Υπαρξιακός κίνδυνος για την ΕΕ η ειρήνη στην Ουκρανία – Τα σλάλομ του Τραμπ

Τελευταία, προσπαθούν να ανατρέψουν ακόμα και την λαϊκή εντολή στο δημοψήφισμα για το Brexit, πάλι εξαιτίας του “κακού” Πούτιν.  Στη πραγματικότητα, η Ευρώπη βυθίζεται στον αυταρχισμό. Μια ειρηνευτική συμφωνία στην Ουκρανία θα απογυμνώσει από επιχειρήματα τον αυταρχισμό της Κομισιόν, ενώ θα μπορούσε να καταλύσει την εύθραυστη ενότητα της ΕΕ. Για παράδειγμα, κάποιες ρωσοφοβικές χώρες θα απορρίψουν τη συμφωνία (Γερμανία, Πολωνία, Βαλτικές), ενώ θα την αποδεχθούν κάποιες άλλες (Ουγγαρία, Σλοβακία, Ιταλία, Ισπανία). Αναπόφευκτα, η ειρήνευση στην Ουκρανία εξελίσσεται σε ένα υπαρξιακό κίνδυνο για τις νεοφιλελεύθερες ελίτ της ΕΕ και γι’ αυτό αντιδρούν βίαια.

Σε πολεμική έξαρση ο υπουργός Άμυνας Πιστόριους δήλωσε: «Η Γερμανία ηγείται των συμμάχων στη στρατιωτική βοήθεια 24 δισ. δολαρίων στην Ουκρανία». Το Μάρτιο του 2025, η συμπατριώτισσα του Λάιεν παρουσίασε διακήρυξη της Κομισιόν με θέμα: “Επανεξοπλίστε την Ευρώπη“. Τον ίδιο μήνα ο νέος καγκελάριος Μερτς διακήρυξε το “Επανεξοπλίστε τη Γερμανία”. Μετά την οικονομική κυριαρχία, στόχος η γερμανική στρατιωτική κυριαρχία στην Ευρώπη, με βάση τη ρωσοφοβία. Η Ιστορία παίζει περίεργα παιχνίδια: Πριν ακριβώς 90 χρόνια, τον Μάρτιο του 1935, ο Χίτλερ είχε διοργανώσει μια τεράστια διαδήλωση με το ίδιο σύνθημα “Επανεξοπλίστε τη Γερμανία”.

Ακραία ρωσοφοβικός και ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Γουαντεφούλ: «Η Ρωσία θα παραμείνει εχθρός της Γερμανίας ανεξάρτητα από το πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία». Για να αποτραπούν οποιεσδήποτε αντιδράσεις στο εσωτερικό, οργανώνονται διώξεις κομμάτων που επιθυμούν ειρήνη με τη Ρωσία: «Η Υπηρεσία Πληροφοριών της Γερμανίας χαρακτηρίζει το AfD ως εξτρεμιστικό κόμμα, αν και ορισμένες δημοσκοπήσεις το δείχνουν ως το πιο δημοφιλές». Θα δούμε τι θα ακολουθήσει…

Το καθεστώς Λάιεν στην ΕΕ

Προκειμένου να ελέγξει την ΕΕ, η Λάιεν βασίζεται στις χώρες της Βαλτικής, πιστούς συμμάχους της Γερμανίας από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: «Εσθονοί, Λετονοί, Λιθουανοί, Ουκρανοί και Γερμανοί συνεργάτες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις δολοφονίες Εβραίων σε όλη την ανατολική και νοτιοανατολική Ευρώπη». Η Λάιεν επέλεξε ελεγχόμενους πολιτικούς από τις ασήμαντες, αλλά ρεβανσιστικές χώρες της Βαλτικής για σημαντικές θέσεις της ΕΕ: Επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής η Εσθονή Κάλλας και επίτροπος Άμυνας ο Λιθουανός Κουμπίλιους. Όλοι αυτοί εφαρμόζουν μια “πολιτική απειλών” που σκοπεύει στον εκφοβισμό όσων υποστηρίζουν τις διαπραγματεύσεις ειρήνης.

Η Κάλλας απειλεί πρωθυπουργούς που δεν πειθαρχούν στις ρωσοφοβικές εντολές της… Ο Τσάχκνα, υπουργός Εξωτερικών της Εσθονίας των 1.3 εκατ. κατοίκων μιλά περιφρονητικά και απειλεί την Ουγγαρία των 10 εκατ. κατοίκων: «Η Ουγγαρία είναι μια αδύναμη χώρα, της οποίας το δικαίωμα ψήφου στην ΕΕ πρέπει να ανασταλεί». Ο Τσάχκνα απειλεί και τους Ευρωπαίους φορολογούμενους: «Θα επιβαρυνθούν με μεγάλα ποσά για την υποστήριξη της Ουκρανίας, εάν ξεπαγώσουν τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία».

Όπως γίνεται σε παρόμοιες περιπτώσεις, η στα πρόθυρα της ήττας Ουκρανία προτιμάει διαπραγματεύσεις με στόχο το “πάγωμα” του πολέμου για να ανασυνταχθεί, ενώ η Ρωσία επιδιώκει διαπραγματεύσεις με στόχο το οριστικό τέλος του πολέμου και τη διατήρηση των κεκτημένων της. Οι Ουκρανoί χάνουν σημαντικά τμήματα της χώρας τους και απειλούν: «Αν υπογραφεί ειρήνη, ο πόλεμος θα περάσει σε μια ψυχροπολεμική φάση με σαμποτέρ, εκρήξεις και κοινωνικοπολιτική αποσταθεροποίηση». 

Απ’ την άλλη πλευρά, ο Ρώσος γερουσιαστής Ρογκόζιν είναι ξεκάθαρος: «Δεν μπορούμε να ζήσουμε με τους ναζί δίπλα μας. Θα ηρεμήσουμε μόνο όταν οι γείτονές μας είναι οι Πολωνοί. Δεν είναι η καλύτερη προοπτική, αλλά οι Πολωνοί μας είναι κατανοητοί και ιστορικά προβλέψιμοι». Το Κρεμλίνο γνωρίζει ότι Ουκρανοί, Ευρωπαίοι και οι μελλοντικές αμερικανικές κυβερνήσεις δεν θα νιώσουν δεσμευμένοι από οποιαδήποτε συνθήκη ειρήνης.

Ο Λαβρόφ δήλωσε ότι η Ρωσία απορρίπτει τις ψευτο-διαπραγματεύσεις τύπου Μινσκ. Υπενθύμισε ότι: «Η Μέρκελ παραδέχθηκε ότι τα ειρηνευτικά πρωτόκολλα Μινσκ δεν είχαν στόχο την ειρήνη, αλλά τον επανεξοπλισμό της Ουκρανίας». Οι παραπάνω δηλώσεις δείχνουν ότι μια συμφωνία ειρήνης θα έθετε απλώς τις βάσεις για νέες συγκρούσεις. Καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει επιλύσει τα θέματά της. Ακόμα και αν υπάρξει συμφωνία ειρήνης, αυτός ο πόλεμος θα συνεχιστεί όταν δημιουργηθούν νέες συνθήκες.

Ουκρανία: Μια στο καρφί και μια στο πέταλο

Οι ΗΠΑ αποχωρούν από τις διαπραγματεύσεις ειρήνης στην Ουκρανία, ενώ ετοιμάζονται να επικεντρωθούν στην Κίνα. Ωστόσο, θα συνεχίσουν να κερδίζουν μεγάλα ποσά από τους εξοπλισμούς των συμμάχων (προκάλεσαν τη μεγαλύτερη αύξηση των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών εδώ και γενιές, σχεδόν ένα τρισ. δολάρια). Ο ίδιος ο Τραμπ είναι σε σημαντικό βαθμό δέσμιος του κατεστημένου της Ουάσιγκτον, που με τη βοήθεια των fake news επιβάλλει τα πιο παρανοϊκά αφηγήματα σε βάρος του. Η πρώτη θητεία του επλήγη σοβαρά από το ψευτο-αφήγημα του RussiaGate, και τώρα ο Τραμπ κατηγορείται πάλι ότι είναι ξεπουλημένος στον Πούτιν: Ο Δημοκρατικός βουλευτής Μούλτον αποκάλεσε τον Τραμπ “μαριονέτα του Πούτιν”. Αυτή η κατάσταση περιορίζει τις κινήσεις του Τραμπ στο Ουκρανικό, όπου φαίνεται να ακολουθεί τη τακτική “μια στο καρφί και μια στο πέταλο”.

Ο Πούτιν καλείται να εξισορροπήσει τα πιθανολογούμενα οικονομικά κέρδη μιας σύναψης ειρήνης με τη μοναδική ευκαιρία να καταλάβει στρατηγικής σημασίας εδάφη με σημαντικά ποσοστά ρωσόφωνων πληθυσμών (Οδησσός, ακτή της Μαύρης Θάλασσας, Υπερδνειστερία). Το τελευταίο σενάριο θα αποτελούσε μεγάλη στρατηγική ήττα της ΕΕ και θα έθετε σε αμφιβολία την ύπαρξη της. Καθοριστικοί παράγοντες στη λήψη αποφάσεων του Πούτιν είναι ο ρωσικός προϋπολογισμός και οι πραγματικές δυνατότητες διαπραγμάτευσης του Τραμπ.

Οι τελευταίες ενέργειες του Αμερικανού προέδρου είναι σαφώς επηρεασμένες από το κατεστημένο της Ουάσιγκτον: «Ο Τραμπ εγκρίνει την πρώτη αποστολή όπλων στην Ουκρανία από τότε που έγινε Πρόεδρος», και «η οικονομική συμφωνία ΗΠΑ-Ουκρανίας στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στη Ρωσία». Oι ΗΠΑ συνεχίζουν να υποστηρίζουν την Ουκρανία (όπλα, πληροφορίες), όπως γίνεται φανερό ειδικά στις συνδυασμένες επιχειρήσεις drones Ουκρανίας-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Οι δε τελευταίες δηλώσεις του είναι χαρακτηριστικές.

Υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ότι ο Τραμπ προσκάλεσε τον Πούτιν σε συνάντηση κορυφής στις 15-16 Μαΐου στο Άμπου Ντάμπι. Η επιλογή του Άμπου Ντάμπι, σημαντικού κόμβου κρυπτονομισμάτων, έχει ιδιαίτερη σημασία στους οικονομικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ και Ρωσίας (ενισχύει την εμπιστοσύνη της αγοράς στην χρήση κρυπτονομισμάτων για εμπορικές συναλλαγές αντί για SWIFT, από το οποίο έχει αποκλειστεί η Ρωσία, ενώ και η κυβέρνηση Τραμπ υποστηρίζει την ίδρυση τραπεζών κρυπτονομισμάτων). Η συνάντηση θα μπορούσε να αναβληθεί, στην όχι πολύ πιθανή περίπτωση που οι Ουκρανοί επιτεθούν στις εορταστικές εκδηλώσεις της 9ης Μαΐου και οι ΗΠΑ αποδειχθούν είτε ανίκανες να ελέγξουν το καθεστώς του Κιέβου, είτε διπρόσωπες βοηθώντας τις επιθέσεις. Σ’ αυτή τη περίπτωση, η Ρωσία θα αντεπιτεθεί πολύ σκληρά και θα πρέπει ο Τραμπ να αποφασίσει εάν θέλει ακόμη να γίνει η συνάντηση.