Γιατί η Δύση επιδιώκει την κλιμάκωση στην Ουκρανία

Μια ιδιαίτερα ανησυχητική εξέλιξη για τον πόλεμο στην Ευρώπη αποκάλυψε το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ, το αντιπολιτευόμενο γερμανικό μπλοκ CDU/CSU σχεδιάζει να καταθέσει την επόμενη εβδομάδα σχέδιο ψηφίσματος στην Μπούντεσταγκ για την παροχή βαρέων όπλων στο Κίεβο, εάν ο καγκελάριος Σόλτς δεν λάβει μια τέτοια απόφαση.

Σύμφωνα με το Spiegel, οι δυσαρεστημένοι από τον καγκελάριο είναι πλέον πολλοί, όχι μόνο από την αντιπολίτευση, αλλά και από τα μέλη του συνασπισμού, τους Πράσινους και τους Ελεύθερους Δημοκράτες. Ως εκ τούτου, το ουκρανικό ζήτημα μπορεί να οδηγήσει στην αποπομπή του Σολτς, ανέφερε το περιοδικό. Στην συνείδηση των Γερμανών φαίνεται πως τα αμαρτήματα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, έχουν παραγραφεί!

Αν αυτό συμβεί και η συμμετοχή Ευρωπαίων και Αμερικανών στον πόλεμο της Ουκρανίας κλιμακωθεί, δύσκολες μέρες περιμένουν τον κόσμο και ιδιαίτερα την πρόθυμη να αναλάβει το κόστος και τους κινδύνους Ευρώπη.

«Η Ευρώπη έχει εισέλθει σε μια …πολεμική οικονομία», λέει η Αν-Σοφί Αλσίφ, καθηγήτρια Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Paris 1 Panthéon-Sorbonne. «Ο αντίκτυπος του oυκρανικού πολέμου στην οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης, είναι τεράστιος. Βλέπουμε την επιστροφή ενός καλπάζοντος πληθωρισμού, την αδιάκοπη διεύρυνση του χρέους και των ελλειμμάτων. Τα στοιχεία δεν είναι καθόλου καθησυχαστικά», τονίζει η Γαλλίδα οικονομολόγος. Αν κάποιοι κυβερνώντες πίστευαν ότι η χαλάρωση των μέτρων κατά του Covid, θα έδιναν μια αναπτυξιακή ώθηση στην οικονομία την εφετινή άνοιξη, «ούτε αυτό συμβαίνει», λέει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI), Ζίγκφριντ Ρούσβουρμ.

Συμπερασματικά, φαίνεται πως οι συνεχείς και σε αρκετές περιπτώσεις παράνομες κυρώσεις κατά τις Ρωσίας, δεν αρκούν. Πρέπει να προστεθεί και το κόστος των στρατιωτικών απωλειών, με επίσημες αποστολές όπλων και ανεπίσημες αποστολές ειδικών στρατιωτικών από τη Δύση.

Ουκρανία: Ποιοι ήθελαν τον πόλεμο

Από τη συμπεριφορά του ανυποχώρητου (!) παρά τις καταστροφές της χώρας του και το δράμα των απλών συμπολιτών του Ουκρανού προέδρου, είναι πλέον φανερό πως η ειρήνη ποτέ δεν ήταν πραγματικά το ζητούμενο. Ποτέ ο Ζελένσκι δεν ζήτησε φάρμακα, γιατρούς, τρόφιμα. “Όπλα, όπλα, όπλα”, φωνάζει συνεχώς! Κατά τον Jacques Baud, πρώην αξιωματικό πληροφοριών της Ελβετίας και σύμβουλο του ΝΑΤΟ, το σχέδιο της Δύσης εξαρχής ήταν ο μακροχρόνιος πόλεμος, για να αφαιμάξουν την Ρωσία.

Όπως μάλιστα αναφέρει, στις 16 Φεβρουαρίου του 2022 καταγράφηκε τεράστια μετακίνηση ουκρανικών στρατευμάτων και παραβιάσεων νοτιοανατολικά, στις αμφισβητούμενες περιοχές. Αυτό ήταν το σημάδι για τον Πούτιν πως έπρεπε να επέμβει πρώτος. Και αυτός ήταν ο λόγος που ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, γνώριζε από νωρίς ότι οι Ρώσοι τελικά θα υποχρεωθούν να εισβάλουν!

Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε σημειώσει πως ο κόσμος δεν αρχίζει στις ΗΠΑ και δεν τελειώνει στην Ευρώπη. Το 59,5% των ανθρώπων ζει, εργάζεται, παράγει και καταναλώνει στην Ασία, το 17,2% στην Αφρική και το 8,4% στη Λατινική Αμερική. Δεν είναι τόσο εύκολο να αποκόψεις το παγκόσμιο εμπόριο με τελικό στόχο να υποτάξεις τη Κίνα, επειδή με ειρηνικά μέσα δεν μπορεί να εμποδιστεί η οικονομική της ανάπτυξη και ηγεμονία, ικανή να αμφισβητήσει τη παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ.

Γιατί η ειρήνη δεν συμφέρει

Οι ΗΠΑ κάνουν χρήση της κρίσης στην Ουκρανία για να επιταχύνουν τον συντονισμό του ΝΑΤΟ και της “ασιατικής έκδοσης του ΝΑΤΟ”, για να εξυπηρετήσουν το σκοπό του: Να περιορίσει την Κίνα και να διατηρήσει την παγκόσμια ηγεμονία της, η οποία θα βλάψει περισσότερο τόσο την περιφερειακή, όσο και την παγκόσμια ειρήνη και θα διακινδυνεύσει μια περιφερειακή κούρσα εξοπλισμών.

Εξ άλλου οι Κινέζοι όπως και οι Ρώσοι είχαν προϋπολογίσει τις επιθετικές κινήσεις των ΗΠΑ και δεν θα βρεθούν προ εκπλήξεως. Και αν ρίξουμε μια ματιά που παράγονται τα προϊόντα που έχουμε στο σπίτι μας, θα καταλάβουμε τι σημαίνει παγκοσμιοποίηση. Μετά, ίσως καταλάβουμε ότι αυτός πόλεμος, αν συνεχιστεί και κλιμακωθεί, μπορεί να γίνει μπούμερανγκ για τη “δημοκρατική” Δύση που είναι εξαρτημένη από την παγκόσμια παραγωγή.

Και έβαλα εισαγωγικά στη δημοκρατική, επειδή οι ηγεμόνες Αμερικανοί βαρύνονται, χωρίς συνέπειες, για πραξικοπήματα, ενισχύσεις δικτατορικών καθεστώτων (μεταξύ των οποίων και της ελληνική χούντας) και πολλαπλές αιματηρές πολεμικές επιχειρήσεις, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Με τρομάζουν οι εξελίξεις. Θυμάμαι τους Έλληνες τις δεκαετίες του ‘60 και του ’70, όταν το Πάσχα αντάλλασσαν ευχές, που κατέληγαν «ειρήνη στον κόσμο»…