Αζέροι και Χαμάς – Δύο μέτρα και δύο σταθμά από τις ΗΠΑ

Σε έκτακτη συνάντηση του Οργανισμού δια την Ισλαμική Συνεργασία (Organization of Islamic Cooperation), o Αζέρος υπουργός Εξωτερικών, Jeyhun Bayramov, δήλωσε (Turkic.world, 18.10.2023, μερικές μέρες μετά την επίθεση της Χαμάς), ότι η χώρα του «δεσμεύεται να στηρίζει την ισλαμική αλληλεγγύη», τασσόμενη υπέρ «του αγώνος του παλαιστινιακού λαού δια την ύπαρξή του ως κράτους, της επιλύσεως της ισραηλινο-παλαιστινιακής διαμάχης επί τη βάσει της αρχής περί δύο κρατικών οντοτήτων, με παλαιστινιακή πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, συμφώνως προς το Διεθνές Δίκαιο και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών».

O ανωτέρω Αζέρος αξιωματούχος απήτησε, επί πλέον, την απόσυρση του Ισραήλ στις γραμμές της από 1949 Εκεχειρίας και την εκ νέου διαίρεση τούτου του Ισραήλ. Κατόπιν τούτων, πρόδηλο είναι, ότι η αντίληψη του Αζερμπαϊτζάν περί διακρατικής επιλύσεως δεν αντικατοπτρίζει τις προσδοκίες του Ισραήλ. Η εν λόγω κλίση του Αζερμπαϊτζάν προς την Χαμάς δεν πρέπει να ξενίζει, αν ληφθεί υπ’ όψιν, ότι, την 10.11.2020, η Χαμάς είχε συγχαρεί το Αζερμπαϊτζάν επί νίκης του στο Ορεινό Καραμπάχ (Αρτσάχ), σημαίνουσας την μαζική έξοδο της από αρχαιοτάτων χρόνων αυτόχθονης χριστιανικής κοινότητος. Ο εκπρόσωπος της τρομοκρατικής οργανώσεως (Χαμάς) Abu Zuhri είχε τότε τουϊτάρει (Aa.com.tr): «Συγχαίρομε το Αζερμπαϊτζάν δια την νίκη του στις διεξαχθείσες μάχες και δια την ανάκτηση των εδαφών του».

Ο A. Zuhri συνέχισε χαιρετίζων την παρασχεθείσα από μέρους της Τουρκίας στήριξη, τόσον προς το Αζερμπαϊτζάν, όσον και προς την Χαμάς, στην εξόντωση αντιστοίχως των Αρμενίων και των Ισραηλινών. Κατόπιν τούτων, ο εμβριθής Αμερικανός αναλυτής Michale Rubin κρούει τον κώδωνα του κινδύνου δι’ εκείνους που ασπάζονται τις αζερο-ισραηλινές σχέσεις και δη τις αζερο-δυτικές σχέσεις, υπογραμμίζων (Rubin, A., Azerbaijan’s Shift To Hamas Shows Its Cynicism, A.E.I., 23.10.2023):

«Ο Recep Tayyip Erdogan εισήλθε στην ηγεσία της Τουρκίας προ δύο δεκαετιών και πλέον. Διεβεβαίωσε τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους διπλωμάτες, ότι η προώθηση ρεαλιστικών σχέσεων μετ’αυτών και του Ισραήλ αποτελούσε δι’αυτόν προτεραιότητά, εν αντιθέσει προς την σηματοδοτήσασα το παρελθόν του ισλαμιστική ιδεολογία. Αρχικώς, ο Ερντογάν φερόταν πως κρατούσε τον λόγο του. Εστιάσθη στην οικονομία, δηλώνων παραλλήλως δημοσίως, ότι επιθυμούσε καλές σχέσεις μεθ’ όλων των γειτόνων. Άπαξ και σταθεροποίησε την ισχύ του και φίμωσε πάσα εναπομείνασα αντιπολίτευση, τότε μόνον ο Ερντογάν απεκάλυψε το πραγματικό του εαυτόν. Σήμερα, η Τουρκία είναι αφανής χορηγός της τρομοκρατίας. H δε εβραϊκή κοινότητα που ο ίδιος και οι συν αυτώ προέβαλαν σε ένδειξη ευρύνοιας εγκατέλειψε την χώρα. Η εναπομείνασα τελεί υπό το κράτος φόβου, καθώς ο Ερντογάν παρέχει πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική στήριξη στην Χαμάς».

Μολαταύτα, το Ισραήλ επενέδυε επί 10ετίες στον στρατό του Αζερμπαϊτζάν, Ισραηλινοί, δε, αξιωματούχοι και αρκετοί Αμερικανοεβραίοι επικροτούν την εν λόγω προσέγγιση, διατεινόμενοι, ότι το Μπακού παραμένει πιστά προσηλωμένο στον κοσμικισμό, έως και εξακολουθεί ν’ αποτελεί ανάχωμα κατά των ιρανικών συμφερόντων στην περιοχή. Ωστόσο, μπορεί, τόσο το Ισραήλ, όσο και οι προς στιγμήν σιωπηρώς άγουσες Ουάσιγκτον και Νέα Υόρκη (πάλι) να βρεθούν προ εκπλήξεων, ερχόμενοι αντιμέτωποι με τον Αζέρο πρόεδρο Ιλχάμ Αλίγιεφ ν’  ακολουθήσει και αυτός στα βήματα του Ερντογάν. Επίσης, καθ’ ον χρόνον το Αζερμπαϊτζάν κλίνει όλο και περισσότερο προς την Χαμάς, το Ισραήλ θα πρέπει ν’ αναρωτηθεί μήπως, εν τέλει, τα πολεμοφόδια μετά των οποίων εφοδίασε το Μπακού κατά των Αρμενίων, χρησιμοποιηθούν κατά του ιδίου του Ισραήλ, ίσως δια μέσου παλαιστινιακών ομάδων, στην υπηρεσία της νέας εμφάσεως του καθεστώτος του Αζερμπαϊτζάν στην ισλαμική αλληλεγγύη.

Αμερικανικά παράδοξα

Έτερο παράδοξο γεγονός έγγειται στο εξής: O Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, την 24.04.2021, ανεγνώρισε την Γενοκτονία των Αρμενίων. Ωστόσο, ήδη την επομένη (23.04.2021), εφρόντισε δια την άρση των δεσμεύσεων των ΗΠΑ περί μη αποστολής στρατιωτικής και οικονομικής βοηθείας στο Αζερμπαϊτζάν (The Hill, 03.05.2021). Κατά παράγραφο 907 του Freedom Support Act (102-511), νόμου υιοθετηθέντος υπό του Κογκρέσου, την 24.10.1992, περί στηρίξεως της αναδυομένης ελευθέρας αγοράς στην Ρωσία και των νέων ευρασιατικών Δημοκρατιών της πρώην ΕΣΣΔ, το Αζερμπαϊτζάν εξαιρείτο της πολιτικής αυτής, εκ του υπό του τελευταίου ήδη, εν έτει 1992, αποκλεισμού του Ορεινού Καραμπάχ εκ των εμπορικών του συναλλαγών μετά της Αρμενίας και της αποστολής ανθρωπιστικής βοηθείας σε αυτό, όπερ οδήγησε στον Α΄ Πόλεμο του Ορεινού Καραμπάχ (1988-1994).

Κατά την ιδία “λογική”, την 18.10.2023, η κυβέρνηση Μπάιντεν ανήγγειλε την παροχή $100 εκατ. εν είδει ανθρωπιστικής βοηθείας σε αμφότερες την Γάζα και την Δυτική Όχη, άνευ ελέγχου αυτής υπό του Κογκρέσου και χωρίς λογοδοσία περί του πώς τ’ανωτέρω ποσά θα διατεθούν στην υπό τον έλεγχο της Χαμάς Λωρίδα της Γάζας. Κρίνεται, δε, αδύνατον τέτοια διάθεση κονδυλίων να μην περάσει από τουλάχιστον ορισμένες από τις δομές της Χαμάς. Εγκυμονεί παρόμοιος κίνδυνος όπως μετά του Ιράν; Κατά τον επί κεφαλής των Εθνικών Πληροφοριών (National Intelligence) των Η.Π.Α. επί κυβερνήσεως Τραμπ, John Ratcliffe (Fox News, 08.10.2023), «δεν πρόκειται απλώς περί των τελευταίων $6 δισ., τα οποία θα ενισχύσουν έτι περαιτέρω το Ιράν, αλλά περί $60 δισ. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση Μπάιντεν προέβη σε πλείονες ενέργειες υπέρ τούτου του τρομοκρατικού καθεστώτος στο Ιράν, είτε δια της αποφυγής επιβολής κυρώσεων, είτε δια της άρσεως περιορισμών, που συνέτειναν στην αύξηση της παραγωγής ιρανικού πετρελαίου κατά 650% (!) διαρκούσης της θητείας της, από 400 χιλ. σε 3 εκατ. βαρέλια πετρελαίου ημερησίως».

Και ερωτάται: H από 7 Οκτωβρίου επίθεση της Χαμάς είναι άσχετη προς τ’ ανωτέρω; Κατά τον Τζ. Ράτκλιφ, δεν θα ήταν διόλου άστοχο να ειπωθεί, ότι το μεν Ιράν χρηματοδότησε την Χαμάς, η δε κυβέρνηση Μπάιντεν συνέδραμε στην χρηματοδότηση του Ιράν. Είναι, δε, χαρακτηριστικό, όπως επισημαίνει ο πρώην πρόεδρος των Η.Π.Α. Ντόναλντ Τζ. Τραμπ σε πρόσφατη αρθρογραφία του (Donald J. Trump, Biden’s Weakness and Incompetence Strengthened Iran and Hamas, Newsweek, 17.10.2023), ότι «τον Μάιο του 2021, ολίγον αφότου ο Μπάιντεν μετρίασε τις κυρώσεις, η Χαμάς, εντολοδόχος του Ιράν, εξαπέλυσε άνω των 4.000 πυραύλων σε κέντρα αμάχων του Ισραήλ»˙ πέραν τούτου, «άπαξ και ανέλαβε προεδρικά καθήκοντα, ανέστρεψε την έως τότε υιοθετηθείσα πολιτική, αποστέλλων $230 εκατ. των Αμερικανών φορολογουμένων στους Παλαιστινίους, αδιαφορών δια τις προειδοποιήσεις αξιωματούχων της ιδίας της δικής του κυβερνήσεως, ότι τ’ανωτέρω κονδύλια θα εχρησιμοποιούντο δια την χρηματοδότηση των τρομοκρατικών εκστρατειών της Χαμάς».

Νέα γενοκτονία των Αρμενίων

Μέλημα του Ιράν, ήταν να πλήξει την ομαλοποίηση των σχέσεων Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας και κατ’ επέκταση την ολοκλήρωση των Συμφωνιών Αβραάμ. Κατ’ Αμερικανούς ειδικούς, η κρίση αύτη δεν ήταν απλώς προβλέψιμη, αλλά είχε προβλεφθεί. Επί πλέον, κατά την παροχή $2.5 εκατ. προς το Ορεινό Καραμπάχ, η κυβέρνηση Μπάιντεν παρέκαμψε τον νόμο περί απαγορεύσεως παροχής βοηθείας, όταν αυτή δύναται να ωφελήσει και κράτη που προβάλλουν προσκόμματα στην παροχή ανθρωπιστικής βοηθείας αποσταλείσας υπό των ΗΠΑ (Humanitarian Aid Corridor Act, S.230/1995).

Έτσι, στο Ορεινό Καραμπάχ περιήλθε μόνον ένα μέρος της ανωτέρω βοηθείας, ενώ προδήλως ωφελήθηκε αυτής και το Αζερμπαϊτζάν. Σημειωτέον, το ασπαζόμενο την ανεξιθρησκεία Ορεινό Καραμπάχ χρησιμοποιούσε παν στην διάθεσή του κονδύλιο δια την αναβάθμιση των υποδομών του (δρόμοι, σχολεία)˙ απεναντίας, η χειρίστη των δικτατοριών και ριζοσπαστικοτέρα ερμηνευτής της σουνιτικής ιδεολογίας Χαμάς, εκδιώκει πάσαν άλλη θρησκευτική έκφραση (Michael Rubin, Israel war: Biden funds Hamas but turns his back on Nagorno-Karabakh Christians, Washington Examiner, 24.10.2023).

Ενώ, λοιπόν, εμμέσως ενισχύεται η τρομοκρατία, επιδεικνύεται αδιαφορία στην γενοκτονία ενός εκ των παλαιοτέρων χριστιανικών κοινοτήτων. Και πρόκειται σαφώς περί γενοκτονίας. Κατ’ αρ. 2, παρ. β)-γ) της Συμβάσεως περί Προλήψεως και Καταστολής του Εγκλήματος της Γενοκτονίας των Ηνωμένων Εθνών (Απόφαση Γ.Σ. 260/1948), ως γενοκτονία κατά ομάδος, εθνικής, εθνολογικής, φυλετικής ή θρησκευτικής, νοείται η εκ προθέσεως «σοβαρά βλάβη της σωματικής ή διανοητικής ακεραιότητος μελών της ομάδος» και η «υποβολή της ομάδος σε συνθήκες διαβιώσεως δυνάμενες να επιφέρουν την πλήρη ή μερική σωματική καταστροφή αυτής», ενώ, κατ’αρ. 3, παρ. β) και ε), τιμωριταία είναι και «η συνεννόηση προς διενέργεια γενοκτονίας», έως και «η συνέργεια στην γενοκτονία».

Το τελευταίο για την συνδρομή της Τουρκίας στην γενοκτονία των Αρμενίων σήμερα. Πράγματι, ο κορυφαίος καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου (Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ) και εμπειρογνώμον του ΟΗΕ Alfred de Zays υπογραμμίζει, ότι η νυν γενοκτονία των Αρμενίων αποτελεί συνέχεια της υπό των Τούρκων τελεσθείσας (1895-1896 και 1915-1917), αναρτών στον λογαριασμό του στο Twitter (νυν Χ), την 22.10.2020: «Μία είναι η λύση στην τραγωδία του Ορεινού Καραμπάχ: Η διεθνής αναγνώριση του Αρτσάχ, όπως ανεγνωρίσθησαν διεθνώς οι Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία και Κόσοβο».