Πότε θα λογοδοτήσουν οι ΗΠΑ για την πολεμική επιθετικότητά τους;

**της Rick Sterling* –**

Ανώνυμοι “Αμερικανοί αξιωματούχοι” κατηγορούν για άλλη μια φορά ένα στοχοποιημένο “καθεστώς” ότι χρησιμοποιεί “χημικά όπλα” και απειλούν πως ο στρατός των ΗΠΑ μπορεί να χρειαστεί να “θεωρήσει [το καθεστώς] υπεύθυνο”. Για μια ακόμη φορά, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν αυτές τις κατηγορίες και απειλές χωρίς σκεπτικισμό ή έρευνα.

Το ρεπορτάζ της Washington Post έχει τίτλο “Κυβέρνηση Τραμπ: Η Συρία πιθανότατα συνεχίζει να κατασκευάζει και να κάνει χρήση χημικών όπλων“. Το περιοδικό Jane’s Defence Weekly αναφέρει έναν αξιωματούχο των ΗΠΑ να λέει “Είναι ξεκάθαρο ότι νομίζουν ότι θα τη βγάλουν καθαρή με αυτό…“.

Λέει η Jerusalem Online: “Ένας αξιωματούχος των ΗΠΑ λέει ότι οι δυνάμεις του Σύριου Προέδρου Assad, ενδέχεται να αναπτύσσουν νέα είδη χημικών όπλων, τα οποία θα μπορούσαν να φθάσουν μέχρι τις ΗΠΑ“.

Το ρεπορτάζ του πρακτορείου Reuters στους New York Times αναφέρει: “Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν πει ότι η κυβέρνηση της Συρίας μπορεί να αναπτύσσει νέα είδη χημικών όπλων και ο Πρόεδρος Donald Trump είναι έτοιμος να εξετάσει περαιτέρω στρατιωτικές ενέργειες …. Ο Πρόεδρος Bashar al Assad πιστεύεται ότι έχει κρατήσει κρυφά μέρος του αποθέματος χημικών όπλων της Συρίας”.

Το άρθρο της Washington Post ολοκληρώνεται με την απειλή, “Αν η διεθνής κοινότητα δεν αναλάβει δράση τώρα… θα δούμε περισσότερα χημικά όπλα, όχι μόνο από τη Συρία αλλά από μη κρατικούς φορείς όπως το ISIS και πέραν αυτού“, δήλωσε ο πρώτος αξιωματούχος. “Και αυτή η χρήση θα εξαπλωθεί στις ακτές των ΗΠΑ“.

Με βάση την ανασκόπηση των γεγονότων από την πρόσφατη ιστορία, είναι πολύ πιθανό το ρεπορτάζ να είναι ψευδές και να μεταδίδεται για να εξαπατήσει το κοινό ενόψει της νέας στρατιωτικής επιθετικότητας. Όποιος νομίζει ότι οι πολιτικοί δεν υπολογίζουν το timing και το μάρκετινγκ, αρκεί να θυμηθούν τη δήλωση ενός αξιωματούχου του George Bush ότι “Από την άποψη του μάρκετινγκ, δεν συστήνεις νέα προϊόντα τον Αύγουστο“. Το “προϊόν” ήταν η εκστρατεία που ξεκίνησε το τμήμα δημοσίων σχέσεων για να κάνει το αμερικανικό κοινό να δεχτεί την εισβολή στο Ιράκ. Πότε θα υπάρξει κάποια λογοδοσία για το αμερικανικό στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα, τους πολιτικούς του, τα ΜΜΕ και όλους αυτούς που το προωθούν;

Από το Βιετνάμ στο Ιράκ

Πριν εισβάλλουν οι περισσότεροι από 500.000 Αμερικανοί στο Βιετνάμ είχε προηγήθηκε το φοβερό περιστατικό του κόλπου Tonknin, όπου ένα αμερικανικό πλοίο υποτίθεται ότι δέχτηκε επίθεση από ένα πλοίο του βόρειου Βιετνάμ. Το περιστατικό ήταν αναληθές και ο πρόεδρος Τζόνσον το γνώριζε. Το ψήφισμα ψηφίστηκε ομόφωνα (416-0) στη Βουλή των Αντιπροσώπων και μόνο ο Wayne Morse και ο Ernest Gruening είχαν την ακεραιότητα και τη διορατικότητα να αντιταχθούν στη Γερουσία. Ανέλαβε ποτέ κανείς την ευθύνη για αυτό το ψέμα που οδήγησε 55.000 Αμερικανούς και εκατομμύρια Βιετναμέζους στο θάνατο;

Της επίθεσης του 1991 στο Ιράκ και της επακόλουθης σφαγής ιρακινών στρατιωτών και αμάχων προηγήθηκε η κατασκευασμένη κατάθεση της κόρης του Πρεσβευτή που Κουβέιτ που, προσποιούμενη τη νοσοκόμα, ανέφερε ότι είδε Ιρακινούς στρατιώτες να κλέβουν θερμοκοιτίδες και να αφήνουν τα μωρά στο πάτωμα. Λογοδότησαν ποτέ οι υπεύθυνοι του μάρκετινγκ της Hill & Knowlton και οι πολιτικοί, όπως ο Tom Lantos, πέτυχαν αυτή την εξαπάτηση; Όχι.

Το 2003 οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν την εισβολή στο Ιράκ, οδηγώντας στο θάνατο πάνω από ένα εκατομμύριο Ιρακινούς, βασισμένοι σε ψέματα και κατασκευασμένα αποδεικτικά στοιχεία που παρείχε η CIA και που προβλήθηκαν χωρίς κριτική από τα γνωστά ΜΜΕ. Για παράδειγμα, στους New York Times, ο Μάικλ Γκόρντον και ο Τόμας Φρίντμαν προώθησαν και επαίνεσαν την εισβολή. Ανέλαβαν ποτέ την ευθύνη γι’ αυτό; Όχι, συνεχίζουν μέχρι σήμερα.

Το 2011, οι ΗΠΑ οδήγησαν το ΝΑΤΟ να επιτεθεί στη Λιβύη με τον επιδιωκόμενο σκοπό να «προστατεύσουν τους πολίτες» από τη σφαγή. Αυτό δικαιολογήθηκε και ενθαρρύνθηκε από δημοσιογράφους και ειδήμονες όπως ο Nicholas Kristof και ο Juan Cole. Οι αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ καυχήθηκαν για την επιχείρηση. Μετά τη σύντομη δυτική ευφορία, κατέστη σαφές ότι η εκστρατεία βασίστηκε σε ψέματα και το πραγματικό αποτέλεσμα ήταν μια έκρηξη εξτρεμισμού, σφαγών και χάους που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Την ευθύνη θα την αναλάβει κανείς; Κανένας. Σπάνια ακούγεται κάτι για τη Λιβύη σήμερα. Μάτια που δε βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται.

Η επίθεση με σαρίν

Τον Αύγουστο του 2013 ακούσαμε για μια τεράστια επίθεση αερίου από τα σαρίν στα περίχωρα της Δαμασκού. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch) και άλλοι που προωθούν την δυτική επιθετική τακτική, κατηγορούν άμεσα τη συριακή κυβέρνηση. Ισχυρίζονται ότι ο Άσαντ πέρασε την “κόκκινη γραμμή” του Ομπάμα και ότι οι ΗΠΑ έπρεπε να παρέμβουν άμεσα.

Μεταγενέστερες έρευνες αποκάλυψαν ότι η αεροπορική επίθεση δεν πραγματοποιήθηκε από τη συριακή κυβέρνηση. Αντίθετα, διεξήχθη από μια υποστηριζόμενη από την Τουρκία τρομοκρατική οργάνωση με στόχο να πιέσει την κυβέρνηση Ομπάμα να επιτεθεί άμεσα στη Συρία. Μάλιστα, δύο Τούρκοι κοινοβουλευτικοί παρουσίασαν στοιχεία για την εμπλοκή της Τουρκίας στη μεταφορά του σαρίν.

Μία ομάδα από τους καλύτερους και πλέον δοκιμασμένους δημοσιογράφους στις ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων και οι Robert Parry και Seymour Hersh, μετά από έρευνα έφεραν στο φως αποδεικτικά στοιχεία που καταδεικνύουν ότι οι Τούρκοι στήριξαν τους αντάρτες και όχι η Συρία. Παρά τα αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία, η ρίψη ευθυνών συνεχίζει να βαραίνει τον Άσαντ μέσα από ένα βρώμικο παιχνίδι λασπολογίας και ψευδών καταγγελιών.

Τον Απρίλιο του 2017 συνέβη το ίδιο πράγμα: Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έριξαν κατηγορίες που ποτέ όμως δεν αποδείχθηκαν αληθινές. Η ομάδα έρευνας του ΟΗΕ για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων δεν επισκέφθηκε ποτέ τον τόπο του εγκλήματος. Ανακάλυψαν το περίεργο γεγονός ότι δεκάδες θύματα σε πολλαπλές τοποθεσίες εμφανίστηκαν σε νοσοκομεία με συμπτώματα χημικών τραυματισμών πριν από την επίθεση που συνέβη.

Αν και πρόκειται για ισχυρή ένδειξη απάτης ωστόσο δεν επιδιώχθηκε ποτέ να γίνει κάποια έρευνα για το γεγονός αυτό. Ανεξαρτήτως αν κατάλαβε ή όχι ότι πρόκειται για απάτη, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, διέταξε επιθέσεις με πυραύλους σε αεροπορική βάση της Συρίας, η οποία σκότωσε 13 άτομα, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων παιδιών. Την ευθύνη, δεν την ανέλαβε κανένας.

Να καταστραφεί η Συρία

Πρόσφατα κατέστη σαφές ότι οι σκοτεινές δυνάμεις στην αμερικανική κυβέρνηση και στον στρατό δεν σκοπεύουν να σταματήσουν τις προσπάθειές τους για να καταστρέψουν τη Συρία. Παρά τη σύγχυση και τις αντιφατικές απαιτήσεις που επικρατούν στην αμερικανική κυβέρνηση, είναι γεγονός ότι οι ΗΠΑ εκπαιδεύουν και εφοδιάζουν μια σεχταριστική στρατιωτική πολιτοφυλακή στη βόρεια Συρία, ενάντια στις επιθυμίες της συριακής κυβέρνησης.

Οι ΗΠΑ δήλωσαν ότι βρίσκονταν στη Συρία για να απαλλαγούν από το Ισλαμικό Κράτος, αλλά τώρα που το Ισλαμικό Κράτος έχει διογκωθεί σε μεγάλο βαθμό, ο αμερικανικός στρατός λέει ότι δεν αποχωρεί. Απεναντίας, οι Αμερικανοί στρατιώτες βοήθησαν στην συνοδεία των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους από την Ράκκα στο Αλ Μπουκαμάλ και επιπλέον οι ΗΠΑ εκπαιδεύουν τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους ως μια ακόμη «αντάρτικη» δύναμη κατά του Άσαντ.

Όπως συνήθως, η επιθετικότητα των ΗΠΑ χρήζει πολιτικής στήριξης και για να πετύχει κάτι τέτοιο χρειάζεται μία δικαιολογία. Τα όπλα μαζικής καταστροφής αποτελούν την τέλεια ευκαιρία. Για άλλη μία φορά οι «κακοί» κάνουν χρήση χημικών όπλων στους δικούς τους ανθρώπους. Με άλλα λόγια υποτίθεται ότι η συριακή κυβέρνηση είναι εντελώς ανόητη… συνεχίζοντας να κάνει χρήση όπλων μαζικής καταστροφής δίνοντας στις ΗΠΑ την τέλεια δικαιολογία να ενεργούν ως δικαστές, δικαστές και εκτελεστές.

Το μεγαλύτερο μέρος του αμερικανικού κοινού είναι πολύ απασχολημένο ή συγκλονισμένο με διάφορα προβλήματα για να διερευνήσει τις αξιώσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Τα κύρια μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων και μερικών εναλλακτικών, αποτυγχάνουν παταγωδώς. Ο ρόλος των ΜΜΕ υποτίθεται ότι έγκειται στην διερεύνηση των γεγονότων, στην έκθεση των αντιφάσεων και στην άσκηση ελέγχου στις εκάστοτε κυβερνήσεις οι οποίες με τη σειρά τους θα πρέπει να λογοδοτούν. Αυτό όμως που τελικά συμβαίνει είναι να αποκτούν κι αυτά ευθύνη μαζί με τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις για την συνεχιζόμενη επιθετικότητα και τους πολέμους. Όλοι πρέπει να λογοδοτούν. Πότε θα συμβεί αυτό;

* O Rick Sterling είναι ερευνητής δημοσιογράφος στο San Francisco

Πηγή: Globalresearch