Με την πλάτη στον τοίχο ο Πασινιάν – Πιέζουν την Αρμενία οι Αζέροι

Με την πλάτη στο τοίχο συνεχίζει να κινείται ο εκτελών χρέη πρωθυπουργού ενόψει των εκλογών του Ιουλίου,  Νικόλ Πασινιάν, ο οποίος αναζητεί διεθνή βοήθεια για να προστατέψει την Αρμενία από το Αζερμπαϊτζάν και χάνει και συμμάχους στο εσωτερικό. Η παραίτηση της ηγεσίας του υπουργείου Εξωτερικών και η διπλωματική σιωπή της Ρωσίας, αποτελούν επιπλέον πονοκεφάλους για τον Πασινιάν. Ταυτόχρονα, η κλιμάκωση της έντασης στα σύνορα, αν ξεφύγει από τον έλεγχο, μπορεί να προκαλέσει το ξέσπασμα ενός νέου πολέμου στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Η κρίση στο υπουργείο Εξωτερικών προκαλεί σημαντικό πρόβλημα στην Αρμενία, που τα εδάφη της στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, δέχονται συνεχείς αμφισβητήσεις από το Αζερμπαϊτζάν. Ο υπουργός Εξωτερικών Άρα Αϊβάζιαν παραιτήθηκε υπαινισσόμενος ότι δεν θα λάμβανε πρωτοβουλίες που αντιβαίνουν στο κράτος και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας του. Τον ακολούθησαν αμέσως ο αναπληρωτής του Γκάγκικ Γκαλάτσιν και η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Άννα Ναγκνταλιάν.

Η αιτία που θεωρείται ότι προκάλεσε την παραίτηση του Αϊβαζιάν ήταν η ξαφνική ανακοίνωση του Πασινιάν, ότι διεθνείς παρατηρητές, πιθανώς από τη Ρωσία ή και άλλων μελών της Ομάδας του ΟΑΣΕ Minsk (Ηνωμένες Πολιτείες και Γαλλία), θα μπορούν να αναπτυχθούν στα σύνορα Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν. Η απόφαση αυτή, που ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας εξέπληξε τον τότε υπουργό Εξωτερικών, καθώς δεν του είχε ζητηθεί η συμβουλή αλλά και ούτε είχε ενημερωθεί εκ των προτέρων.

Ο Πασινιάν έλαβε την απόφαση αποκλείοντας τον πρόεδρο της Αρμενίας και άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Σύμφωνα με Αρμένιους αναλυτές ο Πασινιάν χρησιμοποιεί τους υπουργούς του σαν αποδιοπομπαίους τράγους. Δεν τους επιτρέπει την ελευθερία δράσεων και ρίχνει πάνω τους την ευθύνη των αποτυχημένων επιλογών του.

Η ένταση στην αρμενο-αζερική μεθόριο παραμένει εύθραυστη και μετά τη συνθηκολόγηση της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν. Τα δυο πρόσφατα σοβαρά επεισόδια κλιμάκωσαν την ένταση με τις δυο εμπλεκόμενες πλευρές να ανταλλάσσουν κατηγορίες. Το ένα αφορά τον πυροβολισμό ενός Αρμένιου στρατιώτη επτά χιλιόμετρα μέσα στην αρμενική επικράτεια. Το Μπακού αρνήθηκε ότι εμπλέκεται στο συμβάν. Το άλλο έχει να κάνει με τη σύλληψη έξι Αρμένιων στρατιωτών από το Αζερμπαϊτζάν, που ισχυρίζεται ότι διέσχισε τα σύνορα του για να τοποθετήσουν νάρκες. Το Μπακού υποστηρίζει, από την πλευρά του, ότι οι στρατιώτες ήταν εντός των αρμενικών συνόρων.

“Ομηρία” Πασινιαν

Ο Πασινιάν που είναι ανεπιθύμητος από αντιπολίτευση, στρατό, Εκκλησία και μεγάλο αριθμό πολιτών, αναζητεί απεγνωσμένα διεθνή στήριξη για να αντιμετωπίσει στρατιωτικά το Αζερμπαϊτζάν. Γνωρίζει ότι μια ακόμα κρίση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ θα έχει καταστρεπτικές επιπτώσεις στην προεκλογική του καμπάνια. Στο πλαίσιο αυτό συναντήθηκε την 1 Ιουνίου με τον Μακρόν στο Παρίσι, ο οποίος προέτρεψε το Αζερμπαϊτζάν να αποσύρει τα στρατεύματά του από το έδαφος της Αρμενίας με αφορμή τα πρόσφατα επεισόδια στη μεθόριό τους. Όμως, ο Μακρόν ενεργεί και αυτός βάσει των εκλογικών συμφερόντων του, καθώς υπάρχει στη Γαλλία μια υπολογίσιμη αρμενική κοινότητα.

Ωστόσο, το σημαντικό ρόλο το διαδραματίζει η Ρωσία που μεσολάβησε για τη συνθηκολόγηση της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν και που έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει και το πολιτικό μέλλον του Πασινιάν. Υπενθυμίζεται, ότι Πασινιάν από τότε που ανέλαβε την εξουσία έχει ακολουθήσει μια φιλοδυτική και φίλο-Νατοϊκή που αντιβαίνει στα ρωσικά συμφέροντα. Η ετεροχρονισμένη διπλωματική εμπλοκή του Πούτιν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ ερμηνεύτηκε σαν αντίδραση στις πολιτικές του Πασινιάν.

Ο Πούτιν συνεχίζει να κρατά σε “ομηρία” τον Πασινιάν καθώς γνωρίζει ότι η Αρμενία δεν έχει τη στρατιωτική δυνατότητα να αντιμετωπίσει το Αζερμπαϊτζάν. Το γεγονός ότι ο Πασινιάν απευθύνθηκε για βοήθεια, με αφορμή τα πρόσφατα συνοριακά επεισόδια, στο Σύμφωνο Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO) το οποίο καθοδηγείται από τη Ρωσία και η έκκλησή του απλά «σημειώθηκε» δείχνει το πως επηρεάζει τις εξελίξεις ο Πούτιν. Η διπλωματική σιωπή του CSTO, προκάλεσε την αντίδραση του Πασινιάν που το επέκρινε ότι δεν βοηθάει την Αρμενία να αντιμετωπίσεις τις παραβιάσεις των συνόρων από τους Αζέρους σταρτιώτες.