Ο “εγγονός” της κόκκινης ουτοπίας – Είναι ευσταθές το σύστημα Πούτιν;

Πώς έγινε και φτάσαμε εδώ, από τη σοβιετική ουτοπία στον Βλαντίμιρ Πούτιν; Tην ουτοπία που έστειλε τον Γκαγκάριν στο διάστημα, επειδή ήταν γιος αγρότη, διότι έτσι ήθελε να περάσει το μήνυμα πως στη σοσιαλιστική κοινωνία όλοι μπορούν να φτάσουν ψηλά, ακόμη και ο γιος ενός αγρότη. Σοσιαλιστική κοινωνία κατ’ όνομα και μόνο, βάρβαρη εκδοχή γρήγορης εκβιομηχάνισης και γραφειοκρατικού καπιταλισμού. H ΕΣΣΔ βοήθησε, βέβαια, στην καταστροφή του ναζιστικού κακού και η μνημειώδης κατάληψη του Ράιχσταγκ την έχρισε υπερδύναμη. Ο Πούτιν, πριν χρόνια, επανεισήγαγε στη Ρωσία τον τότε σοβιετικό εθνικό ύμνο.

Ως πρόεδρος ο Πούτιν, παίζει μόνος στο “πρωτάθλημα της εξουσίας”, διότι έχει τσακίσει τα πόδια των αντιπάλων του, φτάνοντας ακόμη και στη φυλάκιση των pussy riot. Η αντιπολίτευση είναι γεμάτη σουβλιές. Ο Αλεξέι Ναβάλνι ξεχώριζε. Η χώρα αφήνει την εντύπωση πως κάθε “πολιτικό λουλούδι” που πάει να ανθήσει όχι μόνο κόβεται, αλλά επιπλέον ξεριζώνεται ή δηλητηριάζεται. Πού στηρίζεται όμως η απόλυτη κυριαρχία του Πούτιν;

Στηρίζεται στην τεχνολογία, που, παρότι δεν έχει μπει σε κάθε σπίτι του πλανήτη, όπως η αμερικανική, είναι εξέχουσα και πρωτότυπη. Η Ρωσία π.χ. δεν έχει σχεδόν κανένα δυστύχημα στο διάστημα, τουλάχιστον τόσο εντυπωσιακό όπως η αξέχαστη περίπτωση της καταστροφής του Challenger. Η Αμερική για χρόνια νοίκιαζε χώρο στις ρωσικές διαστημικές αποστολές. Πολλοί, ακόμη και σήμερα, υποστηρίζουν πως στα σημεία η Ρωσία υπερέχει τεχνολογικά της Αμερικής. Η τεχνολογία αυτή άνθησε, βεβαιότατα, μέσα σε στρατιωτικά εργαστήρια και έκανε τη χώρα υπερδύναμη πυρηνικής ισχύος. Στον Τάκερ Κάρλσον θα πει πως, «η Ρωσία έχει ανώτερους υπερηχητικούς πυραύλους από κάθε άλλο έθνος».

Το σύστημα Πούτιν

Το σύστημα Πούτιν, επίσης, στηρίζεται στην ενέργεια και στα κολοσσιαία αποθέματά της. Έχουμε εικόνα αυτής της ενέργειας; Αν πετάξεις πάνω από τη Σιβηρία, ιδίοις όμμασι αντικρίζεις τις αμέτρητες φωτιές στην κορυφή των πύργων πάνω στις γεωτρήσεις. Οι υψηλές τιμές για χρόνια έχουν γεμίσει τα κρατικά ταμεία. It’s party time στο Κρεμλίνο και στην κορυφή της πυραμίδας της εξουσίας, αλλά και της διαφθοράς. Στο παρελθόν, στην κορυφή της πυραμίδας αυτής βρίσκονταν οι ολιγάρχες –του Μιχαήλ Χοντορκόφσκι προεξάρχοντος– ο οποίος πέρασε χρόνια πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Σήμερα, στην κορυφή είναι όσοι συνεργάστηκαν ή συνεργάζονται με τον Πούτιν και μόνο.

Το σύστημα Πούτιν στηρίζεται ακόμη σε αυτό που μπορεί να αποκαλεστεί “the rise of territory”. Όταν κοιτάμε τον χάρτη, η Ρωσία αντιπροσωπεύει το 10% της παγκόσμιας έκτασης. Ευρασία, όνομα και πράγμα. Το 2014, μακιαβελικά, απέσπασε από την Ουκρανία το κομμάτι της Κριμαίας. Υπάρχει παράδοξο και συνάμα λογική σε αυτή τη συνεχιζόμενη συγκέντρωση χώρου; Βεβαίως. Σύμφωνα με μια ιστορική αφήγηση, που στη Ρωσία παραμένει ισχυρή, ο χώρος έγινε ο ιστορικός τάφος του Nαπολέοντα και, αργότερα, του Χίτλερ, ηγετών που και οι δύο τον επιβουλεύτηκαν! Άρα, σύμφωνα με την ανάγνωση αυτή, θα μπορούσε να γίνει μελλοντικός τάφος οποιουδήποτε άλλου θα μπορούσε να επιχειρήσει κάτι παρόμοιο. Στον Κάρλσον, ο Πούτιν, είπε καθαρά πως η Δύση πλέον φοβάται την Κίνα περισσότερο. Kαι πριν λίγες ώρες, στην ομιλία που έκανε, απείλησε τη Δύση μέσω του Χίτλερ και του Nαπολέοντα.

Τέλος, το σύστημα Πούτιν στηρίζεται στις μυστικές υπηρεσίες της χώρας, που δουλεύουν ρολόι και νυχθημερόν. Τα χρήματα που δαπανώνται για τις υπηρεσίες αυτές είναι άφθονα. Ο Πούτιν ξέρει από πρώτο χέρι τη δύναμη των μυστικών πληροφοριών, της γνώσης, αλλά και τη δύναμη που απορρέει από αυτές. Πριν μερικά χρόνια, μάλιστα, έγινε διαγωνισμός για να αγοραστούν και να ξαναεισαχθούν στις μυστικές υπηρεσίες (FSB) οι γραφομηχανές, που θα υποκαταστήσουν τους υπολογιστές, διότι με αυτές θα μηδενιστεί η περίπτωση υποκλοπής. Η δύναμη της τηλεόρασης, επίσης, είναι εν γνώσει του Πούτιν πολύ καλά, ήδη από την εποχή που μοίραζε μετάλλια πολεμικής ανδρείας live σε στρατιώτες οι οποίοι πολέμησαν στην Τσετσενία. Το κανάλι RT είναι, σήμερα, η φωνή της Ρωσίας στον κόσμο, σε καλά αγγλικά.

Ο “εγγονός” της κόκκινης ουτοπίας

Κατόπιν όλων των παραπάνω, προκύπτει ένα ερώτημα: θα καταφέρει ο “εγγονός” της κόκκινης ουτοπίας (και η χώρα του) να κυριαρχήσει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, σύμφωνα με την επιδίωξή του; Η απάντηση δεν συνηγορεί υπέρ του Πούτιν. (Δόγμα Πούτιν: λυσσαλέα αντίθεση του Κρεμλίνου προς την πυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.) Πώς μπορεί να τα καταφέρει όταν συνεχίζεται ο ακρωτηριασμός της Ουκρανίας; Πώς μπορεί να συνεχίσει όταν δολοφονεί non-stop; Έτσι, για τον Πούτιν, θα μένει να ανταγωνιστεί την Ενωμένη Ευρώπη αλλά και την Κίνα. Παράδοξο, διότι αφενός είναι ο τροφοδότης της ενέργειάς τους εμμέσως, την οποία είναι υποχρεωμένος να παρέχει αφειδώς, επειδή χωρίς το συνάλλαγμά τους τα κρατικά ταμεία θα στεγνώσουν σαν ρούχο στον ήλιο. Οπότε τι του μένει;

Έχει κυρίως έναν τρόπο: να ανασυντάξει κι άλλο το ρωσικό παρελθόν, κάτι που σε έναν βαθμό το έχει ήδη καταφέρει, και, μέσω κυρίως των χωρών ΒRICS, να διαδραματίσει ρόλο στο διεθνές περιβάλλον. Και να συνεχίσει ο ίδιος να συλλέγει πανάκριβα ρολόγια, αυτό είναι το χόμπι του για όσους δεν το γνωρίζουν. Αλήθεια, μήπως έχει αντιληφθεί κάτι σχετικό με τα χρονικά περιθώρια και συλλέγει ρολόγια; Καθ’ όσον ο μόνος κύριος εχθρός του Πούτιν, θα είναι ο χρόνος, που είναι αμείλικτος. Στη μετα-Πούτιν εποχή, εκεί και τότε, μόνο, θα κριθεί η κληρονομιά του Ρώσου εκλεγμένου δικτάτορα. Θα είναι μαύρη.

Ευτυχώς που το μεγάλο εμπόδιο για τη Ρωσία του Πούτιν είναι η Αμερική. Η Αμερική, ως χώρα με ισχυρούς θεσμούς, δεν θα μπορούσε να είναι “one man show”. Η Δύση –που σαφώς δεν είναι άμοιρη ευθυνών για πολλά…– από την άλλη, προσπαθεί, να διαφυλάξει την παγκόσμια ειρήνη. «Η Ιστορία μάς παρακολουθεί» δήλωσε πριν λίγες ημέρες ο Μπάιντεν. Στον Πούτιν μένει κάποιος να υπενθυμίσει, το μάθημα ζωής των αρχαίων Ελλήνων ότι μετά την ύβρη, έρχεται η νέμεσις. Ο Ρώσος, Αλεξέι Ναβάλνι, θα εκδικηθεί από τον τάφο και η απειλή μέσω Χίτλερ και Ναπολέοντα εναντίον της Δύσης θα γυρίσει μπούμερανγκ… Και τούτη τη φορά θα είναι η Ρωσία που θα πληρώσει το τίμημα και όχι ο αντίπαλος. Μέσω του Πούτιν, δυστυχώς, διασύρεται διεθνώς και ο ρωσικός λαός που έχει προσφέρει τόσα πολλά στην ανθρωπότητα.