Μεγαλοϊδεατισμός; Φυσικά μπορεί να περιμένει! Η Κίνα "πατάει το φρένο" στην άμυνα;

Δημοσίευμα στη διαδικτυακή έκδοση της κινεζικής εφημερίδας “South China Morning Post”, θέλει το Πεκίνο να έχει αναθεωρήσει τα σχέδια ναυπήγησης 5ου και 6ου αεροπλανοφόρου και θα παραμείνει με τα συμβατικής πρόωσης. Αυτό καταρχήν δείχνει να παραπέμπει σε προβλήματα που δεν έχουν επιλυθεί για το σύστημα πρόωσης πυρηνοκίνητου αεροπλανοφόρου, ενώ δεν έχουν επιλυθεί ικανοποιητικά και τα προβλήματα των συμβατικών…

Μπορεί ανάμεσα στα ζητήματα που αντιμετωπίζονται να εντάσσονται οι ηλεκτρομαγνητικοί καταπέλτες, που αν επιλύονταν θα αποτελούσε μια ισχυρού συμβολισμού “τεχνολογική νίκη” απέναντι στους Αμερικανούς που αντιμετωπίζουν παρόμοια ζητήματα με τη ναυπήγηση των αεροπλανοφόρων τύπου “FORD”. Επιπρόσθετα, το φλέγον ζήτημα των μαχητικών που θα μεταφέρουν τα αεροπλανοφόρα, όπως έχουν αναφέρει έγκριτα μέσα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ωστόσο, φαίνεται πως στην κινεζική σκέψη έχουν παίξει και άλλοι παράγοντες ρόλο…

Ίσως η Κίνα να διαπίστωσε ότι για να αντιμετωπίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν χρειάζεται προς το παρόν τουλάχιστον, περισσότερα αεροπλανοφόρα. Όπως και οι ΗΠΑ, τις ομάδες μάχης τις χρησιμοποιεί για προβολή ισχύος. Άρα και οι Κινέζοι, πέραν ενός ζητήματος “δημόσιας εικόνας”, πρεστίζ κατά το κοινώς λεγόμενο, επί της ουσίας θα χρειαζόταν τα αεροπλανοφόρα κυρίως για να προστατεύσει τις θαλάσσιες εμπορικές οδούς από τις οποίες εξάγονται τα κινεζικά προϊόντα σε όλο τον κόσμο.

Για να προστατεύσει το ηπειρωτικό της έδαφος, η Κίνα φαίνεται πως σταδιακά αποκτά ό,τι της χρειάζεται για να αντιμετωπίσει την αμερικανική στρατιωτική ισχύ. Διαθέτει εξ ορισμού το γεωγραφικό πλεονέκτημα, οπότε δεν χρειάζεται να αντιπαρατάξει παρόμοια “δομή δύναμης” με τη στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ.

Αρκεί να διαθέτει τα κατάλληλα όπλα στο πλαίσιο της “στρατηγικής άρνησης πρόσβασης” (area denial strategy), για να αποτρέψει αυτή καθαυτή την… απροβλημάτιστη έλευση της αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος και μάλιστα με την πεποίθηση ότι θα μπορούσε να κάνει “περίπατο” αντιμετωπίζοντας στρατιωτικά την Κίνα.

Στο πλαίσιο της ίδιας στρατηγική εντάσσονται και τα τεχνητά νησιά στη Νότια Σινική θάλασσα, καθώς σε μεγάλο βαθμό εξασφαλίζουν “προβολή ισχύος” στην άμεση γεωγραφική “γειτονιά” της Κίνας, αφού μπορεί εκεί να εγκαταστήσει υψηλής τεχνολογίας, φονικότητας και βεληνεκούς οπλικά συστήματα, επεκτείνονται τη συνολική “ακτίνα κάλυψης” του ηπειρωτικού κορμού.

Το επιχείρημα λοιπόν είναι, μήπως οι Κινέζοι τελικά συνειδητοποίησαν ότι το το εξ ορισμού “ακριβό σπορ” της άμυνας με οπλικά συστήματα τεχνολογίας αιχμής θα μπορούσε να αποδειχθεί μπούμερανγκ από την άποψη της συνολικής οικονομικής βιωσιμότητας του κράτους.