Αφγανιστάν: Η ώρα της Ευρώπης

Το ιστορικό momentum είναι εμφανές. Το μάνατζμεντ της Δύσης πρέπει να περάσει σε ευρωπαϊκά χέρια. Αυτό προϋποθέτει την πολιτική ολοκλήρωση της ΕΕ, όχι με όρους Μάαστριχτ, αλλά με όρους ιστορικοπολιτικούς. Η Δύση άλλωστε χρειάζεται νέους διεθνικούς θεσμούς, αλλαγή στον τρόπο κατανόησης του κόσμου και άλλη ηγεσία. Η κόπωση και τα λάθη των ΗΠΑ έχουν ήδη τεράστιες επιπτώσεις…

Τα επτά λεπτά που χρειάστηκε ο Τζο Μπάιντεν στην τηλεδιάσκεψη της G7 για την ψυχρολουσία των συμμάχων του Ευρωπαίων που ζήτησαν παραμονή του αμερικανικού στρατού στην Καμπούλ πέραν της 31ης Αυγούστου είναι μία ακόμη επιβεβαίωση του νόμου του Μέρφι. Αν είναι να πάει κάτι στραβά, θα πάει. Και πήγε, με την διπλή επίθεση του ISIS στο Abbey Gate έξω από το αεροδρόμιο της Καμπούλ, με 100 και πλέον νεκρούς και τον Αμερικανό πρόεδρο να απειλεί «δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε, θα το πληρώσετε».

Προς το παρόν το πλήρωσαν οι νεκροί. Η Wall Street Journal αποδίδει την επιστροφή του ISIS, στην ενίσχυσή του με 5000 μαχητές που απελευθέρωσαν πριν δέκα μέρες οι Ταλιμπάν από τις φυλακές. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει η νέα κατάσταση πραγμάτων.
Η καλύτερη εξήγηση που μπορεί να δοθεί για το ότι ο Μπάιντεν γύρισε την πλάτη σε Βρετανούς, Γάλλους, Ιταλούς, είναι πως τους πιέζει να αναλάβουν αυτοί την στρατιωτική λύση στο Αφγανιστάν και τις σπάνιες γαίες της χώρας που εποφθαλμιά το κινέζικο ολιγοπώλιο…

Στην χειρότερη των περιπτώσεων, έχουμε ένα ακόμη δείγμα της ραγδαίας οπισθοχώρησης των ΗΠΑ, προκειμένου να ασχοληθεί με τα τεράστια εσωτερικά της ζητήματα. Σε κάθε περίπτωση, η αμηχανία και η μοναξιά της Ευρώπης, καθώς και η έκθεσή της σε νέους στρατηγικούς κινδύνους είναι μια ιστορική ευκαιρία. Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν είναι του επιπέδου που απαιτούν οι καιροί. Όμως, το ιστορικό momentum είναι εδώ.