Γιατί ο Μπολσονάρου αποδείχτηκε πολύ σκληρός για να παραδοθεί

Στον δεύτερη γύρο θα κριθούν οι πιο κρίσιμες εκλογές στην ιστορία της Βραζιλίας, καθώς ο Ζαϊχ Μπολσονάρου κατάφερε να κάνει την έκπληξη, διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις που προέβλεπαν τον καταποντισμό του. Αν και ο Μπολσονάρου τερμάτισε δεύτερος, πίσω από τον Αριστερό πρώην πρόεδρο Ιγνάσιο Λούλα (με μία διαφορά της τάξης των έξι μονάδων) «ο μπολσοναρισμός νίκησε στον πρώτο γύρο», κατά την εκτίμηση λατινοαμερικανών αναλυτών. Ο αμφιλεγόμενος πρόεδρος της Βραζιλίας εξασφάλισε ένα ποσοστό που του επιτρέπει να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου, αν ηττηθεί οριακά από τον Λούλα.

Οι επιδόσεις του Μπολσονάρου, ενός απροκάλυπτου θαυμαστή των στρατιωτικών δικτατοριών της Λατινικής Αμερικής, αποδεικνύουν πως ο “τραμπισμός των Τροπικών”, έχει γερές “ρίζες” στην Λατινική Αμερική. Αυτό έδειξε και η απρόσμενη είσοδος στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Χιλή, του (μέχρι πρότινος) περιθωριακού ακροδεξιού Χοσέ Αντόνιο Καστ, ενός υμνητή του δικτάτορα Πινοσέτ.

Η διαφορά είναι πως ενώ ο Καστ αποδέχτηκε την ήττα του από τον Αριστερό Μπόριτς, ο πρώην λοχαγός Μπολσονάρου (που έχει… παράπονο πως οι Βραζιλιάνοι δικτάτορες “σκότωσαν λίγους”!) εδώ και μήνες αναφέρεται σε επικείμενη «νοθεία» του εκλογικού αποτελέσματος (θυμίζοντας τον Ντόναλντ Τραμπ) όσο και αν ακούγεται παράδοξο το να υπάρχει νόθευση ενός εκλογικού αποτελέσματος από την αντιπολίτευση!

Αν και οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν σε ήρεμο κλίμα, έχουν υπάρξει αιματηρά επεισόδια με υποστηρικτές του Λούλα και του Μπολσονάρου. Επεισόδια που υπάρχει φόβος πως θα  ενταθούν, με τον Μπολσονάρου να ρίχνει “λάδι στην φωτιά”, όχι μόνο αντιπαρατιθέμενος με τον Λούλα και τους Αριστερούς υποστηρικτές του, (με εμφυλιοπολεμική ρητορική) αλλά και με το ίδιο το βραζιλιάνικο κράτος.

Του “βγήκε” το αντάρτικο

Το “αντάρτικο” του Μπολσονάρου, ακόμα και με την κυβέρνηση του, ξεκίνησε από την έναρξη της πανδημίας. Ο Μπολσονάρου “πολεμούσε” τα περιοριστικά μέτρα για τον έλεγχο της ιού αποπέμποντας, συχνά με εξευτελιστικό τρόπο, τους ίδιους τους υπουργούς του που τα υποστήριζαν! Να σημειωθεί πως ο Μπολσονάρου είχε πολύ καλύτερες επιδόσεις από ότι αναμένονταν στο Σάο Πάολο και στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Δηλαδή, τις επαρχίες που οργάνωνε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά των «δολοφόνων της οικονομίας», όπως χαρακτήριζε τους κυβερνήτες των επαρχιών που υποστήριζαν τα τοπικά lockdown, οι οποίοι σημειωτέον είναι δεξιοί!

Η στάση του είχε προκαλέσει σωρεία αντιδράσεων, με δημοσιεύματα λατινοαμερικανικών μέσων ενημέρωσης να αναφέρουν τον Απρίλιο του 2020 πως οι ένοπλες δυνάμεις τον είχαν θέσει σε “πολιτική καραντίνα”, ψαλιδίζοντας τις αρμοδιότητες του (δημοσιεύματα που τελικώς δεν επιβεβαιώθηκαν). Στον αντίποδα, ο Μπολσονάρου βγήκε νικητής στο ιδιότυπο “αντάρτικο” του: Πρώτη του νίκη ήταν η αποπομπή του δημοφιλούς υπουργού Υγείας και αξιοσέβαστου ιατρού Λουίς Ενρίκε Μαντέτα, του “Βραζιλιάνου Τσιόδρα”. Δεύτερη η ταυτόχρονη παραίτηση των αρχηγών των τριών Σωμάτων Όπλων και του υπουργού Άμυνας (που έδειξε πως ο Μπολσονάρου ελέγχει τον στρατό) και τρίτη το εκλογικό αποτέλεσμα που εξασφάλισε στις προεδρικές εκλογές, που του δίνει ελπίδες ακόμα και για την ανατροπή.

Να σημειωθεί πως τον περασμένο Σεπτέμβριο χιλιάδες οπαδοί του Μπολσονάρου είχαν περικυκλώσει το Ανώτατο Δικαστήριο, διαδηλώνοντας κατά του… εκλογικού νόμου, με τον Μπολσονάρου να εκτοξεύει απειλές και τελεσίγραφα κατά των δικαστών. Επομένως, ο Μπολσονάρου έχει την κοινωνική δυναμική να αμφισβητήσει το εκλογικό αποτέλεσμα, ακριβώς όπως το έκανε ο Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ: Εκεί που θεωρούνταν “τελειωμένος”, έχει φτάσει να ελέγχει πλήρως το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, σε σημείο που αμερικανικό μέσα ενημέρωσης να αναφέρονται σε ενδεχόμενο «εμφυλίου πολέμου» στις ΗΠΑ!

Να σημειωθεί πως το δικαστικό και πολιτικό κατεστημένο της Βραζιλίας ήταν αυτό που είχε μεθοδεύσει την ανατροπή της κυβέρνησης της διαδόχου του Λούλα, Ντίλμα Ρούσεφ και ήταν αυτό που είχε σύρει τον Λούλα στα δικαστήρια για διαφθορά, κατηγορίες που έσπευσε αργότερα να αποσύρει, για να του επιτρέψει να είναι υποψήφιος! Ο λόγος είναι απλός: Αντί των “εκλεκτών” του, το κατεστημένο είδε έναν μέχρι πρότινος περιθωριακό και γραφικό ακροδεξιό να εκλέγεται πρόεδρος της χώρας, με τον Μπολσονάρου να κερδίζει την λαϊκή συμπάθεια, έπειτα από την δολοφονική επίθεση με μαχαίρι που είχε δεχτεί από έναν παράφρονα, κατά την προεκλογική εκστρατεία του 2018.