Κατάθεση-φωτιά υπαλλήλου του FBI για την τουρκική διείσδυση στο βαθύ κράτος των ΗΠΑ

Το κείμενο που ακολουθεί είναι απλά συγκλονιστικό. Αποτελεί όσα αναφέρει η πρώην μεταφράστρια τουρκικών και ιρανικών του FBI, Σίμπελ Έντμοντς και αφορά σε πληθώρα αποκαλύψεων που εμπλέκουν την Τουρκία σε μια επιχείρηση άλωσης –κατά κυριολεξία– του αμερικανικού κράτους, με δραστηριότητες που ξεπερνούν τη φαντασία των πιο “αρρωστημένων” ταινιών κατασκοπείας. Πόσα από αυτά που καταγγέλλει εξακολουθούν να αποτελούν και σήμερα πρακτική; Θα πρέπει να κρατήσουμε στο μυαλό μας, ότι είναι απλώς μια κατάθεση. Και τα μισά να αληθεύουν όμως, είναι αρκετά.

ΠΗΓΗ: The American Concervative – Defence-Point.gr

ΜΤΦΡ: Ρούλα Κουτρομάνου

Η Σίμπελ Έντμοντς έχει μια ιστορία να πει. Πήγε να εργαστεί ως μεταφραστής Τουρκικών και Φαρσί για το FBI. Πέντε μέρες μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Μέρος της δουλειάς της ήταν να μεταφράζει και να καταγράφει καταγεγραμμένες συνομιλίες μεταξύ υπόπτων Τούρκων μυστικών πρακτόρων και Αμερικανικών επαφών τους. Απολύθηκε από το FBI τον Απρίλιο του 2002 αφού εξέφρασε ανησυχίες ότι ένας από τους μεταφραστές του τμήματός της ήταν μέλος τουρκικής οργάνωσης που ήταν υπό έρευνα για δωροδοκία ανώτερων κυβερνητικών αξιωματούχων και μελών του Κογκρέσου, λαθρεμπόριο ναρκωτικών, παράνομες πωλήσεις όπλων, ξέπλυμα χρήματος και διασπορά πυρηνικού εξοπλισμού. Αμφισβήτησε την απόλυσή της, αλλά ανησυχούσε περισσότερο για το ότι δεν καταβλήθηκε καμία προσπάθεια για την αντιμετώπιση της διαφθοράς που παρακολουθούσε.

Η έκθεση του γενικού επιθεωρητή του Υπουργείου Δικαιοσύνης έλεγε ότι οι ισχυρισμοί της Έντμοντς είναι «αξιόπιστοι», «σοβαροί» και «δικαιολογούν μια εμπεριστατωμένη και προσεκτική επανεξέταση από το FBI». Ο κ. Pat Leahy (D-Vt.) Και ο Chuck Grassley (R-Iowa) την υποστήριξαν δημοσίως. Το “60 Λεπτά” ξεκίνησε μια έρευνα των ισχυρισμών της και τα βρήκε πιστευτά. Κανείς δεν αμφισβήτησε ποτέ τις αποκαλύψεις της Έντμοντς, οι οποίοι λένε ότι μπορούν να επαληθευτούν από τα αρχεία διερεύνησης του FBI.

Το Τμήμα Δικαιοσύνης του Τζον Άσκροφτ επιβεβαίωσε την αλήθεια [των ισχυρισμών] της Έντμοντς, με διπλωματικό τρόπο, επικαλούμενο δύο φορές το αμφιλεγόμενο State Secrets Privilege (Προνόμιο Κρατικών Απορρήτων), ώστε να μην μπορεί να πει ό,τι ξέρει. Η ACLU την χαρακτήρισε “το πιο φιμωμένο άτομο στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής”.

Αλλά στις 8 Αυγούστου τελικά μπόρεσε να καταθέσει ένορκα σε δικαστική υπόθεση που εκδικάστηκε στο Οχάιο και συμφώνησε σε μια συνέντευξη με το American Conservative βάσει αυτής της μαρτυρίας. Αυτό που ακολούθησε είναι η δική της αναφορά σε αυτό που μερικοί θεωρούν την πιο απίστευτη ιστορία διαφθοράς και εμπορίας επιρροής τους τελευταίους καιρούς. Όπως δήλωσε η ίδια η Σίμπελ: “Αν αυτό γραφόταν ως μυθιστόρημα, κανείς δεν θα το πίστευε”.

GIRALDI: Ενδιαφερόμαστε πολύ να μάθουμε την τετραήμερη κατάθεση σας στην υπόθεση που αφορά ισχυρισμούς ότι η Συνταγματάρχης Ζαν Σμιτ δέχτηκε χρήματα από την τουρκική κυβέρνηση έναντι πολιτικών ευνοιών. Δώσατε πολλά ονόματα και λεπτομέρειες για πρώτη φορά στο αρχείο και ορκιστήκατε για να επιβεβαιώσετε ότι η κατάθεσή σας ήταν αληθινή. Βασικά, καταγράψατε ένα σχέδιο διαφθοράς που αφορά κυβερνητικούς υπαλλήλους των ΗΠΑ και μέλη του Κογκρέσου και πράκτορες ξένων κυβερνήσεων. Αυτοί οι πράκτορες ήταν σε θέση να αποκτήσουν πληροφορίες που είτε χρησιμοποιήθηκαν απευθείας από αυτές τις ξένες κυβερνήσεις είτε πωλήθηκαν σε τρίτους, με τα έσοδα να χρησιμοποιούνται συχνά ως δωροδοκίες για τη δημιουργία περαιτέρω διαφθοράς. Ας ξεκινήσουμε με τον πρώτο κυβερνητικό υπάλληλο που κατονομάσατε, τον Marc Grossman, τον τότε τρίτο ανώτατο στέλεχος στο υπουργείο Εξωτερικών.

EDMONDS: Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μου με το FBI, ένα από τα μεγάλα επιχειρησιακά αρχεία που μετέγραφα και μετέφραζα άρχισε στα τέλη του 1996 και συνεχίστηκε μέχρι το 2002, όταν έφυγα από το FBI. Επειδή το FBI δεν είχε Τούρκους μεταφραστές, τα αρχεία αυτά αρχειοθετήθηκαν, αλλά θεωρήθηκαν πολύ σημαντικά. Ως μέρος του παρελθόντος, ενημερώθηκα για το γιατί οι ενέργειες αυτές είχαν ξεκινήσει και ποιοι ήταν οι στόχοι.

Ο Γκρόσμαν κίνησε νωρίς το ενδιαφέρον στον ερευνητικό φάκελο ενώ ήταν ο Πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Τουρκία [1994-1997], κι ενώ είχε επαφές τόσο με υπαλλήλους της τουρκικής κυβέρνησης όσο και με τις ύποπτες εγκληματικές ομάδες. Είχε επίσης ύποπτες επαφές με διάφορους επίσημους και μη επίσημους Ισραηλινούς. Ο Γκρόσμαν απομακρύνθηκε από την Τουρκία λίγο μετά, κατά τη διάρκεια ενός σκανδάλου που αναφέρεται ως “Susurluk” στα ΜΜΕ. Περιλάμβανε έναν αριθμό εγκληματιών υψηλού επιπέδου καθώς και ανώτερους αξιωματικούς του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών με τους οποίους είχε έρθει σε επαφή.

Ένα άλλο άτομο που δούλευε για τον Grossman, ο Ταγματάρχης του Πολεμικού Ναυτικού Douglas Dickerson, επίσης απομακρύνθηκε από την Τουρκία και στάλθηκε στη Γερμανία. Μετά επέστρεψε στις Η.Π.Α. μαζί με την Τουρκάλα σύζυγό του, πήγε να εργαστεί για τον Ντάγκλας Φέιθ και η σύζυγός του προσλήφθηκε ως μεταφράστρια του FBI. Οι καταγγελίες μου για τη σύνδεσή του με ομάδες τουρκικών ομάδων συμφερόντων οδήγησαν στην τελική μου απόλυση.

Ο Γκρόσμαν και ο Ντίκερσον έπρεπε να εγκαταλείψουν τη χώρα επειδή είχε ξεκινήσει μεγάλη έρευνα στην Τουρκία. Ειδικοί εισαγγελείς διορίστηκαν και η υπόθεση επικεντρώθηκε στην Αγγλία, τη Γερμανία, την Ιταλία και σε ορισμένες από τις χώρες των Βαλκανίων, επειδή οι εγκληματικές ομάδες διαπιστώθηκε ότι δραστηριοποιούνται σε όλους αυτούς τους τόπους.

Η κορυφαία φιγούρα στο σκάνδαλο, ο Mehmet Eymür, καθοδηγούσε μια μεγάλη παραστρατιωτική ομάδα για την τουρκική υπηρεσία πληροφοριών. Για να τον αποτρέψουν από το να καταθέσει, ο Eymür απεστάλη από την τουρκική κυβέρνηση στις ΗΠΑ, όπου εργάστηκε για οκτώ μήνες ως επικεφαλής πληροφοριών στην τουρκική πρεσβεία στην Ουάσινγκτον. Αργότερα έγινε Αμερικανός πολίτης και τώρα ζει στο McLean της Βιρτζίνια. Ο κεντρικός χαρακτήρας σ ‘αυτό το σκάνδαλο ήταν ο Abdullah Catli. Το 1989, ενώ ήταν “πιο καταζητούμενο” άτομο από την Ιντερπόλ, ήρθε στις Η.Π.Α., έλαβε άδεια παραμονής και εγκαταστάθηκε στο Σικάγο, όπου συνέχισε να ασκεί τις δραστηριότητές του μέχρι το 1996.

GIRALDI: Έτσι ο Grossman στο σημείο αυτό επιστρέφει στις ΗΠΑ. Ανταμείβεται με την τρίτη υψηλότερη θέση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ισχυρίζεται ότι χρησιμοποιεί αυτή τη θέση για να κάνει χάρες για «τουρκικό συμφέρον» – και για την τουρκική κυβέρνηση και πιθανά για εγκληματικά συμφέροντα. Μερικές φορές, αυτά τα δύο συγκλίνουν. Το FBI γνωρίζει τις δραστηριότητές του και ακούει τα τηλεφωνήματα του. Όταν κάποιος που είναι Τούρκος ονομάζεται Grossman, το FBI παρακολουθεί τις τηλεφωνικές κλήσεις του ατόμου και όταν ο Τούρκος καλεί έναν φίλο που είναι Πακιστανός, Αιγύπτιος ή Σαουδάραβας, παρακολουθούν όλες αυτές τις επαφές διευρύνοντας το δίχτυ.

EDMONDS: Σωστά.

GIRALDI: Και ο Grossman έλαβε χρήματα ως αποτέλεσμα. Σε μια περίπτωση, είπατε ότι ένας συνάδελφος του υπουργείου Εξωτερικών πήγε να πάρει μια τσάντα με χρήματα…

EDMONDS: 14.000 δολάρια

GIRALDI: Τι είδους πληροφορίες έδωσε ο Γκρόσμαν σε ξένες χώρες; Έδωσε βοήθεια σε ξένα άτομα που διαπερνούν τα εργαστήρια της κυβέρνησης των ΗΠΑ και τις αμυντικές εγκαταστάσεις όπως αναφέρθηκε; Έχει επίσης αναφερθεί ότι ήταν ο όργανο σε μια ομάδα από μέλη του Κογκρέσου, που κατά κάποιον τρόπο αποτελούν τους στόχους που πρέπει να προσληφθούν ως «πράκτορες επιρροής» [agents of influence].

EDMONDS: Ναι, σωστά. Ο Γκρόσμαν βοήθησε απευθείας τις τουρκικές και ισραηλινές επαφές του και διευκόλυνε επίσης την πρόσβαση σε μέλη του Κογκρέσου που θα μπορούσαν να βοηθήσουν για δικούς τους λόγους ή θα μπορούσαν να δωροδοκούν για συνεργασία. Το κορυφαίο άτομο που συγκέντρωσε διαβαθμισμένες πληροφορίες ήταν το μέλος του Κογκρέσου, Tom Lantos. Ένας συνεργάτης του Lantos, ο Alan Makovsky συνεργάστηκε πολύ στενά με τον Δρ. Sabri Sayari στο Πανεπιστήμιο Georgetown, ο οποίος θεωρείται ευρέως ότι είναι Τούρκος κατάσκοπος. Ο Lantos θα έδινε στους Makovsky άκρως διαβαθμισμένα έγγραφα σχετικά με την πολιτική που αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια ενημερωτικών συναντήσεων σχετικά με την άμυνα για τα παραδώσει στο Ισραήλ, επειδή ο Μακόφσκι εργάστηκε επίσης στην Επιτροπή Δημόσιων Υποθέσεων του Αμερικανικού Ισραήλ (AIPAC).

GIRALDI: Ο Μακόφσκι εργάζεται τώρα για το Ινστιτούτο της Ουάσινγκτον για την Πολιτική Εγγύς Ανατολής (Washington Institute for Near East Policy), μια φιλο–ισραηλινή “δεξαμενή σκέψης” [think tank].

EDMONDS: Ναι. Ο Λάντος ήταν τότε ίσως ο πιο ειλικρινής υποστηρικτής του Ισραήλ στο Κογκρέσο. Η AIPAC θα αφαιρούσε τις πληροφορίες από τον Lantos που σχετίζονταν με το Ισραήλ και θα έδινε τα υπόλοιπα στους Τούρκους συνεργάτες της. Οι Τούρκοι θα περάσουν από τα υπολείμματα, θα πάρουν ό,τι θέλουν και στη συνέχεια θα προσπαθήσουν να πουλήσουν τα υπόλοιπα. Αν υπήρχε κάτι σχετικό με το Πακιστάν, θα έρχονταν σε επαφή με τον αξιωματικό της [υπηρεσίας πληροφοριών του Στρατού] ISI στην πρεσβεία και θα έλεγαν: «Έχουμε αυτό και αυτό, ας καθίσουμε να μιλήσουμε». Και τότε θα το πουλούσαν στους Πακιστανούς.

GIRALDI: Το πακιστανικό σύστημα πληροφοριών έχει συνδεθεί με το πακιστανικό πρόγραμμα διασποράς πυρηνικών όπλων καθώς και με την Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν. Επομένως, το FBI παρακολουθούσε αυτές τις συνδέσεις πως πήγαιναν από έναν σύμβουλο σε έναν βοηθό του συναδέλφου ενός αλλοδαπού ατόμου που συνδέεται με τις μυστικές πληροφορίες με άλλους ανθρώπους των πληροφοριών που βρίσκονται σε διαφορετικές πρεσβείες στην Ουάσινγκτον. Και όλες αυτές οι πληροφορίες βρίσκονται κάπου σε ένα αρχείο του FBI;

EDMONDS: Δύο ομάδες φακέλων-αρχείων του FBI, αλλά και τα αρχεία της AIPAC και τα τουρκικά αρχεία καταλήγουν να συγκλίνουν σε ένα. Οι πράκτορες του FBI πίστευαν ότι έβλεπαν την ίδια επιχείρηση.Δεν ξεκίνησε αρχικά με το AIPAC. Ξεκίνησε με την Ισραηλινή Πρεσβεία. Οι αρχικοί στόχοι ήταν αξιωματούχοι μυστικών υπηρεσιών υπό διπλωματική κάλυψη στην τουρκική πρεσβεία και την ισραηλινή πρεσβεία. Ήταν εκείνες οι επαφές που οδήγησαν στο αμερικανικό-τουρκικό συμβούλιο [American Turkish Council] και στη συνέλευση των τουρκοαμερικανικών ενώσεων [Assembly of Turkish American Associations] και στη συνέχεια στην AIPAC για τους Ισραηλινούς. Προχώρησε από εκεί.

GIRALDI: Επομένως, το FBI παρακολουθούσε ανθρώπους από την Πρεσβεία του Ισραήλ και την τουρκική πρεσβεία και ένα, ίσως, και την Πρεσβεία του Πακιστάν;

EDMONDS: Ήταν ο δευτερεύων στόχος. Έχουν υπολείμματα από τους Τούρκους και τους Ισραηλινούς. Το FBI θα παρακολουθούσε τις επικοινωνίες για να προσπαθήσει να προσδιορίσει ποιος ήταν ο επικεφαλής της επιχείρησης κατά του διπλωματικού στόχου, αλλά στη συνέχεια υπάρχουν άτομα εκεί, ίσως ο στρατιωτικός ακόλουθος, ο οποίος είχε τις δικές του επαφές που λειτουργούσαν ανεξάρτητα από άλλους στην πρεσβεία.

GIRALDI: Έτσι, το δίκτυο ξεκινά με ένα πρόσωπο όπως ο Grossman στο κρατικό τμήμα, παρέχοντας πληροφορίες που επιτρέπουν στους αξιωματούχους των Τούρκων και των Ισραηλινών να έχουν πρόσβαση σε ανθρώπους στο Κογκρέσο, οι οποίοι στη συνέχεια παρέχουν διαβαθμισμένες πληροφορίες που καταλήγουν στις ξένες πρεσβείες;

EDMONDS: Απολύτως. Και είχαμε και τους αξιωματούχους του Πενταγώνου να κάνουν το ίδιο πράγμα. Εξετάσαμε τον Richard Perle και τον Douglas Feith. Είχαν κατάλογο μεμονωμένων ατόμων στο Πεντάγωνο, κατανεμημένα ανά πρόσβαση σε ορισμένα είδη πληροφοριών. Ορισμένες από αυτές θα σχετίζονται με την πολιτική, μερικές από αυτές θα σχετίζονται με την τεχνολογία των όπλων, μερικές από αυτές θα σχετίζονται με την πυρηνική ενέργεια.

Ο Perle και ο Feith θα έδιναν τα ονόματα εκείνων των Αμερικανών, αξιωματούχων του Πενταγώνου, στον Grossman, μαζί με πολύ ευαίσθητα προσωπικά στοιχεία: αυτό το άτομο είναι συγκεκαλυμμένα gay. Αυτό το άτομο έχει ένα θέμα εθισμού στον τζόγο. Αυτό το πρόσωπο είναι αλκοολικός. Τα αρχεία σχετικά με τους αμερικανικούς στόχους θα περιείχαν πληροφορίες όπως το ύψος των υποθηκών τους ή εάν βρισκόντουσαν σε διαδικασία διαζυγίων. Ένας επισμηναγός της Αεροπορίας που θυμάμαι ότι είχε εμπλακεί σε ένα πραγματικά άσχημο διαζύγιο και δικαστική μάχη εξασφάλισης της επιμέλειας των τέκνων. Ανέφεραν λεπτομερώς όλα τα διαφορετικά είδη “τρωτότητας”- αδυναμιών [vulnerabilities].

GIRALDI: Έτσι είχαν πρόσβαση στα αρχεία προσωπικού τους καθώς και στα αρχεία ασφαλείας τους και είχαν πρόσβαση παράνομα σε τέτοιου είδους πληροφορίες για να δώσουν σε ξένους πράκτορες που εκμεταλλεύτηκαν τις αδυναμίες αυτών των ανθρώπων για να τους στρατολογήσουν ως πληροφοριοδότες;

EDMONDS: Ναι. Ορισμένα από τα άτομα που περιλαμβάνονται στον κατάλογο εργάστηκαν επίσης για την RAND Corporation. Το RAND κατέληξε να αποτελεί έναν από τους πρωταρχικούς στόχους για αυτούς τους ξένους πράκτορες.

——————————————————————————————

Στη συνέχεια της εξαιρετικού ενδιαφέροντος κατάθεση της Σίμπελ Έντμοντς, της πρώην μεταφράστριας του FBI, αναφέρονται τα ακόλουθα, εξόχως αποκαλυπτικά και συνάμα συγκλονιστικά.

Οι Τούρκοι είχαν πηγές σε αεροπορικές βάσεις στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ. Όταν υπήρχε κάτι που ενδιέφερε άλλη χώρα (π.χ. το Πακιστάν) οι πράκτορες το πουλούσαν εξασφαλίζοντας πολλά λεφτά… Ο Μαρκ Γκρόσμαν χρηματιζόταν για τις υπηρεσίες του, όχι οι Περλ και Φέιθ, οι οποίοι όμως κατονομάζονται ξεκάθαρα ως λομπίστες για λογαριασμό της Τουρκίας και για λογαριασμό της ισραηλινής αμυντικής βιομηχανίας, με τον Φέιθ να εκπροσωπεί την Northrop Grumman στο Ισραήλ…

Είχαν επαγγελματικές σχέσεις για τα επίμαχα ζητήματα με την εταιρία του πρώην ΥΠΕΞ και Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) Χένρι Κίσιντζερ, αυτή του επίσης πρώην ΥΠΕΞ Τζέιμς Μπέικερ και αυτή του πρώην ΣΕΑ (κυβέρνηση Μπους του πρεσβύτερου) Μπρεντ Σκόουκροφτ. Οι Τούρκοι είχαν επαφές με τους Φέιθ, Περλ, αλλά και τον Πολ Γούλφοβιτς τέσσερις μήνες πριν της 11η Σεπτεμβρίου 2001. Υπήρχε ήδη συζήτηση με τον Τούρκο πρεσβευτή στην Ουάσιγκτον και τον Ακόλουθη Άμυνα για αμερικανική εισβολή στο Ιράκ με σκοπό την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν και τη διαίρεση της χώρας!

Ο ιρακινός νότος θα ελεγχόταν από τους Βρετανούς και το υπόλοιπο από τους Αμερικανούς! Οπότε είχαν εισέλθει σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης με τους Τούρκους για το ποια είναι τα ανταλλάγματα που θα εξασφάλιζαν αυτοί, ώστε να επέτρεπαν τη διέλευση των αμερικανικών και μη δυνάμεων από το τουρκικό έδαφος για να εισβάλουν στο Ιράκ από τον Βορρά…

Φυσικά, οι Τούρκοι επιθυμούσαν τριχοτόμηση του Ιράν, ώστε οι ίδιοι να κρατήσουν για λογαριασμό τους το κουρδικό τμήμα [και φυσικά του υδρογονάνθρακες της περιοχής, με πρόσχημα αλλά και ουσία την κουρδική παρουσία]. Ο Μπέικερ, ο Ρίτσαρντ Άρμιταζ [State Department, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, με εκτεταμένη εμπλοκή στα Βαλκάνια] και ο Γκρόσμαν (είχε γίνει το νο.3 του St. Dept), είχαν ξεχωριστά κανάλια επικοινωνίας και διαπραγμάτευσης για το θέμα της εισβολής στο Ιράκ. Αυτό κάνει την κατάθεση της Σίμπελ Έντμοντς ιδιαίτερα επίκαιρη…

Άλλη ενδιαφέρουσα επιχείρηση ήταν η τοποθέτηση διδακτορικών φοιτητών, όχι αποκλειστικά Τούρκων, σε πυρηνικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ. Τούρκοι πράκτορες είχαν κλείσει συμφωνίες να λαμβάνουν πληροφορίες με χρηματικό αντάλλαγμα 4-5.000 δολάρια, τις οποίες πουλούσαν και σε δυο Σαουδάραβες στο Ντιτρόιτ έναντι 350-400.000 δολαρίων. Όταν υπήρχε πρόβλημα με την εξασφάλιση της απαραίτητης διαβάθμισης ασφαλείας, “καθάριζε” ο Γκρόσμαν… Το πυρηνικό ενδιαφέρον της Τουρκίας ήρθε πρόσφατα ξανά στη δημοσιότητα με αφορμή σχετικές δηλώσεις του Ερντογάν.

Οι Τούρκοι είχαν διεισδύσει και στο Κογκρέσο, με διάφορους βουλευτές και γερουσιαστές να δίνουν πληροφορίες, ενώ κάποιοι από αυτούς αργότερα εγγράφηκαν επισήμως ως λομπίστες για λογαριασμό της Τουρκίας. Η έρευνα του FBI έφτασε ξανά στους Φέιθ, Περλ και Γκρόσμαν… Μετά το σκάνδαλο με την Μόνικα Λουίνσκι, παρότι η έρευνα “υποχώρησε” στις προτεραιότητες του FBI, συνεχίστηκε ιδίως από το παράρτημα του Σικάγο. Εκεί ανακάλυψαν ότι πρόσωπα που δούλευαν για λογαριασμό της Τουρκίας είχαν εστιάσει στην βουλευτή Σακόφσκι, έχοντας ανακαλύψει ότι είναι bisexual, αφού είχαν πρώτα παγιδεύσει πετυχημένα άλλους τοπικούς αξιωματούχους.

Σε άλλες συνταρακτικές αναφορές, λόγος γίνεται για σχέσεις με την ισλαμιστική τρομοκρατία πριν την 11η Σεπτεμβρίου, με το πως περίεργοι τύποι από την κεντρική Ασία κατέληγαν στη Βοσνία, πως εκπαιδεύονταν ισλαμιστές μαχητές, πως χρήματα και ναρκωτικά “ταξίδευαν” με Τούρκους διπλωμάτες και ΝΑΤΟϊκά αεροσκάφη, καταλήγοντας ακόμα και στο αμερικανικό έδαφος, σε όλα σχεδόν υπήρχε ενεργός εμπλοκή του Μαρκ Γκρόσμαν, κ.λπ.