αγκύλωση του Τραμπ να επιμένει κακώς ότι ήταν σωστό να προειδοποιήσει ότι η Αλαμπάμα αντιμετώπισε μεγάλο κίνδυνο από τον τυφώνα Dorian, φτάνοντας στο σημείο να φτιάξει έναν χάρτη τυφώνων με ένα μαύρο στυλό για να συμπεριλάβει την πολιτεία εντός της πορείας που θα ακολουθούσε η καταιγίδα.
«Η κατάσταση επιδεινώνεται μπροστά στα μάτια μας», δήλωσε εφημερίδα Business Insider ένας υπεύθυνος στρατηγικού σχεδιασμού των Ρεπουμπλικάνων που διατηρεί μάλιστα συχνή επαφή με τον Λευκό Οίκο. Ερωτηθείς γιατί ο πρόεδρος έδειξε τέτοια εμμονή με την Αλαμπάμα αντί για άλλες πολιτείες που επηρεάζονται πράγματι από την καταιγίδα, ο αναλυτής απάντησε: «Πρέπει να ρωτήσετε έναν ψυχίατρο γι ‘αυτό. Δεν είμαι βέβαιος ότι είμαι σε θέση να σχολιάσω επ’ αυτού»
Έχουμε επανειλημμένα ακούσει τις διάφορες εκφάνσεις αυτών των συναισθημάτων του Τραμπ κατά τη διάρκεια της προεδρίας του. Λέγεται ότι με το να εικάζουμε για την ψυχική υγεία του Trump δεν κάνουμε καλά και είναι άστοχο, ειδικά για εκείνους που δεν έχουν ανάλογη κατάρτιση στα θέματα ψυχιατρικής ή της ψυχολογίας. Αυτό είναι αλήθεια, μέχρι ένα σημείο. Πράγματι, είναι καλύτερο να το αφήσουμε σε εμπειρογνώμονες για να προσδιορίσουν εάν ο Τραμπ πληρεί τα κριτήρια για κλινική διάγνωση διαταραχής αντικοινωνικής προσωπικότητας, ναρκισσιστικής διαταραχής προσωπικότητας, κάποιου συνδυασμού και των δύο ή καθόλου.
Μπορεί μια κλινική διάγνωση να είναι εκτός του γνωστικού μου πεδίου αλλά οι ψυχολογικές βλάβες του Τραμπ είναι εμφανέστατες για εκείνους που δεν εθελοτυφλούν. Σε καθημερινή βάση βλέπουμε το χαοτικό, ασταθές μυαλό του προέδρου. Πρέπει να το αγνοήσουμε; Ας κάνουμε μια αναλογία με το χαλασμένο αυτοκίνητό μας. Εάν βγαίνει καπνός από το καπό του αυτοκινήτου σας, αν παρατηρήσετε χυμένο λάδι από κάτω, αν ο κινητήρας έχει υπερθερμανθεί και μυρίζετε καμένο λάδι, δεν χρειάζεται να είστε μηχανικός αυτοκινήτων για να ξέρετε ότι κάτι συμβαίνει στο αυτοκίνητό σας.
Λύπη και θλίψη για το Τραμπ
Η αποδοχή της πραγματικότητας σχετικά με τη διαταραχή της προσωπικότητας του Τραμπ είναι σημαντική και ακόμη ουσιαστική για ένα λόγο: Θα μας βοηθήσει να αντιδράσουμε καλύτερα στα “freak shows” του Τραμπ. Ακόμα και τώρα, έπειτα από χίλιες μέρες προεδρίας, το τελευταία ξέσπασμα του Τραμπ προκαλεί σοκ και δυσπιστία στους ανθρώπους. Η αντίδραση είναι: «Μπορείτε να πιστέψετε ότι το είπε και το έκανε αυτό;». Ε, εγώ ας τους απαντάω «Γιατί εκπλήσσεστε;».
Θα ήταν σοκ μόνο αν ξέραμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ψυχολογικά φυσιολογικό ανθρώπινο ον. Δεν είναι όμως. Ο Τραμπ παίζει με τη φωτιά, ενεργώντας όπως ακριβώς θα φανταζόμασταν έναν άνθρωπο με διαταραγμένη προσωπικότητα. Πολλοί Αμερικανοί δεν έχουν ακόμα συμβιβαστεί με το γεγονός ότι εκλέξαμε έναν πρόεδρο κατεστραμμένο και συναισθηματικά απροσάρμοστο. Αλλά θα ήταν χρήσιμο να το συνειδητοποιήσουν.
Μεταξύ άλλων, θα μας προκαλεί λιγότερη εντύπωση, δεν θα μας αποπροσανατολίζει, δεν θα μας συγχύζει και δεν θα μας κάνει επιρρεπείς να πέφτουμε θύματα των προκλήσεών του. Ο Τραμπ ευδοκιμεί όταν δημιουργεί χάος, όταν καλλιεργεί αντιπάθειες μεταξύ των Αμερικανών, όταν φτάνει τους ανθρώπους στα άκρα δίχως να κρατά ισορροπίες. Θέλει να κυριαρχήσει σε κάθε μας ξύπνημα. Δεν πρέπει να του παραχωρήσουμε αυτήν την εξουσία πάνω μας.
Θα μπορούσε επίσης να μειώσει κάπως το μίσος που νιώθουν πολλοί άνθρωποι για τον Τραμπ. Βλέποντάς τον για αυτό που είναι -μια τρομερά κατεστραμμένη ψυχή, έναν διαλυμένο άνθρωπο με διαταραγμένο μυαλό- δεν πρέπει να μειώσει την αποτροπιασμό μας για το πώς ο Τραμπ μεταχειρίζεται τους άλλους, όντας σκληρός και ενεργώντας ανήθικα. Ούτε θα πρέπει να αποδυναμώσει την αποφασιστικότητά μας να αντισταθούμε.
Περιπλέκει όμως κάπως την εικόνα, προκαλώντας μερική λύπη και θλίψη για το Τραμπ. Αλλά πάνω απ’ όλα, η αποδοχή της αλήθειας για την ψυχική κατάσταση του Τραμπ θα μας κάνει να πάρουμε πιο σοβαρά το δημοκρατικό μας καθήκον, δηλαδή να εμποδίσουμε ένα ψυχολογικά και ηθικά ακατάλληλο άτομο να γίνει πρόεδρος.
Η προεδρία είναι πανίσχυρη και οι συνέπειες είναι πολύ επικίνδυνες ώστε να επιτρέψουμε σε κάποιον να γίνει πρόεδρος που βλέπει την ηθική υπό το πρίσμα μια πράξη να εξυπηρετεί τα στενά συμφέροντά του, τις δικές του παραμορφωμένες επιθυμίες, τις δικές του διεστραμμένες παρορμήσεις. Όταν ένα άτομο έρχεται να πιστέψει ότι τα συμφέροντά του και εκείνα του έθνους, που ηγείται, είναι το ένα και το αυτό, ανοίγει την πόρτα σε όλα τα είδη ηθικής και συνταγματικής μηχανορραφίας.
Είτε είναι, είτε δεν είναι διαγνώσιμες οι διαταραχές, τα ψυχολογικά ψεγάδια του προέδρου είναι πολύ εμφανή. Ήταν ανησυχητικά όταν ορκιζόταν για πρόεδρος, αλλά τώρα είναι χειρότερα τα δείγματα. Κάθε μέρα με πρόεδρο τον Τραμπ είναι μια ημέρα ντροπής. Και μια ημέρα κινδύνου.
