“Μαμά γιατί έπεσε το αεροπλάνο του μπαμπά; Λόγω της βαρύτητας, καλό μου παιδί”

"Μαμά γιατί έπεσε το αεροπλάνο του μπαμπά; Λόγω της βαρύτητας… καλό μου παιδί", Νίκος Γκίκας

Γράφει ο Νίκος Γκίκας* – 

Έτυχε προχθές να δημοσιεύσω ένα κείμενο, με σκοπό να βάλω τάξη σε σκέψεις και συναισθήματα και να διαβαστεί από 5-10 ανθρώπους (στην κυριολεξία). Το κείμενο αυτό, δημοσιεύθηκε από το defence-point.gr και τελικά μέσα σε 24 ώρες, κυκλοφόρησε σε όλο το facebook με εκατοντάδες χιλιάδες επισκέψεις. Υποθέτω ότι αυτό συνέβη γιατί απλούστατα έτυχε κάποιος, τη δεδομένη χρονική στιγμή, να εκφράσει την κοινή λογική και το κοινό συναίσθημα των συνανθρώπων του.

Όταν ένα κείμενο γίνεται viral στο διαδίκτυο με αφορμή ένα συγκεκριμένο γεγονός, εν προκειμένω μια φυσική καταστροφή, είναι κάτι που θα έπρεπε να ληφθεί υπόψιν από όσους κυβερνούν. Το κείμενο, όχι ο συγγραφέας. Ως εκ τούτου, αυτά που θα διαβάσετε στη συνέχεια απηχούν και πάλι προσωπικές απόψεις, στηρίζονται στη λογική, εκφράζουν δικά μου συναισθήματα και δεν τα γράφω για να κάνω αντιπολίτευση.

Αυτό είναι η δουλειά άλλων, τους οποίους δεν εμπιστεύομαι, ούτε εκτιμώ. Δεν είμαι καν δημοσιογράφος για να ασκώ επισήμως έλεγχο στην εξουσία. Τα γράφω απλώς, σαν συνέχεια του προηγούμενου κειμένου, με δεδομένο το γεγονός ότι απόψε, δόθηκε μια συνέντευξη τύπου, την οποία παρακολούθησα και αισθάνομαι να παραβιάζεται η λογική μου και βιάζονται τα συναισθήματά μου.

Γιατί απλούστατα, αντί να κατευναστεί η οργή μου και να πάμε στην επόμενη μέρα, μεγαλώνει κι άλλο, επιστρέφοντας ξανά, στην προηγούμενη, ξέροντας ότι εάν ξαναερχόταν αυτή η αποφράδα μέρα, εκείνος ο καταραμένος αέρας το μεσημέρι, θα συνέβαιναν ακριβώς τα ίδια πράγματα!

Γιατί πέφτουν τα αεροπλάνα;

Φανταστείτε έναν εικονικό διάλογο. Η μητέρα χήρα, έχει χάσει τον άντρα της σε αεροπορικό δυστύχημα. Τη ρωτάει το παιδί: «Μαμά, πες μου, γιατί έπεσε το αεροπλάνο του μπαμπά;» Και η μαμά, με απόλυτη φυσικότητα απαντάει: «Γιατί υπάρχει βαρύτητα παιδί μου». Εάν σκηνοθετούσα ταινία, για την Μεταπολίτευση στην Ελλάδα, αυτή θα ήταν η πρώτη σκηνή.

Πάμε στην πραγματική ζωή. «Μπαμπά; Γιατί κάηκε η μαμά;» Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν και ψηφίστηκαν για να λαμβάνουν αποφάσεις που ενίοτε καθορίζουν και τις ίδιες μας τις ζωές, έδωσαν την απάντησή τους. Φταίει η «κλιματική αλλαγή» για τους νεκρούς και τις καταστροφές στη βορειοανατολική Αττική. Στα δικά μου αυτιά, το να κατηγορείς την «κλιματική αλλαγή» για ένα τέτοιο γεγονός, είναι περίπου σαν να κατηγορείς την «βαρύτητα» για το γεγονός ότι έπεσε ένα αεροπλάνο! (Εξήγησα στο πρώτο κείμενο γιατί ο καιρός είναι ο νούμερο 1 παράγοντας έναρξης της πυρκαγιάς, αλλά αυτό απέχει από το κατηγορείς τον καιρό για τον θάνατο δεκάδων ανθρώπων!). Και να σας πω και κάτι άλλο; Και ο γιαλός στραβός είναι!

Αυτό και μόνο σαν δικαιολογία, φανερώνει κυνισμό, αδιαφορία και εμπαιγμό. Αν δεν φανερώνει τα παραπάνω, τότε είναι απλή μοιρολατρία. Η «κούφια η ώρα» όπως είχα γράψει και στο αρχικό κείμενο. Και τέτοιες κούφιες ώρες θα ζούμε, ξανά και ξανά, ανίκανοι να κάνουμε οτιδήποτε! Εάν δεν είναι τίποτε από τα παραπάνω, τότε φανερώνει απέραντη αμορφωσιά ή χαζομάρα!

Τίποτε από όλα αυτά όμως, δεν ταιριάζει σε κάποιον που είναι κυβερνήτης ενός τόπου. Ούτε η μοιρολατρία, ούτε ο κυνισμός, ούτε ο εμπαιγμός, ούτε η αμορφωσιά και σίγουρα, όχι η χαζομάρα. Κι επειδή η κλιματική αλλαγή έχει γίνει καραμέλα και συγχωροχάρτι για οτιδήποτε δεν είμαστε ικανοί να αντιμετωπίσουμε, ας μου επιτραπεί να χρησιμοποιήσω την ιδιότητά μου λέγοντας ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι κάτι που εμφανίστηκε τα τελευταία 10 ή 20 χρόνια.

Το κλίμα (όπως ακριβώς και ο καιρός) δεν ήταν ποτέ σταθερό, ανεξαρτήτως της παρουσίας του ανθρώπου. Το ότι ο άνθρωπος συμβάλλει στην αλλαγή, είναι κάτι που θα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένο εφόσον με κάποιο τρόπο διαταράσσει την ισορροπία του συστήματος γη-ατμόσφαιρα, το κατά πόσον όμως και προς ποιά κατεύθυνση είναι η συμβολή του, είναι κάτι που ακόμη ερευνάται.

Η καραμέλα της κλιματικής αλλαγής

Όταν μπροστά σε μια εκατόμβη νεκρών και στην αγωνία τόσων αγνοούμενων, αυτοί που άρχουν και συντονίζουν, θεωρούν πως τα πήγαν περίφημα, εννοώντας ότι ο αριθμός των θυμάτων και το μέγεθος της καταστροφής, δεν θα μπορούσε να είναι μικρότεροι, τότε, είναι προφανές ότι πάσχουν από έλλειψη αυτοκριτικής. Η αυτοκριτική είναι το πρώτο βήμα για τη βελτίωση ενός ανθρώπου, ή μιας ολόκληρης κοινωνίας. Ούτως ή άλλως, δεν είναι πλήρως γνωστό ακόμη, το τί ακριβώς συνέβη και πώς εξελίχθηκε. Το αν τα πήγατε περίφημα λοιπόν, είναι κάτι που δεν είστε ούτε εσείς σε θέση να γνωρίζετε. Αφήστε τους άλλους (την κοινωνία, την επιστήμη και την έρευνα), να το κρίνει.

Όταν συμβαίνει μια καταστροφή, πάντα κάτι περισσότερο και κάτι καλύτερο θα μπορούσε να γίνει πριν ή κατά τη διάρκεια του γεγονότος για να σωθεί έστω κι ένας άνθρωπος ακόμη. Πάντα. Εάν λοιπόν κύριοι πιστεύετε ότι τα πήγατε περίφημα, αμέσως καταλαβαίνουμε όλοι ότι ούτε μετά το γεγονός, δεν έχετε σκοπό να αλλάξετε σε τίποτα.

Δεν σας ενδιαφέρει να διδαχθείτε επίσης τίποτε και με την έλλειψη ευαισθησίας που φαίνεται πως πάσχετε δεν σας απασχολεί ούτε τί περιμένει ο κόσμος από εσάς ως εκπροσώπους μιας κοινωνίας να πράξετε. Και αυτό είναι ακόμη χειρότερο. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο συμπέρασμα είναι από θλιβερά έως εξοργιστικά. Αν αυτή η ομάδα, που αποκαλείται κυβέρνηση ήταν άνθρωπος και είχε έλλειψη αυτοκριτικής και περίσσεια κυνισμού και αδιαφορίας, θα έλεγα ότι είναι ένας άνθρωπος νάρκισσος, εγωπαθής και αλαζόνας με σοβαρά θέματα κοινωνικότητας.

Τέτοιοι άνθρωποι δεν θέλω να κυβερνούν και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να λαμβάνουν αποφάσεις που θα μπορούσαν να μου καθορίσουν τη ζωή. Τέτοιοι άνθρωποι είναι έτσι γιατί έχουν προ πολλού αποστασιοποιηθεί από την κοινωνία και δεν θα πρέπει να θεωρείται ότι ανήκουν καν σε αυτή. Αυτό, δεν θα μπορούσε παρά να είναι και το τελευταίο στάδιο της παρακμής μιας εξουσίας, όπως τα γερασμένα και έτοιμα να καούν πεύκα είναι το τελευταίο στάδιο παρακμής ενός δάσους που σύντομα θα το αλώσει η φωτιά. Και μαζί με τα ξερά, θα καούν και τα χλωρά.

Περιμένοντας τα πορίσματα

Δεν με ενδιαφέρει να περιμένω καν τα πορίσματα ή την ευστάθεια των ισχυρισμών του υπουργού περί εμπρησμών. Εξ αρχής σας λέω όμως, ότι η μέσω δορυφόρου ανίχνευση «ταυτόχρονων» (στην περίπτωσή μας, διαφορά δευτερολέπτων, ή το πολύ ενός λεπτού) εστιών πυρκαγιάς, είναι εξαιρετικά δύσκολη διότι δεν γνωρίζω δορυφόρους που να στέλνουν live ή σχεδόν live streaming εικόνες καλύπτοντας όλη την Ελλάδα ταυτόχρονα.

Εκτός κι αν πριν το γεγονός γνωρίζεις σε ποιά συγκεκριμένη περιοχή θα στοχεύσεις έχοντας στην χειρότερη περίπτωση 1 εικόνα / λεπτό και έχοντας ήδη πρόσβαση σε πανάκριβες τεχνολογίες, τις οποίες δεν γνωρίζω. Άρα λοιπόν, κύριε υπουργέ, εάν γνωρίζατε εξ αρχής την περιοχή της πυρκαγιάς και την παρακολουθούσατε από πριν, μέσω αυτού του ισχυρισμού επιβαρύνετε ακόμη περισσότερο τη θέση σας. Εάν όχι, απλούστατα προσπαθείτε να μας κοροϊδέψετε.

Επιπροσθέτως, φανερώνετε την πλήρη άγνοιά σας, στην εξάπλωση μιας πυρκαγιάς σε ακραίες συνθήκες. Τα γεγονότα και τις συγκυρίες τα μάθαμε. Εξαιρώντας την κλιματική αλλαγή και τη φοβερή ικανότητα διαχείρισης που έχουν οι κυβερνώντες, σκεφτείτε όλα αυτά τα «αν» που οδήγησαν σε αυτή την τραγωδία, ένας προς ένα. Ίσως να διαπιστώσετε το γεγονός ότι είναι μια τέλεια μικρογραφία της Μεταπολίτευσης και της κατάρρευσής της μέσα σε φλόγες, μέσα σε μόλις 1,5 ώρα. Ναι, αυτό είναι το «κακό που μας βρήκε» και η μοναδική νομοτέλεια που υπάρχει. Τί άλλα; Ήλιος βροχές και καταιγίδες σήμερα στη χώρα ενώ το βράδυ μπορεί και να χιονίσει. Θερμοκρασίες από -5 έως 31 βαθμούς.

*Ο Νίκος Γκίκας είναι γεωγράφος


Πηγή: Defence-point.gr

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι